خوش آمدید

هرگاه با فردی روبه‌رو شدید كه دچار غرق‌شدگی شده است، اولین گام خروج غریق از آب است. این كار را همیشه به افراد دارای مهارت نجات غریق بسپارید. فراموش نكنید كه مهارت در شنا با توانایی نجات غریق، دو مقوله متفاوت است. چه بسیار شناگرانی كه برای نجات كسی اقدام كرده‌اند، اما خودشان غرق شده‌اند.

بيشتر غرق شده‌‌ها نیازی به بی‌حركت‌سازی گردن ندارند، مگر این‌كه گردن آسيب‌ديده باشد. در شرایطی شامل شیرجه در آب كم‌عمق، سقوط از سرسره، مسمومیت ناشی از داروها بخصوص الكل یا نشانه‌هایی از آسیب روی گردن، باید گردن غریق را بی‌حركت كرد.

برای این كار كافی است كه با دو دست سر را در امتداد گردن در یك خط صاف نگه داشت.گام بعدی، باز كردن راه تنفس غریق و دادن تنفس است. تنفس دهان به دهان و دهان به بینی از روش‌های مرسوم است.

اگر راه تنفس مصدوم را باز كرده و تنفس مصنوعی را شروع كردید، اما غریق به هوش نیامد، باید ماساژ قلبی را شروع كنید.

اگر بیمار نه قلب و نه تنفس دارد، امدادگر ابتدا به مدت دو دقیقه به مصدوم ماساژ و تنفس می‌دهد و سپس به تماس با اورژانس 115 اقدام می‌كند. در دیگر موارد احیا مانند سكته‌های قلبی، باید ابتدا با 115 تماس گرفت و سپس سراغ بیمار آمد و احیا را شروع كرد.

تلاش برای خارج كردن آب لازم نیست. اغلب غریق‌ها به دنبال تماس قطره‌ای از آب به حنجره‌شان دچار بسته‌شدن ناگهانی در حنجره و تارهاي صوتي می‌شوند كه همین مكانیسم دفاعی از ورود آب به راه‌های هوایی جلوگیری می‌كند.

در آن عده‌ای هم كه آب وارد ریه می‌شود، سریعا جذب شده و انسداد در مسیرهای هوایی رخ نمی‌دهد. خارج كردن آب از معده اقدام خطرناكی است و می‌تواند با عوارض فراوانی برای غریق همراه باشد.

آب خروجی از معده ممكن است وارد راه‌های هوایی شده و وضع را بدتر كند بنابراین فشردن شكم برای خروج آب به هیچ‌وجه نباید انجام شود.

اگر بیمار در حین دریافت تنفس یا ماساژ دچار استفراغ شد سریعا باید به یك پهلو خوابانده شود تا از ورود محتویات معده به درون راه‌های هوایی جلوگیری شود.

اگر به دنبال استفراغ چیزی در دهان بیمار دیده شد، به كمك انگشت آن را خارج كنید. نباید بدون دید كافی و تنها بر اساس شك، دست در دهان مصدوم كرد.

دكتر بهروز هاشمي - متخصص طب اورژانس

غافل از آن‌كه هر شيوه لاغري غير از رژيم غذايي اصولي و ورزش نرم و مداوم، خالي از عارضه نيست و حتي گاهي عوارض ناشي از كاهش وزن شديد در كوتاه‌مدت از طريق روش‌هاي متعدد لاغري مي‌تواند سلامت شخص را به طور جدي به خطر بيندازد.

يكي از اين روش‌هاي پر عارضه كه خيلي از افراد چاق هم علاقه‌مندند آن را انجام دهند، عمل جراحي معده با هدف محدود‌كردن حجم معده يا جذب كمتر مواد غذايي است.

متخصصان گوارش تاكيد مي‌كنند اين روش در لاغر شدن افرادي كه بالاي 120 كيلوگرم وزن دارند موثر است، اما به دليل تاثيرات منفي در كاهش جذب ويتامين‌ها و املاح ضروري بدن و بروز كم‌خوني و اسهال خالي از خطر نيست.

دكتر ستار جعفري، متخصص بيماري‌هاي گوارشي در گفت‌وگو با جام‌جم مي‌گويد: عمل جراحي معده مي‌تواند در كاهش وزن افرادي كه بسيار چاق هستند تا 70 درصد طي يك‌سال مفيد باشد. اما مسأله اينجاست كه اين كاهش وزن اگر همراه با رژيم غذايي مناسب نباشد، برگشت‌پذير خواهد بود.

عمل جراحي معده با دو هدف اصلي يعني كوچك‌كردن حجم معده و كاهش جذب مواد غذايي صورت مي‌گيرد.

به گفته دكتر جعفري، وقتي حجم معده كوچك مي‌شود، فرد غذاي كمتري ميل مي‌كند و به سيري مي‌رسد. در روش ديگر اين نوع جراحي‌ها هم بخشي از روده كه مسوول جذب بسياري از مواد غذايي، ويتامين‌ها و املاح است برداشته مي‌شود تا مواد غذايي كمتري جذب شود.

اين متخصص گوارش اضافه مي‌كند: در روش اول جراحي ها، معده را با دوختن به دو ناحيه تقسيم مي‌كنند و قسمت كوچك‌تر كه معمولا حجمي معادل پنج تا 10 درصد كل معده را دارد، مسووليت نگهداري غذا را به عهده مي‌گيرد و قسمت بزرگ‌تر معده به ترشح آنزيم‌هاي معمول مي‌پردازد، اما غذا وارد آن نمي‌شود. در روش ديگر قسمتي از روده كه در جذب مواد غذايي نقش مهمي دارد، از مسير خارج مي‌شود. به اين ترتيب فرد خيلي سريع‌تر از قبل احساس پرشدن معده و سيري خواهد داشت و مواد غذايي كمتري نيز توسط سيستم گوارش او جذب مي‌شود.

متخصصان گوارش تاكيد مي‌كنند عمل جراحي باي‌پس معده يك عمل جراحي سنگين و طولاني است كه طي پنج ساعت بيهوشي انجام مي‌شود. چنين عملي به طور قطع خالي از عوارض حين عمل از جمله بيهوشي و احتمال وارد شدن آسيب به ارگان‌هاي داخل شكم مانند طحال، مري و روده‌ها نيست.

لاغري از طريق عمل باي‌پس معده درافرادي كه نسبت شاخص توده بدني نسبت به قدشان (BMI ) بالاي 40 است، يعني دچار چاقي مفرط هستند، توصيه مي‌شود.

دكتر جعفري در اين باره توضيح مي‌دهد: اين دسته از افراد بارها رژيم‌هاي غذايي مختلف را تجربه كرده، اما قادر به كاهش وزن در حد وزن ايده‌آل خود نشده‌اند و پس از پايان دوره رژيم درماني به وزني به مراتب بيشتر از وزن اوليه خود بازگشته‌اند. اكثر اين افراد كه در واقع بيمار محسوب مي‌شوند، در يك دوره بحران روحي شديد به سر مي‌برند و در چنين شرايطي عمل جراحي معده به آنها توصيه مي‌شود. البته گروه ديگري از افراد با شاخص توده بدني 35 تا 40 كه در اثر چاقي دچار عوارضي چون فشار خون، ديابت، كلسترول و بيماري‌هاي قلبي ـ عروقي شده‌اند و لاغري در آنها به امري ضروري براي حفظ سلامت‌شان تبديل شده است هم مي‌توانند از اين روش براي كاهش وزن بهره ببرند.

بجز افرادي كه داراي اضافه وزن رياد نيستند، دسته ديگري از افراد نيز هستند كه هرگز نبايد عمل باي‌پس معده انجام دهند. دكتر جعفري درباره اين افراد مي‌گويد: كساني كه باردارند، دچار كم‌كاري تيروئيد هستند يا سابقه زخم‌معده، زخم مري يا بيماري‌هاي التهابي لوله گوارش دارند، هرگز نبايد عمل باي‌پس معده انجام دهند. همچنين كساني كه مشكلات انعقادي دارند يا به الكل و مواد مخدر معتاد هستند، گزينه مناسبي براي اين نوع عمل جراحي محسوب نمي‌شوند.

گرچه متخصصان گوارش بر اين باورند كه عمل باي‌پس معده براي افراد بسيار چاق قابل توصيه است، اما تاكيد مي‌كنند كاهش وزن ناشي از اين روش بدون رعايت رژيم لاغري پس از يك‌سال برگشت‌پذير خواهد بود.

دكتر جعفري نيز مي‌گويد: اين افراد بايد بدانند اين نوع عمل جراحي به كاهش جذب املاح ويتامين‌هاي گروه B، D، كلسيم و آهن منجر مي‌شود و فرد را دچار سوءتغذيه جدي مي‌كند، در نتيجه مصرف دائم مولتي‌ويتامين‌ها در اين افراد ضروري است. همچنين احتمال بروز كم خوني، اسهال، بوي بد دهان و مدفوع چرب نيز در افراد پس از عمل باي‌پس معده وجود دارد. همچنين كساني كه روده‌شان را دستكاري مي‌كنند در معرض خطر ابتلا به سنگ كيسه صفرا، بر افروختگي، تپش قلب و ناراحتي‌هاي بالاي شكم هستند.

پونه شيرازي

اين تحقيق روي گروهي از بي‌مهرگان كه در نزديكي نورهاي مصنوعي زندگي مي‌كنند، متمركز شده است. البته دامنه موجودات زنده در اين تحقيق بسيار گسترده در نظر گرفته شده است؛ از گونه‌هاي شكارچي گرفته تا گونه‌هايي كه صرفا در آشغال‌ها زندگي و تغذيه مي‌كنند.

واضح است كه چنين تغييراتي مي‌تواند گونه‌هاي متنوعي از موجودات زنده را تحت تاثير قرار دهد.

پرندگان و پستانداراني كه براي تغذيه به چنين موجوداتي وابسته‌اند نيز قطعاً از چنين تغييراتي صدمه خواهند خورد. بر اساس مهم‌ترين اصل اكولوژي تغييراتي از اين دست تمامي اكوسيستم را متاثر خواهند ساخت و انسان نيز از آن متاثر خواهد شد.

تيم تحقيقاتي مطالعه خود را در محدوده بازارچه شهر هلستون واقع در غرب استان كورنوال انگلستان متمركز نمود. براي جمع‌آوري نمونه از تله‌هاي مختلفي كه مستقيماً زير لامپ‌هاي خيابان‌ها نصب شدند، بهره گرفتند.

در عين حال در فاصله ميان هر لامپ كه با لامپ بعدي 35 متر فاصله داشت، تورهاي مخصوصي نصب شد و براي چند روز و شب متوالي نمونه‌هاي مختلفي جمع‌آوري شد.

مزيت استفاده از چنين روش‌هايي آن بود كه در وهله نخست، امكان مقايسه نمونه‌ها فراهم شد. به اين واسطه نه تنها به تفاوت زماني برداشت نمونه‌ها ـ اعم از روز و شب ـ توجه شد بلكه حتي تفاوت مكاني ـ اعم از نزديكي و دوري به چراغ و... ـ نيز مدنظر قرار گرفت.

در اين پروژه حدود 1194 نمونه از بي‌مهرگان از 60 گونه مختلف گردآوري شد. يافته‌هاي تيم تحقيقاتي حاكي از حضور فراوان گونه‌هاي مختلف در زير نور چراغ‌ها و اطراف آنها بود.

نكته جالب اينجاست كه بي‌مهرگان و حشرات نه‌تنها در شب بلكه حتي در روز هم در محدوده‌هاي نزديك به چراغ‌ها فراواني بيشتري داشتند. اين به آن معناست كه اثراتي از اين دست به يك برهه مشخص زماني محدود نمي‌شوند.

سرپرست اين گروه تحقيقاتي دكتر تام ديويس از موسسه تحقيقات زيست محيطي دانشگاه اكستر است. او درباره اين تحقيق چنين گفت: «يافته‌هاي ما حاكي است آلودگي نوري مي‌تواند اثرات بسيار مهلكي روي حيات جانوري شهرهاي ما داشته باشد. ما بايد از چگونگي تاثيرات فزاينده نورهاي مصنوعي روي اكوسيستم‌هاي حساس و شكننده شهري آگاه باشيم چرا كه زندگي ما در شهرها عملا به آنها وابسته است. تحقيقات نشان مي‌دهد آلودگي نوري تغييرات گسترده‌اي در وضعيت حياتي كل جوامع بي‌مهره به‌وجود خواهد آورد.»