دیوان شمس مولوی-رباعی شمارهٔ ۱۸۲۹ چشمان خمار و روی رخشان داری کان گوهر و لعل بدخشان داری گیرم که چو غنچه خنده پنهان داری گل را ز جمال خود تو خندان داری ادامه مطلب مهدی گلشنی یک شنبه 25 تیر 1396 - 12:45 PM نظرات (0)
چشمان خمار و روی رخشان داری کان گوهر و لعل بدخشان داری گیرم که چو غنچه خنده پنهان داری گل را ز جمال خود تو خندان داری