ياسر لبافي‌نژاد با بيان اينكه
اولين نكته مهم براي تايپيست‌ها صندلي آنهاست اظهار داشت: صندلي تايپيست‌ها
بايد قابل تنظيم، داراي دسته نرم كه فشار به دست نياورد؛ پايه‌دار و
چرخان، داراي 5 پايه باشد و گودي كمرشان را پر كند.
وي افزود: طول نشيمن‌گاه صندلي آنها بايد طوري باشد كه به پشت پا فشار نياورد؛ نه خيلي كوتاه و نه خيلي بلند باشد. همچنين ابر صندلي طوري باشد كه موجب عرق‌كردن نشود و هوا جريان داشته باشد.
اين متخصص طب كار ادامه داد: از نظر ارتفاع، صندلي بايد به گونه‌اي باشد كه يا پا كاملاً روي زمين باشد يا اگر پا به زمين نمي‌رسد بايد زيرپايي داشته باشند. همچنين سطح ميز آنها بايد ارتفاع مناسبي داشته باشد به طوري كه پايشان را راحت تكان دهند و به ميز گير نكند و دسته صندلي هم به ميز گير نكند و صندلي به راحتي زير ميز برود.
لبافي‌نژاد گفت: در صورت امكان اگر طراحي محيط كار به اين صورت باشد كه يك مدتي نشسته كار كنند و يك مدتي ايستاده بهتر است. محل مانيتور بايد جلوي چشم‌ها باشد و نبايد گردن خم شود و بايد به مانيتور مستقيم نگاه كنند. همچنين موس و كيبورد به گونه‌اي نباشد كه مجبور باشند مچ دست خود را خم كنند يا بچرخانند.
وي با بيان اينكه مچ دست در حين كار نبايد تحت فشار قرار گيرد تصريح كرد: مچ دست را نبايد به لبه ميز تكيه داد زيرا باعث ميشود به اعصاب دست فشار وارد شود. اگر در هنگام كار بيشتر به مانيتور نگاه مي‌كنند صفحه مانيتور جلوي چشمان آنها باشد و صفحه تايپ در كنار مانيتور و اگر بيشتر به صفحه نگاه مي‌كنند صفحه جلوي چشمان باشد و مانيتور كنار آن باشد تا گردن كمتر تكان بخواهد.
اين عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران ادامه داد: تايپستها و كساني كه زياد با كامپيوتر كار مي‌كنند به علت انجام حركات تكراري بهتر است هر 20 دقيقه مچ دست‌ها را تكان دهند و گردن را استراحت و نرمش دهند. همچنين نور يا بايد از بالا باشد يا از طرفين و از جلو و پشت نبايد نور بتابد. ميزان نور محل كار نيز بايد مناسب باشد.
وي اضافه كرد: همچنين بايد هر 20 دقيقه كه به مانيتور نگاه مي‌كنند 20 ثانيه به خارج نگاه كنند تا چشم‌ها استراحت كند. وسايل روي ميز نيز به گونه‌اي باشد كه نزديك باشد تا مجبور نشوند دست‌ها را دراز كنند و وسايلي كه كمتر با آن كار دارند را در نقطه دورتر قرار دهند.
Fars ادامه مطلب
وي افزود: طول نشيمن‌گاه صندلي آنها بايد طوري باشد كه به پشت پا فشار نياورد؛ نه خيلي كوتاه و نه خيلي بلند باشد. همچنين ابر صندلي طوري باشد كه موجب عرق‌كردن نشود و هوا جريان داشته باشد.
اين متخصص طب كار ادامه داد: از نظر ارتفاع، صندلي بايد به گونه‌اي باشد كه يا پا كاملاً روي زمين باشد يا اگر پا به زمين نمي‌رسد بايد زيرپايي داشته باشند. همچنين سطح ميز آنها بايد ارتفاع مناسبي داشته باشد به طوري كه پايشان را راحت تكان دهند و به ميز گير نكند و دسته صندلي هم به ميز گير نكند و صندلي به راحتي زير ميز برود.
لبافي‌نژاد گفت: در صورت امكان اگر طراحي محيط كار به اين صورت باشد كه يك مدتي نشسته كار كنند و يك مدتي ايستاده بهتر است. محل مانيتور بايد جلوي چشم‌ها باشد و نبايد گردن خم شود و بايد به مانيتور مستقيم نگاه كنند. همچنين موس و كيبورد به گونه‌اي نباشد كه مجبور باشند مچ دست خود را خم كنند يا بچرخانند.
وي با بيان اينكه مچ دست در حين كار نبايد تحت فشار قرار گيرد تصريح كرد: مچ دست را نبايد به لبه ميز تكيه داد زيرا باعث ميشود به اعصاب دست فشار وارد شود. اگر در هنگام كار بيشتر به مانيتور نگاه مي‌كنند صفحه مانيتور جلوي چشمان آنها باشد و صفحه تايپ در كنار مانيتور و اگر بيشتر به صفحه نگاه مي‌كنند صفحه جلوي چشمان باشد و مانيتور كنار آن باشد تا گردن كمتر تكان بخواهد.
اين عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران ادامه داد: تايپستها و كساني كه زياد با كامپيوتر كار مي‌كنند به علت انجام حركات تكراري بهتر است هر 20 دقيقه مچ دست‌ها را تكان دهند و گردن را استراحت و نرمش دهند. همچنين نور يا بايد از بالا باشد يا از طرفين و از جلو و پشت نبايد نور بتابد. ميزان نور محل كار نيز بايد مناسب باشد.
وي اضافه كرد: همچنين بايد هر 20 دقيقه كه به مانيتور نگاه مي‌كنند 20 ثانيه به خارج نگاه كنند تا چشم‌ها استراحت كند. وسايل روي ميز نيز به گونه‌اي باشد كه نزديك باشد تا مجبور نشوند دست‌ها را دراز كنند و وسايلي كه كمتر با آن كار دارند را در نقطه دورتر قرار دهند.
Fars
