اسم من سیر است
اسمم سیر است، ترکان به من صارامساق و صارمیساق و اعراب به من ثوم گویند. همان ثومی که قوم یهود آن را بر مائده آسمانی ترجیح داده و از حضرت موسی مطالبه کردند.
من دارای انواع و اقسام میباشم. دو نوع من بستانی و پرورش یافته بوده، یک نوع آن در گیلان و مازندران و نوع دیگر در مرز ایران میروید و یک نوع سیر بیابانی هم وجود دارد که مریم نخودی وحشی است و به آن ثوم الحیه، ثوم الکلب میگویند و در کتاببهای داروسازی سنتی ایران تحت نام اسقوردیون یاد شده است. خانواده ما در بین گیاهان دارویی مقامی بس والا دارند. گلهای یک نوع بستانی من سفید و گلهای نوع کوچک من گلی رنگ میباشد، من دارای ویتامینهای ب و ث و مقدار ویتامین ث در نوع بیابانی من بیشتر است.
علاوه بر آنکه مرا به صورت خام و پخته مخلوط با ماست و در خوراکهای مختلف میخورند، در طب و داروسازی از من استفادههای زیاد برده میشود. من ضد عفونی کننده دستگاه تنفس و دستگاه گوارش هستم، در بیماریهای ریوی مخصوصاًغانغاریای ریوی، سیاه سرفه اثر شگفت آور دارم. ضد عفونی کننده جلدی بوده و در پانسمان زخمهای سیاه شده به کار میروم. اشتها آور بوده و فشار خون را بطور ثابت پایین میآورم. اثر میکربکشی من در کشتن میکربهای وبایی قابل تحسین است.
من محلل غذا بوده و رطوبت معده را جمع میکنم. خون غلیظ را رقیق میکنم، ادرار و عادت ماهانه زنان را باز مینمایم و پادزهر سموم و زهرابه های میکروبی هستم و به همین جهت اثر من در معالجه رماتیسم شایان توجه است. برای پیشگیری از امراض نباید در خوردن من غفلت کرد. مخصوصاً در موقعی که یک مرض مسری همهگیر میشود. ترشی کهنه من جهت پاک کردن گلو و باز شدن آواز و تنگ نفس و مرض فراموشی، لقوه، رعشه، و اکثر امراض عصبی، درد مفاصل، عرق النساء(سیاتیک)نقرس و درد آنها مفید است. مرا جهت از بین بردن اخلاط غلیظ و دفع باد پهلو و قولنج و همچنین برای از بین بردن زالویی که در گلو مانده باشد و انداختن انواع کرم معده و کرم کدو و کرمک به کار میبرند. برای درمان تبهای کهنه و زخمهای قدیمی که با هچ دارویی معالجه نمیشوند به سراغ من بیایید تا به شما ثابت شود خوراکیها تا چه حد در درمان امراض مؤثر میباشند.
من رنگ رخساره را باز میکنم و چنانچه زن آبستن در مواقع بارداری به مقدار کم از من استفاده کند، نوزاد او خوش آب و رنگ خواهد شد و یکی از عجایب من این است که چنانچه زن آبستن سه روز قبل از زایمان مرا بخورد، دهن نوزاد او به هنگام تولد بوی سیر خواهد داد.
خوردن من با غذاهای سنگین سبب سبک شدن و سهل الهضم شدن آنهاست. اثر من در فرو بردن ورمها و خرد کردن سنگ کلیه قطعی است. مداومت در خوردن من باعث ریختن موی سفید و در آمدن موی سیاه است، مشروط براینکه به حد کافی منگنز داشته باشم، و روی همین است که اگر بلادر را در خاک دفن کنند و بگذراند پوسد و بعد روی آن سیر بکارند، خوردن آن سیر موی سفید را سیاه میکند. و چنانچه مقداری خاک معدنی مغل که ترکیب منگنز است عنوان کود به گیاه من بدهند و همین خاصیت را خواهد داشت. حافظ اشخاص پیر و سرد مزاج میباشم و خوردن من برای آنها بسیار مفید است. من حافظه را تقویت میکنم و عضلات قلب را تقویت مینمایم. برای معالجه گال و کچلی و همچنین برای از بین بردن زگیل مرا پخته و روی آنها بگذارید و این عمل را چندین بار تکرار کنید تا بهبودی به دست آورید.
اگر مرا در انبار اغذیه بگذارید، از هجوم شپشک به انبار جلوگیری میکنم و حبوبات را از این آفت حفظ مینمایم.
زیاده روی در خوردن من برای خون چشم، بواسیر و زنان حامله چندان خوب نیست و تولید صفرا مینماید.
برای انداختن و بیرون کردن زالویی که در بیخ گلو مانده است، میتوانید مرا در سر که خیس کرده و آن را غرغره کنید تا این حیوان خونخوار بیفتد. مالیدن من با عسل جهت زخم و جوشهای جلدی نافع است و همچنین سیاهی زیر چشم زیر چشم را از بین میبرم و برای جلوگیری از ریزش مو مفید میباشم. اگر مرا در روغن سرخ کنید و زیادی روغن آن را بگیرید، مالیدن آن ترکی را که در اثر سرما در دست و پا ایجاد شده است درمان میکند و مالیدن آن با عسل خالهای سیا پوست را از بین میبرد و برای معالجه برص و طاسی نیز بی فایده نیست. نشستن در آب جوشانده برگ و ساقههای بوته من جهت باز شدن ادرار و باز شدن حسض نافع است، اگر مرا با نشادر و عسل مخلوط کنید، برای برص و سیاهی پوست نافعتر است، اگر مرا همراه زفت کرده و روی ناخن ترکیده و زبر و کج بگذارید آن را اصلاح خواهم کرد. آب جوشانده من کشنده شپش و حشرات است، جویدن برگ من بوی تند و زننده مرا از بین میبرد، مخصوصاً اگر بعد از آن بانبیذ ریحانی مضمضه نمایید. خوردن من برای اشخاص مفلوج مفید است، مخصوصاً اگر تا چهل روز، روز اول یک دانه، روز دوم دو دانه... و روز چهلم چهل دانه خورده بعد روزی یک دانه کم کنید تا به یک دانه برسد. پیاز من در معالجه امراض هر چه تازهتر باشد مفید است و بر عکس ترشی من هر چه کهنهتر شود مرغوبتر خواهد شد اثر من در پیشگیری امراض غیر قابل تردید بوده و بدون شک از پیدایش سرطان جلوگیری مینمایم. برای ضد عفونی مجاری ادرار دارویی بهتر ازمن نیست. سیر بیابانی خود را همراه با مریم نخودی معرفی خواهد کرد.
ادامه ندارد
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394
نظرات
، 0
پوست و چوب من، خون را تصفیه میکنند. تب بر هستم و برگم اثر مسهلی دارد. جوشانده پوست و ریشهام را برای معالجه تب و نوبه به کار برید. عرق شکوفه من دل را تقویت میکند. خاک اره چوبم اگر با حنا به سر مالیده شود، باعث تقویت مو میگردد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
بوییدن گل من برای اشخاص فلج نافع است. من مسکن قی و صفرا هستم. میوه من، نرمی استخوان را از بین میبرد. برگ من دملهای چرکین را التیام میدهد. در میوهام خایت تقویت لب وجود دارد... نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
اعصاب را آرامش میبخشم. مقوی معده و جگر هستم. شستن چشم با جوشانده من، سرخی آن را از بین میبرد. پاشیدن خشک شده من روی زخم، باعث التیام آن میشود. ضد سرگیجه هستم و دمکرده من تپش و ضعف قلب رادرمان میکند... نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
برای دندان درد مفیدم. تازه مرا نخورید که مسمومتان میکند. محرک اشتها هستم. لثهها را تقویت میکنم و با شرایطی مانع خونریزی دماغ میشوم. ضد اسهال بوده، از خونریزی معده نیز جلوگیری مینمایم.. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
اشتهاآور هستم. اگر میخواهید لاغر شوید، از شور من استفاده کنید.برگ من فشار خون را پایین میآورد. اگر جوشانده برگ مرا در دهان بگردانید درد دندان را تسکین میدهم. جوشانده ریشه و برگ من سر درد را از بین میبرد. در تقویت ذهن اثری نیکو دارم... نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
برگ درخت من، قطع کننده خونریزی است. میوه من را به آنان که زخم معده دارند توصیه کنید. برای تقویت موی سر و سیاه شدن آن از برگ من استفاده برید. اگر از برگ من مربا درست کنید، میتوانید از آن برای درمان سرفه کهنه استفاده برید... نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
از من برای ضعف اعصاب استفاده برید. حافظه را تقویت میکنم. درمان کننده یرقان بوده، سم غذایی را از بین میبرم. اگر مرا با آبگوشت مصرف کنید، درد مفاصل را درمان میکنم. اگر از ضعف معده ناراحتید، از من استفاده کنید! نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
مقوی معده و مسکن سرفه هستم. برنشیت مزمن را درمان میکنم. من سرشار از املاح معدنی هستم. از پیشروی کرم خوردگی دندان جلوگیری میکنم. اگر غمگین هستید، از من استفاده برید، زیرا به شما نشاط و شادمانی میدهم. خوردن من زایمان را آسان میکند... و هزاران خاصیت دیگر که کمتر کسی از آن خبر دارد! نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
من اشتها آورم. نشاط آور بوده، نفس را باز میکنم. پادزهر خوبی برای سموم حیوانی و نباتی هستم. دلهره و وسواس رااز بین میبرم. کبد و معده را تقویت میکنم. ضد سکسکه هستم و رعشه را نیز تسکین میدهم. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
اختلالات دستگاه گوارش را رفع میکنم. برای یرقان و تنگ نفس مفیدم. بهترین پادزهر برای انواع سم میباشم. در ریشهام خواص بسیاری نهفه است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
دانه هایم ضد عفونی کننده است. پادزهر خوبی هستم ونقرس را نیز درمان میکنم. در درمان سرطان به نوعی میتوان از من استفاده کرد. برای کسانی که مزاجشان سودایی است، اثری معجزه آسا دارم. تب بر هستم و برای تقویت معده بی رقیبم. اشتها را تحریک میکنم. اگر رنگ رخسارهتان تیره است، برای باز شدن آن از من استفاده برید.. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
برای تجدید قوای از دست رفته خود، از من استفاده کنید. آرد من خونساز و مقوی اعصاب است. تشنج بدن را رفع میکنم، اگر آرد مرا طبق دستور به کار برید از ریزش موی سرتان جلوگیری میکند. به زنان نازا، استفاده مرا توصیه کنید. اگر از ناراحتی سینه رنج میبرید، من شفابخش آن هستم. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
در من 35 عنصر مختلف جمع آمده است. از زرده من برای حفظ حافظه خود استفاده برید. در رشد اطفال نقش مؤثری دارم. اگر از مرض قند رنج میبرید به سراغ من بیایید. برای زخم معده مفیدم و قوای از دست رفته را جبران میکنم... نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
هواشناسان خوبی هستم. بی خوابی را از بین میبرم. برای جلوگیری از سرطان مرا توصیه کنید. نقش مؤثری در معالجه آب شکم دارم. سنگ کلیه را خرد میکنم. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 اسم من شمشاد است
فارسی من شمشاد است. در گیلان و طوالش به من کیش، در آستارا شومشاد، در رامسر و رودسر و شهسوار شوشار و ششار در مازندران و نوشار و آلشر، در آمل و کجور مرا شهر مینامند. در کتب قدیمی به من بقس، شجره الیس - عتق - کتم تنتم و نقش میگفتند، به شاخههای نازک من که با طراوت بوده و از غایت نازکی به سوی زمین میل میکند و شعرا آن را به زلف خوبان تشبیه میکنند، شمشاد اناری میگویند. گیاه من به مقدار زیاد در جنگلهای شمال ایران میروید، درختچه من به ارتفاع 5/1 تا 7 متر قامت دارد و بیش از هفتصد سال عمر میکند. چوب درخت من سخت و سفید است و چون خشک شود رنگ آن کمی زرد میشود و در گیلان معمولاً با آن - شانه - تاشق - عصا - سینی و ظروف چوبی و چوب سیگار درست میکنند برگهای من همیشه سبز است و خزان نمینماید. برگ من برای حیوانات مخصوصاً شتر سمی است و ضماد خاک اره چوب من با حنا بر سر جهت تقویت مو و دفع سر درد و درمان شوره مفید است، و با سفیده تخم مرغ و آرد جهت استحکام مفاصل تجویز میشود. میوه من، یعنی دانههای من قابض معده و رودههاست و سیلان آن دهان را بر طرف میکند، عرق شکوفه من در تقویت دل و دماغ قویتر از عرق بهار - نارنج است. برگ و پوست ریشه درخت من دارای مواد رزینی لعابی و عوامل دارویی مختلف است، پوست و چوب درخت من معرق تصفیه کننده خون - تب بر - ضد مالاریا و صفرابر است. برگهای من دارای اثر مسهلی است و مصرف زیاد اعضای مختلف من سمی است. جوشانده پوست و ریشه و چوب من برای معالجه تب و نوبه تجویز میشود و برای این کار معمولاً جوشانده 30 تا 60 گرم در هزار تهیه کرده، یک فنجان قبل از غذا میخورند. پودر خشک برگهای من به مقدار 2 تا چهار گرم با عسل به عنوان ملین میدهند.
شمشاد نعنایی، شمشاد اناری نوع دیگر آن است، و با اینکه در جنگلهای شمال از قدیم به عمل آمده معذلک بعضیها به آن شمشاد ژاپنی هم میگویند.
ادامه ندارد
اسم من سنجد است
در فارسی به من سنجد و در عراق غبیده بادام گویند و چون رنگ پشت برگ من سفید و نقرهای بوده غبار گفته به نظر میرسد. اعراب به من غبیرا گویند. میوه من با اینکه کمی گس است، معذلک عدهای به خوردن آن علاقه دارند و با آرد آن حلوای غبیده بادام و قاووت درست میکنند. برگ درخت و میوه خشک من شکم و دهان را جمع میکند. گلهای من بسیار معطر ببوده و به شعاع بیش از پنجاه متر منتشر میشود و چون شهوت زنان را زیاد میکند، بوییدن آن برای دختران و زنان جوان بیشوهر جایز نیست و عدهای هم نسبت به بوی آن حساسیت داشته ناراحت میشوند.
در صنعت داروسازی از گلهای من جهت معطر کردن بعضی از شربتها استفاده میشود و اثر، تببر دارد.
بوییدن گل من برای اشخاص فالج و لقوهای مفید است. میوه من مقوی معده بوده، و آن را جمع مینماید. مسکن قی آور و صفرا بوده و مخصوصاً برای اطفال خیلی مفید است. میوه من بادشکن و مقوی دماغ و قلب است و نیز ضد یرقان و استسقا میباشد. چون برگ درخت مرا بر روی دمل بگذارند، باعث رسیدن آن شده و چرک آن را از بین میبرد و زخم آن را التیام میدهد بطوری که احتیاج به دارویی دیگر نیست، و اگر برگ تازه من نباشد از برگ خشک من هم میتوان استفاده کرد و چنانچه برگ مرا د روغن زیتون بجوشانید تا له شود، مالیدن این روغن جهت درد و ورم مفاصل بی حس شده نافع است و چون این روغن را بر سربمالند باعث بلندی موی آن خواهد شد.
مقدار خوراک گل من یک مثقال و میوه من تا پنجاه دانه میباشد. میوه من سرشار از ویتامینهای آ وب بوده و کمی ویتامین کا دارد. به این جهت ضد اسهال خونی و بواسیر است و همچنین از نظر املاح غنی بوده، کلیهها را گرم و معده را دباغی کرده، و ادرار را زیاد میکند و نرمی استخوان را مانع میشود. اگر مبتلا به سلسله بول هستید یعنی ادرار زیاد میکنید، برای درمان آن دارویی بهتر از سنجد نیست.
ادامه ندارد
اسم من سنبل الطیب است
همراه با گل گاوزبان اصیل ایرانی بهتر از قرصهای و الیوم و لیبر یوم آرامش میبخشم .کسانی که به خوردن این قرصها عادت کردهاند به سراغ من بیایند تا نجات یابند .
سنبل در زبان عربی به معنی خوشه است، ولی به بیخ و ریشه معطر چند گیاه نیز اطلاق میشود. سنبل روم، سنبل هندی و سنبل و کوهی از این ردیف بوده و ه آنها سنبل طبی و سنبل الطیب میگویند. من بیخی معطر با ریشههای افشان هستم و چون گربه عاشق بوی من است، مجذوب من شده و در برابر من میغلتد و به همین جهت در این اواخر عدهای اسم فارسی مرا علف گربه گذاشتهاند، ولیی در کتابهای فرهنگ قدیمی چنین عنوانی دده نمیشود و با توجه به اینکه بیخ من ساقه زیر زمینی بوده و نمیتوان به من علف خطاب نمود این وجه تسمیه صحیح نیست. به من سنبل الطیب، سنبل طیب، سنبل رومی، سنبل العصافیر، و الریانه، حشیشة العصافیر، اسمامن، آلکه آلک، میخوشه و سنبل طبی میگویند. من ضد صرع هیستری و ضد تشنج میباشم و از همه مهمتر اینکه ادرار مبتلایان به مرض قند را کم میکنم، مخصوصاً اگر مرا همراه با گل گاوزبان اصیل ایرانی که در دامنه کوههای البرز میروید دم کنند. سنبل کوهی یکی از انواع من است که ریشه آن عرق و ادرار را زیاد میکند و اشتها آور است. سنبل هندی نوع دیگری ازمن میباشد که خواصی نظیر من داشته و به او تاردوین هندی، عجزمکی و حب العصافیر هم میگویند. قسمت مورد استفاده، بیخ و ریشه افشان ما مییاشد که آن را به صورت دمکرده و تنتور مصرف میکنند و در کارخانجات داروسازی، از آن داروهای اختصاصی جهت تقویت قلب درست میکنند، که یکی از آنها کورامین نام دارد. انواع پرورش یافته من چندان خاصیت زیادی ندارند و بهتر است از انواع وحشی من استفاده شود.
یکی دیگر ازخواص: همراه داشتن مقداری منگنز است. کمبود این فلز در بدن انسان باعث سفیدی مو میشود، و با اینکه داروسازان سنتی ایران از وجود این فلز و خواص آن مسبوق نبودند معذلک برای سیاه شدن و دراز شدن موی سر و ریش از من استفاده میکردند و به این منظور پخته مرا بر سر و صورت بسته و نتیجه میگرفتند. نوشیدن دمکرده من آگل گاوزبان و لیمو عمانی ییک نوشابه نشاط آور و آرامبخش میباشد. در مجالس ختم اگر به جای قهوه از این نوشیدنی به مصیبت زدگان بدهید، بدون آنکه اعصاب آنها تخدیر شود آرامش درونی پیدا خواهند کرد. من باز کننده و مقوی دهانه معده و جگر میباشم، لیزری و رطوبت سینه و فضولات دماغی را از بین میبرم. من شکم را جمع میکنم، شستن چشم با آب من همراه با آب گشنیز سرخی آن را از بین برده و در تقویت بینایی موثر است و باعث روییدن مژگان میشود. نشستن در آب جوشانده و برداشتن مقدار کمی از ریشه سنبل الطیب رحم را پاک و عقب افتادگی عادت را باز مینماید، پاشیدن گرد خشک من روی جراحات باعث التیام آنهاست. مقدار خوراک بیخ و ریشه من پنج گرم میباشد. تازه من موثرتر از ریشه خشک من است. من بادشکن، خواب آور و ضد کرم میباشم. سرگیجه، سردرد یکطرفه، دلهره و اضطراب، داءالرقص، حالات مالیخولیایی، اختلالات زمان یائسگی، سکسکههای مداوم و خلاصه هر بیماری که منشاء عصبی داشته باشد با خوردن من تسکین مییابد. شستشوی دهان با آب جوشانده من جوشها و زخمهای مخاط دهان را از بین میبرد و دمکرده من برای تپش و ضعف قلب هر دو مفید است.
ادامه ندارد
اسم من سماق است
فارسی من سماک و معرب آن سماق است. من میوه درختچهای هستم که در شمیران، تفرش، خراسان، قم، محلات، شیراز، رودبار، تبریز و بعضی از کشورهای خاورمیانه میرویم .
رنگ میوه من قرمز و قهوهای است، طعم میوه من گس است. ولی پس از رسیدن ترش میشود. در تمام قسمتهای گیاه من جهر مازو (تانن) فراوان است و به همین جهت قابض و پاک کننده معده میباشد و از انواع اسهال حاد و مزمن و خونریزی معدی جلوگیری مینماید.
خوردن گرد سماق با آب سرد از خونریزی داخلی جلوگیری کرده، و خوردن نیم کوفته آن با آب سرد و زیره برای کسی که مرتباً قی میکند و غذا در شکمش بند نمیشود مفید است.
من چاشنی خوبی برای آشها و سوپها و خورشها هستم و رنگ آنها رامشکی میکنم و اشتها را تحریک مینمایم. قدرت بو داده من زیادتر از خام آن است. گردی که برروی میوه من مینشیند و به آن خاک سماق میگویند بسیار قابض و کمی تلخ است، و به علت داشتن املاح، از ترشحات بی رنگ زنانه جلوگیری میکند. برای این منظور و درمان نزله و تبهای صفر اوی 15 تا 24 گرم در روز مصرف دارد. غرغره و مضمضه جوشانده من جهت ورم گلو و دهان تجویز شده است.
گرد دندانیی که در آن گرد سماق باشد، جهت تقویت و استحکام لثه و جوشهای چرک دهان و تسکین درد دندان کرم خورده مفید است و چون گرد روی میوه مرا پاک کرده و آن را در آب بخیسانند، و با کمی کتیرا در چشم بچکانند، درد آن را تسکین م دهد و چون 5/7 گرم آن را در نیم لیتر آب بجوشانند و یک تکه پارچه را در آن خیس کرده، و برروی چشم اندازند و یا حرارت چشم مفید است، کمپرس پیشانی با آن از خون دماغ جلوگیری میکند. هرگز میوه تازه و نرسیده مرا نخورید، زیرا تولید مسمومیت میکند و تنها از میوه خشک من به طور چاشنی تا پنج گرم میتوان استفاده کرد. برگ، ساقه، گرد میوه و گردی که روی میوه من مینشیند و به خاک سماق معروف است و همچنین صمغ درخت من اثر قابض کننده زیاد دارند و به همین جهت در رفع خونریزی، شکم روش و اهال خونی به صور مختلف به کار میروند و از آبریزش چشم جلوگیری میکنند. چکاندن آب جوشانده آنها در گوش، چرک آن را از بین میبرد. ضماد آن جهت رفع آثار ضربه مفید است، مالیدن آب جوشانده من مانع ورم ضربه و صدمه آن است. ضماد من با آب جهت جلوگیری از ورم قحف (استخوان جلو سر و بالای گیجگاه) نافع میباشد و ضماد آن با زغال چوب بلوط، جهت بواسیر مفید است و چون مرا با برگ و چوب و شاخه در آب بجوشانند تا قوام آید، جهت ورم پلک چشم و سایر ورمها و آبله و زخمهای آبدار و چرکی مفید میباشد. پخته برگ من مورا سیاه میکند و تنقیه جوشانده آن برای درمان زخم معده و اسهال خونی و دل پیچه سودمند میباشد، و خون برگ مرا آنقدر بپزند تاله شود و آب آن را بجوشانند تا سقف شود، جهت تبرید مفید است. صمغ درخت من تولید یبوست شدید میکند. سرمه آن جهت تسکین فشار و درمان جوشهای پلک نافع است، پاشیدن آن روی زخم سبب التیام آن است و خون قدری از آن را در سوراخ دندان کرم خورده بگذارند، درد آن را تسکین میدهد و از پیشرفت و پوسیدگی دندان جلوگیری مینماید.
برگ خشک شده درختچه من که به سماق الصباغین معروف است در حدود 27 درصد جوهر مازو(تانن) دارد که در نمونههای وحشی مقدار آن زیادتر است، و در دباغی و رنگرزی مصرف میشود. من یک پای ثابت سفره هفت سین و چاشنی مخصوص چلو کباب هستم و چون رنگ قرمز من مرغوبتر است، عدهای سماق زرد و تیره را از راه تقلب رنگ میکنند، از نظر خواص و منافع نوع قرمز من امتیازی بر رنگهای دیگر ندارد. به این جهت توصیه میشود که از خوردن سماقهای رنگ کرده خودداری نمایید.
ادامه ندارد
اسم من زیتون است
چون طوفان نوح آرام شد، کبوتری سفید شاخهای از درخت مرا به عنوان هدیه برای حضرت نوح برد و آن حضرت دانست که در جهان آرامش برقرار شده است، و از آن تاریخ کبوتر سفید و شاخه من علامت صلح و صفا شناخته شد، و درخت مرا درخت عقل و دانش شناختند و در یونان معتقد بودند که مرا رب النوع عقل کاشته است. در قرآن مجید خدای بزرگ به من سوگند یاد کرده... میوه من دارای فسفر، پتاس، گوگرد، منییی، کلسیم، آهن،
مس و منگنز است.
من در بلوچستان، رودبار منجیل، حاجی آبادلر به عمل میآیم و در شاه پسند گرگان به درخت من چوب سید گویند. چوب درخت من قابل جلاو تعلیم است و با آن بهترین عصارا ساخت. پیشینیان در دست گرفتن عصای مرا علامت تشخیص میدانستند. درخت من بعد از چهل سال میوه میدهد و نزدیک به دوهزار سال عمر میکند. میوه رسیده و یاقوتی رنگ من، مقوی معده و زهکش دستگاه گوارش است، اشتها را زیاد میکند و شکم را بند میآورد. شهوت را زیاد میکند و زیاده روی در خوردن میوه پرورده من در آب نمک باعث لاغری و بی خوابی است. ضماد گوشت میوه رسیده من از پوسته پوسته شده و شوره سر جلوگیری میکند. ضماد میوه ناری من جهت سوختگی آتش و مالیدن آن با پیه و آرد گندم جهت رفع سفیدی ناخن و بخور میوه منن با هسته جهت تنگ نفس و امراض ریوی سودمند میباشد.
برگ من به صورت جوشانده و عصاره و محلول در الگل به عنوان تب بر و پایین آورنده فشار خون به کار میرود. ضماد برگ من جهت جوش چشم و ورمهای گرم نافع است، جویدن برگ من جهت جوش دهان و ضماد پخته برگ من با آبغوره بحدی که به قوام آمده و عسلی شود، جهت دندان کرم خورده مفید است. حمول عصاره آن جهت جلوگیری برآمدگی حدقه موثر است، و چون مغز هسته مرا با پیه و آرد مخلوط کرده، و بر روی سفیدک ناخن بگذارید، آن را از بین میبرد و چنانچه ریشه درخت مرا با قدری برگ من بجوشانید و با آن مضمضه کنید، سردرد را تسکین میدهد و کشیدن آب آن در بینی جهت معالجه زکام و آبریزش دماغ سودمند میباشد و چون شاخههای باریک برگ مرا در ظرف سوفالی ریخته و در کوره بگذارید تا ذغال شود، بهترین سرمه بوده و در گذشته به عنوان توتیا بکار برده میشد. آبیکه از ساقههای من هنگام سوختن بیرون میآید جهت معالجه جرب و سوره سر زخمهای سر نافع است. کشیدن جوشانده تمام اعضای من جهت درد شقیقه و سرگیجه و پاشیدن آن در جهت گریزاندن حشرات توصیه شده است. آبمیوه من جهت (داء الثعلب) و داءالحیه (فلس فلس شدن پوست) نتیجه نیکو دارد. مضمضه با آب نمکی که میوه مرا در آن خیسانده باشند جهت استحکام دندان و لثه مفید است.
از تنه درخت مسن من یک ماده قندی به خارج ترشح میشود که به آن صمغ درخت زیتون یا انگبین زیتون گویند، این ترشح که بطور نادر بدست میآید، یک ماده غذایی بسیار عالی است، در تقویت ذهن قویتر از کندر است، جهت درمان سرفه کهنه خشک و اخراج بلغم مفید است، مرهم صمغ درخت من جهت رویاندن گوشت مفید میباشد. صمغ درخت نوع وحشی من، قویتر از بستانی است، باز کننده ادرار و حیض بوده، و حمول آن جهت زخم رحم مفید است.
ادامه ندارد
اسم من سرو است
میوه سر و خنک داد به من دوش طبیب - تا که بسیاری قندت ندهد آزارم
در ایران به انواع در خت عرعر، پیرو، اورس، ابهل و چندین نوع گیاه زینتی سرو گویند و اکنون اجازه دهید چند نوع از آن در اینجا خودشان را به شما معرفی کنند.
ادامه ندارد
اسم من زنجبیل است
اسم من زنجبیل است، به من زنجفیل، جربیل، زنزبیل هم میگویند. قسمت مورد استفاده من بیخ من است که پس از پژمرده شدن گیاه من، آن را از زمین در میآورند و در تشکی چوبی ریخته به هم اصطکاک میدهند تا پوست روی آن گرفته شود و بعد مغز چوبی آن را خشک میکنند. من نیرو بخش، مقوی معده، بادشکن و ضد رقت و فساد خون هستم. اگر پودر مرا روی پوست بدن مالش دهند، آن را تحریک و قرمز مینمایم. اعراب مرا مقوی باه میدانند. گیاه من در ایران دیده نشده است، ولی در چند کتاب قدیمی نوشتهاند که در مازندران به عمل میآیم. من مقوی حافظه و باز کننده کبد و قاطع بلغم هستم، و رطوبات غلیظی که در روی جدار روده و معده چسبیده باشد، از بین میبرم. مرا جهت فلج و ضعف اعصاب تجویز کردهاند. من درمان یرقان بوده، ادرار را زیاد میکنم و درمان اسهالی هستم که در اثر مسمومیت غذایی تولید شده باشد. من تشنگی را برطرف میکنم و با نبات و کندر مرا جهت جلوگیری از زیان و نفخ میوههای نارس تجویز کردهاند و با زرده تخم مرغ نیم برشته شهوت را زیاد میکنم، مخصوصاً اگر همراه با پسته خورده شوم، سابقاً برای زیاد شدن شهوت خوردن من همراه با خولنجان و پسته از اسرار بود. نگاه داشتن من در دهان و مکیدن آن جهت رفع عطش بی تأثیر نیست، ضماد من جهت گری (داءالثعلب) و فرو بردن ورم بردن سودمند میباشد. چون مرا کوبیده روی آبگوشت پاشیده بخورند، درد مفاصل را تسکین میدهم. مالیدن خشک من و آب تازه من هم برای معالجه رماتیسم نافع است. در ایران مرا به نان قندی زده، جهت امراض رطوبی میخورند. زنجبیل پرورده، تازه مرا ورق ورق کرده، در آب نمک و آبلیمو میاندازد و برای تهیه قرص، گرد مرا با نمک و کمی آبلیمو خمیر کرده به صورت قرص در میآورند. مقدار خوراک من 25 % تا یک گرم است و بیشتر با دارچین دمکرده مینوشند. تنتور الکلی یک پنجم من در دارو خانهها ساخته میشود. من غذای غدد فوق کلیه بوده ترشح کورتون را زیاد میکنم و بیشتر خواص من به این علت است.
ادامه ندارد
اسم من زعفران است
فارسی من لرکیماس بود ولی این روزها همه مرا به نام زعفران میشناسند، عربی من زعفران، حساد و صفران است.
قسمت مورد استفاده من در رنگ کردن خوراکیها تارهای گل من است که در اصطلاح گیاهشناسی به آن کلاله گویند و غالباً این کلالهها با خامه همراه است، همراه بودن این تارها با خامه هر چند تقلب محسوب نمیشود، ولی از قیمت آن میکاهد. من دارای بوی قوی و عطر مطبوع و طعمی تلخ و کمی تند میباشم، تکثیر گیاه من به وسیله پیازها در اواسط تیر ماه صورت میگیرد. من در چند نقطه ایران مخصوصاً خراسان و قائنات میرویم، بعضی از حشرات مخصوصاً بعضی از انواع چلپاسه از گیاه من فرار میکنند، من دارای مواد چربی، املاح معدنی، صمغی، یک ماده رنگی، یک اسانس و عطر مخصوص و دارای چندین عامل دارویی هستم. من علاوه بر مصرف در تغذیه، دارای اثر درمانی میباشم. من مقوی معده و مسکن سرفه مخصوصاً در برنشیت مزمن هستم، اثر من در باز کردن عادت ماهانه زنان که در اطراف پزشکان جدید عنوان شده مشکوک است، پزشکان سنتی ایران آن را قبول ندارند. در موقع کشت من باید توجه کامل شود تا پیاز من مورد حمله قارچهای طفیلی قرار نگیرد، چه در این صورت پیاز من میپوسد و محصولی به دست نمیآید. دمکرده و جوشانده من مسکن درد دندان است و کسانی که دندانشان کرم خورده است اگر آنرا مضمضه کنند درد آن ساکت شده و از پیش رفتن پوسیدگی دندان جلوگیری میشود. من نشاط آور و شاد کننده میباشم. عطر من ضد عفونی کننده بوده و کمی محرک اعصاب است و اثراتی شبیه گاز ازن داشته و خنده آور است، ولی اینکه میگویند هر کس یک مثقال زعفران بخورد مبتلا به مرض قهقه شده و در اثر خنده زیاد میمیرد چندان صحیح نیست، زیرا این مقدار زعفران کشنده نیست، ولی اشخاص ضعیف را ممکن است دچار خنده نماید. من مقوی حواس پنجگانه، بادشکن، ضدعفونی، پیشاب آور، قابض، محرک باه و مقوی روح حیوانی و مقوی جگر و دستگاه تنفس، زهکش کلیه و مثانه و باز کننده رنگ رخساره میباشم. خوردن من زایمان را آسان میکند. خوردن من با عسل جهت ریختن سنگریزه و با ادویه مناسب جهت درد رحم و نشستگاه تجویز میشود. بوییدن گل من جهت سرسام (مننژیت) نافع بوده، و کمی خواب آور است. سرمه من جهت جلای چشم و آبریزش تراخم، قرحه چشم مفید است. چکاندن آب جوشانده من در دماغ جهت سر درد شدید و بی خوابی نافع است. ضماد من روی چشم جهت جلوگیری از رطوبات و آبریزش چشم و تسکین قرمزی آن سودمند میباشد. مالیدن من با فرفیون جهت نقرس و درد مفاصل و پاشیدن گرد کوبیده من روی زخم از خونریزی جلوگیری مینماید، و حمول آن درد رحم را تسکین میدهد. مقدار خوراک من سه تا پنج گرم است. گذاشتن یک تار گل من در مجرای ادرار باز کننده پیشاب است.
ادامه ندارد
اسم من دارچین است
نام من دارچین، مخصوص پوستهای معطری است که بهترین آنها در سیلان به مل میآید و انواع دیگر آن که در خارج از سیلان میروید به مرغوبی دارچین سیلان نیست.
فارسی من دارچین سفید است. به من دارچینی هم میگویند. اعراب اسم مرا دارصینی گذاشتهاند. سلخه نوع چینی من است که به آن دارچین ختابی هم میگویند و در هند و عمان هم کاشته میشود. بوی آن کمتر از من بوده و رنگ آن کمی سرخ است ودر خواص مانند من میباشد. منتها کمی ضعیفتر. قرفه نوع دیگری از من است که خارج از سیلان روییده و دارای پوست ضخیمی میباشد و در لغت عرب قرفه به معنی پوست درخت است و اختصاصاً نام این پوست میبا شد. قرفه نیز دارای تمام خواص من بوده و قدرت آن در تقویت معده بیشتر از من است، ولی منافع دیگر کمتر از من میباشد. من اشتها آور بوده، غذاهای سنگین را لطیف میکنم. ایرانیان مرا مانند چای دم کرده و قبل و بعد از غذا مینوشند و چای دارچین معروف است.
من نفس را باز میکنم و تنفس را آسان مینمایم و نشاط آور بوده، قلب را جلا میدهم. من پادزهر سموم حیوانی و نباتی و معدنی، حافظ قوای نفسانی و مقوی شهوت و ضد خفقان و وحشت هستم. دلهره، وسواس را از بین میبرم و برای درمان جنون تجویز شدهام. کار من تقویت اعضای رئیسه بدن، مخصوصاً معده و کبد میباشد. من بوی بد دهان را از بین میبرم، تنگ نفس و سرفه خلطی را درمان میکنم و آواز را تصفیه مینمایم. پخته من با سرکه و مصطکی جهت معالجه استسقای گوشتی توصیه شده است. مالیدن مخلوط کوبیده من با عسل، زخمهای چرکی را خشک میکند و کک و مک را پاک مینماید و چنانچه با سرکه همراه شود، باز هم مفید است.
اگر مرا در روغن بجوشانید، مالیدن این روغن به تنهایی یا بازرده تخم مرغ پخته، جهت رعشه و تسکین درد عضلات مفید است و برای درمان اعضای بی حس شده به کار میرود. چکاندن این روغن در گوش، سنگینی آن را از بین میبرد و برای بادهای معدی و یرقان و بواسیر نافع است. در صنعت داروسازی از اسانس دارچین و در طب سنتی ایران، از عرق و عطر دارچین استفاده میکنند.
ادامه ندارد
اسم من جعفری است
فارسی من جعفری است، اعراب به من کرفس ماقدونی و در شهسوار و اپلیهم گویند. فرنگیها به نوع کم عطر و کم خاصیت من پرسیل و به من پرسل معطر گویند. در کت قدیمی از من به نام فطر اسلیون یاد شده است و ان لفظ معرب پتروسلیوم لاتینی است.
قسمت مورد استفاده من ساقه جوان برگدار - ریشه و میوه من است. میوه من از دانههای روغنی است که به علت داشتن مواد مازویی و عطری و کمی سمیت مصرف غذایی ندارد، با کمک بخار آب از آن عطر مخصوصی میگیرند که با سولفات آهن به رنگ قرمز خون در میآید. ریشه من دارای اسانس، مواد قندی و مواد معدنی ات و بسیار خوشبو و طعم آن شبیه ساقه و برگ من است. این ریشه پیشاب آور بوده و خوردن آن اشتها را زیاد میکند. جوشانده این ریشه و سایر قسمتهای گیاه من داروی خوبی جهت نسوج پف کرده و خیزدار است، برای رفع اختلالات دستگاه گوارش و نفخ، سنگ کلیه، یرقان و بیماریهای کبدی و تنگ نفس و ترشحات زنانه مفید است و زنان جوانی که در اثر ضعف دچار یائسگی زودرس شدهاند، بهتر از جوشانده من دارویی ندارند. برای بیماری جلدی نیز مفید بوده و چنانچه جوشانده مرا به مبتلایان به سرخک بدهند، ظهور دانهها به راحتی انجام میگیرد.
بذر من دارای خواص ریشه بوده اثر آن در بریدن تبهای نوبهای به تجربه رسیده است. خوردن آن عادت ماهانه زنان را باز میکند.
در صنعت داروسازی از من سه نوع فرآورده میگیرند که به نام آپیول معروف میباشند و هر سه نوع آن تب بر و قاعدهآور است، ولی چون یک ماده سمی است، مصرف آن بایستی تحت نظر پزشک باشد.
این نکته قابل توجه است که جعفری با اینکه برای انسان یک سبزی خوراکی و خورشی است و بهترین علوفه برای گوسفند و خرگوش میباشد، برای پرندگان از قبیل مرغ، طوطی، بلبل و غیره سمی است و نبایستی به آنها داد.
من بادشکن بوده و چسبندگی معده و روده را از بین میبرم و نفخ را رد میکنم و رد پهلو و پیچش شکم را معالجه مینمایم، مخرج جنین بوده، شهوت را زیاد میکنم، پادزهر جمیع سموم میباشم، مقدار خوراک گرد برگ خشک من دو گرم و جوشانده 5 تا 10 کرم میوه من در دویست گرم آب به عنوان پیشاب آور و سی گرم در 250 گرم آب جهت باز شدن عادت ماهانه زنان مفید میباشد.
ادامه ندارد
اسم من خاکشیر است
فارسی من خاکشیر است به من خاکشی، خاکشور و خاکژی هم میگویند. در اطراف شیراز مرا شقرک نامند. در تبریز به من سرون و در مازندران به گیاه من شلم گویند. عربی من حبه است، کسانی که عربی مرا خم خم دانستهاند اشتباه کردهاند، زیرا خم خم عربی تو دری است که بعداً خود را معرفی خواهد کرد. من دارای دو نوع هستم، یکی تلخ که دانههای آن ریز و رنگ آنها مایل به سرخی است و گونه دیگر شیرین که دانههای آن یزرگتر بوده و رنگ آنها سرخ تیره است. هر دو نوع من در غالب نقاط ایران مخصوصاً دامنههای جبال البرز در بیابانها بطور خودرو میرویند. از گیاه من در رفع اسهال روده و خونی و از بین بردن ترشحات زنانه و آب آوردن نسوج میتوان استفاده کرد. دانههای من کمی ضد عفونی کننده، ضد کرم و تب بر هستند. دارو سازان سنتی ایران مرا به عنوان ملین و خنک کننده با آب سرد مفید میدانستند، بذر من شهوت را زیاد میکند، اشتها را باز مینماید. مقوی معده و هاضمه بوده، جهت باز شدن آواز و نیکویی رنگ رخسار مفید میباشد. به عنوان خنک کننده در امراض حصبه، مطبقه و آبله تجویز شده است، چنانچه ده روز، روزی دو مثقال دانههای مرا با چهار مثقال شکر کف لمه نمایند برای صاحبان مزاج سودایی فراوان دارد.
از دانههای من به عنوان پادزهر به طریق زیر میتوان استفاده کرد: پنج گرم دانه مرا شسته و با گلاب یا آب خالص آنقدر بجوشانید تا شکفته شود، و بعد آن را نیم گرم به مسموم بخورانید. به این صورت قی آورده و ایجاد تهوع مینماید، و این عمل را چند مرتبه تکرار کنید تا قی بند آید. ضماد من جهت زخم چشم، ورم بنا گوش و پستان، نقرس و ورمهای سخت سرطان نافع میباشد، فرزجه دانههای من زایمان را آسان میکند. مقدار خوراک نوع شیرین من دو مثقال میباشد.
ادامه ندارد
اسم من ثعلب است
فارسی من سه برگ است. اعراب به من خصی الثعلب یعنی بیضه روباه گویند و این روزها در ایران به من ثعلب خطاب میکنند، و فرنگیها هم اسم مرا سلپ گذاشتهاند. و جه تسمیه من به خصی الثعلب برای آن است که بیخ من دارای دو غده به هم پیوسته، یکی تو خالی مربوط به گیاهی که روییده و دیگری تو پر مرببوط به گیاهی که بعداً خواهد روید میباشد. گلهای من خوشهای قشنگ به رنگ صورتی یا سفید با خطوط و نقطههای بنفش یا ارغوانی است. غده تو پر من داراد نشاسته - قند و مقدار زیادی لعاب است که خوراکی میباشد. از غذاهای زیرزمینی من آردی تهیه میکنند که در بستنیسازی و شیرینی سازی مصرف میشود.
تا کنون بیست و پنج نوع از گیاه من شناخته شده که ده گونه آن در ایران میروید. گونههای مختلف من در آذربایجان - کردستان - لرستان - خراسان - وساحل دریای مازندران و نواحی البرز فراوان بوده و بطور خودرو به عمل میآید. به عنوان یک گل زینتی نیز میتوان انواع مرا در باغچهها پرورش داد. برای تهیه آرد ثعلب کافی است که غدههای زیر زمینی مرا شسته و بعد در آب جوش بخیسانند تا ورم نماید، بعد خشک کرده و آسیا نمایند. آرد من علاوه براینکه در مداوا و تغذیه به کار میرود، همه ساله مقدار زیادی از آن صادر میشود و کارخانجات غذاسازی و داروسازی خریدار آن میباشند.
آرد من برای رفع خستگی، تجدید قوا و تقویت شهوت منافع زیاد دارد، آرد من نرم کننده سینه و خلط آور بوده و برای این کار جوشانده یک درصد آن مصرف میشود.
آرد من خونساز بوده و مقوی اعصاب است. برای درمان کزاز، تشنج، لقوه و فلج تجویز شده است. مالیدن آن بر سر مقوی مو بوده و از ریزش آن جلوگیری میکند. مقدار خوراک آن تا دو مثقال بوده و زیاده روی در خوردن آن برای شکم خوب نیست.
پزشکان سنتی ایران عقیده داشتند که چنانچه زنان نازا برگ ثعلب را با زعفران و کمی مشک ساییده، قبل از آمیزش حمول نمایند ممکن است آبستن شوند.
ادامه ندارد
اسم من تخم مرغ است
فارسی من تخم مرغ است. به من مرغانه هم میگویند. اعراب به من بیض و ترکان یومورتا گویند. من یکی از مواد غذایی انسان هستم که از ابتدای خلقت مورد استفاده قرار گرفته و روز بروز مصرف من در ایران و سایر کشورهای جهان زیادتر میشود. دستهای از گیاهخواران با اینکه از خوردن گوشت پرهیز مینمایند خوردن مرا جایز دانسته و در حقیقت مرا نایب مناب گوشت کردهاند. من یکی از غذاهای مفید و کامل بوده و خوردن من برای حفظ تندرستی و درمان پیشگیری، اثری ارزنده دارد، زیرا من دارای مواد سفیدهای، مواد معدنی، ویتامینهای گوناگون، مواد آلی، مواد چربی و کمی قند بوده و در ساختمان من 35 عنصر مختلف دیده شده است.
مواد سفیدهای در سفیده من به صورت محلول و زرده به حالت ترکیب با مواد چربی است و تاکنون شانزده نوع مواد سفیدهای در من کشف کردهاند که این شانزده نوع مواد سفیدهای، میتوانند قسمت اعظم احتیاجات بدن انسان را برای رشد و نمو و نوسازی عضلات تأمین نمایند. چربی موجود در زرده من، از عالیترین و سودمندترین انواع چربیها بوده و پرارزشترین آنها لیسیتین نام دارد که غذای اصلی شبکه عصبی بدن انسان بوده و وجودش برای حفظ حافظه، قوای تفکر و دستگاه توالد وتناسل لازم و ضروری است. یکی از اسرار وجود من این است که با اینکه دارای کلسترل بوده و قاعده بایستی چربی خون را زیاد کنم، خوردن من سبب افزایش فشار خون نمیشود، زیرا نوعی چربی در من وجود دارد که خاصیت آن پایین آوردن فشار خون است و به همین جهت است که خوردن من فشار خون را بالا نمیبرد. زرده من دارای فسفر زیاد است. من دارای کلسیم زیاد و مقداری منیزی، کلر، پتاسیم، سدیم، گوگرد و آهن میباشم.
من دارای ویتامینهای محلول در چربی مانند ویتامینهای آ - د - ای و کا بوده و چنانچه در آفتاب قرار گیرم، مقدار ویتامین (د) در من دو برابر میشود و نیز دارای ویتامین ب1، ب2، پ، و ب14 هستم.
اسید پانتونیک نیز در من زیاد بوده و خوردن من مانع ریزش مو میباشد. زرده من دارای هورمونهای جنسی و هورمونی شبیه انسولین بوده و خوردن من برای مبتلایان به مرض قند سود فراوان دارد. من به رشد اطفال کمک کرده و بلوغ را جلو میاندازم و شیر مادران را زیاد میکنم. خام من برای رشد، اثر بیشتری دارد. سفیده من چه به صورت خام و چه به صورت پخته آن مناسب و مفید است. زرده من چه به صورت خام و چه به صورت پخته در معده توقف کوتاهی داشته و ترشحات معدی را زیاد میکند و به همین جهت است که خوردن آن قبل از غذا اشتها را زیاد میکند.
من در حرارت و رطوبت زیاد فاسد میشوم و شستن من باعث میشود، که زودتر فاسد شوم، ولی در هوایی که کمی مرطوب باشد دیرتر فاسد میگردم. اگر مرا در مجاورت سبزیها مخصوصاً پیاز و سیب زمینی و میوههایی مانند سیب و مرکبات قرار دهید، پس از چند روز آنها را فاسد و متعفن میکنم و این به علت گاز گوگردی است که به تدریج از من صادر میشود، بنابر این توصیه شده است که مرا از آنها دور نگه داشته و در یخچال نیز جای من از میوهها و یبزیها مجزا شده است. پوست من دارای املاح کلسیم و فلزات دیگری است که قبلاً به آنها اشاره گردیده. در زرده من بیشتر و در سفیده، مقداری انزیمهای مختلف و دیاستازهای مفید وجود دارد. زرده عسلی من غذاییت بسیار داشته و فضولات آن کم است. مقوی دماغ و بدن بوده، شهوت را زیاد میکند. خلط را از بین میبرد و سینه را نرم کرده و از سرفههای خشک جلوگیری میکند و مانع خونریزی از سینه و معده میشود و برای زخم معده و کلیه و مثانه مفید است. برای کسانی که خون زیادی از آنها رفته و دچار ضعف شدهاند، غذایی بهتر از زرده تخم مرغ برای آنها نیست و چون به زرده من کمی فلفل زده و آن را نیم برشته نمایند، برای زیاد شدن شهوت مؤثر است. خوردن زرده خام، پادزهر خوبی است، و بلعیدن آن آواز را باز میکند.
زیاده روی در خوردن من مضر معده بوده و باعث پیدا شدن سنگ در کلیه و مثانه و ایجاد زخمها و ضایعات جلدی و یکی از علل پیدایش گل مژه است. عسلی من برای اطفال میتواند جانشین شیر مادر شود، پخته سفت شده من دیر هضم، مخصوصاً در اشخاص رطوبتی است. خوردن من با کندر جهت رفع سرفه و با تخم کتان جهت تنگ نفس و با کمی نمک همراه با کندر و انزروت برای چاق شدن اشخاص لاغر و با خون سیاوشان جهت اسهال و پیچش دل و تباشیر قلمی جهت بند آمدن خون، تجویز شده است. همچنین خوردن من همراه با سماق و مازو جهت اسهال نافع است. پخته من با سرکه شکم را جمع میکند، و برای معده مفید است. ضماد زرده و سفیده من همراه با برگ گل بابونه، جهت ورم چشم و ورم بیضه و نشستگاه و با موم جهت نرم شدن جمیع ورمها و نرمی اعصاب مفید است. مالیدن پخته من مخلوط با زعفران جهت تسکین درد و ورم بواسیر و با عسل جهت بر طرف شدن کک مک و آثار سیاهی جلد و به تنهایی جهت شقاق (ترک نشستگاه) نافع است و چون چهار تا پنج عدد زرده را بازیره کرمانی و گل بابونه پس از کوبیدن مخلوط کرده، بر پارچه آب ندیده بمالند و آنرا روی آتش ملایم گرم کرده، بر کمر ببندند درد آن را تسکین میدهد و چون زرده را گرم کرده روی دمل بگذارند و روی آن پارچهای بچسبانند، باعث سرباز کردن آن شده و زخم آن را التیام میدهد.
مالیدن زرده و سفیده بر صورت جهت در آمدن ریش و بر سر جهت تقویت مو مخصوصاً موهای خشک سودمند میباشد، سفیده من غذائیت زیاد داشته و کمی دیر هضم است و خوردن آن با آرد جو برای جلوگیری از خونریزی معده و سینه مفید است. ضماد آن جهت درد چشم و زخمهای بد خیم و سوختگی آتش و آب جوش مفید بوده، از تاول زدن جلوگیری میکند. مالیدن آن مانع آفتابزدگی میشود. پوست سخت بیرون مرا اگر کوبیده بر روی زخم بپاشید، آن را ضد عفونی میکند و اگر در سوراخ بینی بریزند، خون دماغ را بند میآورد و پاشیدن آن جرب و خارش را درمان مینماید.
برای شناسایی تازگی و کهنگی من کافی است یک محلول دوازده در صد آب نمک را در یک لیوان ریخته و مرا در آن بیندازید، اگر در ته لیوان عمودی ایستادم، تخم مرغ روز بوده و تازه میباشم، اگر وسط محلول معلق ماندم، دو تا سه روز از عمر من میگذرد، و اگر روی محلول افقی افتادم، بسیار کهنه و فاسد میباشم. این روزها تخم مرغ خشک کرده و تخم مرغ منجمد شده هم وارد بازار شده و بد نیست بدانید که خشک کردن تخم مرغ در قدیم هم بین چینیها معمول بوده است..
ادامه ندارد
اسم من پیاز است
فارسی و هندی من پیاز است، در فارسی به من سوخ هم میگویند. اعراب به من بصل و ترکان سوقان در زبان ترکی به نوع بیابانی من کومران نام دادهاند.
دانشمندان قدیم و جدید برای من بیش از هزار خاصیت قائل شدهاند، من انواع و اقسام کوچک و بزرگ، تند و شیرین، پوست سفید و قرمز دارم. من دارای یک ساقه زیر زمینی به نام طبق پیاز هستم. این ساقه از یکطرف به ریشههای افشان و از طرف بالا به یک ساقههوایی ختم میشود، ودر اطراف این طبق فلسهای پیاز پرده پرده روی هم جمع شده و یک شکل کروی به وجود میآورند. در روی این جسم کروی پوست پیاز قرار دارد. یکی از عجایب طبیعت که در نهاد من است، نیروی هواشناساسی ست بطوری که قبل از رسیدن فصل زمستان میتوانم شدت سرمای زمستان آینده را پیش بینی کنم. در فصل پاییز شما وقتی مرا از زیر خاک در میآورید اگر پوستها و پردههای من ضخیم، چرمی و محکم باشد، باید بدانید که زمستان سختی را آن محل خواهد داشت و اکر نازک و کم دوام باشد، در زمستان آینده سرمای زیادی در آن محل دیده نخواهد شد، و نیز روی همین اصل است که بار فروشان از روی پوست و پردههای من زادگاه مرا تشخیص میدهند. چون پیازی که از مناطق گرمسیری میآید با پیاز مناطق سردسیر فرق بسیار دارد. من جزو مواد غذایی بسیار مفیدم که بطور پخته و خام هر دو میشوم، دارای ویتامینهای ب و ث بوده و سرشار از املاح سیترات - استات فسفات - نیترات - و ترکیبات گوگردی و املاح کلسیم - سدیم - پتاسیم - ید - سلیس و چندین نوع قند میباشم. به کسانی که کارهای فکری دارند، خوردن پیاز را که دارای فسفر است توصیه نمایید. من هضم مواد نشاستهای را آسان میکنم و خواب را راحت مینمایم. به کسانی که دچار بی خوابی میشوند، توصیه کنید که از خوردن من غافل نشوند. در عصر حاضر که به علت انفجارهای پی در پی خورشید و انفجارهای اتمی و آلودگی هوا و سر و صدای شهرها سکتههای مغزی و قلبی زیاد شده است، نبایستی هیچ سفرهای خالی از من باشد، زیرا من از لخته شدن خون جلوگیری میکنم و از زیان آلودگی هوا میکاهم. من دارای یک ماده میکربکش نظیر پنی سیلین هستم که میکربهای وبایی شکل را میکشم و با سیلهایی که سبب مسمومیت غذا میشوند، از بین میبرم، و زهرابه آن را خنثی میکنم و به همین جهت است که طباخان گوشت را همراه من حفظ میکنند و هیچ غذای گوشتی را بدون من نمیپذیرند. هیچگاه غذای مانده و بازاری نخورید، مگر آنکه با آن مقداری پیاز میل نمایید. خوردن پخته یا خام من به رشد اطفال مخصوصاً کودکان عقب افتاده کمک میکند، من به علت داشتن مواد گوگردی، خون و مجاری تنفسی را ضد عفونی میکنم و جهت درمان تنگ نفس - ورم - گلو - برنشیت - گریپ و غیره مفید میباشم و نیز به علت داشتن گوگرد است که موهای سر و صورت را تقویت کرده و از ریزش آنها جلوگیری مینمایم. عمل من در معالجه امراض کلیوی غیر قابل تردید است. من درمان پرستات، ورم، ساق پا و روماتیسم مفصلی و غیره مفید میباشم. من بات اینکه به هضم غذا کمک میکنم تع و نفخ را از بین میبرم، خودم کمی نفاخ هستم و برای جلوگیری از نفخ من، بایستی از مواد قندی استفاده کنید. خوردن کمی قند یا شکر یا مکیدن نبات و آب نبات نفخ مرا از بین میبرد. برای تسکین درد دندان کافی است کمی آب پیاز را با پنبه آغشته ئ آن را در حفره دندان کرم خورده بگذارید. برای معالجه زگلیهای گوشتی وسط یک پیاز بزرگ را گود کرده، و در آن نمک بریزید و بگذارید تا نمک آب شود و آن را روی زگیل بمالید. برای از بین بردن لکههای سیاهی پوست نیز دارویی مفیدتر از آب پیاز و نمک نیست.
من دارای چندین نوع قند بوده، و با کمک نیتراتهایی که دارم ادرار را زیاد میکنم. اثر من در جلوگیری از تشمع کبدی و سرطان، غیر قابل انکار است و در معالجه ورم پرده خارجی قلب و ذات الریه تجویز میشوم.
من بوی زهم گوشت را از بین میبرم و گرفتگی دماغ را که در اثر تنفس در هوای متعفن پیدا شده باشد باز مینمایم. من دارای انسولین گیاهی و اینولین هستم و به همین جهت برای مبتلایان به مرض قند مفید بوده و قند خون را پایین میآورم. برای معالجه آب آوردن شکم، پیدا شدن آلبومین در ادرار به سراغ من بیایید، و از مدربودن من استفاده کنید. در برگ من مقداری قند و آنزیمهای مختلف و مقدارزیادی سبزینه وجود دارد. ضمناًنیم پخته من مسکن التهاب و ناراحتیهای مربوط به سوختگی و بواسیر است. من اشک آور بوده و چشم نمیزنم. خوردن من با نان، بازکننده ادرار و حیض بوده و شکننده سنگ کلیه و مثانه است .پخته مهرای من قدرت غذایی بیشتری دارد، شکم را نرم میکند و آروغ ترش را از بین میبرد، پخته من با دنبه و چربی جهت پاک کردن اخلاط غلیظ سینه وریه مفید است. ترشی من جهت درمان یرقان و زیادشدن اشتها و تقویت هاضمه و جلوگیری از قی صفراوی و بلغمی سودمند است. من پادزهر سموم هستم، خوردن آب من به مقدار زیاد، برای کسانی که سگ هار آنها را گزیده باشد سابقاً تجویز میشد. چکاندن آب من در چشم جهت جلوگیری از آبریزش و خارش پلک چشم نافع است، و با عسل جهت رفع لکه سفیدی و زخم چشم و ضعف بینایی تجویز شده است.
کشیدن آب من در بینی پاک کننده دماغ است. بوئیدن من در مواقع شیوع امراض مسریه منافع بسیار دارد. چکاندن آب من در گوش جهت رفع سنگینی و صدا کردن گوش و پاک کردن چرک آن نافع است، مقدار خوراک من تا صد گرم است. ضماد کوبیده من بر محل نیش عقرب و زنبور زهر آنها را از بین میبرد. ضماد من بروی پوست بدن خون را به سوی جلد میکشد و آن را خوش آب و رنگ مینماید، ضماد من با عسل و باروت جهت درمان برص، زگیل، گوشتی، کک ومک و زخمهای چرکی توصیه شده است و برای از بین بردن زگیل بهتر است ضماد مرا با نمک و گیلاب و عسل استعمال نمایید.ضماد من بازرده تخم مرغ جهت بواسیر و دردنشستنگاه به کار میرود و با کوهان شتر جهت شقاق و بواسیر مفید بوده، بواسیر را باز میکند. پخته من با پیه جهت معالجه زخم پا که در اثر زدن کفش بوجود آمده باشد مفید است. عدهای از اشخاص گرم مزاج و سودایی نسبت به من حساسیت دارند. این اشخاص یا بایستی از پخته من استفاده کنند و یا بعد از خوردن من، کمی سرکه یا آب انار میل نمایند. برای برطرف ساختن بوی من خوردن سبزیهای معطر، باقلای خام، گردوی بوداده، و نان سوخته موثر است. بذر من مقوی قوای شهوانی است، و جهت موخوره و داء الثعلب مفید است.
ادامه ندارد
سلامـ .... ... ..
موضوعات وبلاگ
آمار وبلاگ
جستوجگر وبلاگ
(( طراح قالب آوازک ، وبلاگدهي راسخون ، نويسنده newsvaolds ))