خوش آمدید

پیک خبر، بستنی‌ها دو گروه شیری و یخی دارند. بستنی‌های یخی از اسانس‌، رنگ‌های خوراکی و شیرین‌کننده‌هایی مانند شكر تشكیل می‌شوند. البته این نوع از بستنی‌ها هم انواع کارخانه‌ای دارند و هم غیرکارخانه‌ای. در كارخانه‌های معتبر در فرایند تولید از رنگ‌های طبیعی و مشابه آن كه جزو رنگ‌های خوراكی مجاز هستند، برای رنگ‌دادن به بستنی استفاده می‌شود، بنابراین رنگ آنها خطرساز نیست اما اگر بستنی یخی در كارگاه‌های كوچك و بدون نظارت وزارت بهداشت تولید شود، ممكن است از رنگ‌های غیرمجازی كه قاچاقی وارد شده است، در تهیه این نوع بستنی استفاده شود.

به این ترتیب اگر رنگ به كاررفته خوراكی و مجاز نباشد، می‌تواند برای سلامت مضر باشد و باعث بروز عوارضی مانند آلرژی، تحریك دستگاه گوارشی، تهوع، اسهال، علایم پوستی مانند كهیر و بروز بیش‌فعالی در كودكان شود. مصرف طولانی‌مدت آنها نیز با مسمومیت‌زایی كبد و كلیه و در نهایت اختلال در عملكردشان همراه است.

معمولا بعد از 3 سالگی می‌توان 3-2 قاشق مرباخوری بستنی‌ (آن هم بستنی‌ای كه از شیر تهیه شده)، به‌عنوان جزیی از غذاهای تکمیلی و دسر در برنامه غذایی كودكان گنجاند. البته حتی این مقدار هم برای کودکانی که استعداد چاقی دارند، توصیه نمی‌شود. در ضمن، به دلیل آنكه میزان کالری انواع بستنی‌ها با یكدیگر متفاوت است، برحسب وزن کودک باید نوع مناسب بستنی را انتخاب کرد زیرا بستنی‌های معمولی به دلیل تشكیل شدن از شیر، شکر، تخم‌مرغ و مقداری خامه در هر 100 میلی لیترشان، 100 کیلوکالری انرژی دارند. كالری بستنی‌های یخی کمتر است اما نباید در مصرفشان زیاده‌روی كرد.

سلامت ایران، با توجه به اینكه بستنی‌های یخی فقط شامل شکر، رنگ و آب و فاقد هر نوع ماده غذایی هستند، مصرفشان به‌خصوص برای كودكان، سالمندان و زنان باردار توصیه نمی‌شود. زیاده‌روی در مصرف این نوع از بستنی‌ها به دلیل شکر افزوده‌شده، برای افراد کم‌تحرک یا كسانی که دچار اضافه‌وزن هستند نیز می‌تواند خطر چاقی را به همراه داشته باشد. یخ در بهشت هم سرشار از رنگ‌های مصنوعی است و هیچ ارزش غذایی‌ای ندارد و مصرفش به هیچ گروه سنی‌ای توصیه نمی‌شود. با توجه به شروع فصل تابستان و تمایل به مصرف بستنی، بهترین نوع بستنی‌هایی هستند كه از شیر تهیه شده‌اند.

مهر، محققان موسسه فناوری کارلسروهه آلمان در فضای آزمایشگاهی موفق به نامرئی و همینطور از بین بردن سایه اجسام شده اند در حالی که تحقیقات برای پنهان شدن کامل یک جسم یا حتی انسان در این آزمایشگاه ادامه دارد. این تحقیقات می تواند نقطه عطفی در علم محسوب شود.

چگونگی نامرئی شدن در فضای آزمایشگاهی

این تیم تحقیقاتی آلمانی موفق به حذف و از بین بردن سایه اجسام در فضای آزمایشگاهی شده اند. آنها فضای اطراف یک آکواریوم را با ورقه های بسیار نازک و باریکی از پلکسی گلاس جایگزین کردند. پلکسی گلاس، نوعی پلاستیک است که ظاهری بسیار شفاف و شبیه به شیشه دارد. جنس پلکسی گلاس از نوعی پلی کربنات شفاف بوده که پلیمر محسوب می شود. فضای داخلی این ظرف با مایع سفید رنگ متمایل به زرد همانند شکل زیر پر شد.

نوری از یک پروژکتور که در پشت این آکواریوم قرار داده شده به فضای داخلی و رنگی آن تابیده می شود، نور منعکس شده از این فضا همانند نور چراغ های ماشین در فضای مه آلود به نظر می رسد. یک سیلندر فلزی سفید رنگ در داخل آکواریوم قرار می گیرد تا سایه این سیلندر در تصویر نمایان شود. (قسمت سمت چپ تصویر)

اما محققان در بررسی های خود متوجه شدند، زمانی که سطح سیلندر با پوشش شفاف و ریزی از سیلیکون و ماده شیمیایی به نام ملامین پوشیده شود، نور سریعتر در اطراف سیلندر منتشر و در نتیجه باعث ناپدید شدن سایه سیلندر در داخل آکواریوم می شود. به عبارت دیگر، می توان گفت که سیلندر نامرئی شده است! ( قسمت سمت راست تصویر)

محققان معتقدند دستکاری و تغییر در سطح نور همان توانایی است که به متا مواد اجازه تصور نامرئی بودن را می دهد. دستیابی به چنین نتیجه ای و نامرئی شدن در فضایی که نور مرئی است، یکی از دغدغده های  همیشگی محققان بوده است.

پیش از این نیز قوانین نوری نشان داده بودند که امواج نوری را می توان با ساختارهایی هم اندازه طول موج نوری تغییر داد. اشعه های نور در تمام جهات مایع شیری رنگ پخش می شدند اما زمانی که نور به سطح سیلندر سفید تابانده می شد، سایه ای از سمت آکواریوم منتشر نمی شود. (قسمت سمت راست تصویر)

علاوه بر برگ‌های سبز گیاه شنبلیله، دانه آن نیز سرشار از مواد مغذی می‌باشد و ارزش غذایی بالایی دارد.

شنبلیله گیاهی است که عموما در نواحی اطراف دریای مدیترانه و جنوب آسیا رشد می‌کند و در کشورهای هند، چین، پاکستان، ایتالیا، مصر، یونان و … به وفور یافت می‌شود. همچنین از گیاهان بومی کشور ایران به شمار می‌آید. لازم به ذکر است که علاوه بر برگ‌های سبز گیاه شنبلیله، دانه شنبلیله نیز سرشار از مواد مغذی می‌باشد و ارزش غذایی بالایی دارد. این گیاه سرشار از مواد معدنی چون: مس، پتاسیم، کلسیم، آهن، سلنیوم، روی، منگنز و منیزیم می‌باشد و از نظر ویتامینی نیز دارای انواع ویتامین‌های گروه B مانند تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پیریدوکسین، فولیک اسید و نیز ویتامین A و C می‌باشد. علاوه بر موارد ذکرشده، دانه‌های این گیاه سرشار از پروتئین، لیزین، تریپتوفان، استروئید ساپونین و دیوسژنین (ترکیبی که خواص شبه استروژنی دارد) می‌باشد.

بقیه در ادامه مطلب...

احتمالاً تا حالا اسمش هم به گوشتان نخورده است. بله دانه‌ی کینوا(Quinoa) را می‌گوییم. کینوا گیاهی است که به خاطر دانه‌های خوراکی‌اش معروف است. البته جزو غلات نیست اما خواصی مشابه و حتی بیشتر دارد.

کینوا در آمریکای جنوبی کشت می‌شود و خوشبختانه گفته می‌شود که کشت آن در ایران نیز شروع شده است. «اینکاها» به این دانه‌ها «مادر همه‌ی دانه‌های خوراکی» می‌گویند چون خواص فوق‌العاده‌ای دارد. اگر از مشکلات گوارشی رنج می‌برید، کلسترولتان بالاست یا می‌خواهید لاغر شوید می‌توانید به این دانه‌ها اعتماد کنید. روش پخت آن مانند برنج است و یکی از مواد غذایی سالم برای سلامتی است. با ما باشید تا بیشتر با این دانه‌ها آشنا شوید به امید اینکه خیلی زود در سوپرمارکت‌ها شاهد بسته‌های آن باشیم.

بقیه در ادامه مطلب...