به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع پرس، در آستانه سالروز شهادت آیت الله شاه آبادی به فرازی با عنوان شهید شاه آبادی و کودکان و جوانان پرداخته ایم:

شهید شاه آبادی رفتار خیلی خوبی با بچه ها داشتند واز نظر فکری  و عقیدتی خیلی با جوان ها کار می کردند و به آنها تعلیم می دادند وسفارش می کردند  که در خط ولایت و رهبری باشند و در این مسیر  جوان های آگاهی را هم تربیت نمودند . مثلا در مسجد رستم آباد شاگردان زیادی داشتند که به آنها معارف دینی را تعلیم می دادند و علاوه بر آن یک گروه بسیجی هم تشکیل داده بودند که فعالیتهای فرهنگی و دینی جوانان را در این گروه رهبری می کردند .ایشان خیلی پرکار بودند و بسیار برای این گروه ها زحمت می کشیدند، شاگردان زیادی را تربیت کردند که بسیاری از آنها نیز راه ایشان را ادامه دادند و بعضی از آنها نیز در جبهه شهید شدند.

• ایجاد انگیزه و علاقه:

شهید آیت الله شاه آبادی در اوایل ورود به روستای فشم، وقتی سراغ مسجد محّل را از اهالی می گیرند با مکانی متروکه رو به رو می شوند که با تلاش بسیار، پس از 2 روز، موفق به گشودن درب آن می شوند، مکانی که کف آن به قدری پستی و بلندی داشته که به عنوان مصلّی قابلیت استفاده نداشته اما ایشان به همراه فرزند (تنها مأمومشان) تا یک ماه به تنهایی به مسجد می رفتند، در حالی که هیچ کس برای اقتدا به ایشان، به مسجد نیامده و ایشان در بازگشت به منزل، به خاطر احتیاط به سبب ناهمواری سطح مسجد، نماز را اعاده می کردند اما رفتن به مسجد را تعطیل نمی کردند تا این که یک شب به سراغ جوان پهلوان و کشتی گیر محله می روند و با برقراری ارتباط با او و جوانان دیگر باب دوستی را می گشایند. سپس از همسر خود درخواست می کنند غذایی تهیه کرده و بدین ترتیب همراه با جوانان محله چندین شب متوالی به کوه نوردی می روند و آرام آرام پای آنان را به مسجد باز می کنند تا این که پس از مدتی آمدن به مسجد و نماز خواندن یا تنها نماز خواندن، به شهید شاه آبادی علاقه مند شده و به ایشان اقتدا میکنند.

• توجه به تربیت کودکان:

ایشان‌ سعی‌ داشتند که‌ بچه‌های‌ خود را دلیر و شجاع‌ بار آورند و از نظرجسمی‌ و روحی‌ به‌ آنان‌، آمادگی‌ لازم‌ را بدهند، وبدین‌ لحاظ‌ ازهمان‌ ابتدای‌کودکی‌، آنان‌ را به‌ سختی‌ها آشنایی‌ میدادند. درتحقق‌ همین‌ هدف‌ بود که‌ ازاستفاده‌ کردن‌ از آب‌ گرم‌ برای‌ وضو گرفتن‌ و کارهایی‌ از این‌ قبیل‌، بجز در مواردضرورت‌، منع‌ میکردند و معتقد بودند که‌ اینگونه‌ استفاده‌ کردن‌ از امکانات‌رفاهی‌، انسان‌ را تنبل‌ و غیر مقاوم‌ در برابر مشکلات‌، بار می‌آورد. در امر اسراف‌و زیاده‌ روی‌، شدید سختگیری‌ می‌کردند واگرحتی‌ یک‌ چراغ‌ بی‌ جهت‌ روشن‌می‌ماند، اعتراض‌ می‌کردند. بسیار بر این‌ مسئله‌ اصرار می‌ورزیدند که‌ حتماً به‌هنگام‌ وضو گرفتن‌، و در فاصله‌های‌ زمانی‌ لازم‌ که‌ برای‌ شستن‌ یا مسح‌ هر یک‌از اعضاء وضو پیش‌ می‌آید، شیر آب‌ باز نماند. هیچگاه‌ در منزل‌، غذایی‌ به‌ دورریخته‌ نمی‌شد و خودشان‌ در سر سفره‌ غذا، تنها به‌ خوردن‌ غذاهای‌ مانده‌ قبل‌اکتفا می‌کردند. گاه‌ می‌شد که‌ بچه‌ها در منزل‌، غذاهای‌ مانده‌ قبلی‌ را مخفی‌می‌کردند که‌ ایشان‌ آن‌ را نبینند و از غذای‌ تازه‌ استفاده‌ کنند.

• کمک به آموزش فرزندان:

شهید آیت‌ الله شاه‌آبادی‌، علاوه‌ بر فعالیتهای‌ مبارزاتی‌ وخدمات‌ خارج‌ ازمنزل‌، توجه‌ خاصی‌ نیز به‌ مسائل‌ تربیتی‌ خانواده‌ داشتند. از تربیت‌ بچه‌ها و آشناساختن‌ آنان‌ به‌ مبارزه‌ گرفته‌، تا کمک‌ در کلیه‌ امور خانه‌ و دادن‌ درس‌ به‌ بچه‌ها،تسلط‌ فوق‌ العاده‌ ایشان‌ بر کلیه‌ دروس‌ جدید، باعث‌ می‌شد که‌ فرزندانشان‌ را درهر مقطع‌ تحصیلی‌ که‌ باشند از نظر درسی‌ کمک‌ نمایند. ایشان‌ مخصوصا درریاضیات‌ تبحّر وافر داشته‌ ومسائل‌ پیچیده‌ حساب‌ استدلالی‌ و هندسه‌ فضایی‌ ومثلثات‌ و رقومی‌، و نیز مسائل‌ مشکل‌ لگاریتم‌ را به‌ راحتی‌ به‌ فرزندان‌ ودیگربستگان‌ یا دوستان‌ و آشنایانش‌ می‌آموختند. این‌ تسلط‌ ایشان‌، باعث‌ گردیده‌بودکه‌ فرزندانشان‌ بیشتر بتوانند با ایشان‌ احساس‌ نزدیکی‌ کنند و ایشان‌ را در هرمشکلی‌ که‌ برایشان‌ پیش‌ می‌آمد، یار و یاور خود بدانند، و این‌ امر در استحکام‌بخشیدن‌ کانون‌ گرم‌ خانوادگی‌، اثر بسزایی‌ داشت‌.

شهید شاه‌آبادی‌ درمواقعی‌ که‌ درمنزل‌ بودند، از انجام‌ کارهای‌ خانه‌ نیز دریغ‌نمی‌ورزیدند وعلاوه‌ بر رفع‌ نیازهای‌ فنی‌ خانواده‌ و منزل‌، حتی‌ در شستن‌ لباس‌و ظروف‌ نیز همکاری‌ می‌کردند و در همان‌ وقت‌ کمی‌ که‌ به‌ منزل‌ می‌آمدند،آنقدر تند و سریع‌ کار می‌کردند که‌ همه‌ افراد منزل‌، به‌ حرکت‌ وتلاش‌ تشویق‌ وترغیب‌ می‌شدند.