رباعیات سنایی-رباعی شمارهٔ ۵۴ تا جان مرا بادهٔ مهرت سودست جان و دلم از رنج غمت ناسودست گر باده به گوهر اصل شادی بودست پس چونکه ز بادهٔ تو رنج افزودست ادامه مطلب مهدی گلشنی جمعه 15 بهمن 1395 - 12:00 PM نظرات (0)
تا جان مرا بادهٔ مهرت سودست جان و دلم از رنج غمت ناسودست گر باده به گوهر اصل شادی بودست پس چونکه ز بادهٔ تو رنج افزودست