خوش آمدید

 اگر بانوان جوامع اسلامی،سیره ی عملی و اوصاف اخلاقی شیرزن کربلا را الگو و اسوه ی خود قرار دهند، روز به روز ارزش ها و فضایل آنان شکوفاتر خواهد شد و بی شک در صورت تحقق چنین مهمی،زمینه ی سعادت دنیا و آخرت برای مسلمانان مهیا خواهد شد.

بی تردید یکی از مهم ترین عوامل تربیت و پرورش فضلیت های اخلاقی و نیز تثبیت و انتقال ارزش-های فرهنگی و اعتقادی، استفاده از الگوهای مناسب است؛ چرا که الگو و سرمشق به لحاظ برخورداری از ویژگی های خاصی می تواند به روند حفظ و انتقال فضایل و آموزه های تربیتی سرعت بخشیده، به تعمیق و ماندگار شدن آن ها کمک نماید.

در مجموعه ی تعالیم اسلام، به ویژه در مسائل مربوط به تعلیم و تربیت، نه تنها توصیه و تاکید بر استفاده از شیوه ی الگویی شده بلکه علاوه بر تبیین مشخصات و ویژگی های یک الگوی مناسب، در موارد ضروری، مصداق نیز ذکر شده است. علاوه بر این، گاهی راه های بهره برداری از الگوها نیز مورد اشاره قرار گرفته. یک مورد آن مربوط به جنگ احزاب در قرآن کریم است که از شخص پیامبر اکرم(ص) به عنوان «اسوه  ی حسنه» یاد می شود.

«لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه به درستی که در زندگی و عمل کرد رسول خدا(ص) برای شما اسوه و سرمشق نیکویی است» (احزاب 21) با توجه به مفهوم واژه ی اسوه، منظور آیه این خواهد بود که اگر می خواهید در مسیر صراط مستقیم قرار گیرید، به رسول خدا(ص) اقتدا کنید و از رفتار و کردار او پیروی و تبعیت کنید. البته قرآن بلافاصله این هشدار را نیز مطرح می سازد که تنها کسانی می توانند پیامبر اکرم(ص) را الگو و سرمشق خود قرار دهند که به خدا و روز رستاخیز اعتقاد داشته باشند و هرگز در لحظات زندگی خویش از یاد خدا غافل نگردند.

در این راستا، توجه به حفظ سلامت فکری و اعتقادی بانوان از اهمیت و ضرورت بیشتری برخوردار است؛ چرا که همواره در طول تاریخ خطرناک ترین نقشه های دشمنان از طریق نفوذ و ایجاد تغییر در نوع تفکر و بینش این قشر از جامعه عملی شده است.به  علاوه، حفظ سلامت بینش و دیدگاه های ارزشی بانوان هر جامعه ای به لحاظ نقش بسیار مهمی که در تربیت نسل جدید دارد، تضمین کننده سلامت فکری و فرهنگی سایر اقشار نیز محسوب می شود.

یکی از چهره های برجسته ی جهان اسلام - که به دلیل برخورداری از ویژگی های منحصر به فرد در تمام زمینه ها می تواند به عنوان یک الگوی به تمام معنی در همه  اعصار مطرح شود - حضرت زینب(س) است. بی شک همه ی کمالات آن حضرت در کل، علاوه بر بیان ابعاد مختلف شخصیت بی نظیر این بانوی بزرگوار، به درجه ی بالای عرفان و خداشناسی او دلالت دارد. اگر مرتبه ی توحیدش قریب به مرتبه ی توحید حضرات معصومان(ع) نبود، هرگز نمی توانست سکان دار طوفان کربلا باشد.

این بانوی گران قدر در یکی از حساس ترین برهه های تاریخ اسلام، از طریق تدبیر و فداکاری و شهامت، خطری را که متوجه  کیان اسلام بود، برطرف نمود. امروز نیز بانوان جامعه ی اسلامی می-توانند از طریق اقتدا به سیره و عمل کرد و فضایل شیرزن کربلا حضرت زینب کبری(س) همه ی دسیسه های ناجوان مردانه ی استکبار جهانی را در استیلا بر افکار بانوان مسلمان خنثی نمایند.

این نوشتار که با هدف گرامی داشت سال روز میلاد عقیله ی بنی هاشم به نگارش درآمده، می کوشد تا پس از مروری کوتاه به وقایع زندگی آن حضرت، اشاره ای نیز به برخی از کمالات و فضایل والای ایشان داشته باشد.

بقیه در ادامه

 شهید حسن شاطری یا همان «مهندس حسام خوشنویس» نوروز سال 91 پیام تبریکی برای دوستان‌شان ارسال کرد که در کنار تبریکات متداول به ‌واقع نشان‌دهنده دغدغه‌ها و آرمان‌های این شهید بزرگوار بود.

  ایام نوروز سال 92 با چهلمین روز شهادت سردار گرانقدر اسلام "شهید حسن شاطری" و یا همان "مهندس حسام خوشنویس" لبنانی‌ها مصادف شده است. آنچه در ادامه می‌آید، پیام تبریک نوروز 91 شهید شاطری به دوستان‌شان است.

ایمیلی که به قول دریافت کننده پیام، "باید تا آخر آن را خواند تا دغدغه‌های واقعی او را شناخت." به گفته او که چند سال افتخار آشنایی با این شهید عزیز را داشته، "این متن حاوی جملاتی است که واقعیت نگرانی او بود و هر وقت او را می‌دیدیم شروع به گفتن اهمیت قرآن و غیره می‌کرد..." و ادامه داد "این واقعیت شهید عزیزی است که با رفتنش آنهایی را که او را می‌شناختند بسیار داغدار کرد." دوستانش می‌گویند "هنوز نمی‌شود نبودش را باور کرد..."

*خدایا، شکر که فرصت دادی در مزرعه عمر بکاریم...

ألسّلامُ علی ربیعُ الانام و نضرة الایام

سلام بر بهار و شکوفایی مردمان و شادابی و نشاط روزگاران - سال نو بر شما و خانواده محترمتان مبارک باد

بنام خداوندی که بدیع است و هر روز و هر لحظه خلقی نو و نوروزی جدید میآفریند ولا یشغله شأنٌ عن شأن!

یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبّر اللیل و النّهار

و یا محوّل الحول والاحوال، حوّل حالنا الی احسن الحال

خداوندا در آخرین دقایق سال، ترا شکر و سپاس می گزاریم که فرصت و نعمت حیات را در این سال نیز نصیب و روزی فرمودی و فرصت دادی تا در مزرعه عمر بکاریم و اینک که طبیعت در طلیعه بهار، جان و حیات دوباره می‌یابد، ما نیز بر بهار جانها، آن امام معصوم و قطب عالم امکان سلام و درود میفرستیم و سال نو را با تجدید عهد و ارادت به آن ذخیره الهی آغاز میکنیم و از خداوند مسئلت می‌نمائیم که نصیب و روزی‌مان را از برکات و هدایت‌های آن امام هادی بیش از پیش قرار دهد و جان ما را زنده و بهاری و شادابی و نشاط ما را در ظلّ هدایت‌ها و برکات ایشان مستدام و مستمر نماید:

ألسّلامُ علی ربیعُ الانام و نضرةُ الایّام, سلام بر بهار و شکوفایی مردمان و شادابی و نشاط روزگاران.

امیرالمؤمنین علیه السلام در کلامی نورانی میفرمایند: «تعلّموا القرآن فانّه ربیع القلوب» قرآن را یاد بگیرید، که به راستی قرآن بهار دلها است.

آیه‌ای از قرآن کریم به یادم آمد که خداوند سبحان از مؤمنین می‌خواهد که خدا و رسولش را اجابت کنند تا زنده شوند : "یا ایها الذین آمنوا استجیبوا لله و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم", ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا و رسولش را اجابت کنید، آنگاه که شما را می‌خوانند برای آنچه شما را حیات و زندگی می‌بخشد!

و به قول ملّای رومی که می‌گوید:

مسلمانان، مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید, که کفر از شرم یار من مسلمان‌وار می‌آید

برون شو ای غم از سینه که لطف یار می‌آید, تو هم ای دل ز من گم شو که آن دلدار می‌آید

نگویم یار را شادی که از شادی گذشت‌ست او, مرا از فرط عشق او ز شادی عار می‌آید

مسلمانان مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید, که کفر از شرم یار من مسلمان‌وار می‌آید

برو ای شکر کین نعمت ز حد شکر بیرون شد, نخواهم صبر گرچه او گهی هم کار می‌آید

روید ای جمله صورت‌ها که صورت‌های نو آمد, علم‌هاتان نگون گردد که آن بسیار می‌آید

در و دیوار این سینه همی درد ز انبوهی, که اندر در نمی‌گنجد پس از دیوار می‌آید

پس بهار به طبیعت جان میبخشد و امام به مخلوقات و قرآن به قلب و جان انسانها...

بیائید برای سال آینده از خدا بخواهیم ما را توان و قوتی مضاعف عطا فرماید تا رابطه‌مان را با امام علیه السلام و کتاب و در واقع با آن دو ثقل، کتاب و عترت که پدر امّت، رسول اکرم (ص) به‌ آنها مکرراَ وصیت و سفارش می‌نمود ترمیم و اصلاح نمائیم تا در سایه آن حیاتی نیکو و مبارک بیابیم.

اعتراف کنیم که هم در شناخت و اتباع از امام علیه السلام قصور داشته و داریم و هم در شناخت و اتباع از کتاب خدا، بطوری‌که امام امیرالمؤمنین علیه السلام کسی را نمی یافت که حتی درد دلش را باو بگوید و ناله‌هایش را با چاه نجوا می‌کرد و رسول اکرم (ص) نیز به تصریح قرآن کریم شکایت می‌کرد که: وقال الرسولٍ یا ربّ إنّ قومی اتّخذوا هذاالقرآن مهجوراَ. در آن روز رسول به شکوه و شکایت در پیشگاه خداوند عرض می‌کند: بارالها، تو آگاهی که امّت من این قرآن را به کلی متروک و رها کردند!!

بیاییم از خداوند سبحان و ذوات مقدس رسول اکرم و ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین استمداد بجوییم ما را بر این تصمیم و عزم یاری فرمایند تا رابطه خویش را با کتاب و عترت متحول نمائیم و مسلمانی‌مان را تجدید نمائیم و از برکات و ذخایر این دو منبع پربرکت و لایتناهی بیش از پیش بهره‌مند شویم و ارتزاق نمائیم و از آن حیات پاک و طیبه موعود حظّ و نصیبی بیابیم.

این مقاله را تقدیم و برای خود و همه دوستان و همه امّت اسلام در سال آینده همه برکات قرآن و عترت را آرزو می‌نمایم و امیدوارم جهان اسلام در زیر سایه پربرکت این دو ثقل عظیم، به مجد و عظمت درخور شأن آن رسول و آن مکتب الهی نایل آید.

مهجوریت قرآن

قرآن کتابی است که با نام خدا آغاز می‌شود و با نام مردم پایان می پذیرد. کتابی آسمانی است اما ــ بر خلاف آنچه مؤمنین امروزی می‌پندارند و بی‌ایمانان امروز قیاس می‌کنند ــ بیشتر توجه‌اش به طبیعت است و زندگی و آگاهی و عزت و قدرت و پیشرفت و کمال و جهاد!

کتابی است که نام بیش از ۷۰ سوره‌اش از مسائل انسانی گرفته شده است و بیش از ۳۰ سوره‌اش از پدیده‌های مادی و تنها ۲ سوره‌اش از عبادات ! آن هم حج و نماز! کتابی است که شماره آیات جهادش با آیات عبادتش قابل قیاس نیست…

کتابی است که نخستین پیامش خواندن است و افتخار خدایش به تعلیم وتعلم انسان با قلم…آن هم در جامعه‌ای و قبایلی که کتاب و قلم و تعلیم و تربیت مطرح نیست...

این کتاب از آن روزی که به حیله دشمن و به جهل دوست لایش را بستند، لایه‌اش مصرف پیدا کرد و وقتی متنش متروک شد، جلدش رواج یافت و از آن هنگام که این کتاب را ــ که خواندنی نام دارد ــ دیگر نخواندند و برای تقدیس و تبرک و اسباب‌کشی بکار رفت، از وقتی که دیگر درمان دردهای فکری و روحی و اجتماعی را از او نخواستند، وسیله شفای امراض جسمی چون درد کمر و باد شانه و … شد و چون در بیداری رهایش کردند، بالای سر در خواب گذاشتند...

و بالآخره، اینکه می‌بینی؛ اکنون در خدمت اموات قرارش داده‌اند و نثار روح ارواح گذشتگانش و ندایش از قبرستان‌های ما به گوش می‌رسد... قرآن! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته‌ام که هر وقت در کوچه‌مان آوازت بلند می‌شود همه از هم می‌پرسند "چه کس مرده است ؟"چه غفلت بزرگی که می‌پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است!

قرآن! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه‌نشین مبدل کرده‌ام. یکی ذوق می‌کند که ترا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق می‌کند که ترا فرش کرده، ‌یکی ذوق می کند که ترا با طلا نوشته، ‌یکی به خود می‌بالد که ترا در کوچک‌ترین قطع ممکن منتشر کرده و … آیا واقعاً خدا ترا فرستاده تا موزه‌سازی کنیم؟

قرآن! من شرمنده توأم اگر حتی آنان که تو را می‌خوانند و ترا می‌شنوند،‌ آن چنان به پایت می‌نشینند که خلایق به پای موسیقی‌های روزمره می‌نشینند...! اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می‌زنند "احسنت…!" گویی مسابقه نفس است…

قرآن! من شرمنده توأم اگر به یک فستیوال مبدل شده‌ای. حفظ کردن تو با شماره صفحه ، خواندن تو از آخر به اول ، ‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان‌ که ترا حفظ کرده‌اند، ‌حفظ کنی، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند.

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو... آنان که وقتی ترا می‌خوانند چنان حظ می‌کنند،‌ گویی که قرآن همین الآن به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن کرده‌ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم...

هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز. زندگی‌تان سرشار از نور و امید و شادی، نفس‌تان گرم، حیات‌تان پر رونق، سایه خدا و اولیائش بر زندگیتان مستدام و رضای حق همراه.

سال نو بر شما و خانواده محترم‌تان مبارک و حسن عاقبت نصیب‌تان باد!

ارادتمند و ملتمس دعا

م حسام خوشنویس

 بعضی از پرندگان به علت وجود پلک‌هایشان که مانند عینک غواضی عمل می کنند می توانند در عمق آب بروند، از طرفی چون مجیدی غواص بوده، پرنده مجیدی را دنبال خود می کشد، سپس به عمق آب رفته، مجیدی را با خود می برد.

 منطقه جفیر به لحاظ موقعیت استراتژیک خاص، در شرایط جنگی، برای دشمن بعثی از حساسیت بالائی برخوردار بود، به همین علت بعثی های عراق، منطقه را آب بسته بودند تا جلوی پیشروی نیروهای پیاده بسیجی را بگیرند.

یک گروه «12 نفره» از بچه های اطلاعات عملیات از لشکر خط شکن 25 کربلا برای شناسائی با لباس غواصی و اکسیژن، به زیر آب رفته و تا نزدیکی های مقر دشمن جلو می روند. اما معلوم نمی شود، که دیگر چرا هرگز باز نمی گردند و سرنوشت آنها چگونه شده است.

مدتی از این ماجرا می گذرد، تا این که یک بسیجی به نام « محمد مهدی مجیدی» اول صبح، به طور غیر محسوس برای شنا به آب می رود، هنگامی که به آب می زند، پرنده ائی را می بیند، به طرفش می رود، بعضی از پرندگان به علت وجود پلک‌هایشان که مانند عینک غواضی عمل می کنند می توانند در عمق آب  هم بروند، از طرفی چون مجیدی غواص بوده، یک حس غریبی با آن پرنده پیدا می کند، پرنده مجیدی را دنبال خود می کشد، سپس به عمق آب رفته، مجیدی را با خود می برد، پرنده در عمق آب بال بال می زند، مجیدی دلش برای پرنده می سوزد، فکر می کند دارد خفه می شود، در صورتی که دیگر خودش هم داشت نفس کم می آورد، اما کمی که جلوتر می رود، ناگهان شوکه می شود، دوازده شهید با لباس غواصی و اکسیژن، با طنابی به هم بسته شده می بیند، فوری بالا آمده آنقدر محو شهدا شده که دیگر پرنده را فراموش می کند، به سمت فرماندهی می رود، موضوع را به فرمانده گردان اطلاع می دهد، این موضوع شور حالی خاص به بچه ها می دهد، محمد مهدی از فرمانده گردان اجازه می خواهد که خودش سعادت دیدار با این دوازده شهید را داشته، خودش به تنهائی این دوازده شهید را بیرون بیاورد، از طرفی منطقه زیر آتش دشمن بوده باید تا غروب آفتاب صبر کنند، محمد مهدی ساعت شش غروب لباس غواصی پوشیده و از بچه ها می خواهد که فقط با صدای بلند زیارت عاشورا بخوانند، جوری که صدای آنها زیر آب هم شنیده بشود، مجیدی به آب می زند، هر شهیدی را که بیرون می آورد بچه ها با یک «یاحسین شهید»  با صلوات و تکبیر از شهید پذیرائی می کنند، شب هنگام شده و مجیدی از فرصت های خاص زیر آب، از نور منور استفاده می کند و همه دوازده شهید را تا ساعت یازده شب بیرون می آورد.

وقتی مجیدی بیرون آمد، بچه ها پرسیدند واقعا تو این همه شهید را چگونه بیرون آوردی؟

گفت: طنین زیارت عاشورا زیر آب پیچیده بود، من به هر شهیدی که دست می زدم، شهید منتظر تماس با دست های من بود، من اصلا خودم هم نفهمیدم، خود شهدا روی دست های من حرکت می کردند و من را به سمت شما می آوردند.

«محمد مهدی مجیدی» یک ماه پس از آن که به همراه پرنده غواص دوازده شهید را شناسائی کرده بودند، خود نیز در مورخ 24 بهمن سال 61 در منطقه عملیاتی فاو به شهادت رسید و به آن دوازده شهید شناسائی ملحق شد.

* نویسنده: غلامعلی نسائی

شهید حماسه‌ای است به دیرپایی ابدیت و به زیبایی آفرینش، پاسدار معنویت‌های دیرینه که با گذشت زمان جاودانه می‌ماند.

شهدا با ایثارگری و فدا کردن جان شیرین خود، از جان و مال و ناموس مردم ایران اسلامی دفاع کردند و با پر کشیدن به‌ سوی آسمان‌ها، ناب‌ترین درس‌ها و ارزش‌ها را برای ما به یادگار گذاشتند.

امروز همه ما وظیفه داریم با زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهدا، در انتقال آرمان‌ها و گنجینه ارزشمندی که از شهدا به یادگار مانده است، بکوشیم.

شهید کشتمند شریفی، جوان برومندی بود که در خط پدافندی فاو بر اثر اصابت ترکش به زیر گلو و پاره شدن رگ کنار گردنش به شهادت رسیده است.

این شهید والا مقام اهل اسلام‌آباد غرب بوده و نحوه شهادتش، خود نکته‌ها دارد.

این شهید بزرگوار در شب تاسوعا و بین 2 نماز به شهادت می‌رسد و همرزمانش از خوبی‌ها و رشادت‌هایش صدها خاطره دارند.

منبع عکس‌ها: همرزم شهیدان و رزمنده دوران دفاع مقدس: مسعود محمدی

سایت جهان نیوز، اسفند ماه مصادف است با سالگرد شهادت علمدار لشکر 14 امام حسین(ع) و عشقِ رزمندگان اصفهانی، حاج حسین خرازی. ایشان در سال 1365 و در جریان عملیات کربلای 5 شربت شهادت نوشید اما سه سال قبل، در اسفند ماه و طی عملیات خیبر، با آتشبار مستقیم دشمن به شدت مجروح شد و دست راستش قطع گردید.

عکسی که می بینید، تصویری است کمتر دیده شده از حاج حسین خرازی که ساعاتی پس از مجروح شدن در عملیات خیبر،پس از پایان عمل جراحی بی هوش روی تخت اتاق عمل قرار دارد.

شادی روحش صلوات