رباعیات عبید زاکانی-رباعی شمارهٔ ۱۰ گل کز رخ او خجل فرو میماند چیزیش بدان غالیهبو میماند ماه شب چهارده چو بر میآید او نیست ولی نیک بدو میماند ادامه مطلب مهدی گلشنی چهارشنبه 11 مرداد 1396 - 5:06 PM نظرات (0)
گل کز رخ او خجل فرو میماند چیزیش بدان غالیهبو میماند ماه شب چهارده چو بر میآید او نیست ولی نیک بدو میماند