به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .

خوش آمدید

هر گونه نظر و پیشنهاد و انتقادی داشتید، در قسمت نظرات اعلام کنید.

 

«چگونه مي توان استرس دوران بارداري را کاهش داد؟» اين سوالي است که بيشتر مادران باردار و همسرانشان از متخصصان مي کنند. راهکارهاي ساده اي وجود دارد که به مادران براي کاهش اضطراب کمک مي کند.

* ماساژ: به نقل از سايت «Prevention» ماساژ در دوران بارداري سودمند است و به مادر در کاهش تنش روزانه کمک مي کند.

* پياده روي:پياده روي آرام در دوران بارداري باعث کاهش استرس مي شود.

*نوشتن:همه فکرهايي را که باعث بي خوابي شما شده است بنويسيد تا علاوه بر رهايي از استرس، خاطرات اين دوران را نيز ثبت کرده باشيد.

*خنديدن: خنده بهترين راهکار براي رفع استرس است.

*خواب: اتاق تاريک و ساکت، ملحفه هاي تميز و انتشار بوي آرامش بخش گياهان دارويي در ايجاد خواب موثر است زيرا به مغز کمک مي کند تا دوباره فعال شود.

*با دوستان بيرون برويد:حضور در جمع دوستان مي تواند روحيه فرد را ارتقا بخشد.

*در صورت نياز کمک بخواهيد:هنگامي که فشار زيادي را تحمل مي  کنيد. از ديگران کمک بخواهيد به عنوان مثال، اگر حوصله آشپزي نداريد از همسر خود بخواهيد تا غذا را آماده کند. در کارهاي منزل نيز از او کمک بگيريد.

*ساعاتي را براي خود اختصاص دهيد: در اين دوران نياز به استراحت بيشتري داريد. همچنين کارهاي مورد علاقه تان را انجام دهيد از جمله رفتن به بازار، پارک و...

*مطالعه کنيد:مطالعه کتاب به شما کمک مي کند تا از مشکلات فاصله بگيريد.

ادامه مطلب
پنج شنبه 19 اردیبهشت 1392  - 7:40 AM

 

برخی از افراد از تنهایی لذت می‌برند و معتقدند که، «تنهایی تنها دارایی تقسیم ناپذیر دنیاست». در این اوقات ارزشمند است که می‌توان با تمرین و مراقبه‌هایی خاص، بر توان شخصی افزوده و بر اعتماد به نفسمان بیفزاییم. اما اگر تنها ماندن برایتان هولناک است یا به آن علاقه‌ای ندارید، می‌توانید با در ذهن داشتن این ترفندها، اوقات سودمندتری برای خود بسازید و آن را برای توانمندی شخصی به کار گیرید.


جالب است که برخی معتقدند تنها ماندن و علاقه به تنهایی، کار درستی نیست و حتی می‌تواند نشانه‌ی بیماری روانی خاصی باشد! برخی دیگر نیز علائم دیگری برای این دسته از افراد می‌آورند؛ افرادی که تنهایی را برمی‌گزینند، ترجیح می‌دهند به جای رفتن به سالن‌های مجهز سینما (!)، در خانه از تماشای فیلم لذت ببرند. آن‌ها ترجیح می‌دهند غذا را سر میز کارشان صرف کنند و به دوستان و همکاران ملحق نشوند! یا تنها به این دلیل که ایده‌ای برای وقت گذرانی ندارند، با دیگران می‌جوشند!

بیایید با بعضی تمرین‌های ساده، از زمان‌های تنهایی کمال استفاده را ببریم. در ادامه از توصیه‌های راجر ای. ژیل، متخصص مشاوره‌های خانوادگی و ازدواج و اریک کلینبرگ، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه نیویورک و نگارنده‌ی کتاب «تنها شو»، مستفیض خواهیم شد و به مزیت‌های انکارناپذیر تنهایی و نحوه‌ی به کارگیری آن برای ارتقای توانمندی‌های فردی می‌پردازیم.

خود را به تفکرات سازنده مشغول سازید

بخشی از تنهایی که در وهله‌ی نخست ترسناک است، می‌تواند مفید فایده باشد. وقتی که افراد مزاحم و حواس‌پرت‌کنی در اطرافمان نیست، زمان بیشتری برای تعمق و تفکر داریم. ممکن است مانند بسیاری از افراد به دنبال زمانی برای گذراندن در غار تنهایی یا تفکر محض نباشید؛ چرا که شخصاً بی‌رحم‌ترین منتقد خود هستید و بی‌محابا خود را به نقد می‌کشید. بهتر است بکوشید به نحو سازنده‌ای خود را درگیر فکری نمایید تا به کنترل بهتری از احساسات و توان شخصی برسید. راجر در این باره معتقد است:

با صرف زمان و درک بهتر از عقاید درونی‌، دیگران و جهان پیرامون، می‌توانیم به دیدگاه و بینش بهتری دست‌یابیم. «اوقات تنهایی» به ما اجازه می‌دهد با دور شدن از شلوغی اطراف، به درک احساسی بهتری نائل آییم. بهتر است به جای نقد بی‌رحمانه‌ی رفتارهایمان یا نگرانی بی‌مورد از آینده، به تعمق پیرامون موضوعات مهم بپردازیم و اندک زمانی را صرف اقدامات مثبت و سازنده کنیم. می‌توانید زمان این نوع مراقبه‌ها را در صورت نیاز به یک یا چند روز برسانید. زمانی که مشغول تحلیل نقاط ضعف شخصی خود هستید، به فکر راه چاره نیز باشید. و بهتر است در تنهایی به افکار منفی اجازه‌ی عبور نداده و از آن‌ها دوری کنید.

البته اینکه افکار منفی به سادگی راه خود را به مغز آدمی پیدا می‌کنند، موضوع عجیبی نیست، که نیازمند تلاش هوشمندانه‌ی ما برای مقابله و مدیریت آن‌ها است. شاید بهتر باشد بکوشید به جای مقابله‌ی جانانه، چنین افکاری را به طریقه‌ای سازنده همراهی کنید. توصیه می‌کنیم زمان‌های تنهایی را به اوقاتی برای حل مشکلات فردی و درک و شناخت بهتری از خود صرف کنید و کمتر به نقادی از خویش بپردازید.

هرچه می‌خواهد دل تنگت بکن!

Untitled-1

بعضی از افراد تنها به خاطر اینکه در تنهایی حوصله‌شان سر می‌رود، از تنها ماندن بیزارند. اوقاتی که با دیگران هستید، می‌توانید از مزیت دسترسی به چندین فکر بهره برده و با ایده‌ی سایرین، اسبابی برای تفریح یا کار بیابید و به فعالیت‌های جذابی دست بزنید. در حالی که در تنهایی، این خودتان هستید که باید ابتکار عمل را به دست بگیرید. در این مواقع، بهتر است هر چه دلتان می‌خواهد انجام دهید و به جای سخت‌گرفتن به خودتان، بکوشید تا از شرایط موجود لذت ببرید.

شخصاً ترجیح می‌دهم در چنین موقعیت‌هایی به پیاده‌روی در نقاط و محله‌های ناآشنای شهر بپردازم. در واقع در این اوقات است که می‌توان با دقت و نکته‌سنجی، اطراف را به خوب رصد کرده و موضوعات جالبی برای سرگرم کردن خود پیدا کرد. بدین ترتیب، نه تنها کاری تازه و تجربه‌ای نو بدست آورده‌اید، بلکه خود را نیز سرگرم کرده‌اید. می‌توانید نقطه نظرات منحصر به فردی را فارغ از اینکه با چه کسی هستید، ارائه نمایید؛ البته این موردی نیست که مد نظر باشد. راجر در تحلیل این موضوع می‌گوید:

تأثیر عقیده‌ی دیگران بر ساخت و شکل‌گیری حس و حال اصلی ما بسیار مهم و کلیدی است؛ و می‌تواند به ایجاد حس خوب یا بد بودن در ما منجر شود. زمانی که به حال خود رها می‌شویم، نظر دیگران نسبت به ما و تأثیر متقابل آن از بین نمی‌رود. می‌توان با سر و شکل دادن به عقاید و پیش از تأثیرپذیری از دیگران، به تصویر شفاف و واضح‌تری از نیازها و علاقه‌مندی‌های خود دست پیدا کنیم. نمونه‌ای خوب از اینکه تا چه حد تحت تأثیر نظر دیگران قرار می‌گیریم، زمانی خودنمایی می‌کند که قصد ازدواج داریم. اگر قرار باشد، مدام نظر دیگران را نسبت به همسر آینده‌ی خود جویا شویم، و نقطه نظرات خود را با توجه به این عقاید پایه‌گذاری کنیم، مطمئن باشید که هرگز عاقبت به خیر نخواهیم شد!

از این گذشته وقتی امور روزمره‌ی خود را شبیه دیگران انجام می‌دهیم نیز کار خراب می‌شود. و اگر شبیه اغلب افراد باشید، ترجیح می‌دهید فیلم را در سالن سینما مشاهده کنید؛ حتی اگر در کنار دوستان به شما خوش نگذرد! و هیچ فرقی نمی‌کند که این موضوع را دوست داشته باشید یا خیر؛ عقیده‌ی افرادی که در حلقه‌ی اجتماعی شما هستند، بر شما تأثیر می‌گذارد. برای مثال اگر دوستانتان فیلمی را دوست نداشته باشند، با درک نقطه نظر آن‌ها، شما نیز نسبت به آن فیلم احساس مشابهی خواهید داشت. بهتر است در چنین مواقعی، به تنهایی به تماشا بنشینید تا بدون تأثیرپذیری از سایرین، به درک خوب و شخصی از فیلم دست یابید. با این کار ساده نه تنها احتمال لذت بردن از فیلم بیشتر می‌شود، بلکه این موضوع به شما اجازه می‌دهد تا تصویر دقیق‌تری از آنچه که دوست دارید، و موضوعات مهم شخصی، بدست آورید.

اتکای به نفستان بالا می‌رود

Untitled-2

وقت‌گذرانی بیشتر در تنهایی، می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس فرد منتهی شود. یعنی، اگر برای انجام وظایف محوله از کسی کمک نگیرید، به ناچار باید به خودتان متکی باشید که در نهایت نتیجه‌ی خوبی چون افزایش اتکای به نفس را در پی دارد. هر چند این موضوع بدان معنی نیست که در تمامی امور به طور خودمختار عمل نمایید؛ بلکه با برقراری توازنی بین کمک گرفتن از دیگران و اتکای به خود، به فردی خودساخته‌تر بدل می‌گردید. اگر بدون کمک سایرین در انجام امور مشکل دارید، راجر پیشنهادات خوبی برای شما دارد:

وابستگی بیش از اندازه بر دیگران می‌تواند از شما فردی فاقد توانایی‌های ضروری زندگی بسازد؛ مواردی که در زندگی شخصی و افزایش کارایی آن مهم هستند. تنها بودن و وادار کردن خود به انجام این قسم امور، راه بسیار خوبی برای آغاز روند یادگیری تازه‌ها است. حتی اگر نتیجه‌ی این کار چندان ایده‌آل نباشد، این واقعیت که آن را حداقل به طور شخصی آزمایش کرده و انجام داده‌اید، از اهمیت بالایی برخوردار است. موضوعی که می‌تواند به کسب احساس آرامش بیشتر کمک کند.

اگر بخواهید بعضی امور را شخصاً انجام دهید، با گزینه‌های متفاوتی روبرو خواهید بود و نیازی نیست که از گام‌های اولیه‌ی دشوار و بزرگ کار خود را آغاز نمایید و بهتر است با پروژه‌های ساده شروع نمایید. هر چه در این روند آموزش بیشتری ببینید، بیشتر متکی به خود خواهید شد و در نهایت ساده‌تر می‌توانید امور محوله را مدیریت کرده و به انجام برسانید. از این گذشته، هر چقدر توانایی‌هایتان بیشتر شوند، به دنبال راهکارهای بیشتری برای وقت‌گذرانی و لذت بردن خواهید بود.

لطفاً تعادل را حفظ کنید

هرچند در این مقاله مزایای وقت‌گذرانی در تنهایی را برشمرده‌ایم، لازم است تا در همه‌ی امور مراعات تعادل و توازن را نمایید. حقیقت آن است که نمی‌توان زندگی خود را کاملاً به تنهایی و دور از دیگران اداره کرده و وقت گذراند. آدمی موجودی اجتماعی است و نیاز به تعامل با دیگر افراد دارد که این نکته‌ای مهم و کلیدی است. اریک در این باره معتقد است:

همه می‌دانیم که جدا افتادن از اجتماع، موضوعی خطرناک است، پس بهتر است تعادل را حفظ کرده و بین تنهایی، فعالیت‌های اجتماعی و وقت گذراندن با سایرین، تعادلی مناسب برقرار کنید. به خاطر داشته باشید که علت خلوت گزینی‌ها، همانا آماده‌سازی شخصی و بازگشت وی با دستی پر به اجتماع است.

گذراندن وقت به تنهایی نباید به معنی خلوت گزینی ابدی و قطع ارتباط با سایرین باشد. می‌بایست با سایرین تعاملی سازنده داشته و ارتباطی پویا برقرار نمایید و به خصوص در اوقات تنهایی از استفاده از ابزارهای مرتبط با فناوری اجتناب کنید. در این زمینه اریک معتقد است که فناوری، عاملی مزاحم است که تنهایی فرد را خراب کرده و مزایای این خلوت گزینی را از بین می‌برد:

گرچه فناوری موجب تسهیل برقراری ارتباط می‌شود، موجب از بین رفتن تنهایی ما نیز می‌شود. امروزه می‌توانید در خانه تنها باشید و علی‌رغم این تنهایی فیزیکی، به کمک بستر شبکه‌های اجتماعی، درگیر فعالیت‌های اجتماعی متفاوتی شوید. این قابلیت می‌تواند مزایا و معایب خاص خود را به همراه داشته باشد و هنوز نمی‌دانیم که این شرایط به چه سبک و سیاقی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در مجموع بهتر است تعادل خوبی بین فعالیت‌های اجتماعی و خلوت‌گزینی برقرار نمایید تا بتوانید به فردی مفیدتر تبدیل شوید. بهتر است این تعادل را با توجه به شرایط و نیازهای درونی خود برقرار سازید. و سعی کنید از افراط و تفریط بپرهیزید که به قول شاعر، هر چه از حد بگذرد رسوا شود...

ادامه مطلب
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1392  - 11:34 AM

به انجام رساندن کارها

تقریبا برای همه ما اتفاق افتاده است هنگام صبح برای همه روز خود برنامه ریزی می کنیم اما در انتهای روز نیمی از آنها را انجام نداده ایم. اگر انرژی زیاد داشته باشیم شاید بتوانیم آنها را به انجام برسانیم. به همین دلیل، روش هایی برای افزایش انرژی و کارایی ذکر کرده ایم که شاید تاکنون به گوشتان نخورده باشد. 




 

اجتناب از انجام چند کار همزمان

اینکه بتوانید در آن واحد کارهای بیشتر انجام دهیم خوب است اما انجام چند کار همزمان خوب نیست. هنگامی که چند کار را همزمان انجام می دهیم، یک کار را متوقف و کار دیگر را شروع می کنیم. این باعث گیج شدن مغز می شود. انجام چند کار همزمان استرس را افزایش می دهد و باعث ترشح هورمون کورتیزول و منجر به از بین رفتن سلول های مغز می شود.  برای جلوگیری از این کار، روی یک کار متمرکز شوید و پس از اتمام آن سراغ کار بعدی بروید. تفاوت زمانی آنها شاید فقط چند دقیقه باشد پس به خود آسیب نرسانید. 

کاهش ساعات کاری

پس انداز زمان نیز همچون پس انداز پول است، باعث می شود تا مفیدتر باشید. اگر یکبار در هفته سعی کنید نیم ساعت زودتر به خانه بروید تاثیر بسیاری در کارایی بیشتر شما خواهد داشت. اگر نمی توانید زودتر بروید، یک روز نیم ساعت دیرتر سرکار حاضر شوید. همان تاثیر را دارد.




 

مسابقه با ساعت

رقابت، همیشه محرک بسیار خوبی است. بنابراین، ساعت را – حتی برای ده دقیقه – تنظیم کنید تا کارکرد خود را افزایش دهید. سعی کنید کارهای خو را پیش از موعد مقرر انجام دهید. این کار باعث می شود تا فشار کمتری روی خود احساس کنید و کاراییتان بالا می رود. بین انجام کارهای متفاوت سعی کنید وقفه ای چند دقیقه ای ایجاد کنید تا مغز کمی رفرش شود.  

انجام کارها در کافی شاپ

نه فقط به دلیل اینکه عطر قهوه همه فضار را پر کرده است: یافته های جدید نشان داده اند، سروصدای آرامی که در نتیجه صحبت افراد در محیط کافی شاپ وجود دارد بسیار بهتر از صداهای بلند محیط های شلوغ است و در کافی شاپ بهتر از مکان های دیگر می توان کار کرد. بعلاوه، بودن در کنار افراد دیگر باعث افزایش ترشح هورمون اکسی توسی می شود که باعث کاهش ترشح هورمون های استرس‌زا است که منجر به مسدود شدن مغز می شوند. 




 

همراه داشتتن دفتریادداشت

اینکه همه چیز را در مغز خود ذخیره کنید باعث کاهش کارایی مغز می شود. بنابراین بهتر است کارهای خود را در دفتری یادداشت کنید و ذهن خود از کشیدن بار سنگین انواع مسایل راحت کنید. رها کردن حافظه از انواع مسایل باعث افزایش قدرت تمرکز شما می شود. دفترچه یادداشت کاغذی این مزیت را به انواع الکترونیک دارد که هرگز ناخواسته پاک نمی شود. 


کمتر خبر بخوانید

جز در مواردی که شغل شما ایجاب می کند، سعی کنید کمتر پیگیر اخبار روز باشید . این خبرها اصولا منفی هستند و می توانند به افسردگی و استرس شما منجر شوند. مغز نیز همچون دیگر اعضای بدن خسته می شود. بنابراین انرژی آن را برای انجام کارهای مهم خود نگه دارید. اگر صبح خود را با استرس آغاز کنید، نمی توانید تا آخر روز پر انرژی و مفید باشید. در عوض، شب ها در خانه فقط سرتیتر اخبار را مطالعه کنید. 




 

خوردن انواع توت ها

انواع توت ها به خصوص بلوبری (که البته در ایران نیست)، چون آنتی اکسیدان بالایی دارد باعث افزایش حافظه و جلوگیری از آسیب سلول ها و کاهش استرس می شود. نه فقط توت، بلکه انواع میان وعده های کوچک که سرشار از پروتئین هستند نیز در کارایی بیشتر مغز تاثیر مستقیم دارند.  


پیش از کار ورزش کنید

دو ساعت پس از ایروبیک و ورزش، کارایی بهتری خواهید داشت زیرا اکسیژن و گلوکوز به مغز می رسد. بنابراین، ورزش کردن پیش از حضور در محل کار باعث افزایش انرژی و کارایی است. پیش از انجام کنفرانس های مهم نیز سعی کنید چندین بار در جا بالا و پایین بپرید. مغز از این کار خوشش می آید و بهتر کار می کند. 




 

انجام بازی های فکری

مغز نیز همچون دیگر اندام بدن به ورزش نیاز دارد. برای افزایش انرژی و کارایی مغز می توانید بازی های فکری که به تمرکز و دقت بالایی نیاز دارند، انجام دهید. به طور مثال، می توانید روز خود را با حل جدول یا سودوکو آغاز کنید. البته خیلی زیاد هم از مغز خود کار نکشید تا انرژی لازم برای انجام کارهای روزانه را نیز داشته باشد. 

استفاده از رنگ زرد

برای افزایش دقت و توجه بهتر است رنگ زرد را وارد دکور محیط اطراف خود کنید. این رنگ باعث کاهش ملاتونین – هورمونی که باعث خواب آلودگی شما در صبح می شود – و افزایش انرژی برای انجام کارها می شود. برای این منظور می توانید از نورهای زرد، تابلو یا گل های زرد در محیط کار استفاده کنید. اگر نمی توانید در دکور محیط کار خود نظر دهید، حداقل پرده ها را کنار بزنید و اجازه دهید نور زرد آفتاب باعث گرما بخشیدن به محیط شود.

ادامه مطلب
سه شنبه 10 اردیبهشت 1392  - 10:54 PM

آیا دوست دارید فرزندانی تربیت کنید که ارزش پول را می دانند؟ می توانید از راهکارهای زیر برای تربیت آنها استفاده کنید. هیچ گاه برای آموزش ارزش پول به کودکان زود نیست اما بهتر است تا زمانی که شمردن را یاد نگرفته اند، صبر کنید. هنگامی که به خوبی حساب و کتاب را یاد گرفتند، می توانید در مورد پول و پس انداز آن به آنها آموزش دهید. 




 

در مورد راه های مختلف خرج کردن پول با او صحبت کنید

باید به کودکان تفاوت بین خواستن و نیاز را بیاموزیم. بنابراین، در بحثی آزاد در مورد چارچوب های ذهنی خود که هنگام خرج کردن پول دارید با او صحبت کنید. می توانید هنگامی که آنها را با خود به سوپرمارکت می برید، این موقعیت را به کلاس درس برای آموزش تفاوت خواسته ها و نیازها تبدیل کنید. طوری رفتار کنید که او متوجه شود شما قیمت ها و ارزش هر کدام از محصولات را مقایسه و بهترین و مناسب ترین را انتخاب می کنید.

 به آنها اجازه بدهید پس انداز کنند 

هنگام خرید اسباب بازی برای فرزندان خود، از پول توجیبی هفتگی آنها استفاده نکنید. در خانه، هنگامی که فرصت دارید و آنها نیز سوالاتی دارند در مورد پول هایشان با آنها صحبت کنید. اجازه دهید همین پول های کم خود را به دلخواه خود تقسیم کنند. به این ترتیب، آنها مقداری از پولشان را داخل قلک پس انداز و باقی آن را برای خرید وسایل یا خوراکی های مورد علاقه شان خرج می کنند. به آنها کمک کنید تا بدانند با این کار چقدر پول را می توانند در طول یکسال پس انداز کنند و تصویر خوبی از آینده را در ذهنشان بسازید.




 

کمک کنید تا اهداف مالی برای خود تعریف کنند

هنگامی که فرزند شما درخواست خرید اسباب بازی دارد، می توانید از این فرصت برای آموزش تعیین هدف مالی به او استفاده کنید. آنها با این کار تشویق  می شوند پس انداز کنند و درک می کنند که پس انداز کردن پول، عادت رضایت بخشی است. بدون شک، آنها این مساله را در موارد دیگر نیز همچون تمایل به خرید یک کتاب در فروشگاه، رعایت خواهند کرد و تصمیم می گیرند آیا پول خود را خرج یا آن را پس انداز کنند.  این مساله روی اهداف اولیه آنها نیز تاثیرگذار است. 

اجازه دهید خودشان تصمیم بگیرند

اجازه دهید کودک شما خودش تصمیم بگیرد حتی اگر او این پول را برای خرید یک اسباب بازی بی ارزش خرج کرد هم در تصمیم گیری او دخالت نکنید. پس از آن می توانید با رعایت موارد ذکر شده، با او در مورد خوب یا بد بودن تصمیماتی که اتخاذ می کند و اینکه می تواند پول خود را برای خرید موارد بهتر و ارزشمندتر هزینه کند، با او صحبت کنید. از آنها بخواهید تا پیش از خرید، حتما در مورد آن وسیله تحقیق کنند؛ مثلا می توانند از دوست خود در مورد بازی جدیدی که خریده است سوال بپرسند، بررسی ها موجود در مورد محصول را مطالعه کنند یا به دنبال حراج باشند.

ادامه مطلب
سه شنبه 10 اردیبهشت 1392  - 10:52 PM

 

اگر به خاطر درد قفسه سینه نزد پزشکی بروید، انتظار دارید با انجام آزمایشی مشکل را تشخیص و برنامه درمانی مناسب ارائه دهد. چرا که درد قفسه سینه ناشی از عوامل گوناگونی خواهد بود و برای اینکه پزشک به علت دقیق پی ببرد، نیازمند آزمایشات گوناگون است. 

اگر سعی کنیم بدون توجه به مشکل بنیادی، نشانه را درمان کنیم، در بهترین حالت، غیرمؤثر خواهد بود و در بدترین حالت شاید باعث صدمه بیشتر شود. بنابراین درست مانند پزشکان، اگر می خواهیم پاسخ مؤثری به بدرفتاری فرزندمان بدهیم، باید اول علت را بشناسیم، نه اینکه فقط به نشانه واکنش نشان بدهیم.

در این مقاله سعی داریم اهداف کودکان از بدرفتاری هایشان را برای شما توضیح بدهیم تا بتوانید با شناسایی علت، راهکار مناسب را اتخاذ کنید.

فرزندان از رفتار بد خود، همیشه هدفی را دنبال می کنند. شما به عنوان والد می توانید با شناخت هدف فرزندتان از بدرفتاری هایش، با آنها متناسب برخورد کنید و جلوی مشکلات رفتاری آنها را بگیرید. هدف های بچه ها از بدرفتاریشان عبارتند از: جلب توجه، اعمال قدرت، انتقام گرفتن و عاجز جلوه دادن.

کودکان این رفتار را از موقعیت خود در خانواده، حرف ها و اعمال والدین و سبک های فرزندپروری یاد می گیرند. اگر دقیق تر بخواهیم بیان کنیم؛ کودکانی که احساس تعلق ندارند، احساس ناامنی و انزوا می کنند، ممکن است؛ با جلب توجه منفی، ثابت کنند به جایی و کسی تعلق دارند.

 کودکانی که احساس توانایی نمی کنند و نتوانند خود را شایسته حقوقشان بدانند، ممکن است با کنترل کردن دیگران با نشان دادن اینکه دیگران نمی توانند آنها را کنترل کنند، به دنبال اعمال قدرت باشند. همچنین کودکانی که احساس می کنند به حساب نمی آیند، ممکن است سعی کنند دیگران را به خاطر احساس بی اهمیت بودن خودمجازات کنند و از آنها انتقام بگیرند. 
 

هدف کودکان از بدرفتاری هایشان چیست؟
 

سرانجام کودکانی که بدون احساس دلگرمی، اغلب احساس عاجز بودن می کند، ممکن است قبول کنند ناتوان هستند، پس خود را عاجز جلوه می دهند. برای مثال کودکی ممکن است فراموش کند سر وقت بیاید، چون می خواهد به او یادآوری کنید، چرا که توجه شما را می خواهد. 

کودک دیگر ممکن است فراموش کند، چون می خواهد به شما نشان دهد نمی توانید او را مجبور به انجام خواسته خود کنید. کودک دیگر ممکن است فراموش کند تا شما را نگران کند. این کودک احساس لطمه می کند و می خواهد با انتقام گرفتن از شما، مقابله به مثل کند؛ و سرانجام کودکی ممکن است فراموش کند، چون برای پذیرش هر نوع مسئولیت احساس ناتوانی می کند و می خواهد راحتش بگذارید و از وی انتظار نداشته باشید، این کودک با اجتناب یا نشان دادن بی کفایتی می خواهد از عزت نفسش حفاظت کند.

والدین باید این نکته را مد نظر داشته باشند؛ بدرفتاری از منظر کودک، راه حلی است برای برطرف کردن مشکل او، بنابراین باید به کودک خود کمک کنیم راه حل دیگری را بیابد.

چگونه هدف بدرفتاری را تشخیص دهیم؟

برای خیلی از والدین تفکیک و شناسایی این علل چهارگانه بسیار سخت به نظر می رسد. به سادگی می توانید از دو طریق بفهمید وقتی فرزندتان یک بدرفتاری انجام داد، هدفش کدام یک از این علل چهارگانه بوده است. این دو روش عبارتند از:

1- نوع احساس و عکس العملی که در اثر بدرفتاری کودکان در شما ایجاد شده است مورد توجه قرار دهید.

وقتی کودک بدرفتاری را انجام داد و شما تادیبی را در نظر گرفتید اما جواب نداد، ابتدا به درون خود رجوع کنید و ببینید در قبال رفتار این کودک، چه احساسی پیدا کردید. اگر خشمگین هستید، هدف کودک جلب توجه است؛ اگر به عنوان والد احساس تهدید می کنید، شاید کودکتان قصد قدرتنمایی دارد؛ اگر به خاطر رفتار فرزندتان آزرده و ناراحت شدید، انتقام جویی می تواند هدف فرزندتان باشد؛ و نهایتا اینکه اگر به عنوان والد احساس بی کفایتی کردید، فرزندتان به دنبال ایجاد تصور بی کفایتی و عاجز جلوه دادن است.

2- عکس العمل کودک را، وقتی به او متذکر می شویم که رفتار خود را ترک کند، زیر نظر داشته باشید.

در این مواقع، اگر کودک به رغم تذکر به رفتارش همچنان ادامه داد، هدف جلب توجه است اما اگر کودک از عدم اعتنا استفاده کرد یا رفتارش را شدت بخشید، به احتمال زیاد هدفش نشان دادن قدرت است؛ همچنین اگر کودک موجب جریحه دار کردن احساس شما شد و دلخور و آزرده تان کرد، می تواند نشان از انتقام گرفتن باشد؛ سرانجام اینکه اگر به کودک تذکر دادید، اما کودک عجز و نیاز نشان داد و کمک شما را خواست و مجبور به کمک کردن و تسلیم شدید، این کودک احساس بی کفایتی را هدف بدرفتاری خود قرار داده است.

در مقابله با این اهداف بدرفتاری، چه بکنیم؟

حال که متوجه اهداف کودکان شدید و توانستید آن را بیابید، می توانید به طریق زیر با فرزند برخورد کنید. در راهکارهای زیر این مقصود را دنبال خواهید کرد که به کودک یاد بدهید از شیوه های سالمتری برای برآوردن نیازهای خود استفاده کند.
 

هدف کودکان از بدرفتاری هایشان چیست؟
 

راهکارهای مقابله با جلب توجه کودک: 

این معمولی ترین هدف اشتباه کودک است و هنگامی مطرح می شود که کودک کشف کند جلب توجه احساس خوبی به او می دهد. البته همه ما به توجه نیاز داریم اما توجه همیشگی و انحصاری، که خواست این کودکان است، غیرقابل قبول و غیرممکن است. پس باید به آنان یاد دهیم این نیاز را به درستی برآورده کنند، برای این منظور:

* توجه داده شده به رفتار کودک را کاهش دهید: بدانید مجبور نیستید به همه رفتارهای جزیی کودک توجه کنید. به خاطر داشته باشید، کودکان به رفتارهایی می پردازند که با انجام آن توجه والدین را جلب می کنند. پس کمتر به اینگونه رفتارها توجه کنید و از هنر نادیده گرفتن سنجیده استفاده کنید.

* به رفتارهایی که می خواهید افزایش یابد، توجه کنید: وقتی رفتار مثبت کودک را مورد توجه قرار می دهید و رفتار منفی را نادیده می گیرید، کودک به زودی درمی یابد برای جلب توجه شما به چه رفتارهای سالمی گرایش یابد.

* کمتر حرف بزنید و بیشتر عمل کنید: وقتی زمان خیلی زیادی را صرف حرف زدن و توضیح دادن می کنیم، کودک ما را جدی نمی گیرد. پس وقتی خواسته ای را داشتید، فقط یک بار بگویید و سپس به چیزی که گفتید عمل کنید. مثلا کودک را یک بار برای صرف شام صدا کنید، بعد غذا را بکشید، چون اگر کودک نیاید، غذا سرد می شود و خود او مسئول است.

* کارهایی را به کودک بدهید تا با مفید بودن برای دیگران توجه مثبت به دست آورد: مثل چیدن سفره، با این کارها کودک رابه سمت رفتار مشارکتی جهت می دهید.

* القای حس تعلق به کودک: می توانید با بیان عباراتی از قبیل «عزیزم»، «فرزندم»، «دخترم یا پسرم»، همچنین با به کار بردن جملاتی نظیر «از داشتن تو راضی هستم»، «به تو افتخار می کنم»، احساس تعلق را به کودک انتقال دهید.

* محبت نامشروط به کودک داشته باشید: برای این منظور گاهی اوقات و بدون هیچ دلیلی، کودک خود را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید. در اینگونه موارد کودک خواهد فهمید برای کسب محبت شما، حتما نباید کار خوبی انجام بدهد، بلکه شما در هر شرایطی او را دوست دارید.

راهکارهای مقابله با قدرتنمایی کودک

شناخت و فهم دلیل نمایش قدرت کودک، که عموما برای نشان دادن توانایی است، کمک می کند خشممان را مهار کنیم و پاسخ بهتری بدهیم. می توانیم تقویت کردن این هدف اشتباه را متوقف و شروع به هدایت رفتار کودک به سمت رویکردهای سازنده تر برای احساس توانایی کنیم. بدین منظور:

* درباره اینکه آنها چه می توانند انجام دهند صحبت کنید نه اینکه چه نمی توانند: مثلا به جای اینکه بگویید «نمی توانی تلویزیون نگاه کنی مگر اینکه تکالیفت را بنویسی»، که جمله ای منفی و نشان از نتوانستن است و بنابراین کودک به مقابل برمی خیزد، می توانید بگویید «ابتدا تکالیفت را انجام بده و بعد تلویزیون نگاه کن».

* هنگام متذکر شدن بر بدرفتاری تمرکز کنید نه شخصیت کودک: این را بدانید گرچه ممکن است اعمال کودک غیرقابل تحمل باشد اما خود کودک مورد پذیرش است. مثلا به جای اینکه بگویید «چقدر بچه شلخته ای هستی»، بگویید: «وسایل اتاقت، به هم ریخته به نظر می رسند»، اینگونه بیان، اجازه و فرصت تغییر به کودک می دهد.

* به کودک مسئولیت واقعی بدهید: تشویق و واگذاری برخی کارها متناسب با توانایی کودک، کمک می کند احساس توانایی لازم را کسب کند.

* درباره قوانین و پیامدها با کودک صحبت کنید: بهتر است درباره بدرفتاری فرزندان از قبل با آنها صحبت و به صورت مشارکتی برای اعمال پیامدها تصمیم گیری کنید. در این صورت، حتی وقتی بدرفتاری صورت می گیرد، کودک با شما مقابله نمی کحند زیرا به توافق قبلی رسیده بودید.

* از کودک نظرخواهی کنید: در انجام و تصمیم گیری برخی امور خانه با کودک مشورت کنید و در برخی موارد نیز نظرات او را اعمال کنید.

* حق انتخاب بدهید: در برخی موارد که نگران از مقاومت کودک هستید، از بین گزینه های مختلف که به کودک معرفی می کنید به او حق انتخاب بدهید.


راهکارهای مقابله با انتقام کودک

کودکی که به انتقام متوسل می شود، آنقدر فشار می آورد تا اینکه والدین آشفته شوند و از کوره در بروند. برخی راهکارهای موثر برای این کودکان عبارتند از:

* فهرستی از نکات مثبت کودک تهیه کنید: این فهرست کمک می کند بدانید کودکتان، هنوز قابل تحمل است به خصوص زمانی که احساس باخت و رنجش می کنید. از این فهرست برای تمجید کودک نیز استفاده کنید.

* تلافی نکنید: عموما در اینگونه مواقع کودکان از بددهنی و ناسزا برای جریحه دار کردن احساسات شما استفاده می کنند، اگر مقابله به مثل کنید یعنی کودک را مورد فحش و ناسزا قرار دهید، دور باطلی تشکیل می شود که شاید نتوانید دیگر آن را قطع کنید.

* اعمال مثبت را تشویق کنید: هر وقت عمل مثبتی را در او دیدید به تشویق و تحسین بپردازید، نه اینکه با بیان جملاتی مثل «از تو این رفتار خوب بعید است»، «چه عجب!» و مانند آن، به سرزنش کودک بپردازید.

* آرامش خود را حفظ کنید: در لحظه عصبانیت موقعیت را موقتا ترک کنید و بعد از کسب آرامش برگردید.
 

هدف کودکان از بدرفتاری هایشان چیست؟
 

راهکارهای مقابله با احساس بی کفایتی کودک:

وقتی در تربیت خود احساس بی کفایتی دارید یا فکر می کنید کودکتان فرد ناتوانی است و در واقع احساس دلسردی و ناامیدی کردید، به موارد زیر توجه کنید؛

* به کودک نشان دهید اشتباه طبیعی است: وقتی کودک در انجام یک رفتار دچار شکست شد، می توانید با پرسیدن عباراتی مانند «دفعه بعد می توانی چه بکنی تا این اتفاق نیفتد»، «این باعث شد دفعه بعد جبران کنی» یا بیان داستان های افرادی که شکست خوردند و بعد موفق شدند، کودک را دلگرم نگه دارید.

* کارهایی از کودک بخواهید که بتواند موفق شود: 
وقتی دستوری به کودک می دهید یا از او تقاضا دارید، این را مد نظر داشته باشید آیا می تواند با توجه به شرایط و توانایی هایش آن را انجام دهد. در واقع کمتر کارهایی را به فرزند واگذار کنید که شکست بخورد.

* تسلیم نشوید: وقتی فرایند جبران را آغاز کردید، در کنار کودک باشید، شاید این امر زمان ببرد، قرار نیست ناامید شوید و دوباره کار کودک را خودتان انجام دهید.





اعمال قدرت

* درباره اینکه آنها چه می توانند بکنند صحبت کنید نه اینکه چه نمی توانند
* هنگام متذکر شدن بر بدرفتاری تمرکز کنید نه شخصیت کودک
* با کودک نجنگید
* به کودک مسئولیت واقعی بدهید
* درباره قوانین و پیامدها با کودک صحبت کنید
* از کودک نظرخواهی کنید
* حق انتخاب بدهید

جلب توجه

* توجه داده شده به رفتار کودک را کاهش دهید
* به رفتارهایی که می خواهید افزایش یابد، توجه کنید
* کمتر حرف بزنید و عمل کنید
* کارهایی را به کودک بدهید تا با مفید بودن برای دیگران توجه مثبت به دست آورند
* اوقات ویژه با کودک داشته باشید
* القای حس تعلق به کودک
* محبت نامشروط به کودک داشته باشید

انتقام

* فهرستی از نکات مثبت کودک تهیه کنید
* تلافی نکنید
* اعمال مثبت را تشویق کنید
* آرامش خود را حفظ کنید

عاجز جلوه دادن

* برای تربیت درست وقت بگذارید
* به کودک نشان دهید که اشتباه طبیعی است
* کارهایی از کودک بخواهید که بتواند موفق شود
* هر تلاش و بهبود کوچکی را تشویق کنید
* خودگویی مثبت را یاد بدهید
* تسلیم نشوید

ادامه مطلب
سه شنبه 27 فروردین 1392  - 8:16 AM

صفحات سایت

تعداد صفحات : 46

جستجو

آمار سایت

کل بازدید : 5899889
تعداد کل پست ها : 30564
تعداد کل نظرات : 1029
تاریخ ایجاد بلاگ : پنج شنبه 19 شهریور 1388 
آخرین بروز رسانی : دوشنبه 19 آذر 1397 

نویسندگان

ابوالفضل اقایی