خوش آمدید

کلانشهرها با کمبود شدید فضا برای احداث پارک مواجه هستند و ایجاد باغچه های کوچک بر فراز برج های مسکونی واداری نیز نتوانسته نیاز به فضای سبز را مرتفع کند.

این سیستم هوشمند مجهز به مجموعه ای از لامپ های LED، تجهیزات اندازه گیری رطوبت و آبیاری و حسگرهای کنترل الکترونیکی است که درون یک قاب قرار می گیرند. قاب گلخانه از جنس چوب سدار ساخته شده است و سه بخش مجزا شامل قاب خاک، نور و آب برای آن در نظر گرفته شده است.

این سیستم هوشمند یک سازه مدولار است و کاربر می تواند با قرار دادن قاب های مختلف در کنار یکدیگر، باغچه مورد نظر را در اشکال مختلف طراحی کند.

سیستم سخت افزاری باغچه هوشمند از طریق حسگرهای مختلف، وضعیت آب، رطوبت و نور مجموعه را تحت کنترل دارد و سلامت گیاهان بصورت مستمر مورد بررسی قرار می گیرد؛ همچنین امکان افزودن حسگرهای اضافی برای بررسی سایر فاکتورها در نظر گرفته شده است.

به نوشته ایسنا، سیستم از طریق نرم افزار تلفن همراه هوشمند از راه دور قابل کنترل است و با فشار دادن یک دکمه دستگاه بطور خودکار کار آبیاری را انجام می دهد.

 این بار نیز دانشمندان دست به ساخت رباتی زدند که شاید در آینده ای نزدیک به مقابله با انسان برخیزد. این ربات دارای حسگر لمسی برای شناخت مواد است، سنسور BioTac که مشابه انگشتان انسان عمل کرده و لایه های پوستی انعطاف پذیر دارد، جالب است بدانید که برای افزایش حساسیت ربات به ارتعاشات، این ربات دارای اثر انگشت نیز هست.

این ربات توانایی شناخت 117 ماده رایج را دارد و با استفاده از حرکات اکتشافی در 95 درصد مواقع بافت مواد را به درستی تشخیص می دهد، بنابراین به نظر می رسد این ساخته در مقایسه با انسان، نسبت دقت بالاتری دارد.

به نوشته نارنجی، اما با وجود توانایی های بالا، این ربات هنوز در تشخیص مواد بهتر برای انسان ها ضعیف عمل می کند برای مثال هنوز نمی تواند تشخیص بدهد که کدام گوجه فرنگی رسیده تر است بنابراین فعلا نمی توانید این ربات را برای خرید بفرستید. به همین دلیل تیم سازنده ربات گفته که میخواهد تمرکز خود را روی ساخت اندام مصنوعی و یا رباتی برای تست محصول مصرفی قرار دهد.

 پس بهتر است کمی خوشبین باشیم، انگشتان دست ما هنوز ارزش بیشتری دارند، البته فعلا!

پهپادهای جاسوسی در عین کوچک شدن، کارایی چشمگیری یافته‌اند.

در طراحی نسل جدید پهپاد مینیاتوری یا ریز پهپاد (MAV)‌ از فیزیک مشابه حشرات استفاده می‌شود. محققان معتقدند که مکانیک پرواز حشرات می‌تواند با مهندسی معکوس، در طراحی ریز پهپادها با قابلیت حضور در میدان جنگ و حتی حضور در مناطق حادثه دیده مورد استفاده قرار گیرد.

ریز پهپادهای زیستی نسل جدید مجهز به چشم حشره، گوش خفاش، بال پرنده و حتی مو و خرطومی مشابه زنبور عسل برای شناسایی سلاح‌های شیمیایی، هسته‌ای و بیولوژیکی هستند.

«ریچارد بامفری» از محققان دانشگاه آکسفورد، نحوه تکامل بال حشرات در 350 میلیون سال گذشته را مورد بررسی قرار داده است.

وی تأکید می کند: طبیعت مشکل طراحی ماشین های پرنده مینیاتوری را حل کرده است؛ با بررسی دقیق نحوه تکامل بال حشرات امکان طراحی و ساخت نسل جدید ریز پهپادها در ابعاد و با عملکردی مشابه حشرات فراهم می شود.

کشورهای مختلفی مانند آمریکا، فرانسه و هلند در حوزه طراحی نسل جدید پهپادها سرمایه گذاری کرده اند. نیروی هوایی آمریکا چندی قبل ریز پهپادی در ابعاد یک حشره را رونمایی کرد که بدون امکان شناسایی، قابلیت پرواز درون ساختمان، عکسبرداری و حتی حمله به هدف تعیین شده را دارد.

به نوشته ایسنا، همچنین پهپاد مینیاتوری با الگوبرداری از نقشه‌های ماشین پرنده لئوناردو داوینچی طراحی شده است که تا سال 2015 آماده خواهد شد؛ ریز پهپاد زیستی (BioMAV) هلند نیز یک ماشین پرنده بشکل طوطی است که قابلیت پرواز طولانی و تهیه تصاویر از منطقه را دارد.

تیمی از مهندسان کشور چک، دوچرخه پرنده (Flying Bike) را طراحی کرده و امیدوارند با آغاز مراحل ساخت از هفته آینده، نخستین تست پروازی در ماه آگوست (مرداد ماه) انجام شود.

به گفته طراحان، دوچرخه پرنده FBike بر روی زمین عملکردی مشابه یک دوچرخه پدالی عادی را دارد، اما با استفاده از شش ملخ الکتریکی و در حالت ایستا دوچرخه می تواند براحتی از زمین بلند شده و فرود بیاید.

در سیستم مفهومی مولتی کوپتر، چهار موتور الکتریکی 10 کیلووات نیروی مورد نیاز برای چرخش ملخ دو قلوی جلو و عقب را تأمین می کند و دو موتور 3.5 کیلووات نیز برای ملخ های اطراف کفایت می کند.

به نوشته ایسنا، باتری های لیتیوم- پلیمر با مجموعه وزن 20 کیلوگرم در زیر محور اصلی دوچرخه قرار می گیرند. وزن کل دوچرخه پرنده در حالت پرواز به همراه دوچرخه سوار حدود 170 کیلوگرم تخمین زده می شود.