خوش آمدید

تلاش های گسترده اسلام یهودی شده در طی سالیان اخیر در قتل عام بی‎رحمانه مسلمانان و به‎ویژه شیعیان در پیرامون سرزمین پارسی و همكاری دوجانبه برای ناامن كردن آن ها جهت ایجاد زمینه های حضور ماشین جنگی غرب، در این سال ها امری روشن و هویداست. ذوق‎زدگی سردمداران عربی این جریان از كوس تحریم های تازه و پیش‎قدم شدن برخی از آن ها در این تحریم و ایراد سخنانی از سر كینه در این روزها، پرده از مسائل پشت پرده بسیاری در این سال ها برمی‎دارد.
 
«... بردرید امواج فتنه‏ها را به ‎كشتی‎های نجات، به راه تفاخر به نژاد و تبار مروید و دیهیم مباهات به مال و جاه را از سر فرو نهید...» این‎گونه بود كه علی(ع)، دستان بیعت «ابوسفیان حرب» و «عباس ابن عبدالمطلب»، دو بزرگ و سرور قریش را كه در اعتراض به انتخاب خلیفه مسلمانان از تیره ای كم مرتبت در قریش، نزد او آمده بودند، كنار زد تا به راه و رسم آخرین پیام‎آور الهی وفادار بماند. با وجود این، سنت «برادری اسلامی» همچون بسیاری دیگر، به‎تدریج جای خود را به برتری‎طلبی عربی داد و «افتخار به ثروت» برجای «افتخار به فقر» نشست تا درحالی كه عرصه هدایت مسلمین به «عرصه ای خشن و درشتناك» كشانده شده بود، آیین محمدی نیز همچون آیین مسیح، رنگ و بویی یهودی بگیرد.
این‎گونه بود كه ایرانیان كه در اسلام خواسته های خود را یافته بودند و به میل و رغبت خود اسلام را اختیار كردند، دریافتند كه آن‎چه از اسلام دانسته اند با آن‎چه می شنوند و می بینند، تفاوت بسیار دارد. پس راهی دیگر اختیار كردند و آل محمد را سرچشمه حقیقی این دین آخرین یافتند. پس زنگارهای برتری‎طلبی، افتخار به ثروت و سختی را با اخلاق و عرفان اسلامی زدودند تا اسلام از مسیر ایران به آسیای مركزی، آسیای شرقی و شبه‎قاره نفوذ كند و فلات ایران به كانون نشر اندیشه اسلامی بدل شود و تمدن اسلامی، هرچند به‎صورت ناقص شكل بگیرد. با افول تمدن اسلامی و ظهور تمدن سرمایه‎داری غرب، اتمسفر مدرن به‎تدریج بر تمامی ساحت های انسانی سایه افكنده و نظام منفعت‎جوی سلطه بر جهان حاكم شد تا نغمه های مخالف در نطفه خفه شود و «جویندگان منفعت» به كسب منافع حداكثری در سیستم ماكیاولیستی خود مشغول شوند.
در این میان، اما پیروزی انقلاب اسلامی به شكل‎گیری كانون مقاومتی تازه و قدرتمند در برابر نظام سطله منجر شد كه دامنه اقدامات آن پس از سه دهه، افزایش و پیام معنوی و انسانی آن در جهان گسترش یافته است. كانون مقاومت آریایی در قلب فلات ایران كه از پتانسیلی بی‎نظیر برای شكل‎دهی به عصری تازه در جهان برخوردار است، به‎همین دلیل مورد توجه نظام هیولایی مدرن قرار گرفته و «كمربند سیاه» ماشین نظامی صنعتی پیرامون آن ایجاد شده، تا كشورهای پیرامونی‎اش چون پاكستان، افغانستان، قرقیزستان، آذربایجان، عراق و سواحل جنوبی خلیج‎فارس شاهد حضور صدها هزار نظامی تا دندان مسلح باشند.
آن‎چه شاید در طی این سال ها در شكل‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎گیری كمربند سیاه نقشی تمام‎عیار بازی كرده، احیای نسخه اسلام یهودی شده در كانون جزیره عربی و گسترش آن به مرزهای شرقی و شمالی سرزمین پارسی است. نسخه تازه اسلام یهودی شده بر دو پاشنه «مسلمانی دنیاطلب» و «مسلمانی خشونت‎طلب» شكل گرفته و در پیوندی مرموز و سیاه با نظام سلطه برای خاموش كردن كانون مقاومت، دست به كار شده است.
تلاش های گسترده اسلام یهودی شده در طی سالیان اخیر در قتل عام بی‎رحمانه مسلمانان و به‎ویژه شیعیان در پیرامون سرزمین پارسی و همكاری دوجانبه برای ناامن كردن آن ها جهت ایجاد زمینه های حضور ماشین جنگی غرب، در این سال ها امری روشن و هویداست. ذوق‎زدگی سردمداران عربی این جریان از كوس تحریم های تازه و پیش‎قدم شدن برخی از آن ها در این تحریم و ایراد سخنانی از سر كینه در این روزها، پرده از مسائل پشت پرده بسیاری در این سال ها برمی‎دارد.
با همه این اوصاف، پیام راستین اسلام ناب محمدی، پیامی اصیل و انسانی است و بزرگی و عظمت آن بر چیرگی اتمسفر مدرن غلبه یافته و شكستن كمربند سیاه به دست كانون مقاومت آریایی امری در دسترس و قریب‎الوقوع است. پیام معنویت، اخلاق و عرفان اسلامی، رمز پیروزی بر پیام بدلی اسلام یهودی شده و نظام لیبرال سرمایه‎داری غرب است و فشارها و هیاهوی بیشتر پیرامون این كانون مقاومت، پیام راستین آن را در جهان تشنه عدالت و معنویت بیشتر پراكنده می كند.
این‎گونه است كه رهبر هوشمند سرزمین پارسی، علی‎رغم الغای یأس و ترس از سوی ماشین جنگ روانی غرب و شبه‎روشنفكران مرعوب داخلی، ملت تاریخی ایران را به امید، پایداری و بیان پیام انسانی خویش با صدای بلند فرامی‎خوانند و صفوف ملت را برای مواجهه ای تازه، منسجم و هماهنگ می كنند.

تاکنون چند هزار بار از دوست و آشنا شنیده‌اید که هیچ مونثی در تخت جمشید نقش نشده؟ حالا ما آن را تکذیب می‌کنیم! تعجب نکنید این نقش، نقش انسان مونث نیست، بلکه نقش یک شیر ماده با توله‌هایش می‌باشد! این شیر ماده و توله‌هایش در واقع ارمغان(تحفه، پیشکش، خراج و...) مردم سرزمین عیلام بوده که توسط نمایندگانشان به دربار پادشاه هخامنشی تقدیم می‌شده. سوالی در این‌جا مطرح می‌شود و آن هم این که: یک شیر ماده‌ی ایلامی و توله‌هایش به چه کار هخامنشیان می‌آمده‌اند؟ شاید بتوان گفت به صورت نمادین آورده می‌شدند تا به همگان نشان دهند در سرزمین‌شان که معتقد بودند «هل تمتی»(سرزمین خدایان) است چه موجودات ارزشمندی یافت می‌شود... .