خوش آمدید

دوم موبد به قصری کرد مانند

که بر گردون کشد گیتی خداوند

از او شخصی فرو افتد گران سنگ

ز بیم جان زند در کنگره چنگ

ز ماندن دست و بازو ریش گردد

وز افتادن مضرت بیش گردد

شکنجه گرچه پنجه‌اش را کند سست

کند سر پنجه را در کنگره چست

هم آخر کار کو بی‌تاب گردد

هم او هم کنگره پرتاب گردد