رباعیات سنایی-رباعی شمارهٔ ۲۶۵ در خوابگه از دل شب آتش بیزم چون خاکستر به روز ز آتش خیزم هر گه که کند عشق تو آتش تیزم چون شمع ز درد بر سر آتش ریزم ادامه مطلب مهدی گلشنی یک شنبه 8 اسفند 1395 - 10:29 AM نظرات (0)
در خوابگه از دل شب آتش بیزم چون خاکستر به روز ز آتش خیزم هر گه که کند عشق تو آتش تیزم چون شمع ز درد بر سر آتش ریزم