اشعار سعدی-مواعظ-قطعات شمارهٔ ۱۲۲ نه آدمیست که در خرمی و مجموعی به خستگان پراکنده بر نبخشاید گلیم خویش برآرد سیه گلیم از آب وگر گلیم رفیق آب میبرد شاید ادامه مطلب مهدی گلشنی جمعه 27 مرداد 1396 - 6:33 PM نظرات (0)
نه آدمیست که در خرمی و مجموعی به خستگان پراکنده بر نبخشاید گلیم خویش برآرد سیه گلیم از آب وگر گلیم رفیق آب میبرد شاید