گروهي از محققان موفق به استفاده از نانوحباب‌ها براي مبارزه با سرطان شدند.
اين محققان سلول‌هاي سرطان پروستات انساني را در بدن يك ماهي زبرا وارد كرده و نشان دادند كه با استفاده از اين نانوحباب‌ها بدون آنكه به سلول‌هاي ميزبان آسيبي وارد شود، سلول‌هاي سرطاني از بين مي‌روند.
لاپوتكو و همكارانش اصطلاح theranostics سلولي را ابداع نمودند كه اتحاد سه مرحله مهم تشخيص، درمان و تأييد عمل درماني را در يك فرايند منفرد نشان مي‌دهد. تنظيم‌پذيري منحصر به فرد نانوحباب‌هاي پلاسمونيك انجام اين فرايند را امكان‌پذير مي‌سازد. هر چه نور ليزري كه براي ايجاد حباب‌ها استفاده مي‌شود، شدت بيشتري داشته باشد، قدرت انفجار حباب‌هاي ايجاد شده بالاتر است. ماهي زبرا تقريباً شفاف است كه اين امر تحقيق درون‌تني را آسان مي‌سازد.
در اين مطالعه لاپوتكو و همكارانش يك نانوذره نشان‌دار وصل‌شده به يك پادتن را به سمت سلول‌هاي سرطاني كاشت شده در بدن ماهي هدايت كردند. تابش پالس‌هاي ليزري موجب گرم شدن سطح نانوذرات، تبخير لايه نازكي از محيط اطراف و ايجاد حباب‌هاي بسيار كوچكي شد كه در عرض چند نانوثانيه ايجاد شده و از بين رفتند. به همين دليل سلول‌ها آسيبي نمي‌بينند، اما اين حباب‌ها موجب پراكنش شديد نور شده و بدين ترتيب شناسايي سلول‌هاي سرطاني منفرد را امكان‌پذير مي‌سازند.
يك پالس ثانويه قوي‌تر حباب‌هاي بزرگ‌تري توليد مي‌كند كه سلول‌هاي اطراف خود را منفجر مي‌كنند، بدون آنكه به بافت‌هاي اطراف در بدن ماهي زبرا آسيبي برسانند. پراكنش نور ليزر توسط حباب‌هاي كشنده دوم، از بين رفتن سلول‌ها را تأييد مي‌كند.
لاپوتكو گفت: مكانيكي بودن كل اين فرايند كليد اصلي كار است. در اين روش از درمان‌هاي شيميايي يا راديواكتيو استفاده نمي‌شود و در نتيجه بافت‌هاي سالم از بين نمي‌روند.
وي افزود: نانوذرات موجب از بين رفتن سلول‌هاي سرطاني نمي‌شوند، بلكه اين كار توسط يك اتفاق گذرا و آني صورت مي‌گيرد. ما در اينجا انرژي نوري را به مكانيكي تبديل مي‌كنيم.
جزئيات اين تحقيق كه به صورت مشترك ميان آمريكا و بلاروس صورت گرفته است، در مجله Biomaterials منتشر شده است.
