اشعار مهستی گنجوی-رباعی شمارۀ ۱۱۰ در ره چو بداشتم به سوگندانش از شرم عرق کرد زخ خندانش پس بر رخ زرد من بخندید به لطف عکس رخ من فتاد بر دندانش ادامه مطلب مهدی گلشنی پنج شنبه 9 شهریور 1396 - 4:12 PM نظرات (0)
در ره چو بداشتم به سوگندانش از شرم عرق کرد زخ خندانش پس بر رخ زرد من بخندید به لطف عکس رخ من فتاد بر دندانش