خوش آمدید

در معجم کبیر طبرانی آمده است: با روم می‌‌جنگیدیم که به یکی از کلیساهای ایشان وارد شدیم. در آن سنگی بود که روی آن نوشته شده بود: آیا امتی که حسین را می‌کشند شفاعت جد او را در روز قیامت امید دارند؟!

یکی از مسائلی که درباره امام حسین علیه‌السلام مطرح‌ می‌شود این است که قبل از تولد ایشان، ماجرای کربلا و شهادت امام مطرح شده بود. سوال این است که آیا در منابع اهل سنت نیز این مساله منعکس شده است یا نه؟

در منابع اهل سنت مواردی از ذکر یاد ابی عبد الله الحسین علیه‌السلام حتی قبل از تولد ایشان و قبل از زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است.

بقیه در ادامه مطلب...

بنی‌‌‌امیه با رفتارهای خود اسلام را کاملاً وارونه کردند. اگر قیام امام حسین(ع) نبود امروز اسلام واقعی از اسلام اموی متمایز نبود، آنها مردم شام را چنان فریفته بودند که گمان می‌‌‌کردند پیامبر خویشانی غیر از آنها ندارد.

یکی از سؤالات درباره قیام حسینی این است که چرا اگر امام حسین علیه‌‌السلام قیام نمی‌‌کرد اسلام از بین می‌‌رفت با این که مردم نماز و روزه خود را می‌‌خواندند، حج می‌‌رفتند و ظاهرشان خوب بود. بعد از قیام امام حسین و مرگ یزید نیزافراد ستمگر دیگری به قدرت رسیدند که ائمه ما را به شهادت رساندند پس تفاوت اوضاع در چه بود؟

بقیه در ادامه مطلب...

امام صادق علیه‌السلام درباره مجالس عزاداری فرمودند: «إِنَّ تِلْکَ الْمَجالِسَ أُحِبُّها فَأَحْیُوا أمْرَنا؛ این گونه مجالس (شما) را دوست دارم، از این طریق مکتب ما را زنده بدارید!»

درباره فضیلت گریه و عزاداری بر سالار شهیدان امام حسین علیه‌السلام روایات زیادی وارد شده است و تاکیدات فراوانی در این‌باره از امامان معصوم علیهم‌السلام شده است.

سؤال مهمی که لازم است به آن پاسخ داده شود این است که این‌ همه تاکید بر گریه و عزاداری بر امام حسین علیه‌السلام برای چیست؟ چه فلسفه‌ای دارد؟ چه فوائد و آثاری بر آن مترتب است؟

این پرسش‌ها را در چند مرحله - با استفاده از بیانات و کتاب‌های آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی و آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی - پاسخ می‌گوییم.

بقیه در ادامه مطلب...

بعثی‌ها به خاطر یک نخ سیگار یا یک قرص نان اضافی دست به کارهایی می‌زدند که در نهایت خودشان را خراب می‌کردند. یکی از اینها، معروف به «حبیب عرب» بود که در سلول‌های بغداد 13 نفر از اسرا را در حالی که تشنه بودند، به شهادت رساند.

پس از عملیات کربلای 4 و زدن سیلی به دشمن، از آنجا که سعادت شهید شدن را نداشتم، به پادگان برگشتم. عملیات کربلای 5 چند روز بعد شروع شد. در چهار مرحله شرکت کردیم و هر چهار بار به خواست خدا دشمن را شکست دادیم. در مرحله پنجم عملیات بود که هر دو پایم به شدت مجروح شد. غیر از آن تیری به کمرم خورده بود و موج انفجار هم سرم را به درد آورده بود. حدود 12 ساعت روی زمین افتاده بودم تا این که صبح شد و نیروهای عراقی با تانک‌هایشان آمدند و بچه‌های مجروح را زیر تانک گرفتند، هرکس نمی‌توانست فرار کند اسیر می‌شد چون همه ما در محاصره قرار گرفته‌ بودیم. تانک‌ها از روی جنازه شهدا یا بچه‌‌های مجروح گذشتند؛ ولی از شانس بد از روی من رد نشدند. نمی‌توانستم تکان بخورم. ساعت 10 صبح بود. عراقی‌هایی که آنجا می‌گشتند، مرا دیدند خودم را به مردن زدم. آنها جلو آمدند و چند تیر بی‌هدف به سویم شلیک کردند. به حالت دمر روی زمین خوابیده بودم. برم گرداندند و نبضم را گرفتند. وقتی دیدند زنده هستم، خرج یک آر. پی‌. جی را که کنارم افتاده بود، باز کردند و شروع کردن به سرو کمر من زدن.

بقیه در ادامه مطلب...

اشعارى که در مراسم عاشورا به کار گرفته مى‏شود بایستى حاوى مفاهیم عالى و پیام‏هاى آموزنده عاشورا باشد نه در بردارنده نگاه‏هاى جزیى و سطحى، تا شنونده نیز دچار بینشى سطحى و جزیى نشود.

 ضرورت آسیب شناسى

هر فرهنگ و آیینى با گذشت زمان، از برخى دگرگونى‏هاى اجتماعى اثر مى‏پذیرد و در صورت بى‏توجهى به این روند، انحراف آن از هدف اصلى آغاز مى‏شود و به اصطلاح دچار آسیب مى‏گردد. فرهنگ سوگوارى عاشورایى، یک سنت دینى است که ریشه در یک واقعه ی تاریخى دارد و به عنوان یک واقعیت اجتماعى در ذهن و اندیشه و روان شیعه جا گرفته و در قالب رفتار و مناسک اجتماعى ویژه ا ی ظهور مى‏یابد.

در واقع فرهنگ عاشورا موضوعى است که از تلاقى روایت دینى و روایت تاریخى پدید آمده است و مى‏توان از سوگوارى عاشورایى تعبیر به آینه ی تمام نماى حرکت، اهداف و پیامدهاى انقلاب عاشورا نام برد و آموزه‏هاى اجتماعى آن را در راستاى اندیشه ی ناب اسلامى، نمادى کامل از آموزه‏هاى دین برتافت زیرا این فرهنگ، یک سنت دینى است که ریشه در تاریخى مقدس و جغرافیایى آسمانى دارد. از این رو آثار متعدد و بى‏شمارى بر روان و رفتار شخص باقى مى‏گذارد.

هم‏چنین پای بندى به فرهنگ اصیل عاشورا، یکى از بهترین راه کارهاى رسیدن به تعالى فرهنگى در جامعه است. چرا که این فرهنگ سازنده، همه ی نیازهاى یک جامعه ی آزاد و ارزشى را به طور ذاتى در بر دارد و با اثر گذاشتن در روح و جان و فطرت بشر اعم از مسلمان و غیر مسلمان، آنان را به سوى خود جذب مى‏کند. همچنین بازتاب تلاش‏هاى سیاسى حضرت زینب‏(ع) و روشنگرى‏هاى ارزشمند ایشان که پیرو قیام شکوهمند کربلا صورت گرفت، به خوبى احیاگر روح حماسه و پای دارى در جامعه است.

تحلیل دستاوردهاى قیام کربلا، و حرکت‏هاى بیدارگرانه ی پس از آن، و نیز بررسى و تدقیق در مواضع سیاسى و شیوه ی مبارزاتى آنان در فضاى خفقان‏بار دوران اموى، در فرهنگ‏سازى عاشورایى و حماسه آفرینى اجتماعى، نقش به سزایى خواهد داشت. بنابر این باید برخورد جدى‏ترى با موضوع سوگوارى داشت و آن را مقوله‏اى نمادین و به دور از هدف و برنامه نپنداشت.

بقیه در ادامه مطلب...