هر چه استرس و فشارهای روحی و روانی كه به والدین در محل كار تحمیل می‌شود بیشتر باشد، مسوولیت آنها در قبال خانواده و فرزندانشان نیز به مراتب بیشتر خواهد بود.
از سوی دیگر هرچه مدت زمانی كه والدین در محل كارشان سپری می‌كنند بیشتر باشد، زمان و انرژی كمتری را به فرزندان و برآورده ساختن نیازهای مختلف آنها اعم از تهیه غذای مناسب برایشان اختصاص می‌دهند كه می‌تواند پیامدهای نامطلوبی به همراه داشته باشد.
در گذشته مطالعات زیادی درباره تاثیر اشتغال مادران بر سلامت جسمی و روحی اعضای خانواده انجام شده است. اما این نخستین بار است كه در تحقیقاتی دیگر خانواده به عنوان یك جمع مورد مطالعه قرار می‌گیرد و نقش پدران نیز در این روند پررنگ‌تر بررسی می‌شود.
نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد استرس‌های شغلی پدر و مادر، تاثیر قابل توجهی روی روند تغذیه اعضای خانواده دارد.
از آنجا كه بیشتر مادران مسوولیت خرید مواد غذایی و تهیه غذا را به عهده دارند، مادرانی كه شاغل‌اند به سبب استرس‌های شغلی‌شان، تاثیرگذاری كمتری بر بهبود تغذیه و شكل‌گیری عادات غذایی سالم میان خانواده دارند اما باید این موضوع را مورد توجه قرار داد كه استرس‌های شغلی پدران نیز می‌تواند در این روند نقش بسیار مهمی داشته باشد.
بی‌توجهی والدین به تغذیه فرزندان موجب می‌شود میوه و سبزیجات در سبد غذایی خانواده‌ها جایگاهی نداشته باشد، علاقه آنها به خوردن فست‌فودها افزایش یافته و وعده غذایی صبحانه در خانواده به دست فراموشی سپرده می‌شود، بنابراین باید در نظر داشت توجه والدین به تغذیه فرزندان می‌تواند نقش مهمی در تضمین سلامت آنها داشته باشد. عادت‌های تغذیه‌ای ریشه در رفتار والدین دارد.
اختصاص زمانی قابل توجه به برآورده كردن نیازهای تغذیه‌ای خانواده و پخت غذای خانگی كه از مواد غذایی سالم و تازه تهیه شده است، تنها كلید آموزش عادت‌های غذایی سالم در میان اعضای خانواده محسوب می‌شود و این همان قطعه گمشده معمایی است كه این روزها بسیاری از خانواده‌ها در جستجوی آن هستند
