پيش از انقلاب زنان كارمند بخش عمده طبقه متوسط جامعه را تشكيل مي دادند كه
بي حجابي و داراي گرايش هاي لائيك بودند. دغدغه عمده اين گروه از زنان
مشخص نبودن وضعيت شغلي شان بعد از انقلاب بود. براي مثال، در اوج درگيريهاي
انقلاب (10 آبان 1357 ) خبرنگار روزنامه« گاردين » از حضرت امام درباره
وضعيت آينده اين دسته از زنان پرسيد: « آيا [زنان] قادر خواهند بود به طور
آزادانه بين حجاب و لباس غربي حق انتخاب داشته باشند؟ » حضرت امام با زيركي
تمام در جواب فرمودند:
زنان در انتخاب فعاليت و سرنوشت و همچنين پوشش خود با رعايت موازيني آزادند و تجربه كنوني فعاليت هاي ضد رژيم شاه، نشان داده است كه زنان بيش از پيش آزادي خود را در پوششي كه اسلام مي گويد يافته اند. ( امام خميني، 1362، ج 2، ص 259 )
بقيه در ادامه
ادامه مطلب
زنان در انتخاب فعاليت و سرنوشت و همچنين پوشش خود با رعايت موازيني آزادند و تجربه كنوني فعاليت هاي ضد رژيم شاه، نشان داده است كه زنان بيش از پيش آزادي خود را در پوششي كه اسلام مي گويد يافته اند. ( امام خميني، 1362، ج 2، ص 259 )
بقيه در ادامه