چو خسرو دید کان یار گرامی
ز دانش خواهد او را نیکنامی
بزرگ امید را نزدیک خود خواند
به امید بزرگش پیش بنشاند
کهای تو بزرگ امید مردان
مرا از خود بزرگ امید گردان
چو خسرو دید کان یار گرامی
ز دانش خواهد او را نیکنامی
بزرگ امید را نزدیک خود خواند
به امید بزرگش پیش بنشاند
کهای تو بزرگ امید مردان
مرا از خود بزرگ امید گردان