اسد اسدی سعید

	زندگینامه
	وصیت نامه

اسد اسدی سعید

زندگینامه

اسد اسدی سعید متولد پنجم اسفند ماه سال 1344 بود. او تابع محض پدر و مادر بود و تا آن جا که در توان داشت به والدین خود به خصوص پدرش کمک می کرد. رفتاری بسیار خوب و صمیمی با دوستان و همکاران خود داشت و سعی می کرد دوستانی را انتخاب کند که دارای عقاید اسلامی بوده و با ارزش های اسلامی و انقلابی آشنایی داشته باشند. اعتقادات مذهبی و دینی ایشان با توجه به محیط خانواده که محیطی مذهبی بود بسیار بالا بود و نماز و روزه و سایر اعمال ایشان در خور تحسین و تمجید بود. از دیگر صفات وی می توان به بزرگواری، کرامت، سعه صدر احترام به پدر و مادر اشاره نمود. 
اسدی سعید فعالیت های سیاسی و انقلابی خود را از زمان انقلاب شروع کرد و پس از آن با ورود به پایگاه های بسیج یک بسیجی مخلص شد و در راه تبلیغ اسلام در مدرسه، مسجد و محله مخلصانه تلاش کرد. او علاقه خاصی به امام داشت و فرموده های ایشان را مو به مو اجرا می نمود. علاقه شدید ایشان به امام و انقلاب به حدی بود که همواره امام را یک شخصیت ضدامپریالیست و ضد سرمایه داری می دانست. از این که می دید افرادی در جامعه این شاخصه امام را نادیده می گرفتند با آن ها درگیر می شد و سعی می کرد با مجادله احسن آن ها را ارشاد کند. 
اسدی در پایگاه های بسیج مسجد باقرالعلوم در خیابان قزوین فعالیت داشت و در محیط کار نیز در مواقع ضروری در صورتی که نیازی به وجود ایشان بود از هیچ کاری دریغ نمی ورزید. 
اسدی سعید در دوران دبستان و دبیرستان از شاگردان فعال بود و در تحصیل و تعلیم هیچگاه مشکلی نداشت. در تابستان ها و ایام فراغت ملزم به این بود که در کوچه ها و خیابان ها سرگردان نباشند بلکه در محیط های کاری مشغول به کار می شد و حرفه می آموخت و معتقد بود که هرچه آموخته باید به دیگران آموزش دهد. 
اخلاص و ساده زیستی انسان عنوان یک معلم و راهنما از بهترین ویژگی های ایشان و سرمشق خوب برای شاگردانش بود. شاگردانش را دوست می داشت و سعی می کرد آن ها را با دنیای اطرافشان صحیح تر و بهتر آشنا سازد و مفاهیم و ارزش های اسلامی را بهتر به آن ها بیاموزد و در کنار شغل مقدس تعلیم و تربیت، به گزینش افراد نیکو نیز به یاری برادران تلاشگر خود در هسته گزینش آموزش و پرورش می پرداخت. 
او معتقد بود برای دفاع از ارزش های والای اسلام و انقلاب همه باید به جبهه بروند من هم یکی از همگان هستم و باید بروم لذا در سال های 1364 و 1365 به جبهه ها اعزام شد و با علاقه شدید، عزمی راسخ و گام هایی استوار دعوت امام را لبیک گفت و به وظیفه شرعی و دینی خود عمل نمود و از خود گذشتگی ها و اخلاص در کارش در جبهه نیز مشهود بود و با این نیت پاک و خالص، مظلومانه در عملیات مرصاد و در حین حمله منافقین کوردل در تاریخ 5 مرداد ماه سال 1367 در 23 سالگی در خون خود غلطید و به دیدار معبود شتافت. 
پیکر پاکش را در بهشت زهرا(س) به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از