خوش آمدید

 همان‌طور كه مي‌دانيد چنانچه ويرايش متون را با استفاده از نرم‌افزاري همچون Word به‌انجام برسانيد، پس از بستن فايل متني و باز كردن مجدد آن، نشانگر ماوس به ابتداي متن شما منتقل مي‌شود. در چنين حالتي اگر وجه تمايزي ميان متن‌هاي ويرايش شده و ويرايش نشده مشخص نكرده باشيد، پيدا كردن آخرين قسمت ويرايش شده كاري بسيار سخت و دشوار خواهد بود. اگر اين مشكل براي چند فايل پيش بيايد، اين كار به مراتب دشوارتر نيز خواهد شد! يكي از راه‌هاي جلوگيري از بروز اين مشكل استفاده از فضاي خالي به‌عنوان وجه تمايز است. به‌عنوان مثال شما مي‌توانيد پس از آخرين كلمه‌اي كه ويرايش كرده‌ايد چند بار كليد اينتر را فشار دهيد تا چند خط خالي بين دو بخش ويرايش شده و ويرايش نشده فاصله ايجاد شود تا در باز كردن مجدد فايل مورد نظر نيز براحتي به آخرين بخش ويرايش شده دسترسي يابيد؛ اما روش ساده‌تر و بهتري هم وجود دارد كه عبارت است از:

1ـ به‌دلخواه خود هر فايلي را كه تمايل داريد در نرم‌افزار Word (تمامي نسخه‌هاي ويندوزي اين نرم‌افزار اعم از 2007 ، 2010 و 2013و نسخه‌هاي 2008 و 2011 سيستم‌عامل مك) فراخواني كنيد و به ويرايش بخش‌هاي موردنظر خود در آن بپردازيد.

2ـ پس از اتمام كار ويرايش، فايل را ذخيره كرده و هر زمان كه مايل بوديد مجددا آن را باز كنيد.

3ـ حالا براي اين‌كه نشانگر ماوس به آخرين مكاني كه قبلا در آنجا قرار داشته است، منتقل شود ‌بايد كليدهايShift+F5 را از روي صفحه‌كليد فشار دهيد.

4ـ مشاهده مي‌كنيد كه نشانگر ماوس به آخرين مكان خود انتقال يافته و مي‌توانيد براحتي به ادامه عمليات ويرايش بپردازيد.

 اگر به‌طور حرفه‌اي در اين زمينه مشغول به‌كار باشيد، مطمئنا با ترفند ما آشنايي داريد؛ اما اگر دست و پا شكسته با زبان‌هاي برنامه‌نويسي آشنايي داريد و در اغلب موارد از كدهاي آماده استفاده مي‌كنيد، ثبت توضيحات اضافه براي هركد به‌صورتي كه مشكلي در كدها ايجاد نكنيد مي‌تواند براي شما مفيد باشد. به‌عنوان مثال با ثبت توضيحات درباره هريك از متغيرها يا ديگر بخش‌هاي موجود در كدها مي‌توانيد نتيجه اعمال تغييرات در آن را براي خودتان مشخص كنيد تا در مراحل بعد كه نيازمند اعمال تغييرات در كدها بوديد هم براحتي از نتايج كار آگاه شويد.

براي انجام اين كار در زبان پي‌اچ‌پي (در بسياري از زبان‌هاي ديگر نيز اين روش ثبت توضيحات مورد قبول است) مي‌توانيد به يكي از سه روش زير عمل كنيد:

روش اول: نظر يا توضيحات چند خطي خود را بين دو علامت ‌*/ و ‌/*‌ قرار دهيد. به‌عبارت ديگر در ابتداي جمله يا پاراگراف موردنظر خود كه مي‌خواهيد به‌عنوان توضيحات اضافه ثبت شود و بخشي از برنامه به‌شمار نرود، ‌بايد در ابتداي جملات خود *‌/‌ و در انتهاي آن نيز ‌/*‌ را قرار دهيد.

روش دوم: اگر نظر يا توضيح شما به‌صورت يك خطي است مي‌توانيد از دو علامت ‌/‌ به‌صورت ‌/‌‌/‌ كمك بگيريد. چنانچه اين علامت در خطي وارد شود تمامي عبارات موجود در سمت راست آن ناديده گرفته شده و به‌صورت توضيحات اضافه به‌شمار مي‌رود (توجه داشته باشيد اين علامت موجب مي‌شود فقط عبارات موجود در سمت راست همان خط ناديده گرفته شوند و از خط بعدي همه عبارات داخل برنامه محسوب مي‌شوند).

روش سوم: اين روش نيز همچون روش دوم براي ناديده گرفتن عبارات موجود در يك خط كاربرد دارد و استفاده از آن نيز به كمك علامت # امكان‌پذير است. به‌اين ترتيب هر عبارتي كه در سمت راست اين علامت قرار بگيرد به‌عنوان توضيحات اضافه درنظر گرفته شده و هنگام اجراي برنامه ناديده گرفته مي‌شود.

مشكلي كه بسياري از كاربران فعال گوگل‌پلاس با آن مواجه مي‌شوند، دريافت بي‌شمار دعوت‌نامه‌هاي عضويت از سوي كاربران مختلف است. اين دعوت‌نامه‌ها گاهي آنقدر زياد مي‌شود كه مشاهده آنها وقت كاربران را تلف مي‌كند و ترجيح مي‌دهند دعوت‌نامه‌اي براي عضويت دريافت نكنند. اگر شما هم با اين مشكل مواجه هستيد و به‌دنبال راه حلي براي رهايي از آن مي‌گرديد، بايد به روش زير عمل كنيد:

1ـ ابتدا به محيط كاربري خود در گوگل‌پلاس وارد شويد.

2ـ از سمت چپ، روي آيكون communities كليك كنيد.

3ـ در صفحه به‌نمايش درآمده در بخش بالا ـ سمت راست، روي آيكون تنظيمات كه به شكل يك چرخ‌دنده كوچك است، كليك كنيد.

4ـ صفحه تنظيمات را به پايين اسكرل كنيد تا به بخش Communities برسيد. در نهايت در اين بخش علامت چك‌مارك كنار عبارت invite me to a community را غيرفعال و تغييرات را ذخيره كنيد.

5 ـ ‌از اين پس دعوت‌نامه‌هاي مزاحم براي عضويت در گروه‌هاي گوگل‌پلاس براي شما ارسال نمي‌شود و مي‌توانيد با آسودگي به استفاده از اين سرويس بپردازيد.

امير عصاري

معمولا قطعاتي كه براي چنين دسكتاپي انتخاب مي‌شود تا حدي از تاريخ توليدشان گذشته البته آنقدر قديمي نيستند كه نگران منسوخ و از رده خارج شدنشان باشيد؛ بنابراين در خريدشان دقت به خرج دهيد كه اين همان نقطه انتخاب هوشمندانه است. فراموش نكنيد كه شما نبايد انتظار داشته باشيد با صرف كمترين بودجه به بيشترين كارايي سخت‌افزارها دست يابيد يا اين‌كه چون پول كافي نداريد بايد به ارزان‌ترين قطعات و سطح پايين‌ترين رايانه اكتفا كنيد. در اينجا قطعات سخت‌افزاري خوب را كه از كارايي بالايي برخوردار است، افت قيمت نهايي‌اش را كرده و هم‌اكنون زمان مناسب براي خريد آن است، به شما معرفي مي‌كنيم.

پردازنده

1- AMD Socket FM2 Chip

AMD معماري فيوژن (fusion) را طراحي كرده تا يك گرافيك (GPU) با قابليت اجراي بازي را همراه يك پردازنده (CPU) قدرتمند در كنار يكديگر در خود جا دهد. اين واحدهاي شتاب يافته پردازشي (APU) شركت AMD عمدتا در مقابل پردازنده‌هاي سطح متوسط و بالاي سري Core اينتل كم مي‌آورد، اما در اجراي بازي از تراشه‌هاي (chip) ارزان سطح پايين اينتل كارآمدتر بوده و به دليل قيمت ارزانشان از ارزش بيشتري برخوردار است. AMD با به بازار آوردن تراشه‌هاي ترينيتي (Trinity) پردازنده‌هاي سوكت FM1 خود را از رده خارج كرد. بنابراين اگر يك سيستم جديد را از اساس پيكربندي مي‌كنيد، آزاديد تا مادربورد خود را بر اساس پردازنده‌اي كه انتخاب كرده‌ايد پايه‌گذاري كنيد. پيشنهاد ما در اينجا AMD A8-5500 يك مدل سوكت FM2 است كه هشت‌هسته‌اي بوده و تراشه‌اي 2‌/‌3 گيگاهرتزي با گرافيك Radeon HD 7560D دارد كه انتخاب خوبي برای بازيخورهاست. متاسفانه افزاينده (multiplier) آن از طرف كارخانه قفل شده و نمي‌تواند از طريق دستكاري تنظيمات ارتقا (overclock) داده شود، پس بازيخورهاي اوركلاك‌كار بايد از همان ابتدا قيد آن را بزنند. قيمتش 80 يورو و تنها 20 يورو از پردازنده آيوي بريج Ivy Bridge Core i3-3220 اينتل كمتر بوده و از تراشه سندي بريج Sandy Bridge Core i3-2130 اينتل 25 يورو گران‌تر است. انتخاب خوب ديگر
AMD A10-5700 با تعادل خوب بين قيمت و كارايي است. تراشه بر اساس FM1 سطح پايين‌تر از آنها نيز A8-3850 است كه تاخت و تازش با سرعتي پايين‌تر بوده و با سوكت‌هاي قديمي‌تر كار مي‌كند.

پيشنهاد نهايي: AMD A8-5500

2- AMD Socket AM3+ Chip

اگر قصد ارتقاي سيستم فعلي AMD خود را با يك پردازنده جديد داريد، مي‌توانيد روي مادربوردهاي قابل انطباق با AM3+ حساب باز كنيد. در اينجا مي‌خواهيم به شما بگوييم كه چگونه بدون نياز به تعويض 50 درصد قطعات سخت‌افزاري رايانه‌تان تنها با خريد يك پردازنده مناسب، آن را به بهترين وجه ارتقا دهيد. از ديد ما AMD FX-8320 كه تراشه‌اي هشت هسته‌اي از نوع سوكت AM3+ است و در 5‌/‌3 گيگاهرتز مي‌تازد، با قيمت 140 يورو كه اتفاقا ارزان هم نيست، يكي از معدود پردازنده‌هاي سطح بالايي است كه از قدرت رقابت با پردازنده‌هاي سطح متوسط سري Core اينتل برخوردار بوده و آزمايش‌هاي benchmark آن با 8297 امتياز است که با 7139 امتياز پردازنده گران‌قيمت‌تر 175 يورويي آيوي‌بريجCore i5-3570K مقايسه مي‌شود. پردازنده AMD فوق در اجراي بازي‌ها بهتر ظاهر شده و قابليت اوركلاك بالايي را از خود نشان مي‌دهد. اين تراشه در بين هم رديف‌هايش AMD FX-8350 كمي بهتر و AMD FX-8150كمي پست‌تر از خود، از ارزش بالاتري برخوردار است، بنابراين مي‌توان گفت كه پردازنده سطح بالاي FX-8320براي ارتقاي سيستم‌هاي موجود فعلي AMD بهترين گزينه است.

پيشنهاد نهايي: AMD FX-8320

3- Intel Socket 1155 Chips

در مورد اينتل چه قصد ارتقاي سيستم قديمي خود را داشته و چه در پي جمع كردن يك رايانه از پايه باشيد، راهي نداريد مگر اين‌كه سراغ تراشه‌هاي اينتل سوكت LGA 1155 برويد. چرا كه سندي بريج‌ها ـ نسل پيشين اين پردازنده‌ها ـ و همچنين نسل فعلي‌شان آيوي بريج‌ها هر دو سوكت قابل انطباق مشابهي را به كار مي‌برند. اين يك اصل ثابت شده است كه در سطوح قيمت مشابه پردازنده‌هاي اينتل عملكردي بسيار بهتر از AMD را ارائه مي‌كنند. مخصوصا در شرايط real-word مانند اجراي بازي‌ها گذشته از نتايج آزمايش‌هاي بنچ مارك، حتي بهترين پردازنده‌هاي AMD هم در عمل و واقعيت توان رقابت با تراشه‌هاي سري Core i5 و Core i7 اينتل چه سندي بريج و چه آيوي بريج را ندارند. در صدر آنها پردازنده‌هاي واقعا با ارزش Core i7-3770K ، Core i7-3770 و i7-2700K قرار دارد كه قيمت آنها به ترتيب 250، 235 و 225 يورو است. در اينجا از همان ابتدا به دليل قفل بودن مالتي پلاير i7-3770 كه امكان اوركلاك را از ما مي‌گيرد، بايد قيدش را بزنيم. در نقطه مقابل آن قابليت اوركلاك پردازنده‌هاي سندي و ايوي بريج سري k حرف ندارد. اگر مادربورد شما آيوي بريج نيست، به سراغ i7-2700k برويد و اگر بورد آيوي داريد در فكر خريد i7-3770K باشيد. اما به هر حال در اصل اين پردازنده‌هاي سطح متوسط است كه در اينجا نظر ما را تامين مي‌كنند.

هنگامي كه به رده Core i5 نگاه مي‌كنيد، از نظر اوركلاك و سرمايش خلاق كارايي‌اش با سري Core i7 برابري مي‌كند. هم‌اكنون بهترين i5بازار Core i5-3570K با قيمت 175 يورو است. اگر هم نمي‌خواهيد اوركلاك كنيد، نزديك‌ترين رقيب آن Core i5-3550 باقيمت 155 يورو برايتان مناسب است. چنانچه بودجه كمتري داريد و به اوركلاك سيستم نيز مي‌انديشيد i5-3470 با قيمت 145يورو گزينه عالي كارايي با قيمت پايين است. دست آخر اگر شما در پي پردازنده كمتر پيشرفته‌اي هستيد، بايد سري Core i3 را امتحان كنيد. پردازنده‌هايi3-3220 با قيمت 95 يورو و i3-2120 با قيمت 88 يورويي كه هر دو تا 3‌/‌3 گيگاهرتز تاخت و تاز دارند، بهترين گزينه‌هاي اين گروه است. تراشه i3-3220 يك CPU آيوي بريج با گرافيكIntel HD 2500 بوده و i3-2120 گرافيك اينتل HD 2000 دارد. اين پردازنده‌ها از قابليت‌هاي پايه گرافيكي برخوردار بوده و بيشتر در رايانه‌هايي به‌كار مي‌رود كه در آنها نمي‌خواهند از كارت گرافيك مستقل استفاده كنند. به علت اين‌كه هسته گرافيك اين پردازنده‌ها از نظر بازي قدرت بالايي ندارد ما i3-2120 را كه ارزان‌تر است پيشنهاد مي‌كنيم.

پيشنهاد‌هاي نهايي

پيشرفته: Intel Core i7-3770K (يا Intel core i7-2700K)

پايه ارزان: Intel core i3-3210

كلي: Intel Core i5-3570K

(قيمت‌هاي سخت‌افزارهاي فوق جهاني بوده و ممكن است در كشورهاي مختلف متفاوت باشد.)

جواد ودودزاده

حتما تا به حال تصاويري را ديده‌ايد كه داخل يك شكل خاص يا متن ديده مي‌شود و شايد به اين نكته فكر كرده‌ايد چگونه اين عمل انجام مي‌گيرد؟ آيا عكس در اين نواحي برش داده مي‌شود يا ترفند ديگري باعث به وجود آمدن اين نوع تصاوير مي‌گردد؟

اينجاست كه بايد سراغ Clipping ماسك و استفاده از آن در ايجاد اين نوع تصاوير باشيم. در اين فرمان در واقع ما با پنجره‌اي به شكل لايه ماسك خود به تصوير نگاه مي‌كنيم. اين پنجره به هر شكلي باشد تصوير ما نيز به همان شكل ديده مي‌شود. چنانچه اين پنجره به شكل يك متن باشد، تصوير نيز از داخل آن به شكل همان متن ديده مي‌شود و اگر به اشكال ديگر باشد، تصوير نيز حالت همان اشكال را به خود خواهد گرفت.

براي ايجاد Clipping ماسك بايد دو لايه در اختيار داشته باشيم؛ يكي تصوير اصلي و ديگري لايه‌اي كه به عنوان ماسك استفاده شده و تصوير اصلي از داخل آن ديده مي‌شود. ترتيب قرارگيري اين لايه‌ها نيز مهم بوده و هميشه لايه ماسك در پانل لايه‌ها در زير لايه تصوير اصلي قرار مي‌گيرد.

در طراحي‌هاي حرفه‌اي مانند پوستر و بنر استفاده از Clipping ماسك بسيار ضروري بوده و كار طراح را بسيار راحت مي‌كند. براي شروع كار ابتدا يك تصوير در محيط فتوشاپ باز مي‌كنيم. قصد داريم در اين تصوير كه شكل يك قاب عكس است، تصوير دلخواه خود را نمايش دهيم.

براي اين كار به صورت زير عمل مي‌كنيم:

1. ابتدا محدوده مورد نظر از تصوير خود را با يكي از ابزارهاي انتخاب گزينش مي‌كنيم. در اين تصوير با توجه به شكل محدوده مي‌توانيم از ابزار چوب جادو (به علت يكدست بودن رنگ محدوده مورد نظر) يا ابزار کمان چند ضلعي (به علت شكل خاص محدوده) استفاده كنيم.

2. با كليك روي آيكون ايجاد لايه جديد در پانل لايه‌ها يا فشار همزمان دكمه‌هاي Alt+Shift+Ctrl+N يك لايه جديد خالي روي لايه تصوير مورد نظر خود ايجاد مي‌كنيم.

3. حال با زدن دكمه‌هاي Alt+Delete يا Ctrl+Delete از صفحه كليد محدوده انتخاب شده را روي يك لايه جديد با رنگ زمينه يا پس زمينه پر مي‌كنيم. (رنگ اعمال شده هيچ تاثيري در نحوه عملكرد ماسك مورد نظر نخواهد داشت)

4. با زدن دكمه‌هاي Ctrl+D از صفحه كليد يا با انتخاب فرمان Deselect از منوي Select محدوده انتخاب شده را از حالت انتخاب خارج مي‌كنيم.

5. در اين مرحله تصوير دلخواه خود را با استفاده از فرمان Place در منوي File روي پروژه خود منتقل مي‌كنيم.

همان‌گونه كه قبلا گفته شد بايد لايه ماسك در زير لايه تصوير اصلي قرار گيرد؛ به همين علت با درگ لايه ماسك به سمت پايين، لايه تصوير اصلي آن را در زير لايه تصوير قرار مي‌دهيم. در اين مرحله ترتيب قرارگيري لايه‌ها از بالا به پايين به ترتيب تصوير مورد نظر، ماسك ايجاد شده و لايه پس‌زمينه خواهد بود.

6 . پس از انتقال لايه ماسك زير لايه تصوير اصلي در پانل لايه‌ها كافي است كرسر ماوس را به محل مرز بين دو لايه برده و با فشار دكمه Alt از صفحه كليد و عوض شدن شكل كرسر ماوس به يك فلش رو به پايين، روي مرز مشترك دو لايه كليك كنيم.

7. در صورتي كه عمليات را بدرستي انجام داده باشيد بايد روي لايه تصوير مورد نظر در پانل لايه‌ها علامت فلشي به سمت پايين ظاهر و بخش‌هاي اضافي لايه تصوير ناپديد شود.

8. حال كافي است با انتخاب ابزار جابه‌جايي و فعال‌كردن لايه تصوير مورد نظر با جابه‌جايي آن، آن را در محل مناسب از ماسك ايجاد شده قرار دهيم. حتي مي‌توان در اين مرحله با فراخواني فرمان Ctrl+T تغيير ابعاد دلخواهي را روي تصوير خود انجام دهيم.

در صورتي كه بخواهيم تصوير مورد نظر داخل يك نوشته نمايش داده شود كافي است پس از اجراي يك پروژه جديد (File\New) نوشته دلخواه خود را با يك فونت تو پر نوشته و باز كردن تصوير مورد نظر در داخل پروژه جاري به كمك فرمان (File\Place) آن را روي لايه متن قرار داده سپس با انتقال ماوس بين لايه متن و لايه تصوير و فشار دكمه Alt از صفحه كليد لايه متن را ماسك لايه تصوير كنيم. دقت كنيد براي اعمال حالت Clipping ماسك، به‌جاي كليك بين مرز دو لايه مي‌توانيم با انتخاب لايه بالايي، آن را از مسير Layer\Create Clapping Mask فراخواني كرده يا دكمه‌هاي Alt+Ctrl+G را از صفحه كليد فشار دهيم. براي انصراف از اعمال Clipping ماسك نيز مي‌توانيم پس از انتخاب لايه بالايي، از مسير گفته شده گزينه Release Clapping Mask را انتخاب كرده يا دوباره دكمه‌هاي Alt+Ctrl+G را از صفحه كليد فشار دهيم.

توجه كنيد در صورتي كه تصوير اصلي لايه Background باشد به صورت پيش‌فرض يك علامت قفل در كنار نام آن در پانل لايه‌ها ديده خواهد شد و اجازه انتقال لايه ماسك را به زير آن را نخواهد داد؛ بنابراين بايد ابتدا با دوبار كليك روي آن و تائيد پنجره باز شده آن لايه را از حالت Background خارج كرده و سپس محل لايه ماسك را به زير آن انتقال مي‌دهيم.

نويد حاتمي