شهید صالحی قبل از عقب نشینی در عملیات بدر یادداشت هایی را نوشته است که خواندن آن خالی از لطف نیست.
سایت مشرق نوشت: غلامرضا صالحی به سال 1337در نجف آباد متولد شد. وی به تاریخ 22 تیر ماه سال 1367 (پنج روز پیش از پذیرش قطعنامه 598) در تنگه ابو‌قریب بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ بال در بال ملائک گشود.
سردار شهید غلامرضا صالحی در زمان شهادت ، قائم مقام لشکر 27 محمد رسول الله(صلوات الله علیه) به شمار می رفت.
آن چه خواهید خواند ، یادداشت های شهید غلامرضا صالحی در نوروز سال 1364 شمسی ، می باشد. در زمان نگارش این یادداشت ها،کم تر از یک هفته از پایان عملیات بدر و عقب نشینی رزمندگان از شرق رودخانه ی دجله گذشته است. روحیه ی رزمندگان تضعیف شده و افکار عمومی آنان در جستجوی مقصرِ این عدم الفتح است.در یادداشت های دو روز پیش از تحویل سال، به صراحت به اعتراضات اشاره شده است.
در عملیات بدر، چند تن از سرداران سپاه، از جمله مهدی باکری، فرمانده لشکر 31 عاشورا به شهادت رسیدند. پیکر پاک شهید باکری بر اثر آتشبار دشمن سوخت و به دست نیامد اما در زادگاهش، برای او تشییع جنازه ای نمادین برگزار شد که در یادداشت های شهید صالحی به آن اشاره شده است:
سه شنبه بیست و هشتم اسفند 1363:
رزمندگان سپاه و بسیج همه گی از عقب نشینی بی جا شدیدا ناراحت و فرماندهان خود را زیر سوال می برند.
فرمانده لشکر (...) در جمع رزمندگان سخنرانی نموده و شدیدا به فرماندهان رده بالا حمله نموده و آنان را (...)و نالایق نام برده.
فرماندهان مجددا تصمیم گرفته اند که در منطقه عملیاتی که عقب نشینی شده وارد عمل شوند ولی این امری است مشکل و غیر ممکن.
چهارشنبه- 29 اسفند 1363:
به اتفاق برادر کلیشادی از اهواز عازم سنندج شدیم.
زمان سالگرد سال 1364 را در تیپ قدس(سنندج) گذراندیم.
پنجشنبه- اول فروردین1364:
امروز از سنندج عازم ارومیه شدم.
بعد از ظهر به محض رسیدن به ارومیه، در قرارگاه حمزه با برادر ایزدی در مورد نتایج عملیات بدر و چگونگی عقب نشینی صحبت نمودم.
شب را در منزل استراحت نمودم.
جمعه- دوم فروردین 1364:
ساعت 9 صبح جلسه شورای قرارگاه تشکیل و در مورد تکمیل سازمان و برآورد نیروها بحث و بررسی و قرار شد که در جلسات بعدی به طور کامل آماده ابلاغ گردد.
در مراسم نماز جمعه (ارومیه) شرکت کردم.
بعد از ظهر کمیسیون تشکیلات تشکیل شد.
شب به اتفاق اعضای شورای قرارگاه منزل برادر محسنی میهمان بودیم.
شنبه- سوم فروردین 1364:
ساعت هشت و نیم صبح مراسم تشییع جنازه شهید مهدی باکری با شکوه فراوانی برگزار شد.
ظهر امروز اطلاع رسید که دشمن بعثی در مریوان، به تپه چناره حمله نموده و با به شهادت رساندن عده ای از رزمندگان در آن جا مستقر شده.
نماینده امام در سپاه، حاج آقا محلاتی جهت شرکت در مراسم شهید باکری به ارومیه آمدند.
شب منزل شهید باکری دعوت داشتیم.
حاج آقا هادی غفاری به اتفاق خانواده در منزل میهمانمان بودند.
یکشنبه- چهارم فروردین 1364:
در حضور نماینده امام در سپاه، جلسه شورای قرارگاه حمزه تشکیل شد.
در رابطه با حمله دشمن به پایگاه چناره در مریوان، در قرارگاه مشترک تشکیل جلسه و در نتیجه بنده و برادر استیکی از سپاه و سرهنگ سنجابی از ارتش ماموریت یافتیم که جهت بررسی و اقدام لازم به مریوان برویم.
از ارومیه به اتفاق عازم مریوان شدیم که در ساعت 5 به مقصد رسیدیم.
شب در قرارگاه لشکر 3 تشکیل جلسه و تصمیماتی اتخاذ گردید.
دوشنبه- پنجم فروردین 1364:
صبح به اتفاق برادران استیکیف حاج اکبر، سرهنگ سنجابی، در افشان فرمانده لشکر 30 عازم منطقه و در ارتفاعات سورنا از نزدیک وضعیت را بررسی نمودیم.
پس از 72 ساعت حمله دشمن3 نفر از برادران بسیج در حالی که شدیدا یخ زده بودند، خود را به پایگاه خودی رساندند.
امشب مجددا قرارگاه لشکر 30 تشکیل جلسه و برنامه ریزی و تصمیمات لازم جهت پاتک به دشمن اتخاذ گردید.
