اشعار آرتیمانی- رباعی شماره ۶۳ تا چند زمانی و مکانی باشیم وامانده ز پای کاروانی باشیم آن روز که آب زندگانی میریخت می خواست و بال زندگانی باشیم ادامه مطلب مهدی گلشنی پنج شنبه 19 اسفند 1395 - 12:57 PM نظرات (0)
تا چند زمانی و مکانی باشیم وامانده ز پای کاروانی باشیم آن روز که آب زندگانی میریخت می خواست و بال زندگانی باشیم