خوش آمدید

غزل ها
1- ولَمّا جاءَ موسی لِمیقاتِنا و کلَّمَهُ ربَّهُ قالَ رَبِّ اَرِنی اَنظُر الیکَ قال لَن ترانی؛ و چون موسی به وقت مقدر ما آمد گفت پروردگارا خود را به من بنما. (اعراف، آیه: 143)
2- وَ شَجَرَةً تَخرُجُ مِن طُور سَینآءَ تَنبُتُ بِالدُّهنِ وَ صِبغٍ لِلاکِلینَ؛ و درختی را که بیرون می آید از طور سینا برای خورندگان، روغن و خورش می رویاند.
جلوه ای کن که سخن با تو کنم چون موسی                     سینه ام سوخته در حسرت سینا گشتن.

3- و لَقَد اَتَیناکَ سَبعا مِن المَثانی والقرآن العظیمَ؛ به راستی که هفت آیه از مثانی (سوره حمد) و قرآن بزرگ را به تو اعطا کردیم. (حجر: آیه 87)
توسل، چهارده معصوم را کن                           که قرآن خواندشان سبع المثانی.

4- ... وَ عَلی الله فلیَتوَکل المومنون. (آل عمران: آیه 122)
5- ... وَ علی الله فلیَتَوکل المتَوَکلین. (ابراهیم: آیه 12)
گر دوستان به علم و هنر تکیه کرده اند                   ما را هنر نداده خدا جز توکلی.

6- و لَقد گرمنا بَنی آدم وَ حَمَلنا هُم فی البَرِ و البَحرِ و رزقناهُم مِنَ الطیبات و فَضَلناهُم علی کثیرِ مِمَّن أُوتِیَ کتابَهُ بیَمینهِ فاولئکَ یَقرَءونَ کِتابَهُم وَلایُظلَمونَ فَتِیلاً؛ به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب هایی که در اختیارشان نهادیم) سوار کردیم و به آنان از نعمت های پاکیزه روزی بخشیدیم و آنان را بر بسیاری از آفریده های خود برتری کامل دادیم. (اسراء: آیه 70)
از ازل خلعت تشریف به دوش تو و من                   تا ابد آیت تکریم به شأن من و توست.

7- إلا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأَتبَعَهُ شِتابٌ ثاقِبٌ؛ مگر آن که شیطانی خبری را (دزدانه و) با سرعت بِرُباید (و فرار کند) که در این صورت گلوله ای آتشین و شکافنده او را دنبال می کند. (صافات: آیه 10)
کهکشان دیو براند به شهاب ثاقب                        تا کجا بین قُرُق تیر و کمان من و توست.

8- المالُ و البَنونَ زِینَةُ الحَیاةِ الدُنیا و الباقیاتُ الصالحاتُ خیرٌ عندَ ربکَ ثواباً و خیرٌ أَمَلاً؛ مال و فرزندان، آرایش و زیور زندگی دنیایی هستند، ولی اعمال شایسته پایدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ امید داشتن به آن ها نیکوتر است. (کهف: آیه 46)
من بقربان کسی کز باقیات صالحات                        گر بنایی می کند، جز قربة لله نیست.

9- و سَبِّحُوهُ بُکرَةً و أصیلاً؛ و صبح و شام او را تسبیح گویید. (احزاب: آیه 42)
10- تُسَبِحٌ لَهُ السماوات السَبعُ و الارضُ و مَن فیهنَ و إن مِن شیءٍ إلا یُسُبِحٌ بحمدِه...؛ آسمان های هفتگانه و زمین و هر کس که در آن هاست، او را تسبیح می گویند... (اسراء: آیه 44)
بشنو از ذرات هستی صبح دم از گوش                      جان نغمه توحید حی لایزالِ لم یزال.

11- و یقُولُونَ اَئنا لَتارِکوُا اَلِهَتِنَا لِشاعِرٍ مجنونٍ؛ و می گفتند: آیا باید به خاطر شاعری مجنون، معبودان خود را رها کنیم؟! (صافات: آیه 36)
12- و عَجِبوا أن جَاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم و قالَ الکافِرونَ هذا ساحِرٌ کذابٌ؛ و از این که بیم دهنده ای از جنس خودشان آمده است تعجب می کردند و کافران می گفتند: این جادوگری بسیار دروغگوست. (ص: آیه4)
عشق پاکان گر هوس خوانند ناپاکان، چه باک               این پلیدان با پیمبر نیز توهین کرده اند!

قصاید
1- قُل لایَستَوِی الخَبیثُ و الطَیِبُ وَ لَو أعجَبَکَ کَثرَةُ الخَبث فاتَّقُواللهَ یا أُولی الالبابِ لَعَلکُم تُفلِحون؛ بگو ناپاک و پاک یکسان نیستند، هر چند فراوانی ناپاکان تو را به شگفت آورد، پس ای صاحبان خِرَد از خداوند پروا کنید تا رستگار شوید. (مائده: آیه 100)
حذر از معصیت که قرآن گفت                              اِتَقوالله یا اولی الالباب.

2- مُحَمدٌ رَسولُ اللهِ والذینَ مَغهُ أَشِدَّاءُ علی الکُفار رُحَماءُ بَینَهُم...؛ محمد (ص) فرستاده خداست و کسانی که با او هستند بر کفار سرسخت و در میان خودشان با یکدیگر مهربانند... (فتح: آیه 29)
با حبیبان مهرجو و با رقیبان تندخو                مهرورزان مهربان و قهرجویان قهرمان!

3- اَوَلَم یَرَالذین کَفَروا أنَّ السَماواتِ و الارضَ کانَتا رَتقاً فَفَتَقناهُم و جَعَلنا مِنَ الماء کُلَّ شَیءٍ حَیٍّ أفَلا یُومِنون؛ آیا کافران ندانسته اند که آسمان ها و زمین به هم پیوسته بودند و ما آن دو را شکافته و از هم باز کردیم و هر چیز زنده ای را از آب آفریدیم؟ آیا ایمان نمی آورند؟
وَ مِنَ الماء کُل شیء حَی                       معجزه است این سخن نه سحر حلال
هان! در این آیینه است جلوه حق              تا ببینی جمال را به کمال.

مثنوی ها
1- ایاکَ نَعبُد و ایاک نستعین. (حمد: آیه 5)
با سر راه اجانب رفتنت               چیست این «ایاک نعبد» گفتنت؟!

2- یا أیُها الناسُ إنّا خلقناکُم مِن ذَکَر و أُنثَی...؛ ای مردم؛ ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم... (حجرات: آیه 13)
آدمیان شاخ و برگ همند                          کاین همه از تنه ی آدمند.
جمله برادر به هم و خواهریم                     کاین همه از یک پدر و مادریم.

3- لَن تنالُوا البِرَّ حتی تَنفِقُوا مِما تُحِبُونَ وَ ما تُنفِقُوا مِن شَیءٍ فَإنَّ الله بِه علیمٌ؛ هرگز به (حقیقت) نیکی (به طور کامل) نمی رسید تا آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می کنید یقیناً خدا به آن داناست. (آل عمران: آیه 92)
ولیکن هر چه باشد راه مشتاق                   بُوَد زاهد رهش انفاق، انفاق
وَ گر خواهید این معنی بدانید                     به قرآن «لن تنالوا البر» بخوانید
به «حتی تَنفِقوا مِما تُحِبُون»                     کزین سودا نخواهید گشت مغبون.
 

متفرقات
1- الله نورُ السّماوات ِ والأرضِ...؛ خداوند نور آسمان ها و زمین است... (نور: آیه 35)
2- سبحانَ الذی أسرَی بِعَبدِه لیلاً مِن المسجدالحَرام إلی المسجد الاقصی...؛ منزه و پاک است آن خدایی که شبی بنده اش (محمد (ص)) را از مسجدالحرام به مسجدالاقصی حرکت داد... (اسراء: آیه 1)
زمین و آسمان انباشته از پرتوی قدسی             همه بر آیت «الله نور» افرشتگان گویا
حجاب کائنات آنکه به تیغ پرّدل بگسیخت            رسیدم بر دل خلوتگه «قوسین او ادنی»
روان من گواهی داد بر معراج پیغمبر                   زدم فریاد شوق از دل «فسبحان الذی اسری»

3- و قاتلوهُم حتی لا تکونَ فِتنةٌ و یکونَ الَّذینُ کُلُهُ للهِ فإنِ انتَهوا فَإِنَّ اللهَ بما یعمَلونَ بصیرٌ؛ و با آنان بجنگید تا هیچ نوع فساد و فتنه بر جا نماند، و دین (در سراسر گیتی) از آن خدا شود، پس اگر از فتنه بازایستادند (با آنان نجنگید) زیرا خداوند به آنچه انجام می دهند بیناست. (انفال: آیه 39)
بدست لشکر اسلام وعده داد خدا                   که دفع و طرد کند هر چه فتنه عمیاست
خدا حکومت دین وعده داده بود و کنون          مسلم است که موعد رسید و عهد وفاست

4- اِن الارض یُرِثُها عبادی الصالحون؛ همانا زمین را بندگان صالح به ارث می برند. (انبیاء: آیه 105)
بنای ظلم و استکبار عالم                      خدا ز بیخ و بن خواهد برافکند
                             که میراث زمین با صالحان است.