دیوان شمس مولوی-رباعی شمارهٔ ۱۷۶۲ ای نور دل و دیده و جانم چونی وی آرزوی هر دو جهانم چونی من بیلب لعل تو چنانم که مپرس تو بیرخ زرد من ندانم چونی ادامه مطلب مهدی گلشنی شنبه 24 تیر 1396 - 10:27 AM نظرات (0)
ای نور دل و دیده و جانم چونی وی آرزوی هر دو جهانم چونی من بیلب لعل تو چنانم که مپرس تو بیرخ زرد من ندانم چونی