در آیه 15 سوره نور می خوانیم:« آنگاه که از زبان یکدیگر (تهمت را) مى گرفتید وبا آنکه علم نداشتید دهان به دهان مى گفتید واین را ساده وکوچک مى پنداشتید در حالى که آن نزد خدا بزرگ است.» زبان ، تنها عضوى است که در طول عمر انسان ، از حرف زدن ، نه درد مى گیرد و نه خسته مى شود. شکل و اندازه ى آن کوچک امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسیارند انسان هاى کافرى که با گفتن یک جمله (شهادت به یگانگى خداوند) مسلمان و پاک مى شوند و یا مسلمانانى که با گفتن کفر به خدا، یا انکار احکام دین ، کافر و نجس مى شوند. زبان از یک سو مى تواند با راستگویى ذکر و دعا و نصیحت دیگران ، صفا بیافریند و از سوى دیگر قادر است با نیش زدن به این و آن ، کدورت ایجاد کند. زبان کلید عقل و چراغ علم و ساده ترین و ارزان ترین وسیله ى انتقال تمام علوم و تجربیات است .علماى اخلاق درباره ى زبان کتابها و مطالب بسیارى نوشته اند.پذیرش آنچه بر سرزبان هاست ، بدون تحقیق محکوم است. (تلقونه باَلسِنتکم ) سخن باید بر اساس علم باشد. (تقولون باَفواهِکم ما لیس لکم به علم ).آبروى مردم را ساده ننگریم . (و تَحسِبونَه هَیّنا). نقل تهمت ها و شایعات از گناهان کبیره است . (و هو عنداللّه عظیم ). کوچکى یا بزرگى گناه را باید خداوند تعین کند. (عنداللّه عظیم ). همه ى اصحاب پیامبر اکرم عادل نبودند، بلکه گروهى از آنان مرتکب گناه بزرگ (تهمت به همسر پیامبر) شدند. (تَقولون باَفواهِکم ... و هو عنداللّه عظیم ). همه ى محاسبات انسان واقع بینانه نیست
به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .
