رباعیات انوری رباعی شمارهٔ ۳۳۱ چون پای همی تحفه برد هر جایم وز پای به پای آمدنی میآیم دستم شکند فلک من این را شایم آری چو گزیز نیست باری پایم ادامه مطلب مهدی گلشنی شنبه 30 مرداد 1395 - 11:21 AM نظرات (0)
چون پای همی تحفه برد هر جایم وز پای به پای آمدنی میآیم دستم شکند فلک من این را شایم آری چو گزیز نیست باری پایم