هنوز صدای شهدا از دوکوهه به گوش می‌رسد

پادگان دو کوهه پادگان یاران امام زمان (عج)هنوز صدای شهدا به گوش می رسد و هنوز گویا خون رزمندگان دفاع مقدس می جوشد و همواره اسلام نیازمند ایثار و فداکاری است.

کد خبر: ۲۳۱۲۵۸

تاریخ انتشار: ۰۶ فروردين ۱۳۹۶ - ۰۱:۰۰ - 26March 2017

به گزارش خبرنگار دفاع پرس ازخوزستان، بعد از اتمام جنگ تحمیلی تعدادی از گروه های مردمی به صورت خودجوش به مناطق عملیاتی اعزام شدند تا بتوانند ضمن بازسازی و رسیدگی به مناطق، بازدیدی هم از خاطرات مربوط به رشادت های رزمندگان داشته باشند.

در سال 78 مقام معظم رهبری با سفر به مناطق عملیاتی شلمچه در میان زائران قرار گرفتند و با تاکید خود بر استفاده و بهره مندی از ظرفیت های این سفر معنوی گسترش آن را امری ضروری به منظور ترویج فرهنگ دفاع مقدس و همینطور حفظ و حراست از آرمان ها و دستاوردهای شهداء دانستند.

در تاریخ ۱۳۷۸/۱۲/۱۲ دستورالعملی مبنی بر تشکیل ستاد هماهنگی راهیان نور با مسئولیت و ریاست بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس از سوی ستاد کل نیروهای مسلح ابلاغ گردید که در این دستور العمل به ۲۱ محل جهت بازدید کاروان‌های راهیان نور اشاره شده است.

در سال ۱۳۸۴ و با ابلاغ فرمانده کل قوا، ستاد مرکزی راهیان نور در قالب اساسنامه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس مأموریت خود را از سر گرفت. به همین منظور ستاد مرکزی راهیان نور با هدف ساماندهی به وضعیت راهیان نور در سال ۱۳۸۳ ذیل ساختار بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس تعریف و در سال ۱۳۸۴ ستاد مرکزی راهیان نور تأسیس شد.

در حال حاضر نیز ایام تعطلات عید یکی از بهترین فرصت هایی است که می توان در مناطق عملیاتی حضور یافت و از نزدیک با رشادت های رزمندگان هشت سال جنگ تحمیلی آشنا شد.

هم اکنون در سه نقطه غرب، جنوب غربی و شمال غرب مناطق عملیاتی وجود دارد که هر کدام در قالب یادمان شهید همه ساله مورد بازدید تعداد زیادی از گردشگران قرار می گیرد

گردشگری جنگ را می توان آیینه ای برای انعکاس تاریخ پرافتخار جنگ و دفاع مقدس دانست که امروزه علاوه بر گردشگران داخلی توجه بسیاری از گردشگران خارجی را نیز جلب کرده است و همه ساله در ایام مختلف سال تعداد زیادی از آنها در قالب اردوهای مختلف از کشورهای گوناگون به ایران سفر می کنند و این مناطق را مورد بازدید خود قرار می دهند.

بر همین اساس به منظور آشنایی بیشتر مردم و گردشگران با یادمان های دفاع مقدس در این شماره به سراغ یادمان پادگان دوکوهه رفتیم.

 دوکوهه پایگاه رشادت

از پادگان یاران امام زمان (عج) هنوز صدای شهدا به گوش می رسد و هنوز خون رزمندگان دفاع مقدس می جوشد و همواره اسلام نیازمند ایثار و فداکاری است.

شهید آوینی دوکوهه را چنین تشریح می کند: «دوکوهه! آیا دوست داری که پادگان یاران مهدی(عج) نیز باشی؟ پس منتظر باش.» براستی دوکوهه پادگان یاران امام زمان (عج) در دوران دفاع مقدس بود. یارانی که تا پای جان ایستادند و جنگیدند و حماسه آفریدند و استقامت در برابر ظلم و تجاوز را بار دیگر و در دوران جاهلیت مدرن به نمایش گذاشتند. 

پادگان دوکوهه گواهی استوار و مقاوم از مردان با غیرت و شجاعی است که جان دادند تا شرف، آزادی، انسانیت، ایمان  و جوانمردی پایدار بماند و به این جمله  مقام معظم رهبری که فرمودند: «پادگان دوکوهه شاهد فداکاری‌ها، اخلاص‌ها، ایمان‌ها و روحیه‌هاى مالامال از امواج صفا و طراوتى است که از جوانان مؤمن بسیجى و فداکار بروز کرده است» قداست و عظمت  این مکان مقدس را به شایستگی نمودار می کند.

دوکوهه پادگان عشق و ایثار،جایگاه عشق بازی عبد با معبود و جایگاه عشق و دلداگی است. خدایا ما می خواهیم ذره ای از عشق و عنایتی که به واسطه پاکی و صداقت و همت رزمندگان به آنان در دوران جنگ عطا فرمودی به ما هم به واسطه کرم و بخششت اعطا کنی تا در هیاهوی روزگار راه گم نکرده و به مقصد برسیم و چه زیبا مردم ما با فرا رسیدن بهار به یادمان های دفاع مقدس می روند تا در زمانه جاه و جنجال گم نشوند،  توشه ای یک ساله با خود از مکان شهدای دوران دفاع مقدس بر می دارند توشه ای از ایمان، صداقت و مردانگی، ایثار و از خود گذشتگی روح خود را با معنویت صیقل می دهند و با این ره توشه به شهرهایشان بر می گردند، تا یادشان نرود که بهای آزادی و امنیت اقتدار امروز بهایش خون شهیدان، از خودگذشتگی جانبازان، اسارت اسرا ء و رزمندگان دوران دفاع مقدس  است.

دوکوهه جایگاه پر کشیدن ملائک از زمین به آسمان بود فرزندان این خاک چه مردانه جنگیدند و چه مظلومانه پرکشیدند ولی مردم ایران هنوز بعد از گذشت 27 سال در آستانه سال جدید هر ساله مردم ما خودجوش مردمی به سوی مناطق عملیاتی رهسپار می شوند و یادآور و قدر دان زحمات رزمندگان و ایثار و از خودگذشتگی شهدای دوران دفاع مقدس هستند.

دوکوهه مزین به نامها و یادهایی است که تاریخ و مردم ایران هرگز فراموش نخواهند کرد. شهدایی همانند؛ حاج احمد متوسلیان، حاج ابراهیم همت، رضا چراغی، عباس کریمی، رضا دستواره، مهدی زین الدین، حاج حسین خرازی، حاج احمد کاظمی و... ساختمان گردان های مالک، مقداد، سلمان نام هایی را که دوکوهه هیچ گاه از یاد نمی برد، خاطرات رزمندگان و نجواهایشان را به خاطر دارد و شاهد پایمردی‌هایشان بوده است.

موقعیت پادگان دوکوهه 

پادگان دوکوهه در فاصله هفت کیلومتری شمال شهر اندیمشک و 160 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. این پادگان در دوران دفاع مقدس در منطقه جنوب به عنوان مهمترین پایگاه آماده سازی رزمندگان اسلام محسوب می شد.در طول دوران دفاع مقدس میزبان نیروها از لشکرهای متفاوت و به خصوص لشکر حضرت رسول(ص) از تهران بود.

بعد از انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی در شهریورماه 1359 و در نتیجة افزایش تعداد یگان های نظامی سپاه، با توجه به موقعیت مناسبی که داشت مورد توجه مسئولین نظامی قرار گرفت و اولین بار به صورت کاربردی  قبل از عملیات فتح المبین به عنوان مرکزی برای نیروها مورد توجه قرار گرفت و به ترتیب تیپ های 7 ولی عصر(عج)، تیپ 14 امام حسین(ع)، تیپ تازه تأسیس محمد رسول الله(ص) و چند روز بعد تیپ های17 قم و 8 نجف اشرف در آن مستقر شدند. اولین اعزام در اسفندماه 1360 به دنبال حمله ارتش عراق به چزابه از دوکوهه صورت گرفت.

پادگان دوکوهه یکی از پادگانهای مهم دوران دفاع مقدس است که مکان آموزش، سازماندهی و اعزام نیروها بوده است و با توجه به ظرفیت های مهمی که در خود داشته نماد پادگان آرمانی برای سربازان امام زمان (عج) محسوب می شده است.

دوکوهه بزرگترین مقر برای تجهیز و سازماندهی رزمندگان جبهه جنوب و مانند شهری مملو از جمعیت پرتحرک و انرژی نشاط و زندگی در دوران  دفاع مقدس بود. پس از ربوده شدن حاج احمد متوسلیان فرمانده تیپ محمد رسول الله (ص) در لبنان، پادگان دوکوهه به نام پادگان حاج احمد متوسلیان تغییر نام داد.

بخش مرکزی و قلب پادگان دوکوهه، حسینیه شهید همت قرار دارد که سالها شاهد شب زنده‌داری و مناجات و نماز شب رزمندگان هشت سال دفاع مقدس بوده  است. دوکوهه با شب های مناجات و راز و نیاز رزمندگانش شناخته و نیز معروف شده است.

دوکوهه یعنی پادگان عشق و انتظار و دعا برای فرج امام زمان (عج) است. دوکوهه یعنی یک دنیا حرف، قصه، غصه،نجواها و رزمندگانی که دیگر نیستند. صدای گام‌های که دیگر شنیده نمی شود و ماجرای جنگ یعنی صدای پای رزمندگان یعنی همت، حاج احمد متوسلیان، خرازی ... یعنی دعا مناجات، دعای توسل صدای زمزمه های عاشقانه شهدا به گوش می رسد.

دوکوهه یعنی مکانی که همیشه به خود می بالد؛ یعنی شکوه اقتدار رزم را بارها مرور کرده یعنی جنگاوری و دلاوری برایش معنا شده است. یعنی تاریخ حماسه و خون دوکوهه دلش برای دعای فرج رزمندگان تنگ شده، دوکوهه یادگاری های جنگ را در خودش نگه داشته است.

دوکوهه با ساختمان های نیمه خراب شده اش، دست نوشته ها و یادگاری های شهدا را ثبت کرده و نگه داشته است. مکان دوستان خدا، دانشگاه قرب الهی و فارغ تحصیلانش مدال شهادت برگردن آویخته اند. دوکوهه با قبور شهدای گمنامش، با سقاخانه ساده و بی آلایش  خود ماندگار شده و با تمام  زیبایی ها و شهدایت که در مکتب سرخ حسینی مدال آور و افتخار آفرین شدند برای تاریخ مقاومت(سال های دفاع مقدس) ماندگار شده ای.

دوکوهه مکانی است که در دوران دفاع مقدس شاهد بسیاری نجواهای عاشقانه و امضاء شهادت نامه هاشهدا  بوده است آنها که مرد عمل بوده اند شهدا در محراب عبادت بندگی و در میدان عمل جنگاور و در میدان اخلاص ممتاز شدند.دوکوهه مکان پیوند نسلهای گذشته،حال و آینده است،همه می آیند تا توشه ای از این چشمه زلال بردارند و با ره توشه ای ،رهسپار دیار خویش شوند.شهدامردم ایران به امیدی می آیند که با شما پیمان بندیم که ماهم خواستار حضور در پایگاه سربازان  امام عصر (عج) هستیم.شما واسطه ما و خدا شوید برایمان دعا کنید تا از غافله عشق عقب افتادیم جا نمانیم.

گزارش از محدثه هاشمی زاده

انتهای پیام/191