خوش آمدید

میانگین سفر در هر سال حدود 24 هزار کیلومتر است. البته ماشین ها و کامیون هایی که این روزها تولید می شوند از نظر مهندسی و مواد کاربردی بسیار بهتر از چند سال قبل هستند. اما با همه اینها برخی دوست دارند استفاده بیشتری از ماشین خود داشته باشند و در ضمن، رینگ و موتور آن نیز قابل اعتماد باشد. برای اینکه  ماشین 400 هزار کیلومتر بیشتر عمر کند راهکارهای ساده ای وجود دارند و با رعایت آنها می توان به نتیجه دلخواه دست پیدا کرد.

1. مکانیک خوب پیدا کنید و همیشه پیش او بروید

مکانیک هم مانند پزشک خانوادگی است. رابطه طولانی مدت داشتن با مکانیک به نفع ماشین شما است زیرا او دیگر همه دردهای ماشین را می داند و می داند چه تعمیراتی روی آن انجام شده است. مکانیک های متفرقه بیشماری در سطح شهر وجود دارند اما اگر یک نمایندگی ثابت پیدا کنید بسیار برایتان بهتر است. مکانیک های نمایندگی های برندهای مختلف چون همه روز روی یک برند مشخص کار می کنند، تخصص بیشتری در کار خود دارند. بعلاوه، آنها به قطعات فابریک ماشین دسترسی سریع تر و مطمئن تری نیز دارند. اطلاعاتشان نیز به روز و به لحظه است.

2. با آرامش رانندگی کنید

هر چه بهتر با ماشین خود رفتار کنید، ماشین بیچاره نیز بیشتر عمر می کند. سعی کنید همه قسمت های ماشین رابه طور دایم چک کنید تا مشکلی نداشته باشد. ترمزها، ساسات و بدنه همه باید در بهترین حالت خود باشند. سعی کنید باآرامش رانندگی کنید و لازم نیست خشم خود از ترافیک را سر ، فرمان، دنده و داشبورد  ماشین خالی کنید.

3. همیشه روغن ماشین را چک کنید

موتورهای ماشین های مدرن به گونه ای طراحی می شوند که حتما باید روغن های سبک برای آنها استفاده کرد تا کارکرد و مصرف سوخت مناسبی داشته باشند. مالک خودرو باید بداند ماشین او چه موتوری دارد و چه نوع روغنی برای آن مناسب است. اصولا بین 5 هزار تا 11 هزار کیلومتر باید روغن ماشین را عوض کرد. لازم نیست تند به تند روغن را عوض کنید اما فراموش نکنید دیرتر از آنچه کارخانه برایتان مشخص کرده است این کار را انجام ندهید. همیشه وقتی بنزین می زنید روغن را نیز چک کنید تا بالا باشد. فقط اینکه میان هر تعویض روغن می توانید 5 هزار کیلومتر رانندگی کنید، دلیل نمی شود خودرو روغن بیشتری مصرف نکرده باشد.

4. ماشین را در سایه پارک کنید

تابش های فرابنفش باعث کمرنگ شدن رنگ بدنه، پوسیدگی تودوزی اتومبیل و خراب شدن چراغ های جلوی ماشین می شوند. پلاستیک های اتاق خودرو زیر گرمای آفتاب خشک می شوند. ماشین را همیشه در پارکینگ یا زیر سایه پارک کنید. یا اگر جای پارکی در سایه پیدا نکردید از سایه گیر سراسری برای شیشه جلوی ماشین استفاده کنید. البته همیشه هم ماشین را زیر سایه درختان پارک نکنید زیرا شیره درخت یا فضولات پرندگان نیز باعث خوردگی و از بین رفتن رنگ بدنه می شود.

5.    سیستم خنک کننده ماشین باید خنک بماند

لوله سیستم خنک کننده ماشین، استفاده دشواری دارد. خراب شدن سیستم خنک کننده می تواند منجر به خرابی موتور شود. ساختار آلومینیومی و بسته موتورهای جدید نمی تواند به طور مکرر انبساط‌ بخار آب‌ يا گاز در سيلندر موتور که در نتیجه گرمای بیش از حد است را تاب بیاورند. بنابراین، شلنگ رادیاتور و بخاری را به طور مرتب چک کنید و پس از 240 هزار کیلومتر آنها را تعویض کنید. در این حالت خوب است پمپ آب را نیز عوض کنید. البته آن را در زمان سرویس تسمه تایم انجام دهید.

6.سرویس تسمه تایم را به موقع انجام دهید

بله، تعویض تسمه تایم هزینه زیادی دارد اما اگر این کار را در موعد خود انجام ندهید می تواند به آسیب های جدی در موتور منجر شود. بهترین زمان برای تعویض تسمه تایم بعد از 160 هزار تا 200 هزار کیلومتر است. از آنچه که تسمه تایم اغلب پمپ خنک کننده را پیش می راند بسیار منطقی است در همین زمان این پمپ را نیز عوض کنید.  

7. باهوش و با تدبیر باشید

مسافرت های طولانی برای ماشین بهتر است. در سفرهای کوتاه داخل شهری، موتور به اندازه کافی گرم نمی شود تا میعان گاز لازم برای میل لنگ و اگزوز را درست کند. در نتیجه آب در آنها جمع می شود و استهلاک ماشین بالا می رود. مهندسین مکانیک این اتفاق را چرخه غلط می نامند و اعتقاد دارند سفرهای کوتاه داخل شهری باعث کوتاه شدن عمر موتور می شوند. این چرخه باطل برای روغن ماشین به ویژه در هوای سرد بسیار ضرر دارد. اگر ناگزیر به استفاده از ماشین در مسیرهای کوتاه هستید، دست کم مسیرهای بزرگراه و اتوبان را انتخاب کنید تا دمای ماشین به اندازه لازم برسد.

8. گرم کردن ماشین پیش از حرکت

در زمستان بسیار خوب است پیش از حرکت، اجازه دهید کمی موتور گرم شود. این کار باعث می شود تا روغن در موتور و ترمزها به دمای لازم برسد. یک دقیقه برای این منظور کافی است. بیشتر از این زمان فقط باعث سوخت بیهوده بنزین می شود. در هواهای بسیار سرد – صفر درجه و زیر صفر درجه – اگر سفر شما واجب نبود از آن چشم پوشی کنید. استارت در این هوا برای موتور و باتری سخت است؛ گریس سفت می شود و لوله و شلنگ ها یخ می زنند.

9. تمیز نگه داشتن خودرو

فضولات پرندگان و شیره درختان باعث از بین رفتن رنگ بدنه می شود. گل و خاک باقی مانده در گلگیرها نیز رطوبت را در خود نگه می دارند و موجب پوسیدگی می شوند. نمک جاده نیز از دیگر دشمنان اصلی خودرو است. اگر از زنجیر چرخ در زمستان استفاده می کنید حتما نمک های موجود را از تایر و رینگ بشویید. ماشین را زیر آفتاب مستقیم یا هنگامی که هنوز گرم است، نشویید.

10. بنزین خوب بزنید

همیشه سعی کنید بنزین خوب به ماشین بزنید. برخی از پمپ های بنزین، بنزین خوبی ندارند و باید با دقت این مساله را تشخیص دهید. هر چند وقت یکبار بد نیست بنزین خالص و سوپر بزنید.

11. جنس تودوزی باید خوب باشد

صندلی ها و تودوزی ماشین نیز بخشی از کیفیت و عمر خودرو را تشکیل می دهند. کاورهای قابل تعویض صندلی ها را می توان  به راحتی تعویض کرد و شست. به طور مثال، اگر قهوه، چای یا سس روی صندلی بریزد دیگر نگرانی برای کثیف ماندن آنها وجود ندارد. شاید روکش چرم شیک و باکلاس به نظر برسد اما باید خیلی بیشتر از روکش های معمولی مراقب آنها باشید. کفی های فابریک ماشین را نیز می توانید با انواع بسیار ضخیم که می توانند آب و کثیفی را بیشتر در خود نگه دارند، تعویض کنید.

12. علایم و چراغ های داشبورد را نادیده نگیرید

وقتی چراغی شبیه موتور روشن می شود یعنی مشکلی در موتور ایجاد شده است که باید به آن رسیدگی کنید. یا چراغ روغن به شما گوشزد می کند باید آن را تعویض کنید. به این علامت ها بی توجه نباشید.

برخی دمنوش ها از جمله دارچین مشکل گوارشی را بهبود می دهد.زیرا معده را گرم می کند، روند خون رسانی را بهبود می بخشد و سموم را از بدن دفع می کند.البته وقتی معده خالی است نباید این نوع چای را مصرف کرد.

مصرف روزی نصف قاشق مرباخوری دارچین،کلسترول را کاهش می دهد.

تنظیم کننده قند خون است،بنابراین برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مفید است.

از بروز عفونت های قارچی مقاوم به دارو پیش گیری می کند.

میزان تکثیر سلول های سرطان لوسمی را کاهش می دهد.

مصرف ناشتا نصف قاشق مرباخوری دارچین و یک قاشق غذاخوری عسل،به طور چشمگیری آرتریت را کاهش می دهد.

استشمام بوی دارچین،حافظه را تقویت می کند.

منبع عالی منگنز،فیبر،آهن و کلسیم است.

گرمای بدن را افزایش می دهد.دارچین طبیعت گرم دارد بنابراین افراد گرم مزاج با مشورت پزشک استفاده کنند.

به هضم غذا کمک می کند،نفخ را از بین می برد.

حالت تهوع را از بین می برد.

خلط را از بدن دفع می کند.

تاثیر ضدالتهابی دارد.

«کلنل فن گورکوم» و «جونکوروو فن افردن» زن و شوهری بودند که در جنوب هلند در شهر کوچکی موسوم به kitsch می‌زیستند، هر دوی آنها مسیحی بودند، ولی کلنل پروتستان و همسرش کاتولیک بود.

در سال ۱۸۸۰ کلنل مرد، طبق سنت آن زمان مرده‌ها باید در گور خانوادگی خود، در گورستانی مخصوص هم‌مذهبان خود به خاک سپرده می‌شدند، پس کلنل را در گورستان پروتستان‌ها به خاک سپردند.

۸ سال بعد، زن هم از دنیا رفت، او را در گورستان کاتولیک‌ها به خاک سپردند، اما طبق درخواست او، به جای اینکه او را در گور خانوادگی اشرافی‌اش بگذارند، او را در قسمت دیگری از گورستان کاتولیک‌ها مدفون کردند، قسمتی که بسیار نزدیک شوهرش باشد و در واقع دیوار به دیوار گور همسرش باشد.

یک دیوار این دو را بعد از مرگ از هم جدا می‌کند ولی در بالای گور آنها دو دست کوچک، از فراز دیوار عبور می‌کند و این دو را به هم پیوند می‌دهد.

به گور آنها به هلندی Het graf met de handjes می‌گویند که معنی‌اش گوری با دستان کوچک است.

منبع

دانشمندان با کاری که به تازگی انجام داده‌اند، گام مهمی برای واقعی کردن فیلم Inception برداشته‌اند. دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه MIT توانسته‌اند خاطرات کاذبی در مغز موش‌ها ایجاد کنند.

هنگامی که چیزی را تجربه می‌کنیم، مثلا به پارک می‌رویم، خاطرات این رویداد در شبکه‌ای از سلول‌های عصبی یا نورون‌ها ما ضبط می‌شود، به این شبکه رد عصبی یا انگرام گفته می‌شود. زمانی که این رویداد را به خاطر می‌آوریم، نورون‌های انگرام فعال می‌شوند.

حالا اگر کاری کنیم که این انگرام‌ها به صورت مصنوعی فعال شوند، خاطرات به ناگاه به خاطر آورده می‌شوند. در سال دهه ۴۰، یک جراح مغز و اعصاب کانادایی به نام ویلدر پنفیلد، شوک‌های الکتریکی را به بخش گیجگاهی مغز کسانی که جراحی می‌کرد، وارد می‌کرد، بیماران او بعدا اظهار می‌کردند که این کار باعث به خاطر آوردن بعضی از خاطرات آنها شده است.

با این روش البته نمی‌شد یک انگران خاص را فعال کرد، ولی کار نشانه‌ای از درستی فرضیه انگرام‌ها بود. آن زمان بخش گیجگاهی را مغز را جایی برای ذخیره خاطرات می‌دانستند، اما امروزه ما می‌دانیم که بخضی از لوپ گیجگاهی به نامهیپوکامپ که به شکل اسب دریایی است، نقش اصلی را در حافظه دارد.

در پژوهش تازه که شرح و نتایج آن در تازه ترین شماره نشریه Science منتشر شده است، دانشمندان روی فعال‌سازی و دستکاری همین انگرام‌ها کار کردند. دانشمندی که رهبری این پژوهش را به عهده داشت، سوزومو تونِگاوا نام دارد.

هیپوکامپ میلیون‌ها سلول دارد، در این انبوه سلول‌ها دانشمندان چطور می‌توانستند مدار عصبی یا همان انگرام‌ها مسئول یک خاطره را شناسایی کنند؟

کاری که آنها کردند این بود که موش‌هایی را به صورت ژنتیکی ایجاد کنند که سلول‌های هیپوکامپ آنها پروتئینی را به نام ChR2 یا Channelrhodopsin-2 روی سطح خود بروز بدهد.

پروتئین ChR2 به نور حساس است، دانشمندان یک فیبر نوری را در مغز موش تعبیه کردند تا سلول‌ها را در معرض نور قرار بدهد، به این ترتیب آن دسته از سلول‌هایی که پروتئین ChR2 را بروز داده بودند، فعال می‌شدند. به این کار اصطلاحا اپتوژنتیک می‌گویند. فعال‌سازی این سلول‌ها مترادف بود با به خاطر آوردن، خاطره قبلی.

اینجا مرحله هیجان‌انگیز کار شروع می‌شود:

موش‌ها نخست در یک محفظه آبی قرار داده شده بودند، در این محظه موش‌ها زندگی آرام و با صلح و صفایی داشتند، این خاطرات خوش همان طور که می‌بینید در بعضی از سلول‌ها آنها ضبط می‌شد، سلول‌هایی که این خاطره را ضبط می‌کردند ChR2 را روی سطح خود بروز می‌دادند و در تصویر به صورت دایره‌های روشن به صورت شماتیک مشخص هستند:

بعد دانشمندان موش‌ها را به یک محفظه قرمز بردند و در آنجا با فیبر نوری به مغز موش‌ها نور می‌رساندند، برخورد نور با سلول‌های دارای ChR2، باعث فعال شدن آنها و به خاطر آوردن خاطره قبلی می‌شد، خاطره قبلی موش‌ها هم زندگی باآرامش در محقظه آبی بود.

کار بعدی این بود که در محفظه قرمز به موش‌های شوک الکتریکی بدهند، در شرایط عادی اگر دانشمندان چند بار در محفظه قرمز این کار را می‌کردند، موش‌ها شرطی می‌شدند و دیدن صرف محفظه قرمز هم باعث بروز علایم ترس در آنها می‌شد و اگر موش‌ها به محفظه آبی برده می‌شدند، علایم هراس آنها برطرف می‌شد.

اما دانشمندان با خودشان گفتند که اگر همزمان با شوک دادن در محفظه قرمز، خاطرات قبلی موش‌ها از محفظه آبی را با نورتابی به آنها یادآوری کنند، شاید چیز جالبی ببینند!

همین طور هم شد، دانشمندان متوجه شدند که شوک دادن، همراه به خاطر آوردن خاطرات محفظه آبی، باعث می‌شود، ترکیب این دو خاطره و ایجاد یک خاطره کاذب می‌شود، یعنی موش‌ها خاطره‌ای درست می‌کنند که در آن محفظه آبی برایشان شوک‌‌آور بوده و نه محفظه قرمز!

عملا هم وقتی موش‌ها به محفظه آبی برده می‌شدند، به صورت عجیبی علایم ترس از خودشان نشان دادند.

به عبارت دیگر دانشمندان توانسته بودند یک خاطره کاذب از خطرناک بودن محفظه آبی در ذهن موش‌ها ایجاد کنند.

خب، در آزمایش بالا مشخص شد که دستکاری حافظه و قرار دادن یک حافظه کاذب چیز ممکن و عملی‌ای است.

این آزمایش تأکیدی روی این قضیه است که حافظه ما یک چیز ثابت و بدون تغییر نیست، یعنی مغز ما یک هارددیسک مملو از تصاویر و صداها و بو و مزه و احساس نیست. همیشه امکان تغییر و تحول در خاطرات ما وجود دارد.

در سال‌ها دهه ۱۹۷۰ مشخص شد که اتکای بیش از حد به حافظه شاهدها در دادگاه‌ها، چیز اشتباهی است، در تحقیقاتی مشخص شد که اگر هنگام شهادت، سؤال‌ها به صورت‌ها متفاوتی پرسیده شوند، ممکن است روی پاسخ افراد تأثیر بگذارد و مثلا آنها اظهارات متفاوتی در مورد یک حادثه تصادف رانندگی ابراز کنند.

بعدا با تحقیقاتی مشخص شد که خیلی از متهمین از روی اشتباه مجرم شناخته شده بودند، این امر بعدها که آزمایش DNA مرسوم شد، به صورت دیگری هم ثابت شد.

بنابراین حافظه ما، یک سری اسناد در حال تکامل و تغییر هستند.

منبع: + و +

نماز در اسلام به عنوان ستون دین معرفی شده و احادیث و روایات زیادی درباره این عبادت وجود دارد که هر کدام به بعدی از آن اشاره کرده اند.