نگارنده خاطرات این کتاب، تنها به شرح خاطرات بسنده نکرده و فضای مناطق عملیاتی و مشکلات امداد‌رسانی در خط مقدم و پشت جبهه‌ها را هم ترسیم کرده است تا ارزش حرکت جهادی کارکنان بهداری را برای مخاطبان بازگو کند. در انتهای کتاب، تصویر‌های مرتبط با هر موضوع، با شماره‌ای در پاورقی مشخص و مخاطب به انتهای کتاب ارجاع داده شده است.

منتظر، همچنین در پایان کتاب به شرح مختصری از هر عملیات و در فهرست اعلام، به شهیدانی که نام آن‌ها درج شده است، می‌پردازد.

در مقدمه کتاب، در شرح مختصری از زندگینامه و سوابق سرتیپ دوم غلام‌حسین دربندی، می‌خوانیم: «سرتیپ دوم دربندی در سال 1334 ه.ش در خانواده‌ای مذهبی در تهران متولد شد. ایشان در سال 1351 در رسته بهداری به استخدام ارتش درآمد و در مرکز آموزش بهداری نیروی زمینی مشغول به خدمت شد و پس از گذراندن دوره آموزشی در سال 1353 به هوانیروز اصفهان منتقل گردید.

سرتیپ دربندی در دوران پیش از انقلاب، همگام با نیروهای انقلابی و نظامیان همفکر خود به صف تظاهرکنندگان پیوست. او پس از گرفتن دیپلم در سال 1358 و طی دوره افسری، در اول شهریور 1359 به گردان 145 پیاده لشکر 92 زرهی اهواز که در پادگان تیپ 3 دشت آزادگان قرار داشت، منتقل شد. در آن زمان هنوز جنگ آغاز نشده بود.

در 31 شهریور 1359 تهاجم عراق با حمله هوایی به فرودگاه‌های کشور آغاز شد. از این زمان، سرتیپ دربندی همراه با تیپ 3 در منطقه چزابه حضور پیدا کرد و تا پایان جنگ در مناطق عملیاتی خوزستان به انجام وظیفه پرداخت و در تمام عملیات‌ها از جمله فتح ارتفاعات الله‌اکبر، طریق القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، خیبر و ... به عنوان افسر بهداری، حضور چشم‌گیری داشت و در تخلیه مجروحان د رخط مقدم جبهه‌ها نقش مهمی ایفا کرد.

سرتیپ دوم دربندی پس از 34 سال خدمت در ارتش جمهوری اسلامی در تاریخ 1/7/1385 بازنشسته شد. ایشان هم‌اکنون عضو هیئت معارف جنگ شهید سپهبد «علی صیاد شیرازی» بوده و در تمام برنامه‌های رسانه‌ای و مراسمی که در نقاط مختلف کشور در ارتباط با دفاع مقدس برگزار می‌شود، حضوری فعال داشته و به عنوان راوی به بیان خدمات کارکنان بهداری می‌پردازد. هم‌چنین سرتیپ دربندی یکی از فعال‌ترین راویان در یادمان‌های دفاع مقدس در مناطق عملیاتی می‌باشد.»

هرچند نقش رسته بهداری، پزشکان، پرستاران، بهیاران، رانندگان آمبولانس و ... در جبهه بسیار پررنگ و با اهمیت بود، اما خاطرات کمتری از آنان در قالب کتاب منتشر شده است.

در صفحه 34 کتاب آمده است: «عملیات طریق‌القدس و فتح بستان: از تحرکات، رفت و‌آمدها و تدارکات پیدا بود که باید خبرهایی باشد. هر وقت در جبهه شام مرغ می‌دادند، رزمندگان می‌گفتند: حتما فردا حمله است!