رباعیات مسعود سعد سلمان-شمارهٔ ۱۳۷ چون روی هوا دوش به قیر اندودند تا روز همه تپان و لرزان بودند بر تارک من ستارگان نغنودند گویی که همه بر تن من بخشودند ادامه مطلب مهدی گلشنی جمعه 20 مرداد 1396 - 7:08 PM نظرات (0)
چون روی هوا دوش به قیر اندودند تا روز همه تپان و لرزان بودند بر تارک من ستارگان نغنودند گویی که همه بر تن من بخشودند