خوش آمدید

برای دسترسی به جی میل با پیام خوان رومیزی (Desktop Email Client) مانند اوت لوت (Microsof Outlook) می توانید از دو دو پروتکل آی مپ IMAP و یا پاپ POP‌ استفاده کنید.

در اینجا ما روی IMAP‌ متمرکز می شویم . نحوه تنظیمات اوت لوک برای POP نیز مشابه است و هرکجا لازم باشد، توضیحاتی داده می شود.همچنین مراحل بر روی نرم افزار Outlook 2007 متمرکز است. روند کلی در نسخه های دیگر تقریبا مشابه است.

اجرا کردن نرم افزار اوت لوک

اگر برای اولین بار است که این نرم افزار را اجرا می کنید پیام خوش آمد گویی ای نمایش داده می شود، کلید Next را بزنید ، در پنجره بعدی گزینه Yes را انتخاب کرده و کلید Next را بزنید . (اگر نرم افزار درخواست بروز رسانی داشت،Do not upgrade را انتخاب کنید )

در غیر اینصورت ، از منوی Tools‌ ، آیتم Account Settings را انتخاب کرده و روی E-Mail tab دگمه New … را بزنید. سپس در پنجره ای که ظاهر می شود گزینه Microsoft Exchange , POP3, IMAP or HTTP‌ را انتخاب کرده و کلید Next را بزنید.

ایجاد حساب جدید جی میل در اوت لوک

در پنجره ای که باز می شود (Add New E-Mail Account)، گزینه پیکربندی دستی تنظیمات سرور (Manually configure server setting or additional server types) را انتخاب کرده و روی Next کلیک کنید.

در پنجره بعدی(تصویر #) اطلاعات کاربر، اطلاعات سرور و اطلاعات ورود را وارد کنید

• اطلاعات کاربر (User Information) : نام خود را در Your Name: و آدرس کامل صندوق پستی تان را در E-mail Address وارد کنید.
• اطلاعات سرور (Server Information) : نوع دسترسی به حساب را انتخاب کنید در این مثال ما IMAP را انتخاب کرده ایم ، همچنین میتوانید POP را نیز انتخاب کنید.
• سپس در Incoming mail server آدرسی imap.gmail.com و در Outgoing mail server آدرس smtp.gmail.com را وارد کنید(اگر در Account type گزینه POP را انتخاب کردید ، در Incoming mail server آدرسی pop.gmail.com را باید وارد کنید.)
• اطلاعات ورود (Logon Information) : در user name آدرس کامل جی میل ) شامل عبارت (@gmail را وارد کنید و در Password گذرواژه مربوط را.

برای اینکه اوت لوک گذرواژه شما را به خاطر بسپارد ، گزینه Remember password را تیک بزنید.

تنظیمات سرور

بعد از ورود اطلاعات خواسته شده ، روی More Settings کلیک کنید (تصویر #). در پنجره Internet Email Settings‌ روی صفحه Advanced کلیک کنید.

برای پورت دریافت مقدار ۹۹۳ را برای Incoming Server(IMAP) و برای پورت ارسال عدد ۵۸۷ را در Outgoing server(SMTP) وارد کنید.

جی میل برای برقراری ارتباط از کدگذاری لایه امنیتی استفاده می کند بنابراین برای دریافت گزینه SSL‌ و ارسال گزینه TLS را مطابق تصویر انتخاب کنید.

اگر قصد برقراری ارتباط با POP‌ را دارید برای پورت دریافت Incoming server (POP3) مقدار ۹۹۵ را انتخاب کنید و گزینه This server requiers an encrypted connection (SSL)‌ را تیک بزنید.

سپس در همان پنجره صفحه Outgoing Server را انتخاب کنید (تصویر #)

مطمئن شوید گزینه My outgoing server (SMTP) requiers authentication تیک خورده باشد و همچنین در زیر آن گزینه Use same setting as my incoming mail server انتخاب شده باشد.

تنظیمات کامل است .روی OK‌کلیک کنید و سپس Next و در نهایت Finish .

POP و IMAP دو پروتکل برای برقراری ارتباط با سرور ایمیل جهت دریافت اطلاعات هستند. شما می توانید پیام های جی میل را با یک دستگاه یا کلاینت که IMAP‌ یا POP را پشتیبانی می کند دریافت کنید. مانند اوت لوک یا حتی روی گوشی موبایلتان.جی میل اجازه دسترسی از طریق هر دو پروتکل را به شما می دهد.

فعال کردن IMAP/POP‌ در جی میل :

ابتدا باید وارد جی میل شوید( در صفحه اول جی میل، در باکس Username نام کاربری خود را که همان آدرس کامل صندوق پستی تان در جی میل می باشد را وارد کنید (مانند yourname@gmail.com) سپس در باکس بعدی گذر واژه خود را وارد کرده و روی Sign in کلیک کنید.)

روی شکل چرخدنده در بالای صفحه کلیک کرده و گزینه تنظیمات (settings) را انتخاب کنید.

در صفحه روی Forwarding and POP/IMAP‌ کلیک کنید .

فعال کردن IMAP :

برای فعال کردن IMAP‌ ابتدا گزینه Enable IMAP‌ را انتخاب کنید.

با انتخاب این گزینه، تنظیمات دیگری فعال می شوند که آنها را مطابق دلخواه خود می توانید تغییر دهید یا اینکه تنظیمات پیشفرض را پذیرفته و در نهایت روی Save Changes‌ کلیک کنید.

تنظیمات IMAP جی میل عبارتند از :

• برقراری خودکار ارتباط با سرور پس از حذف نامه (گزینه اول : Auto-Expunge)
• عملکرد جی میل ‍پس از حذف پیام (بایگانی کردن پیام در حالت پیشفرض : Archive the message یا انتقال آن به پوشه Thrash و یا حذف دایمی پیام)
• تنظیمات مربوط به محدودیت تعداد نامه ها در پوشه های IMAP (عدم محدودیت در حالت ‍پیشفرض)

فعال کردن POP‌:

برای فعال کردن POP‌ دو انتخاب دارید .

• فعال کردن POP برای تمام ایمل ها (Enable Pop for all mail) که در اینصورت در اولین تماس با کلاینت ، تمام نامه هایی که در صندوق پستی شما بوده است توسط کلاینت دانلود می شود.
• فعال کردن POP‌ برای پیام هایی است که از این به بعد دریافت می شوند. با توجه به اینکه ممکن است پیام های زیادی در حال حاضر در صندوق پستی جی میل شما باشد ، جی میل این امکان را فراهم کرده تا برای نامه هایی که از این پس به صندوق می آیند POP‌ فعال شود. (در POP کلاینت تمام نامه را باید دانلود کند تا شما بتوانید آنرا بررسی کنید.)

بصورت پیشفرض در POP‌ وقتی شما نامه ای را توسط کلاینت مشاهده می کنید ،‌آن نامه از روی سرور پاک می شود اما جی میل برای اینکه تجربه مشابهی از کار با ایمیل کلاینت و وب میل فراهم کند، به شما اجازه می دهد که این تنظیم را تغییر دهید. بنابراین شما انتخاب های زیر را خواهدی داشت

• نسخه جی میل را در صندوق نگه دارد (keep Gmail’s copy in the Inbox)
• نسخه کپی جی میل را علامت خوانده شده بزند (Mark Gmai’s copy as read)
• نسخه جی میل را بایگانی کند (archive Gmail’s copy)
• نسخه جی میل را پاک کند (delete Gmail’s copy)

بعد از انجام تنظیمات مورد نظر خود روی Save Changes کلیک کنید.
حال شما می توانید ایمیل کلاینت خود را تنظیم کرده و پست الکترونیک خود را بدون مراجعه به جی میل مدیریت کنید

ایمیل کلاینت (Email Client) چیست؟

ایمیل کلاینت (ایمیل خوان – کارخواه پست الکترونیک) اشاره به هر سیستمی دارد که قابلیت دسترسی به میل باکس کاربر را داشته باشد. که می تواند نرم افزاری برپایه وب (وب میل) باشد ، یا یک نرم افزار رومیزی (دسکتاپ desktop) مانند مایکروسافت اوت لوک (Microsoft Outlook) یا موزیلا تاندربرد (Mozilla Thunderbird).
اژه ایمیل کلاینت عموما برای نرم افزارهای رومیزی مدیریت ایمیل بکار می رود.

وب میل (Webmail) چیست ؟

واژه وب میل در واقع برای توصیف دو مفهوم متفاوت بکار می رود:

ایمیل کلاینت به عنوان نرم افزاری مبتنی بر وب ، از طریق مرورگر (Browser) قابل دسترسی است .

سرویس ایمیلی که از طریق یک وب سایت ارایه می شود( یک فراهم کننده وب میل) مانند یاهو، هات میل و جی میل.

چگونه ایمیل خود را چک کنم؟

برای مدیریت ایمیل شامل ارسال و دریافت پیام ها نیاز به یک ایمیل کلاینت یا نرم افزار ایمیل خوان دارید.اگر کلاینت شما بر پایه وب است(وب میل)، باید از طریق مرورگر به آدرس آن رفته و با ورود نام کاربری و گذر واژه ، ایمیل خود را مدیریت کنید. اما در غیر اینصورت کافیست نرم افزار ایمیل کلاینت را در سیستم شخصی خود اجرا کنید.

برای تنظیم ایمیل کلاینت، به چه اطلاعاتی نیاز دارم؟

ایمیل کلاینت ها معمولا برای دریافت پیام از پروتکل های IMAP و POP‌ استفاده می کنند و برای ارسال پیام از پروتکل SMTP بنابراین علاوه بر نام کاربری و گذر واژه نیاز به مشخصات مربوط به این پروتکل ها (شامل URL یا IP‌ سرور به همراه پورت مربوطه ) دارید.

SMTP چیست؟

اس ام تی پی (Simple Mail Transfer Protocol) یک استاندارد برای تبادل پست الکترونیک می باشد. SMTP معمولا در ایمیل کلاینت ها برای ارسال نامه به ایمیل سرور مورد استفاده قرار می گیرد. در حالیکه POP و IMAP برای دریافت نامه.

IMAP‌ چیست؟

آی مپ (Internet message access protocol)‌ یکی از دو پروتکل استاندارد رایج برای دریافت ایمیل می باشد (در کنار POP).
ایمیل کلاینت هایی که از IMAP استفاده می کنند عموما پیام ها را روی سرور باقی می گذارند تا اینکه کاربر آنها را پاک کند. این خاصیت و دیگر قابلیت های IMAP ، اجازه می دهد که چند کلاینت یک صندوق را مدیریت کنند.

POP چیست ؟

پاپ (Post Office Protocol) یکی از دو پروتکل استاندارد رایج برای دریافت ایمیل می باشد (در کنار IMAP) . گرچه اکثر کلاینت هایی که از POP استفاده می کنند این امکان را دارند که نسخه ای از ایمیل را بعد از دانلود روی سرور باقی بگذارند اما عموما کلاینت ها به سرور ایمیل متصل می شوند ، تمام نامه ها را دریافت کرده و آنها را روی رایانه کاربر به عنوان پیام جدید ذخیره کرده و در نهایت ارتباط را قطع می کنند.

فرق بین POP‌ و IMAP چیست؟

IMAP‌ یک رابطه پیوسته و دوطرفه با سرور برقرار می کند،‌ یعنی بعد از اینکه به سرور متصل شدید ، اعمال شما تاثیر مستقیم روی سرور می گذارد (مثلا اگر نامه ای را به پوشه ای منتقل کنید ، آن نامه در سرور نیز به پوشه مربوطه منتقل می شود) اما در POP رابطه ناپیوسته و یک طرفه است (البته در POP امکان ایجاد پوشه در سمت سرور وجود ندارد و عملا شما یک صندوق پستی خواهید داشت).
روش ارتباط با IMAP مناسب تر است بطوریکه همزمان چند کلاینت می توانند با سرور ارتباط برقرار کنند.
در IMAP برای بررسی پیام جدید نیازی نیست که تمام پیام را دانلود کنید در حالیکه در POP ابتدا باید تمام پیام را دانلود کنید تا بتوانید آنها را بررسی کنید.

به کمک بسیاری از قابلیت های دوربین های دیجیتال، هنر عکاسی به آسانی آب خوردن شده است. البته در چند سال گذشته قابلیت های بیشتری هم تولید و به دوربین ها اضافه شده است. از جمله باید به حالت HDR (دامنه دینامیک بالا) اشاره کرد.

HDR، همان طور که از نامش پیدا است بر افزایش نور و محدوده رنگ تصویر در شرایط نرمال تاکید دارد. هدف این تکنیک، نمایش دقیق دامنه شدت‌ های نور موجود در صحنه‌ های طبیعی است. هنگامی که عکس های اچ‌دی‌آر و معمولی را با هم مقایسه می کنیم، برتری عکس های اچ‌دی‌آر بسیار گویا و چشمگیر است.
 

یک حقیقت کاملا واضح این است که دوربین در تشخیص و ثبت نور و تاریکی توان رقابت با چشم انسان را ندارد. اما همه مساله فقط نور است. پس چرا سعی نکنیم با سرعت های مختلف شاتر از یک منظره عکس بگیریم و در آخر آنها را با هم ترکیب کنیم تا بهترین کنتراست نور و تاریکی را داشته باشیم. این دقیقا همان کاری است که اچ‌دی‌آر انجام می دهد.

اچ‌دی‌آر با ترکیب چند عکس تولید می شود. برای تولید این عکس ها، باید بین سه تا 5 عکس با نوردهی ویژه گرفته شود تا دوربین آنها را با هم ترکیب و عکسی واحد ارایه دهد.

در ادامه مراحل و موارد موردنیاز برای تولید عکس HDR را معرفی کرده ایم.

موارد موردنیاز

1. دوربینی که قابلیت تنظیم میزان نوردهی (اندازه دیافراگم) را داشته باشد. اگر دوربینی داشته باشید که بتواند از یک منظره و کادربندی واحد با نوردهی های متفاوت چندین عکس بگیرد بسیار بهتر است.

2. سه پایه. هنگامی که قصد ثبت چند عکس از یک منظره را دارید، بهتر است از سه پایه استفاده کنید تا وضعیت دوربین ثابت و کمترین حرکت را داشته باشد.

3. منظره هایی با کنتراست بالا. اچ‌دی‌آر در این حالت ها بسیار عالی است. عکاسی اچ‌دی‌آر از یک کارت توسی همانی است که عکس معمولی است. اما عکاسی از منظره های طبیعت زیر نور آفتاب یا ابرهای صاعقه‌دار صحنه هایی هستند که در حالت اچ‌دی‌آر بهترین نتیجه را خواهند داشت.
 

4. شاید به برخی نرم افزارهای اچ‌دی‌آر نیز نیاز داشته باشید. به طور مثال، می توانید از Photomatix استفاده کنید. این نرم افزار امکان تولید عکس ها از حالت سورئال تا بسیار چشمگیر و عالی را به کاربر می دهد.

5. برای یادگیری استفاده از این گزینه به زمان هم نیاز دارید. هیچ کاری با معجزه پیش نمی رود. باید تمرین زیادی داشته باشید. عکس های اچ‌دی‌آر هم همچون دیگر قابلیت های دوربین به تکرار و تمرین زیاد نیاز دارد.

چطور یک عکس اچ‌دی‌آر بگیریم؟

1. به دنبال منظره ای با بالاترین میزان کنتراست باشید.

2. دوربین را روی سه پایه ثابت کنید و اگر ممکن است از کابل شاتر استفاده کنید تا به فشار خود کلید شاتر هم نیازی نباشد (برای جلوگیری از لرزش).

3. ترجیحا دوربین دیجیتال خود را روی حالت RAW (عکاس خام) قرار دهید. عکس های خام جزئیات نوردهی بیشتری نسبت به حالت JPG دارند.
 

4. دوربین را روی حالت اولویت نوردهی تنظیم کنید. این کار کمک می کند تا تنظیمات نوردهی همیشه به دلخواه شما باشد و به طور خودکار نیز سرعت شاتر را تغییر می دهد تا بدون تغییر عمق تصویر، نوردهی های متفاوت داشته باشد.

5. دوربین را روی فوکوس خودکار تنظیم کنید و خودتان روی منظره فوکوس کنید.

6. اگر دوربین این امکان را دارد، از منوی تنظیمات دوربین ترجیحا گزینه Auto Exposure Bracketing (نوردهی خودکار در محدوده های متفاوت) و گزینه چند عکسی را انتخاب کنید.

7. سه عکس پشت سر هم بگیرید.

8. عکس ها را در برنامه پروسه تولید  HDR بگذارید و عکس اچ‌دی‌آر ایجاد کنید.

نکته: اگر دوربین قابلیت عکاسی پیاپی یا ثبت عکس واحد با نوردهی های متفاوت را ندارد، باید خودتان به صوت دستی این کار را انجام دهید. اما باید همه حواستان این باشد که دوربین کمترین حرکت و لرزش را داشته باشد.

مزایای اچ‌دی‌آر

تولید عکس هایی با بهترین نور و کنتراست

روند تولید عکس اچ‌دی‌آر بسیار ساده است و می توانید به راحتی در آن حرفه ای شوید. گاهی برخی نویزها تاثیر بدی روی عکس ها دارند، اما با اچ‌دی‌آر و نرم افزارهای آن می توانید این نویز و اشکالات را تا حد زیادی کاهش دهید. یکی از ابزار کاهش نویز، نویزافزار است.   

معایب اچ‌دی‌آر

یادگیری آن زمان گیر است. همچون دوچرخه سواری باید زیاد تمرین کنید و بارها زمین بخورید تا بالاخره توان حفظ تعادل روی دوچرخه را پیدا کنید. عکس های اچ‌دی‌آر همیشه میزانی نویز دارند که همچون فیلم های بی کیفیت به نظر می رسد. حالت اچ‌دی‌آر باعث می شود تا زشتی ها عکس بیشتر به چشم بیاید.