دیوان شمس مولوی-رباعی شمارهٔ ۸۵۲ هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد میجوشد و صافش همه جان میگردد خورشید و مه و فلک از آن میگردد تا هرچه نهان بود عیان میگردد ادامه مطلب مهدی گلشنی سه شنبه 20 تیر 1396 - 12:44 PM نظرات (0)
هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد میجوشد و صافش همه جان میگردد خورشید و مه و فلک از آن میگردد تا هرچه نهان بود عیان میگردد