خوش آمدید

سه عنصر اصلی در نوردهی عبارتند از:

۱- ایزو – میزان حساسیت سنسور دوربین های دیجیتال نسبت به نور

۲- دیافراگم – میزان باز یا بسته بودن روزنه ی دیافراگم در هنگام عکاسی

۳- سرعت شاتر – مدت زمانی که شاتر باز خواهد ماند

به کارگیری این سه عنصر در کنار یکدیگر می تواند یک نوردهی مناسب در عکس هایمان به ما ارائه دهد.

نکته بسیار مهم این است که تغییر در هر یک از این عناصر بر دو عنصر دیگر تاثیر می گذارد و نهایتا بر عکس شما تاثیر خواهد گذاشت.این بدان معناست که شما هرگز نمی توانید با بکارگیری یکی از این عناصر به یک عکس خوب دست پیدا کنید،بلکه باید هر سه عنصر را در نظر بگیرید و در مواقع لزوم از آن ها استفاده نمایید.

برای فهمیدن رابطه ی این سه عنصر و شناخت مثلث نور می توانید از ۲ مثال معروف استفاده کنید:

بسیاری از مردم برای فهم و توصیف رابطه ی بین ایزو،دیافراگم و سرعت شاتر از مثال های متفاوتی استفاده می کنند تا به ما کمک کنند بهتر این موضوع را درک کنیم.من در اینجا دو تا از معروف ترین و ساده ترین راه ها برای شناخت و فهم مثلث نور را برای شما توضیح خواهم داد.اما قبل از هرچیز این نکته را یادآور می شوم که این مثال ها،مانند اکثر مثال ها،کامل نیستند و فقط هدف را واضح تر و گویا تر می کنند.

۱- پنجره:

تصور کنید دوربین شما مانند یک پنجره است که دو بال در جلوی آن قرار دارد که باز و بسته می شود،درست مانند آن چه در عکس می بینید.

در این مثال باز یا بسته بودن دیافراگم همان سایز پنجره است،هرچه بزرگ تر باشید نور بیشتری وارد اتاق می شود و هرچه کوچک تر باشد نور کمتری وارد اتاق خواهد شد.

سرعت شاتر مدت زمانی ست که بال های پنجره باز خواهند بود،هرچه بیشتر باز بماند نور بیشتری وارد اتاق خواهد شد.

حالا تصور کنید شما در داخل این اتاق،رو به پنجره ایستاده اید و یک عینک آفتابی به چشم دارید.چشمان شما نسبت به نوری که از پنجره وارد اتاق می شود تقریبا بی تفاوت هستند.این اتفاق مانند همان ایزوی دوربین شماست.

راه های زیادی برای افزایش نور موجود در اتاق وجود خواهد داشت.شما می توانید مدت زمانی که بال های پنجره باز است را افزایش دهید (یعنی شاتر را مدت زمان بیشتری باز بگذارید)، شما می توانید اندازه ی پنجره را بزرگ تر کنید (یعنی دیافراگم را بازتر کنید)، همچنین شما می توانید عینک آفتابی خود را از چشم هایتان بردارید (یعنی ایزو را افزایش دهید).

به هر حال این مثال کامل نبود اما به شما کمک می کند با استفاده از همین ایده بتوانید راحت تر مثلث نور را بشناسید.

۲- آفتاب گرفتن:

یکی از مثال هایی که به تازگی توسط یکی از دوستانم با آن آشنا شدم این بود که تصور کنیم سیستم نور دوربینما،مانند آفتاب گرفتن است!

همه ی ما دوست داریم پس از آفتاب گرفتن رنگ پوستمان زیبا باشد اما در بسیاری از مواقع پوست ما می سوزد،یک نوردهی مناسب باعث گرفتن یک عکس زیبا (رنگ پوست زیبا) می شود و یک نوردهی نا مناسب باعث سوختن و از بین رفتن عکس (سوختن پوست) می شود.

در این مثال پوست ما و حساسیت آن نسبت به نور خورشید شبیه به همان ایزوی دوربین ماست،پوست بعضی از انسان ها نسبت به بقیه حساس تر است.

سرعت شاتر در این مثال تشبیه شده به مدت زمانی که ما زیر آفتاب سپری می کنیم.هرچه بیشتر زیر آفتاب بمانید شانس بیشتری برای رسیدن به یک رنگ پوست زیبا خواهید داشت،البته نباید فراموش کرد زیاده روی در این کار موجب سوختن پوست شما خواهد شد! چیزی شبیه به همان نوردهی زیاد یا Over Exposed در عکاسی!

دیافراگم تشبیه شده به کرم ضد آفتابی که شما استفاده می کنید.کرم ضد آفتاب با توجه به استحکام و توانایی اش میزان مشخصی از نور خورشید را بازتاب می دهد،بکار گرفتن یک کرم ضد آفتاب قوی موجب رسیدن نور کمتری به پوست شما خواهد شد.در نتیجه فردی با پوست حساس نسبت به نور،با استفاده از کرم ضد آفتاب می تواند مدت زمان بیشتری از نور خورشید استفاده کند (یعنی با کوچک کردن روزنه دیافراگم میتوان میزان حساسیت سنسور نسبت به نور – ایزو – را افزایش داد).

همانطور که گفتم؛هیچ مثالی کامل نیست و نمی تواند دقیقا مشبه را توضیح دهد،اما این مثال ها می توانند در امر یادگیری کمک شایانی به شما بکنند.

از هرچه می توانید استفاده کنید!

تسلط کامل به مبحث نوردهی و توانایی گرفتن عکس با نور مناسب نیازمند تمرین و تکرار بسیار خواهد بود.این کار شبیه به یک چشم بندی است و حتی عکاسان با تجربه نیز تنظیمات خود را آزمایش می کنند تا اشتباهی رخ ندهد.به یاد داشته باشید تغییر دادن هر یک از این عناصر فقط در نوردهی عکس شما تاثیر نمی گذارد بلکه هر یک از عناصر می تواند تاثیرات دیگری در عکس داشته باشید (برای مثال همان طور که در مقالات گذشته گفتیم تغییر دیافراگم موجب تغییر عمق میدان، تغییر ایزو موجب تغییر میزان نویز و تغییر سرعت شاتر موجب تغییر سرعت سوژه در عکس خواهد شد).

نکته ی قابل توجه در رابطه با دوربین های دیجیتال این است که آن ها بهترین گزینه برای یادگیری مثلث نور هستند،زیرا در این دوربین ها شما می توانید با کمترین هزینه و انرژی موارد متعددی را امتحان کنید و به نتایج مختلفی دست پیدا کنید.شما می توانید بدون صرف هزینه هر تعداد عکسی که می خواهید بگیرید،همچین می توانید از حالت های اتوماتیک و دستی آن استفاده کنید، معمولا دوربین های دیجیتال حالت های نیمه اتوماتیک نیز دارند مانند حالت تقدم سرعت شاتر و یا تقدم دیافراگم که به شما اجازه می دهند فقط یک یا دو متغیر از مثلث نور را تغییر دهید و بقیه متغیر ها با توجه به یک یا دو متغیری که شما تغییر داده اید به شکل اتوماتیک تغییر می کنند.

شرکت استون مارتین قصد دارد از یک خودروی سبز رونمایی کند که امید است به عنوان نخستین خودروی با سوخت هیدروژن بتواند یک دور از رقابت بین المللی ورزش موتوری را تکمیل کند. خودروی هیبرید هیدروژنی Rapide S در رقابت ورودی ۲۴ ساعته نوربوگریگ آلمان امسال شرکت خواهد کرد که با صدمین سالگرد این شرکت خودروسازی انگلیسی مقارن شده است. اما این خودروسازان قصد دارند پتانسیل سبز این خودرو را برای آینده در یکی از مطلوبترین مسیرهای مسابقه جهان اثبات کنند. استون مارتین برای اثبات ممکن بودن یک رقابت دی‌اکسید کربن با کارشناسان هیدروژن شرکت Alset Global همکاری کرده است. هنگامی که هیدروژن با اکسیژن در هوا ترکیب می‌شود، محصول نهایی آب خواهد بود. این خودرو از یک موتور شش لیتری V12 با این جنبه ترکیبی برخوردار بوده که قادر به حرکت با هیدروژن خالص گازی، بنزین خالص یا ترکیبی از هر دو است. 

 ایسنا، Rapide S می‌تواند به سرعت ۳۰۵ کیلومتر در ساعت دست پیدا کرده و شتاب آن از صفر تا ۱۰۰ کیلومتر ۴٫۷ ثانیه است. با این حال اجرای دقیق این خودرو با سوخت هیدروژن به طور کامل در آلمان آزمایش خواهد شد. این در حالی است که با وزن اضافی کپسول‌های هیدروژن که دو تا در عقب و دو کپسول در کنار راننده قرار دارد، به نظر نمی‌رسد این خودرو تنها با سوخت هیدروژن بتواند به چنین سطوح اجرایی دست یابد. همچنین معلوم نیست که آیا این خودرو می‌تواند بیشتر از یک دور را کامل کرده و سپس به قابلیت ترکیبی بنزین هیدروژن خود بازگردد. اما بدون توجه به جایگاه نهایی در این رقابت، شرکت استون مارتین از تلاش خود برای تکمیل یک دور از این مسابقه راضی و مغرور خواهد بود

پژوهشگران آمریکایی با استفاده از روش تاریخ‌نگاری رایودکربنی موفق به رمزگشایی از تقویم باستانی مایاها شدند.

 (ایسنا)، سه تقویم متفاوت مایاها شامل تقویم مقدس Tzolk'in است که یکسال آن 260 روز محاسبه می‌شد و برای انجام برنامه‌های مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت؛ تقویم دوم که Haab نام دارد و یکسال 365 روز بطول می انجامد و از تغییرات فصلی برای شمارش روزها استفاده می‌شود و تقویم سوم شمارش بزرگ (Long Count) نام دارد؛ این تقویم 5125 ساله که در روز 21 دسامبر 2012 پایان یافت از 144 هزار روز- باکتون، هفت هزار و 200 روز- کاتون، 360 روز- تون، 20 روز- وینال و یک روز- کین تشکیل شده است.

محققان دانشگاه پن استیت در پنسیلوانیا با تنظیم (کالیبره) کردن تقویم شمارش بزرگ بر روی تقویم مدرن اروپایی، موفق به رمزگشایی از آن شده‌اند.

پروفسور «داگلاس کنت» باستان شناس زیست محیطی و سرپرست تیم تحقیقاتی خاطرنشان می‌کند: در روش های تطبیق تقویم شمارش بزرگ با تقویم مدرن اروپایی از حوادث تاریخی و نجومی استفاده می‌شود که چندان قابل اطمینان نیستند.

یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران برای تطبیق تقویم باستانی مایاها از روش همبستگی گودمان- ماتینز- تامپسون (GMT) استفاده کردند؛ این همبستگی نشان می دهد که ایجاد تاریخ در ششم سپتامبر 3114 پیش از میلاد روی داده است.

در این روش از ترکیب شتاب‌دهنده طیف سنج جرمی کربن- 14 و کالیراسیون با استفاده از نرخ رشد درختان استفاده شد؛ نرخ رشد درخت با رهگیری سالانه تغییرات در جذب کلسیم در فصول بارانی محاسبه شد و تغییرات جوی کربن-14 در طول دوران کلاسیک مایاها حاکی از نوسانات شدید در طول زمان بوده است.

با قرار گرفتن و تطبیق تقویم باستانی «شمارش بزرگ» در تقویم مدرن اروپایی، امکان درک زمان وقوع حوادث در عصر مایاها با رویدادهای تاریخی در سایر نقاط جهان فراهم می شود.

نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

دانشجویان و دانش‌آموزانی که برای امتحانات درس می‌خوانند می‌توانند حافظه خود را با پخش اصواتی که با امواج مغزی آنها منطبق است، در زمان خواب ارتقا بخشند.

(ایسنا)، دانشمندان دانشگاه توبینگن دریافتند که صداهای برنامه‌ریزی شده‌ای که با سرعت مشابه فعالیت مغزی در طول خواب بالا و پایین می‌روند می‌توانند حافظه را ارتقا ببخشند.

به گفته محققان، این روش می‌تواند به ارتقای حافظه اطلاعاتی افراد درباره چیزی که در روز قبل آموزش دیده‌اند کمک کند.

این شیوه همچنین می‌تواند به افراد مسن که از مشکلات حافظه رنج می‌برند نیز کمک کند.

این تحریک صوتی بویژه زمانی موثر است که صداها همگام با ریتم نوسان آهسته مداوم در طول خواب عمیق باشند.

محققان از الکتروانسفالوگرافی برای تطبیق صداهای پخش شده از هدفون با امواج مغزی داوطلبان استفاده کردند. هنگامی که صداهای ناهمگام با امواج مغزی این افراد پخش می‌شد، هیچ پیشرفتی در حافظه آنها بوجود نمی‌آمد اما در حالت معکوس این داوطلبان می‌توانستند خاطرات بیشتری را به یاد بیاورند.

به گفته محققان، این صداها همچنین باعث قویتر شدن ریتم امواج مغزی شده که امکان استفاده از آن برای ارتقای کیفیت خواب را بوجود می‌آورد.

این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

علاقه‌مندان روس به ماجراهای فضا با بررسی تصاویر مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا موفق به شناسایی چیزی شبیه به بقایای فرودگر مارس 3 شوروی در سیاره سرخ شده‌اند که در سال 1971 در آن فرود آمده بود.

 (ایسنا)، این فرودگر شوروی سابق اولین فضاپیمایی بود که به مدت زمان کافی برای ارسال داده‌ها به زمین در زمان فرود به مریخ دوام بیاورد.

با این حال، پس از ارسال داده برای تنها 14.5 ثانیه پس از فرود در روز دوم دسامبر 1971، فرودگر مارس 3 به دلایل نامعلوم خاموش شد.

اکنون گروهی از طرفداران روسی مریخ که پیشرفت‌های مریخ‌نورد کنجکاوی را بصورت آنلاین دنبال می‌کنند، ممکن است بقایای این فرودگر را پس از سالها شناسایی کرده باشند.

این شهروندان علاقه‌مند از یک تلاش منبع‌یابی جمعیتی برای بررسی این فرودگر در تصاویر ارسالی از محل فرود از مدارگرد اکتشافی مریخ که از سال 2006 در اطراف این سیاره گردش می‌کند، استفاده کردند. این مدارگرد در سال 2005 به سوی سیاره سرخ اعزام شده و جوانترین و قدرتمندترین مدارگرد ناسا برای بررسی مریخ از بالا است.

این علاقه‌مندان در تصویری از سال 2007 متوجه مناظری شبیه به فرودگر مارس 3 به همراه چترنجات، سپر حرارتی و موشک ترمزی نهایی آن شدند. این مناظر مشابه اندازه و شکل اصلی این فضاپیما بوده و دقیقا به شکلی که یک ماموریت ممکن است در مریخ وارد شده، فرود آمده و در سطح قرار بگیرد،‌ چیده شده‌اند.

اما هنوز نمی‌توان به شکل مطمئن اظهار کرد که این تصویر نشانگر مارس 3 است.

الکساندر باسیلوسکی، دانشمند روسی و مشاور این گروه از موسسه زمین شیمی و شیمی تحلیلی ورنادسکی در مسکو با تیم مدارگرد اکتشافی مریخ تماس گرفته و خواستار پیگیری تصویر توسط این فضاپیما برای تائید این مناظر شد.

دوربین وضوح بالای HiRISE این مدارگرد با ثبت تصویر مجدد از این محل در اواسط ماه مارس این مناظر را تائید کرد.

پس از مارس 3، اتحاد شوروی سابق دو بار دیگر برای فرود فضاپیما بر سطح مریخ در ماموریتهای مارس 6 و مارس 7 در سال 1973 تلاش کرد اما هر دو بی نتیجه بودند. اولین خودرویی که توانست در فرود به مریخ دوام بیاورد، فرودگر وایکینگ 1 بود که در ژوئیه 1976 بر سطح سیاره فرود آمد.