امام صادق عليه السلام فرمودند: شيعيانِ ما را به اوقات نماز امتحان كنيد كه چگونه به آن اهميّت مىدهند.
امام صادق عليه السلام فرمودند: شيعيانِ ما را به اوقات نماز امتحان كنيد كه چگونه به آن اهميّت مىدهند، و اين كه چگونه اسرار و مقامات ما را در نزد دشمنان بازگو نمىكنند و همچنين با اموالشان امتحان كنيد كه چگونه به ديگر برادرانشان كمك مىكنند.(بحار الأنوار، ج 65، ص 149)
شرح حديث
در اين حديث امام صادق عليه السلام ملاك تشخيص شيعيان را در چند صفت مهمّ زير بيان مىكنند:
1- اهميّت به نماز اوّل وقت
«إِمْتَحِنُوا شِيْعَتَنَا عِنْدَ مَوَاقِيتِ الصَّلَاةِ» آيا به اوقات نماز اهميّت مىدهند؟ در هنگام كار آيا كار را عقب مىاندازند يا نماز را؟ بعضى نماز را براى زمان بىكارى مىدانند و مىگويند: «اوّل الوقت رضوان اللَّه و آخر الوقت غفران اللَّه». اخيراً بعضى از اهل تسنّن مىگويند مسلمان واقعى ما هستيم، چرا كه اهميّتى كه ما به نماز مىدهيم شما نمىدهيد.
2- اهميّت به نماز
در مورد اهميّت نماز، حضرت على عليه السلام در سفارشهايش خطاب به مالك اشتر مىفرمايد: «إِجْعَلْ أَفْضَلَ أَوْقَاتِكَ لِلصَّلَاةِ؛ بهترين اوقاتت را براى نماز قرار بده».
كلمه «محافظة» به اين معناست كه نماز آفات دارد و بايد آن را حفظ كرد. زمانى كه مرحوم امام رحمه الله در حوزه علميّه مدرّس بودند، در هنگام صحبت و مباحثه علمى وقتى صداى اذان بلند مىشد، بلافاصله ايشان براى نماز برمىخاستند، بدون اين كه درنگى كنند. قانون همين است كه هر كجا هستيم و هر كه هستيم، به نماز اهميّت دهيم، به خصوص نماز صبح. امروزه عدّهاى هستند كه نماز صبح را با استصحاب (به اميد اين كه هنوز خورشيد طلوع نكرده است) مىخوانند كه اين نماز شيعه نيست.
3- رازدارى
منظور از محافظت از اسرار، حفظ مقامات اهل بيت عليهم السلام است، يعنى مقاماتى از آنها را در نزد دشمنان نگوييم كه باور نكنند (مثلًا ولايت تكوينى، معجزات، علم به غيب ...) زيرا اين مقامات جزء اسرار هستند.
در زمان ما عدّهاى علاوه بر اين كه اسرار را مىگويند غلوّ هم مىكنند، مثلًا بعضى از مدّاحان نادان زينب اللّهى مىشوند. مدّاحان مقام والايى دارند و ائمّه عليهم السلام به آنها اهميّت مىدادند؛ مثل دعبل خزائى كه مقام والايى داشت؛ مدّاحان بايد اشعار خود را بر علما عرضه كرده و از اشعار غلوّآميز پرهيز كنند، به خصوص اگر در بين مدّاحان براى جلب نظر عوام مسابقه بيفتد، در اين صورت يكى غلوّ مىكند و ديگرى اغلى و اين كار خيلى خطرناك است.
4- چگونگى صرف اموال
مواسات از دو ريشه لغوى مىتواند باشد، يكى از مادّه «واسى» و ديگرى از ماده «آسى» كه هر دو مواسات و به معناى اعانت و كمك كردن است. شيعه را بايد با اموالش امتحان كرد كه چه اندازه ديگران در اموال او سهم دارند. در زمان ما مشكلات زياد است:
1- مشكل بيكارى كه منشأ اصلى بسيارى از مفاسد مانند: اعتياد، سرقت، خودفروشى و ... است.
2- مشكل ازدواج جوانان.
3- مشكل مسكن.
4- مشكل تحصيل، خانوادهها براى تأمين هزينه تحصيل دانشآموزان خود با مشكلات مواجه هستند، جامعه ما، جامعه شيعه است، پولهاى هنگفتى در مسائل بيهوده صرف مىشود در حالى كه عدّهاى در اوّليات زندگى لنگ مىزنند.
بنابراين بايد صفات شيعه را مدّ نظر قرار دهيم نه اين كه صرفاً جايگاه شيعه و پاداش آن را بيان كنيم. اميد است كه بتوانيم فرمايشات ائمّه عليهم السلام را در زندگى روزمرّه مدّ نظر قرار داده و به آنها عمل كنيم.
برگرفته شده از مشكات هدايت.SNN
