خوش آمدید

اخیرا دارپا، آژانس طرح‌های پژوهشی پیشرفته و دفاعی ایالات متحده از وحشت آورترین روباتی که تا بحال دیده‌ایم پرده‌برداری کرده است. این روبات عظیم الجثه که 6 فوت قد دارد و توسط بوستون داینامیکس طراحی شده است قرار نیست کسی را بکشد، بلکه آمده است تا کمک حال ما باشد.
این روبات که اطلس نام دارد متشکل از 28 مفصل هیدرولیکی است و یکی از پیشرفته‌ترین روبات‌های انسان شکلی است که تا به حال ساخته شده است.
فعلا قرار نیست که از سوی این روبات‌های دوپا در معرض خطر باشیم، اما سنسورهای بهتر، راه‌اندازهای  مفصل شکل و برنامه‌ها و سیستم‌های کنترلی پیشرفته‌تر باعث می‌شوند که روبات‌ها بیش از پیش شبیه به ما انسانها شوند.
پس از بیش از 30 سال که از ساخت روبات‌ها می‌گذرد، به زودی شاهد حضور آنها در میان خود خواهیم بود.
در مقاله زیر تکامل روباتیکی را که این چند ساله به وقوع پیوسته است با تصاویر مرتبط گرد آورده‌ایم.

ماهیچه مصنوعی پلاستیکی 1967
سال 1967 بود که ماهیچه‌ای مصنوعی توسط پرفسور ایشیرو کاتو و تیمش در دانشگاه وسدا در کشور ژاپن که یکی از مراکز ساخت روبات است ساخته شد. پلاستیک در چند رشته به دور محوری طولی برای اولین بار حرکاتی شبیه به حرکات ماهیچه‌ای ایجاد کرد که به دلیل فشار وارد شده از طرفین به صورت طولی و توسط رشته‌ها منقبض می‌شد.

Master-slave walking machine, 1968
با استفاده ازمدل حرکتی اندام پایینی، WL-3 که  یک محرک فرمان یار الکتروهیدرولیک داشت و با روش ارباب برده کنترل می‌شد در دانشگاه وسدا ساخته شد.
WL-3 برای اولین بار حرکت انسان گونه را در حال قدم برداشتن و ایستادن تقلید می‌کرد. فرم ساخت آن بگونه‌ای بود که به اندام‌ها اجازه نشستن و برخاستن می‌داد.

Artificial muscle made of rubber,1969
WAP-1 انسان شکل که با فشار هوا  فعال می‌شد، متشکل از ماهیچه‌های مصنوعی ساخته شده از پلاستیک بود که برای ایجاد حرکت بهم متصل شده بودند.

Static Walking WL-5
WL-5 که با یک مینی کامپیوتر کنترل می‌شد می‌توانست راه برود و مسیرش را تغییر دهد. این روبات ساخت دانشگاه وسدا با سرعت بسیار پایین هر قدم را در 45 ثانیه طی می‌کند.

Wabot-1,1973
Wabot-1 اواین روبات تمام اندازه انسانی بود که در جهان ساخته شد. این روبات متشکل از سیستم کنترل اندامی، سیستم بینایی و پلت فرم ارتباطی بود.
سنسورها به Wabot  اجازه می‌دادند که فاصله و جهت اشیا را اندازه بگیرد. این روبات قادر بود حرکت کند و اشیا را با دستانی که مجهز به سنسورهای لمسی بود بگیرد.

Realization of Dynamic Walking, 1984
مدل WL-10RD ساخت دانشگاه وسدا دارای مفاصل لگنی و قوزک بود که به تعادل بهتر روبات زمان قدم برداشتن کمک می‌کرد.
این پیشرفت در تکنولوژی ساخت روبات‌ها، راه رفتن را برای اولین بار در 1.3 ثانیه میسر می‌کرد.

Shadow,1987
شادو که توسط ریچارد گرین هیل ساخته شد هدفش کمک به انجام کارهای روزانه بود.

Manny,1989
روبات ساخته شده توسط آزمایشگاه ملی شمال غربی اقیانوس آرام که مانی نام داشت در ساال 1989برای ارتش آمریکا ساخته شد. مانی به اندازه واقعی یک انسان بود، اما از هیچ نوع هوش و حرکت خودکاری برخوردار نبود.

P2,1996
روبات 6 فوتی با وزن 460 پوند اندرویدی بود که با باتری کار می‌کرد. این روبات 20 دسامبر در توکیو معرفی شد.

HP,1998
سال 1998 بود که آزمایشگاه جوهو سیستم کوگاک واقع در دانشگاه توکیو H5 android تمام اندازه را ساخت.

Reem-A,2005
Reem-A با قابلیت دیدن، صحبت کردن، دست کاری کردن و راه رفتن در سال 2005 کامل شد. سال 2006 این روبات در مسابقات روبوکاپ برمن شرکت کرد و به مرحله نیمه نهایی در بخش شوت‌های پنالتی رسید و و مقام اول را در بخش راه رفتن دریافت کرد.
سال 2007 با استفاده از همان نرم افزار سال 2006، ریم ای در مسابقات روبوکاپ آتلانتا شرکت کرد و دوباره یکی از فینالیست‌های شوت‌های پنالتی شد.

Robothespian,2005
این روبات که در کشور انگلستان به دنیا آمده است به طور کامل قادر به انجام رفتار متقابل است، به چند زبان صحبت می‌کند و کاربر دوست است. مورد جالب توجه در این روبات قابلیت ارتباط آن با انسانهاست. در حال حاضر این روبات به قیمت 85000 دلار برای فروش موجود است.

HRP-3 Promet,2007
HRP-3 Promet Mk-II, HRP-2 Promet  و HRP-3 Prototype سه روبات انسان شکل هستند که در 21 جون سال 2007 در نشست خبری Promet Mk-II  در آزمایشگاه صنعتی کاوادا در شهر هاگا که در نزدیکی یوتسونومیا قرار دارد به نمایش گذاشته شدند.
این روبات‌های 160 سانتی متری با وزن 68 کیلو گرم مدل آپگرید شده HPR-2 Promet  هستند که با همکاری صنایع کاوادا، انستیتو ملی فن آوری و علوم صنعتی پیشرفته و صنایع سنگین کاوازاکی  تولید شده‌اند.

Dexter,2007
کمپانی Anybots واقع در منطقه Mountain View ایالت کالیفرنیا دو روبات به نام‌های دکستر و مانتی را تولید کرد.
دکستر که در تصویر مشغول پریدن است دو پا دارد، قدش در حالت ایستاده 5 فوت و 10 اینچ بوده و وزنش 135 پوند است. اومی‌تواند راه برود، بپرد و بدن خود را به صورت پویا متعادل سازد تا بتواند مانند یک انسان بیستد.
این کمپانی سیستمی را برای روبات‌ها ایجاد کرده است که از طریق آن روبات‌ها قادرند بین بالا و پایین تمیز قایل شوند. این سیستم با استفاده از همین اطلاعات دایما در حال تنظیم ماهیچه‌ها یا سیلندرهای هوا در پاهای روبات است.

Aero-blue,2008
این روبات در رقابت‌های برگزار شده در کاگاوای کاوازاکی لباس‌ها را از سبد بر می‌داشت و تا میزد. توانایی روبات‌ها در انجام کارهای روزانه روز به روز در حال افزایش است.

Honda’s Asimo
آسیمو روبات انسان نما، در اولین مسابقات قهرمانی آمریکا که در روز 28 آپریل سال 2011 در سین لوییس برگزار شد به نمایش درآمد.

Physical Intelligence
روبات‌ها با سیستم‌های کنترلی بهتر، سنسورهای پیشرفته‌تر و محرک‌های طبیعی‌تر قادر به راهبری در محیط‌های پیشرفته‌تر هستند و می‌توانند از ابزاری که برای انسان‌ها طراحی شده استفاده کنند.
اینکه روبات بعدی چگونه خواهد بود پرسشی است که هم هیجان و کنجکاوی انسانها را بر می‌انگیزد و هم در دل آنها رعب و وحشت ایجاد خواهد کرد.
اوایل سال جاری درمجله دفاع ملی، پرفسور شیمی دانشگاه کالیفرنیا واقع در لوس آنجلس جیمز کی گیمزوفسکی اظهار داشت که با تقلید از رفتارهای خود ساخته مغز، به زودی باید منتظر انقلابی شگرف در سیستم روباتیک باشیم.
گیمزوفسکی در حال همکاری با دارپا در پروژه‌ای به نام Physical Inteligence است.
او در این باره می‌گوید: ” به جای اینکه مانند آنچه در کامپیوترها اتفاق می‌افتند، اطلاعات را از حافظه به پردازشگر منتقل کنیم، در روبات‌های جدید پردازش اطلاعات به صورت کاملا نوینی انجام خواهد گرفت.”

همانطور که در جریانید ؛ روز به روز پیشرفت فناوری و تکنولوژی تصویری در جهان دیده می شود.حال که فناوری تصویری در جهان آرام آرام رو به Ultra HD 4K می رود تولیدکنندگان کابل به دنبال کسب سود بیشتر از طریق فروش کابل های ۴K HDMI به خریدارن هستند.امروز قصد دارم در این مقاله ؛ برای شما کاربران خوب گویا آی تی به تشریح کابل های ۴K HDMI بپردازم و شما را قانع کنم که اصلا نیازی به صرف هزینه برای خرید کابل های ۴K HDMI نیست ! چرا که همین کابل های معمولی HDMI هم می توانند کیفیت ۴Kرا به شما هدیه کنند !

شاید اکنون در ذهنتان به این سوال فکر می کنید که مگر می شود کیفیت کابل های ۴K HDMI را فقط با یک کابل معمولی HDMI بدست آورد ؟ بیایید در ابتدا به بررسی انواع کابل های HDMI بپردازیم. در کل فقط چهار نوع کابل اچ دی ام آی داریم :

• سرعت بالا همراه با اترنت
• سرعت بالا فاقد اترنت
• سرعت استاندارد همراه با اترنت
• سرعت استاندارد فاقد اترنت

واقعا هیچ دلیل منطقی ای نیست که ما را مجاب به خرید کابل های با سرعت استاندارد کند ! چرا که اکنون تفاوت قیمتاین نوع کابل ها در قیاس با کابل های پرسرعت بسیار اندک و کم است.یک کابل HDMI پرسرعت را در نظر بگیرید.این کابل قادر به انتقال ۳۸۲۰ در ۲۱۶۰ پیکسل با نرخ ۳۰ فریم در ثانیه می باشد.( و البته ۴۰۹۶ در ۲۱۶۰ پیکسل با نرخ ۲۴ فریم در ثانیه ).اما جمله ای که برایتان نوشتم چه معنی ای دارد ؟ این جمله بدان معنا است که توانایی انتقال بالاترین رزولیشن ممکنه که اکنون به تلویزیون های HD 4K تعلق دارد ؛ با ارزان ترین کابل های HDMI پرسرعت نیز قابل دست یابی است ! این را هم اضافه کنم که ؛ این بحث ؛ یک دانش نظری و بررسی تئوری نیست ! برای این که خیال شما راحت شود ؛ دیوید کاتز مایر (David Katzmaier) ؛ این بررسی را عملا انجام داده است.او تلویزیون های ۴K موجود در بازار را مورد بررسی قرار داد.روش کار او این گونه بود که در این بررسی ؛ از یک کابل HDMI پرسرعت که قیمتی معادل ۲٫۵ دلار داشت برای انتقال داده میان منبع پخش به تلویزیون استفاده کرد.نتیجه بدست آمده قابل تصور نبود ! تصویری که از این کابل معمولی  HDMI به تلویزیون داده می شد دارای کیفت HD 4K بود ! البته لازم است یک توضیحی در رابطه با ماکسیموم حجم انتقال داده در فناوری کابل های HDMI بدهم.ماکسیموم حجمی که این کابل ها منتقل می کنند ؛ چیزی معادل ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل با نرخ ۳۰ فریم در ثانیه می باشد.اگر شما حتی کابلی را پیدا کنید که قدرت انتقال داده در آن ده برابر بیش تر از کابل های HDMI معمولی باشد ؛ باز هم ناکامید و این کارتان فایده ای ندارد.چرا که تراشه های (چیپ ها ) سند و ریسیو ( ارسال و دریافت ) تصویر در منبع ارسال کننده داده و تلویزیون قادر به پردازش ماکسیموم ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل با نرخ ۳۰ فریم در ثانیه است.این جمله حکایت از این دارد که اگر شما رزولیشن نمایشگر کامپیوتر خود را بر روی ۱۰۰۰۰ در ۱۰۰۰۰ پیکسل قرار دهید ؛ هیچ تغییری در کیفیت تصویر دریافتی نمی بینید.حتی اگر فرض بگیریم که کابل های منتقل کننده داده ها توانایی پشتیبانی از حجم بالایی از اطلاعات را داشته باشند ؛ باز هم یک مانع در سر راهشان قرار دارد ! این مانع چیزی نیست جز چیپ مخصوص خروجی HDMI موجود در کارت گرافیک کامپیوتر و چیپ مخصوص ورودی HDMI در تلویزیون شما ! چرا که این چیپ های مذکور ؛ توانایی سند و ریسیو این حجم بالای داده را ندارند.باید بگویم که ؛ تمامی عناصر موجود در این مجموعه مشابه تک تک حلقه های متصل شده یک زنجیر عمل می کنند.حال که به بررسی کابل HDMI پر سرعت پرداختیم ؛ باید اشاره کنم که این کابل ها توانایی انتقال داده با ماکسیموم حجم با کیفیت Ultra HD را دارند.شما می توانید .

• توصیه گویا آی تی :

اگر به دنبال کابل های HDMI موجود در بازار بروید ؛ با برخی از کابل های HDMI مواجه می شوید که شرکت سازنده آن تنها به نوشتن کلمه پر سرعت (high speed) بر روی این کابل ها اکتفا کرده است ! توصیه داریم تا از این کابل ها استفاده ننمایید و به دنبال کابل های HDMI معتبر بروید.

» منبع : cnet «

منبع: گویا آی تی

در رابطه با FPGA ها منابع کمی در دسترس است و تاحدی درباره این مدار مجتمع های دیجیتال قدرتمند کوتاهی شده است. (FPGA (Field Programmable logic Gate Array ها که بعبارتی «آرایه دریچه ای برنامه پذیر منطقی» و به تعبیری ساده تر «آرایه گیت برنامه پذیر در محل» خوانده می شوند، تراشه هایی هستند با معماری داخلی از پیش تعیین شده توسط شرکت سازنده که قابلیت پیکربندی به منظورهای مختلف را توسط طراحان فراهم می آورند. انواع دیگری از این نوع تراشه نیز موجود است؛ معروف ترین آنها، ASIC میباشد که هنوز هم در برخی پروژه های بزرگ و پیچیده مورد استفاده قرار می گیرد. مهمترین اشکال ASIC ها فرایند طراحی و ساخت زمان بر و پرهزینه میباشد که در نتیجه ی ثابت بودن طرح نهایی در سیلیکون ایجاد میشود. بدین معنی که فقط با تولید نسخه ی جدید میتوان مدار را ویرایش کرد، که همین مطلب طول مدت رسیدن به بازار قطعه را طولانی تر می کند. در FPGA ها این اشکالات برطرف شده است، که در ادامه به توضیح بیشتر می پردازیم.

این قطعات دارای بلاک های منطقی برنامه پذیر و اتصالات بین بلاکی قابل پیکربندی هستند. برخی از آنها تنها یک بار قابلیت برنامه پذیری دارند که به (OTP(One-Time-Programmable مشهورند و برخی دیگر چندین بار قابلیت برنامه پذیری را دارا هستند.

برای برنامه نویسی و طراحی FPGA ها از دو روش زبان های توصیف سخت افزار (HDL-AHDL-VHDL) و یا طراحی مدار استفاده می شود.

این تراشه ها می توانند چندصد میلیون گیت منطقی(قابل پیکربندی) داشته باشند که همین ویژگی آنها را برای پیاده سازی توابع پیچیده و بسیار بزرگ دلپذیرتر می کند.

تعریفی دیگر که در FPGA به آن اشاره شد، «آرایه گیت برنامه پذیر در محل» بود، بعبارت دیگر میتوان گفت FPGA ها (ISP(IN-System Programmable هستند، یعنی برنامه پذیر درون سیستمی. ISP به قطعاتی گفته می شود که توان برنامه پذیری هنگام استقرار در سیستمی سطح بالاتر را داشته باشند. همین ویژگی، امکان تغییر طرح پیاده سازی شده را بصورت ساده برای ما فراهم می آورد؛ بدون آنکه نیاز به تولید نسخه ی جدید باشد! در نتیجه زمان عرضه به بازار طرح بسیار کوتاه تر می سود.

FPGA ها برای پیشرفت شرکت های startup ( شرکت های نوپا و تازه تأسیس) بسیار مناسبند، چرا که حتی گروه های کوچک مهندسی در محیط های آزمایشگاهی کوچک مبتنی بر FPGA، موفق به اجرای طرح های خود می شوند. و همچنین هزینه های توسعه بسیار پایین تر از نمونه های مشابه است.

در ابتدای ظهور FPGA ها (اواسط دهه ۱۹۹۰) از آنها برای پیاده سازی منطق اتصالی (glue logic) و ماشین هایی با پیچیدگی متوسط و پردازش داده های نسبتاً کم استفاده میشد. در اوایل دهه ۱۹۹۰ و با پیشرفت FPGA ها، از آنها برای ارتباط و شبکه، یعنی پردازش بلاک های بزرگ داده و فرستادن آنها به اطراف استفاده میشد؛ و در اواخر دهه ۱۹۹۰، بازار شاهد ورود آنها به کاربردهای صنعتی، لوازم خانگی و خودروسازی بود.

اما امروزه از FPGA ها تقریبا برای پیاده سازی هرچیزی مانند دستگاه های مخابراتی، رادیوهای نرم افزاری، رادارها، پردازش تصویر و دیگر کاربردهای پردازش سیگنال(DSP) وحتی قطعات (Soc (System-On-Chip حاوی عناصر نرم افزاری و سخت افزاری استفاده می شود.

منبع: گویا آی تی

سامسونگ صفحه نمایش بزرگ خود (LFD) را به نمایشگاه Cine Europe 2013 آورد تا صفحه نمایش های آینده را به نمایش بگذارد. در این نمایشگاه، غرفه سامسونگ به شیوه ای طراحی شده است که سالن سینمای واقعی را مجسم کند: بازدیدکنندگان در مسیری که سینماروها معمولاً طی می کنند راهنمایی می شوند. از گیشه بلیط شروع کرده، برای نوشیدنی به طرف سالن انتظار حرکت می کنند و سرانجام برای لذت از تجربه ای سینمایی به سالن اصلی سینما می روند.

منتهی این تجربه ای متفاوت است: در باجه بلیط بازدیدکنندگان بلیط خود را از طریق صفحه لمسی خریداری می کنند. از اینجا به بعد در کوریدورهایی که به سالن سینما ختم می شوند، بازدیدکنندگان می‌توانند پیش پرده فیلم های آینده را روی LFDهای خیره کننده تماشا کنند. علاوه براین، LFDهایی نیز در فضای بیرون از سینما نصب شده اند که در مقابل هر نوع وضعیت هوا مقاومند.

در رابطه با این پدیده نوظهور، نایب رئیس بخش صفحه نمایش های تصویری سامسونگ الکترونیک، کیم هیون سیوک، گفت:

از آنجایی که سینماهای بسیاری در سراسر جهان به سرعت تسهیلات خود را با نصب LFD در سالن های انتظار، گیشه های بلیط و محوطه فروش تنقلات، دیجیتالی می کنند، ما معتقدیم که صنعت تفریح و سرگرمی امکانات نامحدودی برای استفاده از این صفحه نمایش های جذاب و چشمگیر دارد. به عنوان شرکتی پیشگام در ایجاد بازارهای جدید و انرژی بخشیدن به صنایع موجود، سامسونگ الکترونیکس متعهد است در دیجیتالی کردن صنعت سینما پیشقدم بوده، برای دوستداران سینما تجربه ای تازه، غنی و همه جانبه ای را میسر کنیم.

سامسونگ با راهکارهای LFD خود، از پیش جای خود را در اروپا باز کرده است. مجموعه سینماهای Gaumont-Pathe، که حدود هزار پرده سینمایی را در بیش از صد سینما در سراسر فرانسه، سوئیس و هلند اداره می کند، نمایشگر هایسامسونگ را انتخاب کرده است تا جایگزین پرده های سنتی کند، و با این کار مدیریت خود را آسان و توجه مشتریان بیشتری را جلب کرده است.

Gaumont-Pathe در محوطه فروش تنقلات نیز با گذاشتن منوی غذا روی LFDها برای سینماروهای خود تجربه ای نو به وجود آورده است و به مشتریان این امکان را بدهد که آنچه در بوفه ارایه می شود، خود انتخاب کنند.

LFDهای سامسونگ از نوع LED-Backlit هستند و انرژی کمی مصرف می کنند و از صفحه های نمایشی معمولی سبکترند و در طی روز قابل استفاده هستند. برای اطلاعات بیشتر درباره صفحات نمایشی در نمایشگاه Cine Europe بهسایت gems.samsung.comمراجعه فرمایید.

تلفن‌های هوشمند سعی دارند جای خود را بین رانندگان باز کنند و در مسیریابی کمک حال آنان باشند. اما خطر تصادف ناشی از حواس پرتی راننده و عدم توجه او به جلو، مانع استفاده گسترده از این وسیله می شود.

همین مسئله باعث شده در خیلی از کشورها از جمله ایران قوانین اجازه استفاده از تلفن همراه حین رانندگی را ندهند. در واقع فناوری ناوبری و مسیریابی این دستگاه ها عملا استفاده چندانی نداشته باشد.

در همین راستا یک شرکت فعال در زمینه سامانه های ناوبری با تولید دستگاهی به نام HUD، روشی جدید برای حل این معضل عرضه کرده است. این دستگاه روی داشبورد و زیر شیشه جلوی خودرو قرار می گیرد. اطلاعات مسیر روی شیشه ظاهر می شود و راننده می تواند همزمان که به جلو توجه دارد از از راهنمای مسیر بهره ببرد.

یک پروژکتور اطلاعات را روی شیشه نمایش می دهد. این پروژکتور به طور خودکار سطح روشنایی را تنظیم می کند تا هم تحت آفتاب مستقیم و هم در تاریکی، اطلاعات، قابل خواندن باشند. منبع تغذیه ۱۲ ولت این دستگاه هم از طریق کابل یو.اس.بی گوشی قابل شارژ است.

HUD به همراه یک اپلیکیشن اختصاصی عرضه می‌شود که ارتباط بین دستگاه و تلفن را از طریق بلوتوث، فراهم می سازد. البته اگر سامانه صوتی خودرو به بلوتوث مجهز باشد می‌توان همزمان از طریق بلندگوها هم راهنمای مسیر را دریافت کرد.

این دستگاه با قیمتی حدود ۱۳۰ دلار در آمریکا عرضه می‌شود. به نظر می‌رسد با این قیمت معقول و کیفیت بالای مسیریابی این دستگاه، بالاخره سامانه ناوبری گوشی های هوشمند به شکلی فعال در مسیریابی به کمک رانندگان بیاید.