خوش آمدید

1. چای سبز

بیشتر مردم فقط از خاصیت ضدسرطانی بودن چای سبز آگاهی  دارند اما این ماده متابولیسم بدن را نیز افزایش می دهد. افرادی که سه بار در طول روز چای سبز می نوشند، متابولیسم بدنشان حدود 4 درصد افزایش می یابد. این شاید به این دلیل است که چای سبز حاوی کاتچین است که باعث افزایش سوخت و ساز بدن و ترشحات شیمیایی مغز می شود.

2. وزنه زدن

ورزش با دستگاه های بدنسازی یکی از سریع ترین راه ها برای سوزاندن چربی های اضافه بدن است. این دستگاه ها باعث افزایش سوخت و ساز بدن می شوند و مقدار زیادی از کالری را می سوزانند. وزنه زدن یکی از بهترین وسایل و تمرینات است. وزنه زدن باعث می شود حتی دو ساعت پس از ورزش هم متابولیسم بالایی داشته باشید. فقط کافیست روزانه 10 بار این حرکت را تکرار کنید. نتیجه آن را خیلی سریع می توانید لمس کنید.

3. مصرف آهن

اگر آهن خون شما کم باشد نمی توانید اکسیژن کافی به سلول های بدن خود برسانید و نتیجه آن کاهش سوخت و ساز بدن است. بیشتر مولتی ویتامین ها حدود 18 میلی گرم آهن در خود دارند. اگر تمایلی به مصرف قرص های مکمل ندارید، می توانید غذاهایی همچون گوشت قرمز، مرغ، غلات و سویا مصرف کنید که سرشار از آهن هستند. اگر چاق هستید و احساس ضعف دایمی دارید حتما به پزشک مراجعه کنید. احتمالا دچار آنمی هستید.

4. آب زیاد بنوشید

وقتی در یک زمان حدود دو لیوان آب می نوشید، متابولیسم بدن شما حدود 30 درصد افزایش پیدا می کند. برای سریع تر سوزاندن چربی های اضافه روزانه باید 1.5 لیتر آب بنوشید. با این کار می توانید 17 هزار و 400 کالری را در طول یکسال (حدود 2.5  کیلوگرم) بسوزانید.

5. آزمایش تیروئید بدهید

آیا سوخت و ساز بدن شما پایین است؟ شاید تیروئید پر کار یا کم کار دارید. غده تیروئید مسوول سوخت و ساز بدن است و اختلال در کارکرد این غده موجب چاقی یا لاغری زیاد می شود. برای این منظور باید نزد پزشک بروید و آزمایش بدهید. اگر این مشکل را داشته باشید با مصرف دارو می توانید آن را برطرف و متابولیسم بدن خود را به حالت عادی بازگردانید. 

6. ورزش های روزانه

اگر هر روز تمرین های ورزشی سنگین داشته باشید می توانید متابولیسم بدن خود را افزایش دهید. به طور مثال، با انجام روزانه حرکات ایروبیک می توانید چربی بیشتری بسوزانید و خیلی سریع تر وزن کم کنید. یا مثلا اگر 10 دقیقه روی تردمیل راه می روید، هر 5 دقیقه حدود 30 ثانیه با سرعت بالا بدوید. هر 5 دقیقه یک بار شیب تردمیل را بالا بیاورید. 

7. مصرف لبنیات

افردی که از شیر، ماست و پنیرهای کم چرب استفاده می کنند حدود 70 درصد بیشتر از افرادی کالری می سوزانند که لبنیات را از رژیم غذایی خود حذف کرده اند. لبنیات سرشار از کلسیم است و نباید آن را از غذای خود حذف کنید. برای جلوگیری از چاقی می توانید از انواع کم چرب استفاده کنید.

8. ورزش جدیدی انجام دهید

آیا عادت دارید هر روز صبح یا غروب پیاده روی تند انجام می دهید؟ می دانید هر چقدر کاری را بیشتر انجام دهید بدن بیشتر به آن عادت می کند و در نتیجه کالری کمتری می سوزاند؟ اگر می خواهید متابولیسم بدن خود را افزایش دهید و وزن زیادی کم کنید، هر چند وقت یکبار ورزش خود را تغییر دهید. باید در نظر داشته باشید اگر ورزشی انجام می دهید که فقط چند عضو مشخص بدن درگیر آن هستند، زحمت زیادی نمی کشید. باید سعی کنید به همه بافت های بدن خود اکسیژن برسانید.

9. ماهی مصرف کنید

افرادی که زیاد ماهی مصرف می کنند، لپتین کمی دارند. این بسیار خوب است زیرا لپتین زیاد باعث کاهش سوخت و ساز بدن می شود. سعی کنید در طول هفته 3 تا چهار وعده ماهی هایی همچون سالمون مصرف کنید.

شرکت فورد با توسعه سیستم “هشدار چراغ ترمز بی‎‌سیم” که هم‎‌اکنون مراحل تست را طی می‎‌کند، در تلاش است تا امنیت سرنشینان را بهبود ببخشد و از تعداد تصادفات در جاده‎‌های پر پیچ و خم بکاهد. این سیستم به راننده‎ هایی که پشت سر در حال حرکت هستند، حتی زمانی که خودروی شما را مشاهده نمی‎‌کنند، هشداری مبنی بر وجود ترافیک در مسیر حرکتشان می‌‎دهد.

این سیستم جدید، پیامی را با استفاده از فرستنده بی‎‌سیم به خودرو‎های پشت سر شما می‌‎فرستد و با روشن کردن یک چراغ هشداردهنده در صفحه کیلومترشمار، آن‎ها را از وجود ترافیک آگاه می‎ کند. البته مشخص است که این سیستم در مسیرهای مستقیم چندان کاربردی نخواهد داشت؛ چرا که شما و رانندگان دیگر به راحتی خودروهای در حال حرکت در مقابل را می‎‌بینید و به سرعت خودرو را کنترل می‎‌کنید. اما زمانی که دید راننده محدود است، برای مثال در شرایط آب و هوایی بد یا در جاده‎‌های پرپیچ و خم که هر لحظه راننده ممکن است با خودروی مقابل برخورد کند، سیستم ابداعی شرکت فورد زمان کافی را به راننده‎‌های دیگر می‎دهد تا به آرامی سرعت خودرو را کم کرده و از برخورد احتمالی جلوگیری کنند. با وجود این سیستم، راننده‌‎ها نیازی ندارند تا به یکباره پای خود را روی ترمز فشار دهند یا به سرعت، خودرو را به یک سمت هدایت کنند.

در حال حاضر شرکت فورد اعلام نکرده است که چه زمانی و در چه مدلی از این سیستم جدید استفاده خواهد کرد. قطعاً توسعه فناوری‎‌هایی از این دست، به پیشرفت و دست‎یابی هر چه سریع ‎تر به سیستم ارتباطی “خودرو به خودرو” (سیستمی که در آینده امکان ارتباط تمام خودروهای در حال حرکت در یک جاده مشابه را فراهم می‎‌سازد) کمک زیادی خواهد کرد.

ترجمه توسط سایت ۱car

منبع

انسان‌ها هر زمان توضیحی علمی برای یک پدیده نداشته باشند، دست به دامان خرافات و ماوراءاطبیعه می‌شوند، دانش در طی سده‌ها به تدریج از حجم این خرافات کم کرده است، البته اگر ذهن‌های آدمیان بخواهد که قبول کنند!

یکی از پدیده‌های شگفت‌انگیز را در کشتزارها و زمین‌های پوشیده از رستنی‌های دیگر شاهد بودیم، به صورت که در بعضی کشتزارها بدون دلیل، مناطقی به صورت دایره‌های تقریبا منظم، تهی از هر گونه گیاه می‌ماند. هیچ توضیح منطقی هم برای این پدیده پیدا نمی‌شد، مثلا ترکیب خاک دایره‌های عقیم، با ترکیب خاک مناطق همجوار تفاوت خاصی نداشت.

ذهن خیال‌پرداز انسان‌ها به تدریج افسانه‌هایی مثل رادیواکتیو بودن خاک، دست داشتن موجودات فرازمینی یا حتی اژدهای مخفی در اعماق زمین را برای توجیه این پدیده ساخت و این باور حتی به صورت اعتقادی سنتی هم درآمد.

این دوایر، بیش از همه در خاک آفریقای جنوبی پیدا می‌شوند.

دانشمندان از مدت‌ها پیش سعی کرده‌اند که پاسخی برای این مسئله بیابند.

همین دو ماه پیش بود که یک دانشمند آلمانی دانشگاه هامبورگ به نام «نوبرت یورگنز» بعد از شش سال پژوهش و ۴۰ سفر به آفریقا اعلام کرد که موفق به حل کردن قضیه شده است، او نوعی از موریانه صحرایی را عامل ایجاد این دوایر دانست. نام علمی این موریانه Psammotermes alloceru است.

او توضیح داد که این موریانه با خوردن ریشه گیاهان قبل از سبز شدن آنها، دوایری خالی از گیاه ایجاد می‌کنند، تا آب باران در این دوایر به دام بیفتد.

با افزایش جمعیت این موریانه‌ها، به تدریج قطر دایره‌ها بیشتر می‌شود. او این دوایر را جلوه‌ای از مهندسی بوم‌شناسی توسط موریانه‌ها دانست.

اما یک دانشمند دیگر به نام کریستین فرناندز اوتو از دانشگاه بروکسل بلژیک به نوع دیگری به قضیه نگاه کرده است.

او با شبیه‌سازی کامپیوتری نشان داده است که ایجاد این دوایر نتیجه طبیعی رقابت گیاهان در آب و هوای خشک برای دستیابی به آب است.

این دانشمند یک مدل کامپیوتری درست کرده است و نشان داده است که وقتی حجم انبوه گیاهانی را داشته باشیم که هر یک می‌خواهد به تناسب اندازه نفوذ ریشه خود، آب را بمکند، لاجرم مناطق اینچنینی تشکیل می‌شود.

به زبانی ساده، اگر گیاهان یک کشتراز گسترده را در یک شرایط آب و هوایی خشک در نظر بگیریم، هر چقدر پیش برویم، ریشه‌های آنها برای دسترسی به آب گسترده‌تر می‌شوند، فاصله‌شان از هم کمتر و کمتر می‌شود، تا جایی که میزان نزدیکی ریشه‌ها به یک حد آستانه می‌رسد، طوری که دیگر نزدیکی بیشتر ممکن نمی‌شود، در اینجاست که ناگهان، به یک منطقه تهی از گیاه می‌رسیم.

جالب است که این مدل می‌تواند توضیح بدهد که چرا دایر در منطق خشک‌تر، بزرگ‌تر هستند، جایی که رقابت گیاهان برای دسترسی به آب بیشتر است. در اینجا سیستم ریشه‌های گیاهان بزرگ‌تر و توسعه‌یافته‌تر است و بنابراین مناطق کچلی هم بزرگ‌تر می‌شود.

در مناطقی از نامیبیا و آفریقای جنوبی که خشک‌تر هستند، دایره‌های خالی از گیاه هم بزرگ‌تر هستند و به ۱۰ متر هم می‌رسند.

به این ترتیب این مدل شبیه‌سازی شده هم علت ایجاد دایره‌ها و شکل آنها و هم اندازه آنها را توضیح می‌دهد.

حالا دیگر مشکل ما این است که کدام یکی از این توجیه‌های علمی را بپذیریم!

 منبع: + و + و +

 استفاده از طبیعت به عنوان الهامی برای ابداعات فن‌سالارانه انسان «تقلیدزیستی» نام دارد و در این مورد بال‌های پروانه در تیررس این الهام هستند.

پروانه نر Morph از امریکای جنوبی به دلیل بال‌های شفاف و آبی-سبزش شهره است. بال‌های این پروانه که مانند بال‌های طاووس نر است، دارای الگوهای پیچیده پولکی بوده که با نور تعامل دارند و رنگ‌های مختلف را بازمی‌تابانند. این ویژگی مانند اثر انگشت منحصربه‌فرد است و محققان دانشگاه سیمون فریز دریافتند که از رنگ‌های سبز و آبی می‌توان برای نانواپتیک استفاده کرد.

پروانه Morph به عنوان مدلی برای یک پروژه ضدجعل بسیار جاه‌طلبانه به کار می‌ر‌ود. «کمپانی امنیتی نانوتک» در ونکوور گواهی اعتباری این فناوری را صادر کرده است.

پدیده‌ای که دانشمندان به کار برده‌اند، به شیوه‌ای که تعدادی از حیوانات شامل طاووس‌های نر برای تولید رنگ‌های سوسوزننده استفاده می‌کنند، شباهت دارد. به جای استفاده از پروتئین و دیگر مواد شیمیایی برای تولید رنگ، پرها یا پولک‌های این موجود با نور بازی می‌کنند و از حفره‌های بسیار ریز که طول موج‌های مختلف یا رنگ‌های مختلف را منعکس می‌کند، استفاده می‌کنند. پروانه این کار را با پولک‌های پیچیده بر روی بالهایش انجام می‌دهد که آبی و سبز سوسوزننده را تولید می‌کند.

تصویر امنیتی چاپ‌شده دانشمندان بر روی هر سطحی از جمله پلاستیک، سلول‌های خوشیدی، پارچه‌ها و کاغذ قابل‌چاپ است و همچنین می‌توان آ‌ن را بر روی قرص‌ها و کپسول‌ها برای اطمینان از واقعی‌بودن این داروها چاپ کرد.

تصویر چاپ‌شده بر روی داروها و قرص‌ها شامل رنگ‌ها یا رنگدانه نیست و دارو قابل تغییر نیست. جعل‌کردن این فناوری بعید است زیرا این تصویر به دلیل تجهیزات موردنیاز برای مهندسی معکوس بسیار دشوار و هزینه‌بر است. تصویر خلق‌شده از هر تصویر دیگری که توسط فناوری دیگر ایجاد شود، شفاف‌تر است.

دانشمندان از فناوری نانواپتیک برای خلق این تصویر بهره بردند. می‌توان از نانواپتیک برای چاپ تصاویر بدون استفاده از جوهر یا رنگ استفاده کرد.

دانشمندان سیمون فریزی پلات‌های الگوبندی‌شده بال‌های پروانه مزبور را برای مشاهده چگونگی تعامل آن‌ها با نور ورودی، مطالعه کردند. این حقه برای ایجاد آرایه‌های نانوحفره مصنوعی به کار رفت که سازه‌های مشابه رنگین‌کمانی را با ساختارهای ساده‌تر تولید می‌کنند. بدین ترتیب، محققان توانستند میلیاردها نانوحفره را ایجاد کنند. آن‌ها رنگ‌ها را با تغییر هندسه آرایه این نانوحفره‌ها تنظیم کردند.دانشمندان از شیوه‌ای شبیه به تولید تراشه‌های رایانه‌ای موسوم به «لیتوگرافی پرتو الکترونی» برای تولید الگوهای برجسته نانوحفره بر روی کوارتز یا سلیکون استفاده کردند. محققان در مقیاس نانومتر کار کردند؛ یک نانومتر صدها برابر کوچک‌تر از حتی ریزترین سلول باکتریایی است. قطر حفره‌ها از 50 تا 300 نانومتر بود و فضای 300 تا 600 نانومتری آن‌ها را از هم جدا می‌کرد. این فرایند از چند ساعت تا دو روز برای تولید نقاب یا الگوی برجسته طول می‌کشد و این مدت زمان بسته به اندازه نقاب و تعداد سازه‌هاست.

پس از برجسته‌سازی، فرایند دوم تصویر را بر روی نیکل رشد می‌دهد که از آن جا می‌توان آن را به هر ماده‌ای انتقال داد. به گفته لندراک یکی از دانشمندان حاضر در این پروژه، منطقی‌ترین کاربرد برای این فناوری ابزار ضدجعل‌کننده بر روی اسکناس‌های بانکی است.

یک تصویر نانواپتیک می‌تواند روی کاغذ اندودشده چاپ شود، اما بسیاری از کشورها شامل کانادا و استرالیا به پلاستیک‌های پلیمری برای اسکناس‌های بانکی‌شان رجوع کرده‌اند که اغلب دریافت‌کننده تصاویر نانواپتیک هستند.

این اسکناس‌ها بسیار بیشتر از پول رایج کاغذی ایالات متحده امریکاست و جعل‌کردن آن‌ها بسیار دشوارتر است. از آن جا که این کمپانی هنوز محصول خود را تجاری‌سازی‌ نکرده، هیچ کشوری آن را در اختیار ندارد.

سیب‌زمینی سرخ‌کرده، پیاز سوخاری یا قارچ سوخاری؟ به نظرتان کدام یک از این پیش‌غذاهاسالم‌ترند؟

با توجه به اصل تنوع که در علم تغذیه مطرح است قارچ انتخاب بهتری است، زیرا پیاز در غذایی که در همان رستوران می‌خوریم یا در بیشتر غذاهای روزمره‌مان وجود دارد اما قارچ این‌طور نیست.

سیب‌زمینی سرخ‌کرده سالم‌تر است!

اساسا فست‌فودها و غذاهای چرب از نظر غذایی کمترین ارزش غذایی را دارند و با توجه به هرم غذایی می‌بینیم که این غذاها در راس هرم قرار می‌گیرند؛ به این مفهوم که کمترین مقدار مصرف ما طی روز به این خوراکی‌ها اختصاص می‌یابد. 

اساسا فرآیند سرخ کردن به آن شکلی که‌در رستوران‌ها و فست‌فود فروشی‌ها صورت می‌گیرد، یعنی ماده غذایی را در روغن فراوان و داغ غوطه‌ور می‌کنند، باعث می‌شود خوراکی پرچربی داشته باشیم که علاوه بر ارزش غذایی پایین، باعث چاقی و عوارض آن می‌شود.

ضمن اینکه حرارت بالا ارزش غذایی ماده غذایی را، که اینجا سـیب‌زمینی، قارچ و پیاز است، به شدت کاهش می‌دهد.

وقتی بحث سوخاری شدن پیش می‌آید، پودرهای سوخاری به شدت جاذب روغن هستند و اینکه می‌گویند غذاهای سوخاری شده طعم بهتری دارند، به خاطر همین روغن بیشتری است که جذب غذا می‌شود و میزان کالری بیشتری در مقایسه با غذای سرخ‌شده معمولی وارد بدن می‌کنند. 

همچنین قارچ و پیاز در ترکیبات خود موادی دارند که در فرآیند سرخ شدن، به شدت نسبت به حرارت حساس بوده و خاصیت خود را از دست می‌دهند.

اما سیب‌زمینی کمتر از پیاز و قارچ دچار افت ارزش غذایی می‌شود؛ در واقع ویتامین‌ها و املاحی که در سیب‌زمینی وجود دارد، در برابر حرارت مقاوم‌ترند.

بنابراین با اینکه هیچ‌کدام از این 3 خوراکی مورد توصیه نیست اما به نظر می‌رسد سیب‌زمینی کمتر مواد مغذی‌اش را از دست می‌دهد.

البته فراموش نشود که این پیش‌غذای پرکالری نباید بیش از حد مصرف شود، زیرا هر 100 گرم سیب‌زمینی 400 کیلوکالری انرژی دارد؛ یعنی به اندازه یک ناهار کامل!

اگر مجبورید، قارچ سوخاری بخورید!

فست‌فود‌ها انرژی بسیار بالایی دارند بنابراین اگر قرار باشد چیزی به عنوان پیش‌غذا هم میل شود، من ترجیح می‌دهم هیچ‌کدام از این 3 پیش‌غذا را انتخاب نکنم چراکه هر 3 سرخ‌کردنی و مضر هستند. 

اما اگر مجبور باشم یکی را انتخاب کنم، سیب‌زمینی سرخ‌کرده را به هیچ‌وجه انتخاب نمی‌کنم چراکه سیب‌زمینی خودش انرژی بسیار بالایی دارد و روغنی که به آن اضافه می‌شود نیز، همین‌طور است. بنابراین در کل انرژی زیادی به بدن می‌رساند و در کنار فست‌فود، بهتر است خورده نشود که فرد انرژی بسیار زیادی مصرف خواهد کرد.

از بین 2 گزینه دیگر هم، با توجه به اصل تنوع که در علم تغذیه مطرح است، قارچ را انتخاب می‌کنم، زیرا پیاز در غذایی که در همان رستوران می‌خوریم یا در بیشتر غذاهای روزمره‌مان وجود دارد اما قارچ این‌طور نیست و فقط در بعضی غذاها استفاده می‌شود.

بنابراین در شرایطی که مجبور باشم یکی از این 3 پیش‌غذا را انتخاب کنم، من قارچ سوخاری را ترجیح می‌دهم و انتخاب دومم پیاز سوخاری است و سیب‌زمینی سرخ‌کرده آخرین انتخابم خواهد بود.

سیب‌زمینی در بین غذاهای کربوهیدراتی یکی از بدترین انتخاب‌ها به حساب می‌آید چراکه سرخ‌کرده‌اش هم چربی اشباع زیادی داشته و هم ترکیبات نشاسته‌ای آن به سادگی جذب شده و قند خون را به سرعت بالا می‌برد

یا قارچ سوخاری یا پیاز سوخاری!

وقتی بحث سوخاری شدن و Deep Frying (سرخ کردن عمیق) مطرح باشد، خیلی فرق نمی‌کند که ماده اولیه چه چیزی است.

مخصوصا وقتی سرخ شدن عمیق در رستوران‌هایی صورت گیرد که از یک روغن چندین بار استفاده می‌شود و پدیده اکسیداسیون رخ داده و اسیدهای چرب اشباع توسط خوراکی جذب می‌شود. 

در واقع حتی اگر ماهی را، که یکی از سالم‌ترین انواع گوشت سفید بوده و اسیدهای چربش بهترین است، در روغن زیاد سرخ کنیم، نه تنها اسیدهای چرب اشباع ماهی که در برابر نور و حرارت حساسند، از بین می‌رود، که اسیدهای چرب اشباع روغن‌های مخصوص سرخ‌کردن هم وارد ماهی شده و به این ترتیب یک خوراکی سالم و مفید به یک خوراکی نامرغوب و حتی مضر تبدیل می‌شود.

بنابراین سیب‌زمینی سرخ‌کرده، قارچ سوخاری و پیاز سوخاری هیچ فرقی با هم ندارند و همان حرارت زیاد، روغن و اکسیداسیونی که اتفاق می‌افتد، همگی باعث از بین رفتن مواد مغذی این خوراکی‌ها می‌شوند.

به عنوان مثال سیب‌زمینی حاوی املاح معدنی و ویتامین‌هایی از جمله ویتامین C است که این ویتامین با حرارت زیاد روغن به راحتی از بین می‌رود. به همین ترتیب مواد مغذی موجود در قارچ و پیاز هم از بین می‌رود.

شاید از این لحاظ که قارچ و پیاز، کالری و ترکیبات قند ساده کمتری دارند، کم‌ضررتر از سیب‌زمینی سرخ‌کرده هستند. 

سیب‌زمینی به دلیل نشاسته‌اش، شاخص گلایسمی بالایی دارد و در بین غذاهای کربوهیدراتی یکی از بدترین انتخاب‌ها به حساب می‌آید چراکه سرخ‌کرده‌اش هم چربی اشباع زیادی داشته و هم ترکیبات نشاسته‌ای آن مثل قند و شکر طبیعی به سادگی جذب شده و قند خون را به سرعت بالا می‌برد. به این ترتیب می‌توان گفت که سیب‌زمینی سرخ‌کرده بدترین انتخاب است.

منبع:salamatnews.com