زبان خوراکیها ، من نیلوفر پیچ هستم
من نوعی نیلوفر هستم که در بلوچستان ایران رودئیده، و در آنجا به من کجر لاهوری گویند. فارسی من نیلوفر پیچ میباشد. اعراب به دانه من حبالنیل لقب دادهاند. گل من در آفتاب خود را جمع میکند و دانه من در غلافی مثلث شکل میباشد. در کتب قدیم از من به نامهای عجب، عجب گیاه، قرطم هندی، حسنالساعه، حبالعجب و دمةالعاشق یاد کردهاند. قسمت مورد استفاده من بیخ و دانههای من میباشد. بیخ من دارای بیست درصد مواد قندی، چهل درصد نشاستهای و چهار درصد مواد سفیدهای است و میتوان آن را مانند سیبزمینی در تغذیه به کار برد و برای رفع گرسنگی اگر به کشت من توجه بیشتری شود، کاری شایسته میباشد. دانههای من که به حب النیل معروفند، پاک کننده کبد و اسپرز بوده، و مسهلی قوی میباشد و مسکن درد مفاصل و ضد کرم معده و روده و کرم کدو است، و همراه با محموده مسهل صفرا و اخلاط است و با هلهله سودا و باز کننده جگر میباشد. در کتاب معالجات بقراطی نوشته شده است که چون پنج گرم مرا باده گرم شکر مخلوط کرده، و مجموع را به سه قسمت کرده، سه روز بخورند برای درمان جرب امتحان خوبی داده است. مقدار خوراک من تا نیم مثقال و بیش از آن کشنده است.
ادامه ندارد
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394
نظرات
، 0
فارسی من ناخنک است، به من ناخنه و شبدر عطری هم میگویند. عربی من نفل است، ولی درکتاب دائرهالمعارف داروسازی فرانسه (درولت) عربی مرا اشتباهاً، اکلیل الملک نوشته و عدهای از مترجمان و لغتنویسان اشتباه او را تکرار کردهاند. در حالی که اکلیل الملک نوعی لاله سرنگون است که به آن شاه افسر و گیاه قیصر میگویند و با گلهای زیبای خود شایسته این اسم میباشد. گیاه من در اطراف تهران، قلهک، جاجرود، آبگرم لاریجان، آذربایجان، بلوچستان میروید و یک نوع دیگر من که گلهای سفید مجتمع دارد، در هفت حوض درکه، کرج، اطراف رشت، و کردستان فراوان است،و به علاوه در عربستان مخصوصاً اطراف مدینه و طائف کثیرالوجود است و عطاران حجاز آن را به نام نفل میفروشند. روزی یکی از عطاران مکه پرسیده شد که آیا نفل نام دیگری هم دارد یا نه. جواب منفی داد و چون پرسیده شد که آیا راست است که عدهای به این اکلیل الملک هم میگویند؟ صاحب دکان که پیره مردی شوخ و بذلهگو بود، خندید و گفت هیچ ملکی بیسلیقه نیست که این را تاج خود قرار دهد. شباهت آن بتاج باعث شده است که آنرا عطاران اکلیل گویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من ماش هندی و عربی آن حب القلب است و به یک نوع من کاسرالحجر گویند. زیرا هندیان را عقیده بر آن است که چنانچه کوبیده آن را بر سنگ بمالند، آن را شکننده میکند. در اطراف تهران نواحی البرز، جوستان طالقان و کوههای لرستان به عمل میآیم. گیاه من از خانواده گاو زبان بوده و به آن علف مروارید هم میگویند. زیرا دانههای من از قشری سخت به رنگ سفید پوشیده میباشد. برگهای من بیضی نوک تیز و پوشیده از تار است، گلهای من سفید مایل به زرد است که بر روی انشعابات ساق پیدا میشود. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
در چمنزارها و ماسهزارهای جنوب و شمال ایران نوعی به لیمو به عمل میآید که در بندر پهلوی و دشتهای مرطوب گیلان فراوان است و به آن لیمو دارو میگویند. ولی داروسازان سنتی ایران گیاه دیگری را که فارسی آن وشیگ و معرب آن وشیج است لیمو دارو دانستهاند که هر دو از یک خانواده میباشند. با این فرق که لیمو دارو در ماسههای کنار دریا و وشیگ از میان سنگهای مناطق مرطوب بیرون میآید. چوب وشیگ فوق العاده سخت است، و با آن سرنیزه و پیکان میسازند. برگ آن شبیه برگ گشنیز بوده و بوی عطر لیمو میدهد، لیمو دارو نیز گیاهی علفی است و خزنده میباشد، و گلهایی صورتی دارد. خوردن نیم مثقال کوبیده بیخ آنها با تخم مرغ نیمرو شده، جهت کوبیدگی اعضا و رفع آثار ضربه مفید است و پماد آن نیز به همین منظور نافع میباشد. نشستن در جوشانده آن جهت سیلان رحم و نواصیر مفید است. دمکرده ده تا بیست گرم برگ آن در یک لیتر، نوشابهای مطبوع بوده، و خواص به لیمو را دارد. به هضم غذا کمک میکند، محرک معده بوده و دردهای عصبی را تسکین میدهد، و به این منظور بهتر آن است که همیشه آن را مانند چای دمکرده و همراه یا بعد از غذا نوشید تا خستگیهای روحی را برطرف نماید. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من لرگ است. به من لارگالارگی میگویند. در رودبار به درخت من کوچی و کوج - در آستارا موتالی و در سیاهکل کوهول میگویند. درخت من در تمام جنگلهای شمال ایران بطور خودرو میروید و به آن لرخ و دله کوچی میگویند. در باغها و پارکها هم مرا به عنوان درخت زینتی میکارند. در جنگلهای مازندران گیلان قامت درخت من به بیست متر میرسد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
در شیراز گلی هست که میگرید و اشک میریزد و یکی از زیباترین گلهای وحشی است که به گل اشک و گل عاشق میگویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من دم اسب است، اعراب بمن ذنب الخیل و آمسوخ گویند، و در شام مرا ذنب انفرس نامند.من از گیاهان بیگل بوده، و در عوض دو نوع شاخه دارم. شاخههای زاینده و شاخههای ناز. شاخههای زاینده من بند بند و پر گره بوده، و در اول بهار ظاهر میشوند. رنگ آن قرمز بوده، و سبزینه ندارند، ولی ساقههای نازا، در اردیبهشت و خرداد ظاهر شده و رنگ سبز داشته، باریکتر و بلندتر از شاخههای زایندهاند. من در شمال ایران، گرگان، بندر گز، پیر بازار و اطراف تبریز بعمل میایم و نوع دیگری از من در کردستان میروید. برگهای من در محل بندهای نازا بفواصل متوالی بصورت دستههایی که شبیه دم است، در میایند و باین جهت به گیاه من که علفی است دم اسب میگویند. من دارای یک ساقهی زیرزمینی هستم که بطور افقی دو متر در خاک نفوذ مینماید و بهمین جهت خارج کردن من با ساقه زیرزمینی بطور کامل مقدور نیست، در بالای ساقههای زایندهی من سنبلهای پر از دانه، مرکب از قطعات فلس مانند در چند ردیف ظاهر میشود و بطوری این فلسها بهم فشردهاند که یکپارچه بنظر میرسند. قسمت مورد استفاده از گیاه من شاخههای ناز میباشد که رنگ آنها سبز است. آنها را در فصول مساعد سال چیده، در آفتاب یا دستگاههای خشک کننده خشک کرده، بصورت شاخه یا گرد نگاهداری مینمایند. خاکستر گیاه من دارای مقدار 64 تا 70 درصد سیلیس آزاد، ولی در گیاه خشک مقدار سیلیس در حدود هفت درصد میباشد. مقدار آن در گیاههای مسن زیادتر است. در گیاه جوان سیلیس بصورت اسید محلول میباشد، و بعلت وجود همین املاح سیلیس است که من خون را بند میآورم یکی از داروهای ضد خونریزی میباشم. داروسازان سنتی ایران بدون آنکه از وجود سیلیس در من آگاه باشند، مرا بهترین دارو برای معالجه سل و خونریزی سینه و خونریزی زنان میدانستند و از ضماد من جهت التیام جراحات و زخمهای سخت استفاده میکردند، و در جراحی پس از قطع عضو یا عصب آنرا برای التیام بکار میبرند. من جهت سرفه مزمن و اخلاط خونی، استسقا، ورم کبد، بند آوردن انواع اسهال بدون تب توصیه شدهام. شیره و عصارهی من خون دماغ را بند میآورد، برای درمان زخم معده و روده نوشیدن جوشانده این گیاه معجزه میکند. ضماد نوع کردستانی من با سرکه جهت جراحات پلید و خوردن جوشاندهای آن جهت اورام مقعد، کبد و استسقا نافع میباشد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من گون است، به من علف کتیرا هم میگویند. من بوتهای علفی بوده، و انواع من بیشتر خاردار میباشد. به انواع من نوارس مسواک القیاد مسواکالمسیح، شجرهالقدس هم میگویند. در کتب داروسازی سنتی مرا قتاو خواندهاند، ولی فارسی صحیح من گم بر وزن قم میباشد، و در زبان فرانسوی این لغت را از فارسی گرفته، به انواع صمغ اطلاق مینمایند و در شیراز به من بالش عاشقان گویند. خارهای بوته من نوک تیز و خم شده به سوی پایین است، ساقه گیاه من بیخار بوده، و مانند نی میباشد نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
از سرنوشت برگ گل تازه من با هم وزن آن عسل، گلنگبین و با قند و با شکر گلقند به دست میآید و چنانچه برگ گل کمتر و شکر زیادتر باشد، آن را گل شکری نامیدهاند، گلنگبین و گلقند هر دو مقوی دماغ و معده میباشد. خوردن گلنگبین بعد از غذا جهت سرد مزاجان و پیران و اشخاص فالج و مبتلایان به درد مفاصل و نقرس و سنگ کلیه و سختی ادرار مفید است و مخصوصاً در زمستان خوردن آن منافع بیشتری دارد، گلقند جهت اشخاص گرم مزاج و جوانان و جلوگیری از وسواس جنون سودمند است. شیخ الرئیس ابوعلی سینا در کتاب قانون در قسمت سل مینویسد: بانویی مبتلا به مرض سل بوده و من او را با خوردن گلقند معالجه نمودم و او مدتی آن را به مقدار زیاد بیش از آن مقدار که من دستور داده بودم میخورد، تا بکلی شفا یافت. مقدار خوراک آن تا چهار مثقال است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
چون که گل رفت و گلستان شد خراب - بوی گل را از چه جوییم، از گلاب من آب مقطر گل گلاب میباشم، طبق مدارک موجود که از منابع اروپایی در دست است، نخستین ملتی که مبتکر گرفتن گلاب بوده و اصولاً قرع و انبیق را اختراع کرد و عمل تقطیر مایعات و اسانس کشی را معمول داشت، ملت ایران است. حکمای قدیم یونان از صنعت گلابکشی و تقطیر مایعات اطلاعی نداشتند، و تنها از عصاره مایع گلبرگهای گل سرخ و جوشانده آن در روغن استفاده مینموند و چون سهم اعظم علوم شیمیایی امروز وابسته به تقطیر است، به همین جهت ایرانیان سهم بزرگی در راه پیشرفت این علم دارند و جابر بن حیان صوفی را به حق پدر شیمی لقب دادهاند. من از تقطیر آبی که گلبرگهای گل سوری را در آن خیس کرده باشند به دست میآیم. من با صفرا و بلغم هر دو میجنگم، من مقوی دماغ و دهانه معده هستم، اگر مرا نیم گرم دم کرده بنوشید بهترین درمان برای خونریزی سینه و گلو هستم، و سینه را نرم میکنم. عوارض نزله را از بین میبرم و درد معده و روده و دل پیچه را معالجه مینمایم، نوشیدن سرد من آتش دل را از بین میبرد و بدن را تقویت میکند. بوئیدن من برای تقویت قلب و رفع غشی و بیهوشی و تقویت دماغ و حواس باطنی سود فراوان دارد. برای معالجه اشخاص گرمازده بهترین راه خورانیدن گلاب همراه با یخ است، بقدری که تولید قی نموده صفرا را خارج نماید. نوشیدن و بوئیدن من مسکن درد سر میباشد، مخصوصاً سر دردی که در اثر استنشاق هوای کثیف و شنیدن جار و جنجال باشد، و به همین جهت میتوانیم بگوییم که مقصود خاقانی از این بیت از قصیده مداین: نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من گل مغربی است، زیرا همیشه هنگام غروب آفتاب گل من باز میشود و مدتی باز میماند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من گل رعناست، در شیراز به من گل قحبه میگویند، عربی من ورد الحماق است. گل من کمی بدبوست و در دسته گلهای بدبو قرار دارد. در کتب قدیم داروسازی ایران به نوع خوشبوی من هم اشاره شده است، گل من مصرفی ندارد و بیشتر از میوه من استفاده میکنند که قویتر از میوه گل سرخ است، و ویتامین ث آن زیاد است. خوردن 15 گرم در وسط گل من قرار دارند، خونریزی را بند میآورد. در ایران انواع نسترن و نسرین زیاد است، و بطور کلی گلبرگ تمام آنها خوراکی است به استثنا گل رعنا و با آنها مربایی به نام گلقند میسازند که طرز تهیه آن را در گل سرخ شرح خواهیم داد. میوه همه آنها به شرحی که داده شد، قابل استفاده است و نباید آنها را دور ریخت. مخصوصاً میوه نسترن وحشی که در اطراف تهران به آن تیغ میگویند، و این همان شاخههای پر خار است که پایه پیوند گلهای زینتی میباشد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
چنانچه گفتیم، گل پر طاووسی با گل پر طاووسی فرق دارد، این گل از خانواده گلهای مرکب بوده و به آن پریمور هم میگویند، زادگاه اولیه آن نواحی گرمسیری است. ولی امروزه به عنوان یک گل زینتی در ایران و سایر کشورهای جهان پرورش مییابد. گلهای آن مانند سایر مرکبات از جمع چندین گلچه تشکیل میشود و گیاه آن دارای شیرابه است. تاکنون روی خواص دارویی آن مطالعه نشده است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
من نوعی سرخس زینتی هستم که در جنگلهای کنار دریای مازندران میرویم. در گیلان به من کرف میگویند. ساقه زیرزمینی من راست و خزنده است، و تاکنون خواص دارویی آن مطالعه نشده است. فقط آن را به عنوان بک گیاه زینتی در باغچهها میکارند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 نظرات
، 0
فارسی من کور بر وزن سفر میباشد. به من کورک هم میگویند. اعراب مرا معرب کرده کبر خطاب میکنند. من در دامنه البرز و کوههای فارس و بلوچستان میرویم. زادگاه اصلی من ایران و بعضی از کشورهای همسایه است. ولی امروز به علت داشتن گلهای قشنگ و منافع دارویی مرا در سایر قارهها نیز پرورش دادهاند. برگهای من دارای دو زایده خار مانند است. گلهای درشت من به رنگ سفید مایل به گلی میباشد و پس از شکفتن منظرهای زیبا به وجود میآورند. در وسط گل من تعدادی پرچم بلند دیده میشود، میوه من به قدر خیار کوچکی است و به آن خیار کثیر گویند. این میوه پس از رسیدن قرمز رنگ میشود و اهالی خوزستان به آن لگجی میگویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 زبان خوراکیها ، من ناخنک هستم
گیاه من شبیه یونجه و بسیار معطر است، میوه من هلالی و شبیه سر ناخن چیده شده میباشد، و به همین جهت به آن ناخنک گویند. قسمت مورد استفاده من سرشاخههای گلذار و میوه من میباشد و بهتر است که سرشاخههای گلدار مرا قبل از باز شدن گلها چید و خشک کرد. من دارای چندین نوع عوامل موثر دارویی از جمله کومارین میباشم و بعلاوه دارای عطری هستم که هنوز ترکیب شیمیایی آن مشخص نشده است. داروسازان سنتی ایران سرشاخههای کمتر دارد. سرشاخههای گلدار من آرامبخش و پیشابآور بوده، برای هضم غذا و نرم کردن سینه نافع میباشد. برای رفع تحریکات عصبی و بیخوابی نافع است، مخصوصاً در مورد بیخوابی اطفال سود فراوان دارد. برای سر درد یکطرفه، دردهای عصبی و مفاصل، ورم کلیه و قولنج کبدی تجویز میشود. برای تسکین درد مفاصل مشمعی با من میسازند که نسخه آن به شرح زیر است:
سرشاخههای گلدار ناخنک 250 گرم - افسنطین 16 گرم - گرد بابونه و برگ بو 16 گرم از هر یک - روغن زیتون 90 گرم - وشا 90 گرم - صمغ کاج 90 گرم - موم یک کیلو.
"وشا" و کاج را در اسانس تربانتین حل کرده مواد دیگر را در آن حل کنید و با حرارت ملایم مخلوط نموده به صورت مشمع در آورید و هنگام مصرف کمی آن را گرم کرده، به موضع دردناک بچسبانید تا درد را تسکین دهد.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من ماش هندی هستم
من علاوه بر ایران، درامریکای شمالی و اروپا و قسمتهای معتدل آسیا به عمل میآیم، و بیشتر در جنگلها و اماکن مرطوب سنگلاخ و زمینهای بایر رشد میکنم. پوشش خارجی دانههای من ترکیبی است از سنگهای آهکی و سیلیسی و ریشه من دارای مادهای قرمز رنگ است که با آن مواد غذایی مخصوصاً کره و پنیر را رنگ میکنند مغز دانههای من دارای روغنی است که طعمی ملایم داشته و در اثر ماندن تند میشود. من کلیه را تقویت کرده و ناراحتیهای آن را برطرف کنم، سنگ کلیه را شکسته و میریزانم، و برای این کار داروسازان سنتی ایران دستور دادهاند که شش مثقال دانه مرا با شش مثقال تخم شلغم در هفتاد و پنج مثقال آب بجوشانید و بگذارند تبخیر شده، فقط بیست و پنج مثقال آب بماند. سپس صاف کرده نصف دیگر را شب نیم گرم کرده بنوشند. جوشانده دانههای من برای درمان بیاختیاری ادرار نیز نافع است، و آن را برای درمان نزله و سهولت زایمان نیز تجویز مینمایند. برگ و سرشاخههای گلدار مرا میتوانید مانند چای دمکرده بنوشید، اشتها را زیاد و سکسکه را برطرف میکند و قلب را قوی مینماید. باز کننده ادرار و عادت ماهانه نیز میباشد. از جوشانده 30 تا 45 گرم دانههای من با شکر و دمکرده گل خطمی و کمی شوره برای معالجه نقرس تجویز میشود.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من لیمو دارو هستم
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من لرگ هستم
درخت من از خانواده گردو است، و صاحب کتاب مخزن الادویه به علت شباهت زیاری که درخت من با خرنوب بستانی دارد آن را یکی دانسته است، و این اشتباه است. خرنوب بستانی از خانواده پروانه و من از خانواده گردو میباشم. ولی به هم شباهت زیادی داریم.
برگ درختان من مانند برگ درخت گردو سمی است، و ماهی کوچک را میکشد و به همین جهت ماهیگیران در شمال از آن برای صید ماهی استفاده میکنند. باید این کار را قدغن کرده، و از آن جلوگیری نمایند. خوردن این ماهیها برای مبتلایان به سرطان مفید میباشد. به شرطی که مسمومیت زیاد نباشد، من از آن جهت وارد زبان خوراکیها شدهام که به شما بگویم من منافع بسیار دارم، ولی بدون تجویز پزشک نباید از من استفاده کرد. له شده برگهای درخت من کچلی و امراض جلدی را از بین میبرد، و تومورهای سرطانی را کوچک کرده و از پیشترفت سرطان مخصوصاً سرطان حنجره جلوگیری میکند. پزشکان و داروسازان نباید از منافع سرشار من در معالجه سرطان غافل شوند. جوشانده برگهای من از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری مینماید. عصاره برگ من اثر معجزهآسا در جلوگیری از رشد تومورهای سرطانی دارد. خوردن مقدار کمی از آن کرمهای گرد روده را میکشد. به موسسات علمی که در راه معالجه سرطان مطالعه و تحقیق میکنند، بگویید که هر چه زودتر دست به کار شده و با طرق علمی از برگ و میوه من بهرهبرداری نمایند. هر وقت از داروهای دیگر جهت امراض قارچی پوست استفاده نکردید، به سراغ من بیایید، من شما را درمان خواهم نمود.
مبتلایان به سرطان با تجویز پزشک معالج خود میتوانند از جوشانده برگ و میوههای من همراه با داروهای قابض استفاده کرده، دم کرده برگ من درمان مرض قند است.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من لاله سرنگون هستم
اکنون اجازه بفرمایید، این گل عاشق پیشه خود را به شما معرفی کند. فارسی من گل سرنگون - لاله واژگون - اشک خونین و لاله احمر میباشند. عربی یک نوع من الکلیلالملک است و فرنگیها به من فریتیلرامپریال میگونید که ترجمه الکیلالملک است. من گیاه و گل زیبای ایرانی هستم و از ایران مرا به علت قشنگیای که دارم به خارج برده و پرورش دادهاند. من در اکثر کوهستانهای ایران مخصوصا کوههای بختیاری، کوههای قصر شیرین و صحنه، کوههای کردستان و شمال غربی ایران میرویم و تاکنون شصت گونه از من شناخته شده است. پیاز من به صورت یک غده متورم، گوشتدار بوده و دارای مقدار زیادی نشاسته و چندین عامل دارویی است و چون تازه باشد سمی بوده و قابل خوردن نیست، ولی در چین سمیت آن را گرفته و در آشپزی از آن استفاده میکنند.
در طب سنتی چین که این روزها شهرت جهانی پیدا است که به آن گل من تحت نام پیمو یا پیای استفاده مینمایند.
ضماد پیاز من برای از بین بردن تاول و ورمهای سخت مفاصل بسیار نافع است.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گیاه دم اسب هستم
جوشاندهای 30 تا 50 گرم گیاه خشک من در یک لیتر آب پیشابآوری قوی است. خون را بند میآورد و کمبود مواد معدنی را در بدن جبران مینماید، و بهمین علت است که بهترین دارو برای درمان سل شناخته شده است. در استعمال خارجی جوشانده من اثر ضد عفونی کننده و التیام دهنده زخمها را دارد. جوشاندهای گیاه من مقدار ادرار را زیاد میکند و بهترین دارو برای درمان استسقا است. بعلت داشتن اثر مقوی در بیماریهای کلیه مانند عدم دفع ادرار، ورم مثانه، سنگ کلیه و قولنجهای کلیوی اثر قاطع دارم و خون را تصفیه میکنم و برای تنگ نفس مفید میباشم. من بعلت داشتن سیلیس، قوهای ارتجاعی پوست را زیاد میکنم و آنرا نرم مینمایم، بهمین علت موقعیکه دست و پا کبره میبندد، میتوان از من جهت از بین بردن آنها استفاده کرد.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گون بر وزن لبن هستم
شتر به خوردن گیاه من چندان راغب نیست، مگر در سالهای خشکی که باران نباریده و علف سبز نشده باشد، و چون مواشی از گیاه من چرا نمایند، فربه خواهند شد. میوه من شبیه هسته خرما است. نوشیدن آب بوته من جهت سرفه، تنگ نفس و زخم ریه سودمند است، و چون ساقه مرا با عسل بر روی لکههای پوستی بمالند، آنها را بر طرف خواهد نمود. ریشه گیاه من چرب بوده و مانند مشعل میسوزد، برای پاک کردن لکههای جلدی میتوانید ریشه مرا خشک کرده، کوبیده و با سرکه مخلوط کرده، به کار برید.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گلنگبین هستم
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گلاب هستم
از ناله جغد الحق، ماییم به درد سر - از دیده گلابی کن درد سر ما بنشان آب گل که از آب و خاک درست میشود، نیست بلکه مقصودش گلاب به ضم گاف میباشد و شاعر دیگری در مرزبان نامه چنین میگوید:
گل در میان کوزه بسی درد سر کشید - تا بهر درد سر ما گلاب شد برای گل که از مخلوط آب و خاک به دست میآید چنین خاصیتی ذکر نشده است، و تنها بوئیدن کاهگل خشک که به آن آب زده باشند، برای به هوش آوردن مبتلایان به مرض غش و تقویت دل تجویز شده است.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گل مغربی هستم
گلهای من درشت زرد رنگ بوده، بوی خوشی دارند. من از خانواده حنا بوده و زادگاه من امریکای شمالی است، ولی امروز مرا به عنوان یک گل زینتی در اکثر نقاط ایران میکارند و اعراب به من حشیشةالحمار میگویند. ریشه من ضخیم و گوشتدار و دارای رنگ قرمز بوده و خوراکی است. خوردن ریشه و برگ من خون را تصفیه میکند.
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گل رعنا زیبا هستم
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گل پر طاووسی هستم
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من گرف هستم
ادامه ندارد
زبان خوراکیها ، من کور هستم
قسمت مورد استفاده من جوانههای مولد گل است که بایستی آنها را قبل از گل کردن چید و سه ماه در سرکه نگاه داشت و یا مدتی در آب نمک انداخته و پرورده نمود تا سفید و شیررس شود و بعلاوه در طب سنتی ایران از ریشه و پوست ریشه من استفاده مینمودند.
پوست ریشه من جهت کبد و طحال مفید است، و از آن به عنوان پیشابآور قابض و مقوی استفاده میکنند - در موارد آب آوردن انساج - کم خونی و رنگ پریدگی دختران جوان - ضعف اعصاب و هیستری تجویز میشود و اثر آن در باز کردن عادت ماهانه دختران جوان در موارد قطع قاعدگی به تجربه رسیده است. جوانه ناشکفته من پیشتابآور قوی است، و در الجزیره برای درمان نقرس جوشانده آن را تجویز میکنند.
ریشه من قویتر از سایر اعضای من میباشد، و در امراض سرد دماغی مانند قولنج، بیحسی اعضا و دردهای مفاصل، نقرس و سیاتیک نافع است.
جویدن پوست ریشه من رطوبات دماغ را از بین میبرد، و مضمضه جوشانده آن مسکن درد دندان است. عصاره ریشه من اگر در گوش چکانده شود، درد آن را ساکت میکند. شستن سر با آب جوشانده من مانع کچلی است و جوشانده ریشه من همراه با ادویه خوشبو مانند سنبل الطیب و اسطو خودوس محلل بلغم سینه و خلطآور است. نمک پروده ریشه من جهت ریه مفید بوده و باز کننده طحال و مسهل و اخلاط خام است. کرم معده و رودهها را میکشد و عادت ماهانه زنان و دختران را باز میکند و زیاد کننده شهوت مردان است. خوردن نمک پروده آن پیش از غذا محلل خوبی است و بهترین دوا برای سپرز است. نوشیدن آب برگ من نیز کشنده اقسام کرم معده و روده است و شیرین نکرده آن برای زیاد شدن شهوت بهتر از نمک پروده آن است - ضماد پوست ریشه من جهت درمان خنازیر و ورمهای سخت و با سرکه جهت تومورهای سخت و بدخیم سودمند میباشد. جوشانده آن تریاق اکثر سموم است.
مقدار خوراک برگ من دوازده گرم و مقدار خوراک ریشه من تا هفت مثقال است.
ادامه ندارد
سلامـ .... ... ..
موضوعات وبلاگ
آمار وبلاگ
جستوجگر وبلاگ
(( طراح قالب آوازک ، وبلاگدهي راسخون ، نويسنده newsvaolds ))