خوش آمدید

علی حجوانی: شاید تصور عمومی ما درباره توسعه‌دهندگان اپ در امریکا، افرادی باشد که هر کدام در «سیلیکون ولی»، خلاقانه کار می‌کنند و درآمدهای بالایی دارند. نخبگانی که پولسازند و زندگی رویایی دارند. اما داستان همیشه این طور نیست. در این مقاله، با گروهی آشنا می‌شویم که دست از درآمدهای بالا شسته‌اند و با حداقل درآمد، دیجیتال را وارد عرصه خدمات عمومی و شهروندی کرده‌اند.

مهاجرت دردناک از «سیلیکون ولی»

تقریبا هیچ کس «نیو اورلئان» را به عنوان یک قطب تکنولوژی نمی‌شناسد. دقیقا به همین دلیل است که «امیر ریویز-بی» می‌داند که می‌تواند در شهر Crescent متفاوت باشد. در سال ۲۰۱۲، «ریوز-بی»، شغل پردرآمد کارشناس فناوری در بانک‌های نیویورک را رها کرد تا به پروژه Code for America بپیوندد؛ یک گروه مطالعاتی غیرانتفاعی که بر روی ایده‌هایی خلاقانه در اداره‌های شهری سراسر امریکا فعالیت می‌کند. او همان ابتدای ورود به این شهر با یک شوک فرهنگی بزرگ رو به رو شد. خودش در این باره می‌گوید: «زیرساخت‌های فناوری اینجا با نیویورک بسیار متفاوت است». هر چند ریویز-بی و سه همکار دیگرش در این تیم به زودی توانستند خود را با این تفاوت‌ها وفق دهند و بتوانند در این شهر جدید، تغییراتی ایجاد کنند.

پروژه خانه‌های متروکه

آنها بعد از چند ماه بررسی بر زندگی ساکنان شهر و سوال از مقامات دولتی، به این نتیجه رسیدند که می‌توانند بر موضوع دلمردگی شهری تمرکز کنند: خانه‌های آسیب دیده و متروکه، بخش‌های گسترده‌ای از نیو اورلئان را دچار آسیب کرده بود. در طول سال‌ها خدمات رسانی، تیم Code for America اپلیکیشن BlightStatus را تولید کرد و توسعه داد. اپلیکیشنی که به ساکنان نیو اورلئان اجازه می‌داد به طور مستقیم وضعیت خانه‌های متروکه نزدیکشان را گزارش کنند و به مقامات رسمی کمک می‌کرد تا آن خانه‌ها را در لیست خانه‌های متروکه قرار دهند. ریویز-بی می‌گوید:«ما می‌توانستیم مشکلاتی که شهروندان اعلام کرده بودند را از این طریق حل کنیم. شانسی بزرگ برای اینکه واقعا تاثیرگذار باشیم».

تاسیس Code for America

این گونه از تاثیرگذاری (یعنی استفاده از ابزارهای دیجیتال برای تغییر در زندگی واقعی) دقیقا همان هدفی بود که «جنیفر پالکا» سال‌ها پیش به خاطر آن، Code for America را تاسیس کرد. بعد از حدود یک دهه از سازماندهی کنفرانس‌های توسعه وب و بازی، پالکا در سال ۲۰۰۹ پروژه بعدی‌اش را آغاز کرد. هر چند فناوری‌های اداری در واشنگتن مستقر بودند اما او متوجه شد شهرداری‌ها به حجم گسترده‌ای از داده‌ها دسترسی دارند. این در حالی بود که آنها کمبودهای زیادی در تخصص‌های فناورانه داشتند. ضمن اینکه برای سر و سامان دادن به این وضع و به خدمت گرفتن این اطلاعات ارزشمند، به هزینه هنگفتی نیاز بود. از سوی دیگر، شهروندان اسمارت‌فونی، به طرز فزاینده‌ای خواهان خدمات تحت وب بودند. پالکا می‌گوید:«این دقیقا همان زمانی بود که باید نشان می‌دادیم چارچوب‌ها و ارزش‌های وب می‌تواند چه امکاناتی را پیش روی ادارات بگذارد».

حکمرانی ۲٫۰

Code for America این ارزش‌ها و مهارت‌های دیجیتال را به خدمات دولتی آورد. کار آنها این بود که جوانان با استعداد تازه فارغ‌التحصیل شده را برای آموزش و توسعه اقتصادی شهرها استخدام کنند. این در حالی بود که این جوانان آشنایی کمی با عرصه خدمات عمومی داشتند؛ گیک‌هایی که تصور می‌کردند داشتن توانایی‌های دیجیتالی بسیار باارزش‌تر از هر شغل دولتی است. پالکا می‌خواست یک مدل مشابه برای خدمات عمومی در تکنولوژی بسازد اما مطمئن نبود در این کار موفق باشد. در حالی که کمپانی‌های بزرگ «سیلیکون ولی» با پول زیاد می‌توانستند خبره‌ترین مهندسان را استخدام کنند، او و ایده‌اش چگونه می‌توانستند با حقوق حداقلی، مهندسان جوان و جویای نام را راضی کنند تا به این پروژه روی آورند؟ پالکا می‌گوید:«من خیلی می‌ترسیدم که این، یک کسب و کار بسیار سخت باشد». اما این نگرانی بیهوده بود. Code for America در سال اول برنامه خود بیش از ۳۶۰ درخواست کاری از ۲۰ نقطه امریکا دریافت کرد. این موضوع نشان می‌داد هیچ گونه کمبودی در زمینه کدنویس‌ها، مهندسان و طراحانی که می‌خواستند از توانایی‌هایشان در بالاترین سطح بهره برند وجود ندارد. این کار به جوانان مستعد اجازه می‌داد توانایی‌های تخصصی‌شان را در سطحی فراتر از توسعه اپلیکیشن‌های بازی بیازمایند.

در حال حاضر

در سال ۲۰۱۳، این برنامه با ۲۸ نفر همکار در ۱۰ شهر ایالات متحده، برنامه‌ای رو به رشد است؛ از اوکلند و کالیفرنیا تا نیویورک. در ماه فوریه آنها رقمی در حدود ۵ میلیون دلار کمک بلاعوض از بنیاد Knight دریافت کردند. آریل کنان، یکی از طراحانی که در کانزاس سیتی برای این گروه کار می‌کند می‌گوید:«این یک راه تر و تمیز برای فهمیدن این موضوع است که کار در حوزه شهری چه قدر عالی است. من هیچ وقت فکر نمی‌کردم در یک اداره کار کنم اما با این پروژه، این کار را الهام‌بخش می‌بینم».

آنها در مقر شرکت، ماه اول را به آموزش کارمندان تازه وارد اختصاص می‌دهند (اغلب این آموزش‌ها کنار آمدن با شوک فرهنگی انتقال از سیلیکون ولی به شهرهاست) و سپس کارکنان به شهرهای محل ماموریت اعزام می‌شوند. شهرهایی که خود آنها علاقه داشته‌اند در آن مشغول به کار شوند. کار آنها در ادارات، چیزی فراتر از یک ارتقا ساده در وب سایت یا ساختن اکانت توییتر شهردار است. نهادهای اداری شهرها، مقدار زیادی داده تولید می‌کنند؛ از مسیر حرکت اتوبوس‌ها تا ثبت مالیات‌ها و گزارش‌های پلیس. بسیاری از این اطلاعات خواه نا خواه در بخش بایگانی خاک می‌خورد. البته به جز اطلاعاتی که شهروندان آن را درخواست کرده‌اند. هدف Code for America به عنوان بخشی از یک حرکت به سوی توسعه دیجیتال در حکمرانی، آزاد سازی این اطلاعات و یافتن راه‌های خلاقانه برای استفاده ارزاناز آنهاست. این در حالی است که شهرداری‌ها با بحران مالی دست و پنجه نرم می‌کنند و راه‌های ارزان برای استفاده بهینه از اطلاعات، بیشتر از گذشته به کارشان می‌آید. کارن بوید، مدیر ارتباطات اوکلند می‌گوید:«ما دیگر نمی‌توانیم اموراتمان را با شیوه‌های قدیمی پیش ببریم. تکنولوژی حرکت در یک راه جدید است و حکمرانان نیز ناچارند از این راه کارهای مردم را انجام دهند».

پروژه‌ای برای اعتمادسازی

Code for America در اوکلند به تاسیس و اداره یک پایگاه وب برای ثبت وقایع عمومی کمک می‌کند. آنها همچنین مسئول یک سیستم درگاه آنلاین برای پیگیری مسائل شهری از شهروندانند. کریس کریستینا، مدیر طراحی پیشین سیسکو که حالا عضوی از Code for America است، تاکید می‌کند این شهر راه‌های سختی برای برقراری ارتباط با شهروندانش دارد. برای او کار در این گروه تنها ارائه خدمات شهری از طریق وب نیست. او می‌گوید این کار بیش از هر چیز یک اعتمادسازی شهروندی است. کریس به همراه سه همکارش، پیش از شروع به کار در این پروژه، چند ماه از مقامات رسمی و شهروندان مشورت گرفته است و می‌گوید:«ما با کارمندان شهرداری آغاز کردیم و همچنین پرسش‌هایمان را از شهروندان پرسیدیم. مردم شهر بیش از هر چیز به شفافیت در امور اداری نیازمندند و این همان چیزی است که ما تلاش می‌کنیم به آنها بدهیم».

تکنولوژی به تنهایی نمی‌تواند مشکلات شهرها را حل کند. شاید شما بتوانید به راحتی اپلیکیشنی طراحی کنید که وضعیت ساختمان‌های متروکه را مشخص کند اما برای رو به راه کردن این خانه‌ها به چیزی فراتر از یک نرم‌افزار نیاز است. هنوز البته کار اصلی Code for America متقاعد کردن گیک‌های جوانی است که اغلبشان می‌توانستند در «سیلیکون ولی»، پردرآمد و موفق باشند اما ترجیح داده‌اند برای جامعه‌شان کار کنند. ریویز-بی می‌گوید:«می‌توانی در شهر راه بروی و از مشکلات همسایگانت چشم بپوشی یا اینکه اپلیکیشنی برای کمک به آنها طراحی کنی. برای این کار لازم است آدم نسبت به شهری که همسایگانش در آن زندگی می‌کنند بی‌تفاوت نباشد».

بد نیست به بهانه این مقاله، با چند اپلیکیشن موفق خدمات عمومی در امریکا آشنا شویم:

Opencounter: این اپ به کاربران کمک می‌کند تا بتوانند به راحتی مراحل قانونی راه‌اندازی یک کسب و کار کوچک را طی کنند. (برای اهالی Santa Cruz)

Honolulu Answers: این اپ، فرم سوال و جواب بسیار ساده‌ای برای یافتن خدمات شهری به کاربران ارائه می‌دهد. (برای اهالی Honolulu)

Prepared.ly: این اپ، خطرات آتش‌سوزی‌های طبیعی را در نزدیکی محل سکونت کاربران ارزیابی و اطلاع‌رسانی می‌کند. (برای اهالی Austin)

Blightstatus: این اپ که در مقاله هم به آن اشاره کردیم، تعداد و محل خانه‌های مخروبه و متروکه را رصد می‌کند. )برای اهالی New Orleans)

The Daily Brief: این اپ، تماس‌هایی که با ۳۱۱ گرفته می‌شود را ثبت می‌کند. (برای اهالی Bloomington)

Muralapp: این اپ خدماتی در زمینه کاریابی عمومی به کاربران ارائه می‌دهد. (برای اهالی Philadelphia)

Here’s My School Bus: این اپ متفاوت، مسیر حرکت اتوبوس‌های مدرسه را زیرنظر دارد و به والدین اطلاع می‌دهد. (برای اهالی Boston)

اگر به خاطر درد قفسه سینه نزد پزشکی بروید، انتظار دارید با انجام آزمایشی مشکل را تشخیص و برنامه درمانی مناسب ارائه دهد. چرا که درد قفسه سینه ناشی از عوامل گوناگونی خواهد بود و برای اینکه پزشک به علت دقیق پی ببرد، نیازمند آزمایشات گوناگون است. 

اگر سعی کنیم بدون توجه به مشکل بنیادی، نشانه را درمان کنیم، در بهترین حالت، غیرمؤثر خواهد بود و در بدترین حالت شاید باعث صدمه بیشتر شود. بنابراین درست مانند پزشکان، اگر می خواهیم پاسخ مؤثری به بدرفتاری فرزندمان بدهیم، باید اول علت را بشناسیم، نه اینکه فقط به نشانه واکنش نشان بدهیم.

در این مقاله سعی داریم اهداف کودکان از بدرفتاری هایشان را برای شما توضیح بدهیم تا بتوانید با شناسایی علت، راهکار مناسب را اتخاذ کنید.

فرزندان از رفتار بد خود، همیشه هدفی را دنبال می کنند. شما به عنوان والد می توانید با شناخت هدف فرزندتان از بدرفتاری هایش، با آنها متناسب برخورد کنید و جلوی مشکلات رفتاری آنها را بگیرید. هدف های بچه ها از بدرفتاریشان عبارتند از: جلب توجه، اعمال قدرت، انتقام گرفتن و عاجز جلوه دادن.

کودکان این رفتار را از موقعیت خود در خانواده، حرف ها و اعمال والدین و سبک های فرزندپروری یاد می گیرند. اگر دقیق تر بخواهیم بیان کنیم؛ کودکانی که احساس تعلق ندارند، احساس ناامنی و انزوا می کنند، ممکن است؛ با جلب توجه منفی، ثابت کنند به جایی و کسی تعلق دارند.

 کودکانی که احساس توانایی نمی کنند و نتوانند خود را شایسته حقوقشان بدانند، ممکن است با کنترل کردن دیگران با نشان دادن اینکه دیگران نمی توانند آنها را کنترل کنند، به دنبال اعمال قدرت باشند. همچنین کودکانی که احساس می کنند به حساب نمی آیند، ممکن است سعی کنند دیگران را به خاطر احساس بی اهمیت بودن خودمجازات کنند و از آنها انتقام بگیرند. 
 

 

سرانجام کودکانی که بدون احساس دلگرمی، اغلب احساس عاجز بودن می کند، ممکن است قبول کنند ناتوان هستند، پس خود را عاجز جلوه می دهند. برای مثال کودکی ممکن است فراموش کند سر وقت بیاید، چون می خواهد به او یادآوری کنید، چرا که توجه شما را می خواهد. 

کودک دیگر ممکن است فراموش کند، چون می خواهد به شما نشان دهد نمی توانید او را مجبور به انجام خواسته خود کنید. کودک دیگر ممکن است فراموش کند تا شما را نگران کند. این کودک احساس لطمه می کند و می خواهد با انتقام گرفتن از شما، مقابله به مثل کند؛ و سرانجام کودکی ممکن است فراموش کند، چون برای پذیرش هر نوع مسئولیت احساس ناتوانی می کند و می خواهد راحتش بگذارید و از وی انتظار نداشته باشید، این کودک با اجتناب یا نشان دادن بی کفایتی می خواهد از عزت نفسش حفاظت کند.

والدین باید این نکته را مد نظر داشته باشند؛ بدرفتاری از منظر کودک، راه حلی است برای برطرف کردن مشکل او، بنابراین باید به کودک خود کمک کنیم راه حل دیگری را بیابد.

چگونه هدف بدرفتاری را تشخیص دهیم؟

برای خیلی از والدین تفکیک و شناسایی این علل چهارگانه بسیار سخت به نظر می رسد. به سادگی می توانید از دو طریق بفهمید وقتی فرزندتان یک بدرفتاری انجام داد، هدفش کدام یک از این علل چهارگانه بوده است. این دو روش عبارتند از:

1- نوع احساس و عکس العملی که در اثر بدرفتاری کودکان در شما ایجاد شده است مورد توجه قرار دهید.

وقتی کودک بدرفتاری را انجام داد و شما تادیبی را در نظر گرفتید اما جواب نداد، ابتدا به درون خود رجوع کنید و ببینید در قبال رفتار این کودک، چه احساسی پیدا کردید. اگر خشمگین هستید، هدف کودک جلب توجه است؛ اگر به عنوان والد احساس تهدید می کنید، شاید کودکتان قصد قدرتنمایی دارد؛ اگر به خاطر رفتار فرزندتان آزرده و ناراحت شدید، انتقام جویی می تواند هدف فرزندتان باشد؛ و نهایتا اینکه اگر به عنوان والد احساس بی کفایتی کردید، فرزندتان به دنبال ایجاد تصور بی کفایتی و عاجز جلوه دادن است.

2- عکس العمل کودک را، وقتی به او متذکر می شویم که رفتار خود را ترک کند، زیر نظر داشته باشید.

در این مواقع، اگر کودک به رغم تذکر به رفتارش همچنان ادامه داد، هدف جلب توجه است اما اگر کودک از عدم اعتنا استفاده کرد یا رفتارش را شدت بخشید، به احتمال زیاد هدفش نشان دادن قدرت است؛ همچنین اگر کودک موجب جریحه دار کردن احساس شما شد و دلخور و آزرده تان کرد، می تواند نشان از انتقام گرفتن باشد؛ سرانجام اینکه اگر به کودک تذکر دادید، اما کودک عجز و نیاز نشان داد و کمک شما را خواست و مجبور به کمک کردن و تسلیم شدید، این کودک احساس بی کفایتی را هدف بدرفتاری خود قرار داده است.

در مقابله با این اهداف بدرفتاری، چه بکنیم؟

حال که متوجه اهداف کودکان شدید و توانستید آن را بیابید، می توانید به طریق زیر با فرزند برخورد کنید. در راهکارهای زیر این مقصود را دنبال خواهید کرد که به کودک یاد بدهید از شیوه های سالمتری برای برآوردن نیازهای خود استفاده کند.
 

 

راهکارهای مقابله با جلب توجه کودک: 

این معمولی ترین هدف اشتباه کودک است و هنگامی مطرح می شود که کودک کشف کند جلب توجه احساس خوبی به او می دهد. البته همه ما به توجه نیاز داریم اما توجه همیشگی و انحصاری، که خواست این کودکان است، غیرقابل قبول و غیرممکن است. پس باید به آنان یاد دهیم این نیاز را به درستی برآورده کنند، برای این منظور:

* توجه داده شده به رفتار کودک را کاهش دهید: بدانید مجبور نیستید به همه رفتارهای جزیی کودک توجه کنید. به خاطر داشته باشید، کودکان به رفتارهایی می پردازند که با انجام آن توجه والدین را جلب می کنند. پس کمتر به اینگونه رفتارها توجه کنید و از هنر نادیده گرفتن سنجیده استفاده کنید.

* به رفتارهایی که می خواهید افزایش یابد، توجه کنید: وقتی رفتار مثبت کودک را مورد توجه قرار می دهید و رفتار منفی را نادیده می گیرید، کودک به زودی درمی یابد برای جلب توجه شما به چه رفتارهای سالمی گرایش یابد.

* کمتر حرف بزنید و بیشتر عمل کنید: وقتی زمان خیلی زیادی را صرف حرف زدن و توضیح دادن می کنیم، کودک ما را جدی نمی گیرد. پس وقتی خواسته ای را داشتید، فقط یک بار بگویید و سپس به چیزی که گفتید عمل کنید. مثلا کودک را یک بار برای صرف شام صدا کنید، بعد غذا را بکشید، چون اگر کودک نیاید، غذا سرد می شود و خود او مسئول است.

* کارهایی را به کودک بدهید تا با مفید بودن برای دیگران توجه مثبت به دست آورد: مثل چیدن سفره، با این کارها کودک رابه سمت رفتار مشارکتی جهت می دهید.

* القای حس تعلق به کودک: می توانید با بیان عباراتی از قبیل «عزیزم»، «فرزندم»، «دخترم یا پسرم»، همچنین با به کار بردن جملاتی نظیر «از داشتن تو راضی هستم»، «به تو افتخار می کنم»، احساس تعلق را به کودک انتقال دهید.

* محبت نامشروط به کودک داشته باشید: برای این منظور گاهی اوقات و بدون هیچ دلیلی، کودک خود را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید. در اینگونه موارد کودک خواهد فهمید برای کسب محبت شما، حتما نباید کار خوبی انجام بدهد، بلکه شما در هر شرایطی او را دوست دارید.

راهکارهای مقابله با قدرتنمایی کودک

شناخت و فهم دلیل نمایش قدرت کودک، که عموما برای نشان دادن توانایی است، کمک می کند خشممان را مهار کنیم و پاسخ بهتری بدهیم. می توانیم تقویت کردن این هدف اشتباه را متوقف و شروع به هدایت رفتار کودک به سمت رویکردهای سازنده تر برای احساس توانایی کنیم. بدین منظور:

* درباره اینکه آنها چه می توانند انجام دهند صحبت کنید نه اینکه چه نمی توانند: مثلا به جای اینکه بگویید «نمی توانی تلویزیون نگاه کنی مگر اینکه تکالیفت را بنویسی»، که جمله ای منفی و نشان از نتوانستن است و بنابراین کودک به مقابل برمی خیزد، می توانید بگویید «ابتدا تکالیفت را انجام بده و بعد تلویزیون نگاه کن».

* هنگام متذکر شدن بر بدرفتاری تمرکز کنید نه شخصیت کودک: این را بدانید گرچه ممکن است اعمال کودک غیرقابل تحمل باشد اما خود کودک مورد پذیرش است. مثلا به جای اینکه بگویید «چقدر بچه شلخته ای هستی»، بگویید: «وسایل اتاقت، به هم ریخته به نظر می رسند»، اینگونه بیان، اجازه و فرصت تغییر به کودک می دهد.

* به کودک مسئولیت واقعی بدهید: تشویق و واگذاری برخی کارها متناسب با توانایی کودک، کمک می کند احساس توانایی لازم را کسب کند.

* درباره قوانین و پیامدها با کودک صحبت کنید: بهتر است درباره بدرفتاری فرزندان از قبل با آنها صحبت و به صورت مشارکتی برای اعمال پیامدها تصمیم گیری کنید. در این صورت، حتی وقتی بدرفتاری صورت می گیرد، کودک با شما مقابله نمی کحند زیرا به توافق قبلی رسیده بودید.

* از کودک نظرخواهی کنید: در انجام و تصمیم گیری برخی امور خانه با کودک مشورت کنید و در برخی موارد نیز نظرات او را اعمال کنید.

* حق انتخاب بدهید: در برخی موارد که نگران از مقاومت کودک هستید، از بین گزینه های مختلف که به کودک معرفی می کنید به او حق انتخاب بدهید.


راهکارهای مقابله با انتقام کودک

کودکی که به انتقام متوسل می شود، آنقدر فشار می آورد تا اینکه والدین آشفته شوند و از کوره در بروند. برخی راهکارهای موثر برای این کودکان عبارتند از:

* فهرستی از نکات مثبت کودک تهیه کنید: این فهرست کمک می کند بدانید کودکتان، هنوز قابل تحمل است به خصوص زمانی که احساس باخت و رنجش می کنید. از این فهرست برای تمجید کودک نیز استفاده کنید.

* تلافی نکنید: عموما در اینگونه مواقع کودکان از بددهنی و ناسزا برای جریحه دار کردن احساسات شما استفاده می کنند، اگر مقابله به مثل کنید یعنی کودک را مورد فحش و ناسزا قرار دهید، دور باطلی تشکیل می شود که شاید نتوانید دیگر آن را قطع کنید.

* اعمال مثبت را تشویق کنید: هر وقت عمل مثبتی را در او دیدید به تشویق و تحسین بپردازید، نه اینکه با بیان جملاتی مثل «از تو این رفتار خوب بعید است»، «چه عجب!» و مانند آن، به سرزنش کودک بپردازید.

* آرامش خود را حفظ کنید: در لحظه عصبانیت موقعیت را موقتا ترک کنید و بعد از کسب آرامش برگردید.
 

 

راهکارهای مقابله با احساس بی کفایتی کودک:

وقتی در تربیت خود احساس بی کفایتی دارید یا فکر می کنید کودکتان فرد ناتوانی است و در واقع احساس دلسردی و ناامیدی کردید، به موارد زیر توجه کنید؛

* به کودک نشان دهید اشتباه طبیعی است: وقتی کودک در انجام یک رفتار دچار شکست شد، می توانید با پرسیدن عباراتی مانند «دفعه بعد می توانی چه بکنی تا این اتفاق نیفتد»، «این باعث شد دفعه بعد جبران کنی» یا بیان داستان های افرادی که شکست خوردند و بعد موفق شدند، کودک را دلگرم نگه دارید.

* کارهایی از کودک بخواهید که بتواند موفق شود: 
وقتی دستوری به کودک می دهید یا از او تقاضا دارید، این را مد نظر داشته باشید آیا می تواند با توجه به شرایط و توانایی هایش آن را انجام دهد. در واقع کمتر کارهایی را به فرزند واگذار کنید که شکست بخورد.

* تسلیم نشوید: وقتی فرایند جبران را آغاز کردید، در کنار کودک باشید، شاید این امر زمان ببرد، قرار نیست ناامید شوید و دوباره کار کودک را خودتان انجام دهید.

اعمال قدرت

* درباره اینکه آنها چه می توانند بکنند صحبت کنید نه اینکه چه نمی توانند
* هنگام متذکر شدن بر بدرفتاری تمرکز کنید نه شخصیت کودک
* با کودک نجنگید
* به کودک مسئولیت واقعی بدهید
* درباره قوانین و پیامدها با کودک صحبت کنید
* از کودک نظرخواهی کنید
* حق انتخاب بدهید

جلب توجه

* توجه داده شده به رفتار کودک را کاهش دهید
* به رفتارهایی که می خواهید افزایش یابد، توجه کنید
* کمتر حرف بزنید و عمل کنید
* کارهایی را به کودک بدهید تا با مفید بودن برای دیگران توجه مثبت به دست آورند
* اوقات ویژه با کودک داشته باشید
* القای حس تعلق به کودک
* محبت نامشروط به کودک داشته باشید

انتقام

* فهرستی از نکات مثبت کودک تهیه کنید
* تلافی نکنید
* اعمال مثبت را تشویق کنید
* آرامش خود را حفظ کنید

عاجز جلوه دادن

* برای تربیت درست وقت بگذارید
* به کودک نشان دهید که اشتباه طبیعی است
* کارهایی از کودک بخواهید که بتواند موفق شود
* هر تلاش و بهبود کوچکی را تشویق کنید
* خودگویی مثبت را یاد بدهید
* تسلیم نشوید

کودک در این سن به راحتی می تواند بنشیند و به تدریج نیز چهاردست و پا راه رفتن را خواهد آموخت. پس از هر کار جالب و جدیدی که کودک انجام می دهد او را تشویق کنید. 

کودک می تواند اشیا مختلف را از دستی به دست دیگر بدهد و به طور کلی، کنترل دست خود را دارد. در این سن کودک کاملا درک می کند وقتی چیزی به طور ناگهانی غیب می شود، روی زمین نیفتاده است. به همین دلیل بازی هایی که به واسطه آن چیزی را قایم می کنیم و ناگهان نشان کودک می دهیم برای آنها بسیار هیجان انگیز است. 

 

بگیرید، نگهدارید و ضربه بزنید

اگر یک وسیله دست کودک باشد آن را روی میز می کوبد. اگر دو وسیله داشته باشد، آنها را به هم می زند، بالا می برد، به آنها نگاه می کند و جداگانه روی میز می کوبد، هر دو را همزمان به میز  می کوبد و صدا ایجاد می کند، اگر صداهای متفاوتی داشته باشند حتما این مساله را چندین بار امتحان و کشف می کند و ... .

به همین دلیل، به او کمک کنید تا وسایلی که صدای جالبی دارند همچون قوطی های خالی، قاشق های فلزی و زنگ به دست کودک بدهید.  

به احساسات لامسه او توجه کنید: کودک شما از دیدن و لمس کردن کارت های تبریک براق و درخشنده بسیار هیجان زده می شوند. کودک از بازی کردن با نوارهای ماکارونی پخته شده لذت می برد و اگر کاری به او نداشته باشید مدت ها با آن سرگرم خواهد بود. 

من می توانم دنیا را کنترل کنم

کودکان در این سن به فلسفه علت و معمولی  بسیار علاقه مند می شوند. به طور مثال، من این کار را کردم، چراغ خاموش شد. یا من فلان کار را کردم و لامپ خاموش شد. به کودک نحوه کار کردن ریموت کنترل، کلید برق، تلفن همراه و ... را بیاموزید. البته این کار باعث افزایش مشکلات شما می شود چون کودک تمایل دارد او را بلند کنید تا بتوانید کلید برق را روشن و خاموش کند. 

برای جلوگیری از مشکلات احتمالی می توانید تلفن یا ریموت کنترل اسباب بازی به او بدهید تا حس کنجکاوی و نیاز کودک را ارضا کند. کودک در این سن دوست دارد از همه چیز سر در بیاورد. به او اجازه دهید تا در میان کمدها یا کابینت هایی که وسایل خطرناک ندارند جست‌وجو کند.

سد راه کسی شدن

هنگامی که کودک چهاردست و پا می کند یا راه می رود به راه رفتن روی وسایل مختلف تمایل زیادی دارد. به او اجازه دهید دنیای خودش را کشف کند. 

انواع مختلف دالی موشه

کلاسیک: پارچه ای را روی صورت خود بگذارید و بپرسید: سارا کجاست؟ سارا اینجاست. و این کار را چندین بار تکرار کنید. می توانید این بازی را به شکل های مختلف انجام دهید. به طور مثال، پشت در قایم شوید و ناگهان ظاهر شوید تا کودک شما را ببیند. پشت دیگران، دیوار کمد یا ... قایم شوید و بگویید: «دالی موشه!»

توپ بازی

کودکان توپ و حرکت آن را بسیار دوست دارند. هنگامی که توپ را بالا می اندازید و به زمین بر می گردد، کودک بسیار شاد و خندان می شود و از این بازی لذت می برد.  وقتی توپ زمین می خورد صدای جالبی از خود در بیاورید تا کودک بیشتر خوشش بیاید. 

توپ نرم را به سمت کودک غلت دهید تا آن را با دست بگیرد. کمی که کودک بزرگ تر شود می تواند به توپ ضربه بزند، آن را بگیرد و پرت کند. 

در شرایطی که بازار توسط لشگر محصولات ارزان و به دردنخور تسخیر شده است، انتخاب تبلت مناسب کار دشواری به نظر می‌رسد.

 اگر از محصولات اپل صرف نظر کنیم، رقابت تبلت‌ها بر اساس دو سیستم عامل آندروید و ویندوز در جریان است. محصولات مبتنی بر ویندوز دارای قیمت بالایی هستند و در حال حاضر ارزان‌ترین آنها بالای دو میلیون تومان است. در مقابل تبلت‌های آندرویدی دارای قیمت منطقی‌تری هستند و حتی با بودجه زیر ۵۰۰ هزار تومان نیز می‌توان یکی از آنها را انتخاب کرد.

 به عنوان مثال تبلت دیمو که با عنوان ایرانی به فروش می‌رسد در این گروه قرار دارد. این تبلت‌ها با قیمتی کمتر از ۵۰۰ هزار تومان قابل تهیه هستند و اگر از تبلت در حد اجرای بازی پرندگان خشمگین و مطالعه فایل‌های PDF انتظار دارید، می‌توانند یک انتخاب موجه باشند.

 

  ملاک اول- به اندازه صفحه نمایش دقت کنید

تبلت‌های آندرویدی دارای اندازه‌هایی بین ۵ تا ۱۱ اینچ هستند اما دو سایز ۷ و ۱۰ اینچ طرفداران بیشتری دارند. تبلت‌های هفت اینچی به علت اندازه کوچک‌، دارای قدرت حمل بالایی هستند و غالبا برای کار با اینترنت و اسناد متنی استفاده می‌شوند. این تبلت‌ها با توجه به مشخصات فنی خود توانایی بازی و پخش فیلم را هم دارند و اگر اندازه صفحه نمایش یک عامل محدودکننده نباشد تفاوتی بین آنها و سایر تبلت‌ها از نظر کارایی نیست.

گروه تبلت‌های ۱۰ اینچی اندازه نمایشگر بزرگ‌تری دارند و به همین دلیل جابه‌جایی آنها با محدودیت‌های بیشتری مواجه است اما گسترش محدوده صفحه نمایش باعث شده تا کاربردهایی مانند فیلم، بازی و برخی کارهای گرافیکی روی آنها بهتر انجام شود.

 ملاک دوم- مشخصات فنی مهم است

تبلت‌ها برای اجرای همزمان چند برنامه، محدودیت بیشتری نسبت به رایانه‌ها دارند و توان گرافیکی آنها نیز هنوز ابتدایی و ساده است. در نتیجه در مقایسه با رایانه‌ها انتخاب مواردی مثل فرکانس، تعداد هسته‌های پردازشی، حافظه و فضای ذخیره‌سازی باید با توجه بیشتری انجام شود. با وجود اینکه مشخصات فنی کاملا با کاربرد دستگاه ارتباط دارد اما می‌توان توصیه‌هایی را فارغ از نام‌ها و مدل‌ها، برای انتخاب بهتر مطرح کرد.

 پردازنده‌هایی که دارای دو یا چند هسته پردازشی هستند می‌توانند کارایی بهتری حین اجرای برنامه‌ها داشته باشند ضمن اینکه توان عملیاتی بالای یک گیگاهرتز نیز در سرعت دستگاه موثر است. پس می‌توان گفت برای اجرای اغلب برنامه‌های آندرویدی، یک پردازنده با دو هسته پردازشی و فرکانس یک گیگاهرتز یا مدل‌های قوی‌تر مناسب هستند. این موضوع به طور مستقیم روی قیمت تاثیرگذار خواهد بود.

حافظه موقت یا رم در تبلت‌ها مشخص می‌کند چه تعداد برنامه و با چه سرعتی می‌توانند اجرا شوند. در آندروید برخی پردازش‌ها در زمینه سیستم عامل در حال اجرا هستند و برخی دیگر نیز به صورت آماده منتظر فرمان می‌مانند تا با سرعت بیشتری اجرا شوند. پس هر چقدر رم بالاتر باشد کارایی دستگاه نیز بهتر خواهد بود. 

سه سطح حافظه در تبلت رایج است که شامل ظرفیت‌های ۵۱۲ مگابایت، یک و دو گیگابایت می‌شود. اغلب مدل‌های ارزان‌قیمت دارای ۵۱۲ مگابایت ظرفیت هستند که قسمتی از آن برای سیستم‌عامل و قسمت دیگر برای نرم‌افزارها است. این ظرفیت اگرچه برای گوشی‌های موبایل و کاربردهای ساده مانند مرور وب مناسب است اما محدودیت‌های بیشتری نسبت به سایر ظرفیت‌ها دارد.

حافظه‌های یک گیگابایتی برای اغلب نیازهای کاربران مناسب هستند و از طرف دیگر تاثیر آنها روی افزایش قیمت دستگاه زیاد نیست. حافظه‌های دو گیگابایتی نیز برای تبلت‌هایی توصیه می‌شوند که برنامه‌های سنگین مانند بازی‌ها را اجرا می‌کنند. توجه داشته باشید این توصیه‌ها کاملا عمومی ‌هستند و می‌توانند با توجه به نیاز افراد و کاربردی که تبلت برای آنها دارد متفاوت باشند. 

 ملاک سوم- ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتر بهتر است

تمام تبلت‌ها از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند و برخی از آنها صرفا حافظه داخلی در اختیار کاربر قرار می‌دهند. اگر تبلتی با ظرفیت پایین مثلا هشت گیگابایت انتخاب می‌کنید لازم است که تبلت از کارت‌های حافظه مانند میکرو SD نیز پشتیبانی کند، در غیر این صورت، در آینده با محدودیت‌های زیادی مواجه خواهید شد.

 ملاک چهارم- کیفیت نمایشگر چقدر تاثیرگذار است؟ 

موضوع اصلی در انتخاب نمایشگر وضوح آن است. در تبلت‌ها سه سایز مختلف برای صفحه نمایش بیشترین کاربرد را دارد. اندازه نخست که بیشتر در تبلت‌های ارزان‌قیمت استفاده می‌شود ۴۸۰ در۸۰۰  نقطه است. این وضوح برای نمایش متن مناسب است اما برای محتوای گرافیکی مانند فیلم، عکس و بازی کیفیت پایینی دارد. 

وضوح متوسط که می‌توان به عنوان یک سطح قابل قبول برای نمایشگر تبلت‌ها مطرح کرد ۶۰۰ در۱۰۲۴ نقطه است. در این وضوح کیفیت تصاویر در سطح مطلوبی است و می‌توان تصاویر را با جزئیات بیشتری مشاهده کرد.

 

رده سوم از وضوح تصویر که در تبلت‌های گران‌قیمت دیده می‌شود ۸۰۰ در۱۲۸۰ نقطه است. در این اندازه تصاویر کیفیت بهتری دارند و جزئیات  مانند رنگ و نور به نمایش تصویر کمک می‌کند. اگر بودجه محدودی دارید چاره‌ای جز انتخاب وضوح پایین نیست اما اگر می‌توانید این بودجه را ارتقا دهید تبلتی انتخاب کنید که حداقل دارای وضوح ۶۰۰ در۱۰۲۴ نقطه باشد.

یکی دیگر از مواردی که در مورد نمایشگرها می‌توان گفت نوع پنل آنها است. برخی نمایشگرها از نوع LCD ساده هستند و برخی دیگر از نور LED برای پس‌زمینه استفاده می‌کنند که علاوه بر افزایش کنتراست می‌تواند در افزایش عمر باتری نیز موثر باشد. پنل‌ها از فناوری‌های افزایش کیفیت تصویر مانند IPS نیز استفاده می‌کنند. به عنوان مثال وجود IPS نسل دوم می‌تواند تاثیر زیادی در مشاهده تصاویر داشته باشد. 

 ملاک پنجم- یک طراحی خوب چه مزایایی دارد؟

طراحی تبلت کاملا به سلیقه افراد بستگی دارد. عده‌ای معتقدند لبه‌ها و حاشیه‌های باریک، ظرافت بیشتری دارد و عده‌ای دیگر این موضوع را ناخوشایند می‌دانند زیرا باعث می‌شود تبلت در یک دست تعادل نداشته باشد. با این وجود هر چقدر دستگاه سبک‌تر و باریک‌تر باشد ظرافت بیشتری به عنوان یک همراه حرفه‌ای دارد. در مورد سایر ویژگی‌ها می‌توان گفت نحوه و محل قرارگیری دکمه‌ها و پورت‌ها، وزن دستگاه، پوشش بدنه و ظرافت حاشیه‌ها از موضوعاتی هستند که می‌توان هنگام خرید به آن توجه کرد. 

اغلب تبلت‌ها با بدنه مشکی‌رنگ تولید می‌شوند ولی برخی از مدل‌ها دارای رنگ‌های متفاوتی هستند. به عنوان مثال Nexus با پوشش بیرونی قهوه‌ای تیره، برخی ترنسفورمرها با رنگ بژ و چند مدل‌ سامسونگ به رنگ سفید هستند. اغلب برندهای معتبر، تنوع رنگ زیادی برای تبلت‌های خود در نظر نمی‌گیرند.

 ملاک ششم- امکانات ارتباطاتی بیشتر؛ کارآیی بیشتر

تبلت‌ها بدون قابلیت‌های ارتباطی کاربردهای حرفه‌ای خود را از دست می‌دهند. ارتباط با شبکه در این محصولات از طریق وایرلس برقرار می‌شود و تقریبا تمام مدل‌های موجود در بازار از وایرلس‌های سازگار پشتیبانی می‌کنند. این شیوه سرعت و پوشش بیشتری نسبت به استانداردهای قبلی دارد.

برخی از تبلت‌ها از سیم‌کارت پشتیبانی می‌کنند و می‌توانید دسترسی به اینترنت در حین حرکت را تجربه کنید. در غیر این صورت استفاده اینترنت فقط محدود به مکان‌هایی خواهد شد که دارای پوشش وایرلس هستند. اینترنت از طریق سیم‌کارت نیز به دو شیوه عرضه می‌شود؛ اپراتورهای همراه اول و ایرانسل از فناوری‌های نسل دوم پشتیبانی می‌کنند و اپراتور سوم نیز می‌تواند روی بستر 3G خدمات دهد. برخلاف شبکه وایرلس که در تمام مدل‌ها دیده می‌شود بلوتوث در تبلت‌ها گستردگی کمتری دارد و در آنها فراگیر نیست. 

 

یکی از راه‌حل‌هایی که برای حل دسترسی به اینترنت در تبلت‌های بدون سیم‌کارت وجود دارد استفاده از مودم‌هایی است که از طریق درگاه میکرو USB به تبلت متصل می‌شوند و می‌توانند اینترنت را دریافت کنند. این مودم‌ها انواع گوناگونی دارند و سازگاری آنها با تبلت از مواردی است که ممکن است کارایی آنها را با مشکل مواجه کند. توصیه می‌شود این موضوع را به عنوان یک راه‌حل جانبی در نظر بگیرید زیرا احتمال ناسازگاری با دستگاه وجود دارد.

مسیریاب یکی دیگر از امکاناتی است که هنگام انتخاب باید به آن توجه کنید. برخی از تبلت‌ها از GPS پشتیبانی می‌کنند و معمولا مدل‌های ارزان‌قیمت فاقد این ویژگی هستند. تراشه‌هایی که برای GPS نیز استفاده می‌شوند دارای انواع مختلفی هستند و برخی از آنها در ارتباط با ماهواره و حفظ آن مشکل دارند. این موضوع در تبلت‌های گران کمتر دیده می‌شود و متاسفانه تا زمانی که از دستگاه استفاده نکنید پی به کارایی GPS نخواهید برد. اگر مسیریابی یکی از فعالیت‌های کلیدی برای تبلت‌ است بهتر است قبل از خرید دستگاه به دنبال تجربه‌های کاربری و اطمینان از عملکرد آن باشید. 

 ملاک هفتم- کدام برند بهتر است؟ 

در شرایط فعلی که مدل‌های ارزان‌قیمت نام‌های شناخته شده با قیمت یک مدل حرفه‌ای از دیگر برندها به فروش می‌رسد، می‌توانید انتخاب خود را بر اساس مشخصات فنی محصول انجام دهید. در حوزه برندها، ایسوس و سامسونگ دارای اعتبار قابل قبولی هستند و می‌توان یک محصول قدرتمند از گروه گلکسی، نکسوز یا ترنسفورمر را انتخاب کرد. 

دسته دوم از تبلت‌ها دارای نام‌هایی هستند که کمتر شناخته شده‌اند که با قیمت پایین‌تری به فروش می‌رسند اما هنگام انتخاب آنها باید به مشخصات فنی توجه داشته باشید. یک پردازنده دوهسته‌ای توان اجرای اغلب برنامه‌ها را تضمین می‌کند و وضوح تصویر بالای ۸۰۰ پیکسل نیز کیفیت مناسبی برای مشاهده فیلم و تصویر دارد. به این ترتیب می‌توانید در مورد امکانات دستگاه نیز با توجه به نیاز خود هزینه کنید. دسته سوم تبلت‌هایی هستند که کیفیت و کارایی قدرتمندی ندارند اما قیمت پایین‌ آنها، تمایل زیادی برای خرید ایجاد می‌کند.

پژوهشگران آمریکایی با استفاده از روش تاریخ‌نگاری رایودکربنی موفق به رمزگشایی از تقویم باستانی مایاها شدند.

 (ایسنا)، سه تقویم متفاوت مایاها شامل تقویم مقدس Tzolk'in است که یکسال آن 260 روز محاسبه می‌شد و برای انجام برنامه‌های مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت؛ تقویم دوم که Haab نام دارد و یکسال 365 روز بطول می انجامد و از تغییرات فصلی برای شمارش روزها استفاده می‌شود و تقویم سوم شمارش بزرگ (Long Count) نام دارد؛ این تقویم 5125 ساله که در روز 21 دسامبر 2012 پایان یافت از 144 هزار روز- باکتون، هفت هزار و 200 روز- کاتون، 360 روز- تون، 20 روز- وینال و یک روز- کین تشکیل شده است.

محققان دانشگاه پن استیت در پنسیلوانیا با تنظیم (کالیبره) کردن تقویم شمارش بزرگ بر روی تقویم مدرن اروپایی، موفق به رمزگشایی از آن شده‌اند.

پروفسور «داگلاس کنت» باستان شناس زیست محیطی و سرپرست تیم تحقیقاتی خاطرنشان می‌کند: در روش های تطبیق تقویم شمارش بزرگ با تقویم مدرن اروپایی از حوادث تاریخی و نجومی استفاده می‌شود که چندان قابل اطمینان نیستند.

یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران برای تطبیق تقویم باستانی مایاها از روش همبستگی گودمان- ماتینز- تامپسون (GMT) استفاده کردند؛ این همبستگی نشان می دهد که ایجاد تاریخ در ششم سپتامبر 3114 پیش از میلاد روی داده است.

در این روش از ترکیب شتاب‌دهنده طیف سنج جرمی کربن- 14 و کالیراسیون با استفاده از نرخ رشد درختان استفاده شد؛ نرخ رشد درخت با رهگیری سالانه تغییرات در جذب کلسیم در فصول بارانی محاسبه شد و تغییرات جوی کربن-14 در طول دوران کلاسیک مایاها حاکی از نوسانات شدید در طول زمان بوده است.

با قرار گرفتن و تطبیق تقویم باستانی «شمارش بزرگ» در تقویم مدرن اروپایی، امکان درک زمان وقوع حوادث در عصر مایاها با رویدادهای تاریخی در سایر نقاط جهان فراهم می شود.

نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.