قدس آنلاين؛
ازدواج کند، خوب میشود!
یکی از باورهای نادرست درباره ازدواج این است که ازدواج میتواند به بهبود بیماران روانپزشکی کمک کند. منشاء شکلگیری این باور، این تصور نادرست است که مشکلات جنسی، علت بروز بیماریهای روانپزشکی هستند بنابراین اگر فرد از نظر جنسی ارضا و خلاء ناشی از نیاز جنسی او پر شود، شفا خواهد یافت!
معمولا خانوادههایی که چنین باور نادرستی دارند، فرزندان بیمار خود را به ازدواج تشویق میکنند و اگر در این کار موفق نشوند، به زور و اجبار متوسل خواهند شد درحالی که بروز بیماریهای روانپزشکی علل متعددی دارند؛ عوامل ژنتیکی، تجربههای زندگی، یادگیری و عوامل اجتماعی میتوانند دست به دست هم دهند و باعث بروز بیماری شوند. دارودرمانی و رواندرمانی بهترین گزینههای درمانی هستند، نه ازدواج.
ازدواج نوعی تغییر است و هر تغییری چه مثبت و چه منفی، استرسزاست. ازدواج بهعنوان تغییری مثبت و مهم، فشار روانی زیادی به بار میآورد. اگر والدین با این دید به ازدواج نگاه کنند، متوجه خواهند شد ازدواج نهتنها به درمان بیماریهای روانی کمکی نمیکند بلکه به عنوان یک عامل استرسزا میتواند این بیماریها را تشدید کند بنابراین اگر قرار است ازدواجی انجام شود، بهتر است زمانی باشد که بیماری روانی فرد درمان شده باشد. در اینگونه موارد برای ازدواج فرد بهتر است نظر نهایی درمورد بهبود بیمار را پزشک اعلام کند، نه خانواده.
بقيه در ادامه مطلب...