زبان خوراکیها ، اسم من طالبی است

من تنگ طلا طالبی هستم.
برادرم گرمک را می‏شناسید و همانطور که مردم به او لقب طلای بی‏بلا داده‏اند، خوردن آن دارای منافع سرشار است. البته من هم با بلا نیستم، تنها فرق من با برادرم گرمک این است که مبتلایان به مرض قند بدون دغدغه خاطر می‏توانند آنرا نوش جان کنند، ولی به من نمی‏توانند نزدیک شوند.
من هم مانند برادرم گرمک سهل‏الهضم بوده، مانند بعضی از اقسام خربوزه تولید تخامه نمی‏نمایم و شما می‏توانید مرا به عنوان دسر بعد از غذا میل نمایید.
در مورد من و سایر بستگانم چنین نوشته است:
خربوزه بهترین پاک‏کننده کلیه و مثانه است و سنگ کلیه را می‏ترکاند و مجاری ادرار را از سنگ پاک می‏نماید.
من ملین و مدر هستم، به اشخاص مبتلا به نقرس و روماتیسم و همچنین کسانی که از یبوست و بواسیر رنج می‏برند، توصیه کنید که در اوایل تابستان که من خدمت می‏رسم، از وجود من برای درمان کسالت خود استفاده نمایند.
مالیدن گوشت و آب من بر روی پوست صورت سبب نرمی و لطافت آن خواهد شد.
من سرشار از ویتامین‏های آ، ب، ث هستم و بسیاری از بیماری‏ها را درمان و پیشگیری می‏کنم و با داشتن مواد رادیو اکتیو امراض خفته را بیدار می‏کنم، و مانند گرمک آنها را بیدار و بلافاصله سرکوب می‏نمایم. من هم مثل گرمک دارای اکسیر جوانی هستم، اما میزان این اکسیر در گرمک بیشتر از من می‏باشد.
من به علت داشتن پتاسیم و عطر مطبوع، مقوی قلب هستم و عروق را باز می‏کنم.
خلاصه من از نظر مواد غذایی و درمانی کم و بیش شبیه گرمک هستم و در بسیاری از خواص با او نزدیک می‏باشم، و مورد پسند کسانی هستم که میوه را شیرین و آبدار می‏خواهند و از خوردن گرمک چون شیرین نیست گریزانند!


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من شقاقل است‏

اسم من شقاقل است و به فارسی به من زردک ریگی و همچنین زردک ریش بزی می‏گویند. ریشه من پر گره بوده و موقعی که آنرا از خاک در می‏آورند، جدار آن چسبنده و پر رنگ است، و عنوان زردک ریگی من به علت همین موضوع است، من سیخک ندارم و مغز و ریشه من یکنواخت بوده، سفید رنگ و به کلفتی انگشت و دراز بوده و طعمی شیرین دارم، ساقه‏های من هم با زردک فرق دارد، و دارای گره زیاد بوده، و بر روی هر گره برگی می‏روید و چون این برگها مانند ریش بز از هم فاصله دارند مرا در فارسی و فرنگی ریش بزی لقب داده‏اند - میوه بوته من آبدار و سیاه رنگ و به اندازه یک نخود است.
ریشه من سنگین و دیر هضم است، ولی وقتی که با شکر و عسل به صورت مربا در بیایم، هضم من آسان شده و به راحتی خورده می‏شوم.
در بین حیوانات، خرس به خوردن من علاقه زیاد دارد و از این جهت به من خرس گیاه هم می‏گویند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من سیب زمینی است‏

به من در فارسی سیب زمینی می‏گویند و چون در زمان ناصرالدین شاه، میرزا ملکم خان مرا به ایران آورد، مدتی به آلوملکم معروف بودم. اعراب به من بطاطا - بطاطس و بطاطه می‏گویند و عده‏ای هم از آنها مرا تفاح الارض می‏خوانند. زادگاه اولیه من آمریکای جنوبی است و برای اولین بار ملاحان اسپانیایی مرا در کشور پرو پیدا کرده و در سال 1550 یعنی چهارصد و بیست سال قبل به اروپا آوردند، و از آن تاریخ کشت من در جهان شروع شد و اکنون در بیشتر کشورها به عمل می‏آیم، قسمت قابل استفاده من در تغذیه و درمان، غده زیرزمینی است که به نام سیب مشهور شده است.
گل و برگ من به علت داشتن سم سولانین چندان مصرفی ندارد. معذلک جوشانده سی در هزار آنها، خواب آور و آرامبخش است. برای رماتیسم - ضعف اعصاب و درد مفاصل تجویز می‏شود. اگر این شربت را با عسل شیرین کنید، برای رفع عفونت‏های ریوی و معدی مفید شناخته شده است. سم سولانین من با سم سایر خانواده‏ی ما فرق دارد. این سم قی‏آور بوده. مردمک دیده را باز می‏کند. تولید سرگیجه، قولنج و اسهال می‏نماید. رنگ چهره را برافروخته و ایجاد تشنج می‏کند، و درمان آن پس از شستشوی معده، خوردن شیر و تخم مرغ است. این سم در تمام قسمت‏های بوته من وجود دارد و تنها در غده‏ی زیرزمینی من مقدار آن کم است، ولی پس از جوانه زدن زیاد می‏شود و علامت آن سوزاندن بیخ گلو است. گرچه خوردن من در این حالت برای تسکین دردهای عصبی و معدی و خارش اگزما مفید است، ولی باید از خوردن آن اجتناب کرد. من ملین هستم و به علت داشتن بیست میلی گرم ویتامین ث درصد گرم، ضد رقیق شدن و فساد خون بوده، لثه‏ها را محکم و از خونریزی جلوگیری می‏کنم. اگر مرا پوست کنده در آب جوش بیندازید، و بپزید فقط چهل درصد از ویتامین ث خود را از دست داده، و شصت درصد را حفظ می‏کنم، ولی اگر مرا در آب سرد انداخته و بعد بجوشانید پنجاه درصد از ویتامین ث من از بین می‏رود، و اگر پوست کنده بپزید 65 درصد از ویتامین من نابود می‏شود. تنوری و کباب شده من ویتامین بیشتری دارد.
علاوه بر ویتامین ث من دارای ویتامینهای ب و املاح پتاسیم و فسفر آهن - منیزی و آهک هستم. به علت داشتن پنج گرم املاح پتاسیم در یک کیلوگرم، مقوی قلب بوده و با داشتن مواد نشاسته‏ای، برای مبتلایان به مرض قند زیان ندارم و این دسته از بیماران می‏توانند بجای نان تنوری مرا میل نمایند. ولی اگر مرا در آب انداخته بپزند، مقداری از املاح من در آب حل شده، و برای مبتلایان مفید نیست، مگر آنکه آب جوشانده مرا همراه با من نوش نمایند. به بیماران قلبی توصیه کنید که برای جبران کمبود پتاسیم، یک رژیم غذایی با من بگیرند و برای این کار، ابتدا چند روز شیر زیاد میل نمایند و بعد سه روز متوالی هر روز یک کیلو تنوری یا پخته‏ی مرا بدون نمک زدن بتدریج در شش نوبت میل نمایند و بجز من غذای دیگری نخورند. در روز سوم مقدار ادرار خیلی زیاد می‏شود و بایستی رژیم را قطع کنند. مقدار نشاسته در انواع من فرق می‏کند. در انواع درشت من که به سیب زمینی آردی معروف است، زیادتر و در نوع اسلامبولی و فشندی کمتر است. من دارای دو تا سه درصد مواد ازته و نیم درصد چربی هستم.
بدترین غذایی که در ایران با من درست می‏کنند، سرخ کرده من است که غالباً آنرا برشته می‏نمایند، اگر می‏خواهید مرا همراه با روغن بخورید، آب پز آنرا گرم گرم پوشت کنده با کره مخلوط و نرم نمایید و اگر می‏خواهید با روغن بپزید بهتر آن است که روغن مایع گیاهی را جوشانده و خلال‏های مرا در آن بریزید و بهم بزنید و پس از آنکه کف آن تمام شد و من بخوبی پخته شدم، آنها را با کفگیر گرفته در آبکشی که روی دیگ روغن قرار گرفته بریزید و بگذارید روغن اضافی آن خارج می‏شود، برای تهیه چیپس معمولاً خلال مرا در آب انداخته و نشاسته‏ی آنرا می‏گیرند و بعد بطریق فوق در روغن می‏پزند و بعد نمک زده و بسته‏بندی می‏کنند. از خوردن آن موقعی که زیاد مانده است خودداری کنید و اطفال را از خوردن آن منع نمایید.
اگر آب پز مرا گرم گرم پوست کنده و له کنید و روی مواضع دردناک و متورم بگذارید، درد آنها را تسکین خواهد داد. من به علت داشتن املاح فسفر شهوت را زیاد می‏کنم و قوای عقلانی را تقویت می‏نمایم. یکی دیگر از خواص من زیاد شدن ادرار است. کلیه و مثانه را به این وسیله زهکشی می‏کنم. مهمترین خاصیت درمانی من که شایان توجه و تحسین است، معالجه زخم معده می‏باشد. من به علت داشتن دیاستازو آنزیمی مخصوص، زخم‏های معدی را التیام و فضولات خارجی معدی را که غالباً سبب زخم هستند همراه خود دفع می‏نمایم. حتی اگر این فضولات تکه‏هایی فلزی را از قبیل میخ - سنجاق و ذرات لعابی باشد.
برای معالجه زخم معده، آب نوع اسلامبولی مرا خام گرفته و میل نمایید. برای جبران کمبود ویتامین ث رنده کرده خام مرا همراه با سالاد میل کنید و در موقع تهیه سالاد اولیویه، خام مرا رنده کرده اضافه نمایید.
پخته و آب پز مرا زیاد نگاه ندارید. زیرا یک نوع قارچ سمی می‏تواند روی آن رشد نماید.
در صنعت با من الکل و عسل مصنوعی و نشاسته درست می‏کنند.
اگر هنگام شب مرا با روغن گردو به سالاد اضافه کنید برای از بین بردن کرمهای معدی و روده‏ای مفید می‏باشم. ضماد خام من مرهمی گرانبها و عالی است. اگر آنرا روی یک پارچه تمیز گذاشته، روی پلک چشم‏های ورم کرده بگذارید ورم آنرا فرو می‏نشانم. ترک دست و پا را که در اثر سرمازدگی پیدا می‏شوم، معالجه می‏کنم و درد و سوزش و سوختگی را برطرف می‏سازم. رنده کرده خام من مخلوط با روغن زیتون بثورات چرکی جلدی را درمان می‏کند و گذاشتن این مرهم روی دکمه‏ای بواسیر و نواسیر مفید است.
اگر خام مرا در شیر رنده کنید، بهترین شیر زیبایی جهت نرم و لطیف کردن پوست‏های دست و صورت شما می‏باشم و به این شیر بهتر است کمی گلاب اضافه نمایید. اگر آبگوشت یا آش شما در اثر غفلت کمی شور شد می‏توانید تکه‏های مرا در آن بریزید تا نمک اضافی را به خود جذب نمایم.
اگر در سماور و کتری شما املاح آهکی رسوب کرده و قشر سختی به وجود آورده است، می‏توانید پوست مرا در آن ریخته بجوشانید تا آنها را کنده و تمیز نمایم.
اگر غذای شما در اثر مسامحه سوخت و دیگ شما ته گرفت، می‏توانید چند دانه از نوع آردی مرا در آن انداخته، در کمی آب بپزید و بعد آنرا به ته دیگ مالیده و ذرات سوخته را به کمک آن پاک نمایید.
من در شهرهای صنعتی اروپا و آمریکا یک وعده غذای کارگران را تأمین می‏کنم و آلمان‏ها پیشرفت خود را در علم و صنعت از نیروی من می‏دانند. در ایران مرا در آبگوشت، طاس کباب و اسلامبولی و خورش قیمه و اکثر خوراکی‏های فرنگی اضافه می‏نمایند، تنوری و آب پز مرا همراه با گلپر زیاد می‏خورند اگر می‏خواهید فرزندان شما در درس پیشرفت نمایند، مرا به خوراک آنها اضافه کنید و پوره مرا به اطفال شیرخوار که می‏خواهند غذا خور شوند بدهید، برای باز شدن آبسه‏ی دندان، تنوری یا پخته مرا گرم گرم له کرده کنار آن بگذارید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من سیب زمینی ترشی است‏

اسم من سیب زمینی ترشی است، در بعضی از شهرهای ایران به من شلغم فرنگی می‏گویند، در صورتی که از قدیم در آسیا وجود داشته‏ام، در کتابهای گیاه‏شناسی قدیم، مرا به اسم قلقاص ذکر کرده‏اند، و در بعضی از شهرهای ترک‏نشین ایران، به من بیاض - یارالماسی و آق یرالماسی صدا می‏کنند.
اکثر گیاه شناسان قدیم مثل بغدادی و ابن بیطار زادگاه مرا هند می‏دانند و نوشته‏اند که در هند مرا پخته می‏خورند، این روزها در اروپا نیز مرا پخته و کباب کرده میل می‏نمایند، زیرا من بهترین غذا برای مبتلایان به مرض قند می‏باشم، و از تولید آن پیشگیری می‏کنم. کسانی که در اثر ابتلاء به مرض قند لاغر و ضعیف می‏شوند، غذایی بهتر از من برای تقویت ندارند. آنها را چاق می‏نمایم، غرایز جنسی را بیدار می‏کنم، جهت سرفه و سختی سینه و حنجره مفید می‏باشم.
زود هضم و معالج زخم معده و روده هستم، تنقیه آب جوشانده‏ی من، در معالجه کلیه و ورم روده اعجاز می‏نماید، خوردن من جهت استسقاء و اسهال صفراوی مفید است، عصاره برگ و شاخه‏های من نیز همین خاصیت را دارند.
ترشی من زودتر هضم می‏شود، برای این که مرا پخته میل نمایید اول مرا در آب جوشانده و آب آن را دور بریزید و بعد آن را با گوشت سرخ کرده و خوراک تهیه نمایید.
سوخته من جهت تقویت مو و ضماد آن جهت معالجه امراض جلدی و زخم پوستی تجویز شده است.
علاوه بر ترشی، شما می‏توانید مرا به صورت شور نیز درست نمایید. و برای این کار بهتر است مرا در آب خیارشور بیندازید و پس از چند روز آماده خواهم شد. این فرآورده من زیاد دوام ندارد و پس از چندی لیز می‏شود. و بهتر است زودتر آن را مصرف نمایید. در ساختمان من نشاسته، تانن، مواد سفیده‏ای و چربی و یک ماده ضد مرض قند وجود دارد و تا بخواهید سرشار از مواد معدنی و آنزیم‏های سودبخش می‏باشم.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من سیب است

ما دو برادر از نوع پیشرس سیب هستیم که هر دو آخر بهار و اوایل تابستان خدمت میرسیم، و عمرمان کوتاه است و کسی نمی‏تواند ما را برای فصول بعد نگاهداری کند.
هر دو شیرین - خوشمزه و معطر هستیم، با این فرق که قند من بیشتر و عطر برادرم گلاب زیادتر است، مزیت من بر سیب گلاب نازکی پوستم می‏باشد و پوست من برای هر معده‏ای قابل هضم است.
ولی پوست گلاب کمی سخت‏تر است و در نتیجه عطر خود را بیشتر حفظ می‏کند. چون هر معده‏ای نمی‏تواند پوست گلاب را هضم کند، به این جهت عده‏ای آنرا پوست کنده می‏خورند و در نتیجه از مواهبی که طبیعت در روی پوست ما گذاشته است محروم می‏شوند. اگر این اشخاص سیب را با پوست خوب و با دقت جویده، و میل نمایند و یا آنرا با پوست رنده کرده و به صورت پالوده بخورند پوست سیب گلاب هم بخوبی قابل هضم خواهد شد.
در هر حال ما غذای روح و جسم هستیم، عضلات و اعصاب را تقویت می‏نماییم، دهان را ضد عفونی می‏کنیم و بوی بد آنرا از بین می‏برم. به کسانی که دارای نفس بدبو هستند، توصیه کنید که قبلاً یک سبزی مثل کاهو را خوب با دهان بجوند و بعد یک سیب را با پوست جویده میل نمایند.
هر کس ما را صبح ناشتا میل نماید، بیماری را از اطراف خود دور می‏کند. ما سموم بدن، مخصوصاً اسید اوریک را دفع می‏کنیم، و در نتیجه، درمان خوبی برای مبتلایان به روماتیسم - درد مفاصل و نقرس هستیم، ما هر دو ترشحات غدد، مخصوصاً بزاق و ترشحات معدی را تقویت می‏کنیم، و به هضم غذا کمک می‏نماییم، و برای فم المعده و قلب مناسب می‏باشیم.
مبتلایان به زخم معده که نمی‏توانند میوه‏ی خام بخورند، به آسانی می‏توانند ما را رنده کرده، بدون پختن نوش جان نمایند. زیرا ما در روی درخت با حرارت آفتاب به حد کافی پخته شده‏ایم.
هر کس ما را با پوست بخورید، از شر یبوست و تنبلی روده و کبد راحت خواهد شد.
ما با آنکه شیرین هستیم، برای مبتلایان به مرض قند ضرر نداریم. و در عوض مفرح و اشتهاآور می‏باشیم. خفقان و تنگ نفس را معالجه می‏کنیم. مقوی قلب و دماغ و جگر می‏باشیم، و راندن صفرا را از معده آسان می‏نماییم و تا حدی از سرطان پیشگیری می‏نماییم.
ما می‏توانیم وسواس سودایی را درمان کنیم و هر دو ضد سم می‏باشیم و سم عقرب را خنثی می‏کنیم.
اگر یک قاچ سیب را روی محل گزیدگی نیش عقرب یا زنبور بمالید به درمان آن کمک مؤثری کرده‏اید. ضماد گوشت ما روی پلک چشم، جهت تسکین درد آن نافع است. از میوه کال و نارس ما دارویی جهت درمان اسهال خونی می‏گیرند. عده‏ای از پزشکان قدیم معتقد بودند که خوردن سیب کال تولید نسیان می‏نماید، ولی در طب جدید چنین عقیده‏ای وجود ندارد، هر کس ما را بخورد و بعد احساس ناراحتی و سنگینی در معده نماید، نباید روی آن آب سرد میل نماید.
دهاتی‏ها وقتی مبتلا به سرماخوردگی می‏شوند، رژیم سیب می‏گیرند، و سه روز غیر از سیب غذای دیگری نمی‏خورند و در نتیجه به راحتی معالجه می‏شوند زیرا سیب بهترین دوا و مناسب‏ترین غذا برای مبتلایان به سرماخوردگی است.
ما سموم بدن اطفال شیرخوار را دفع می‏نماییم، و اگر شما به آنها از آب سیب قندک یا گلاب بدهید، احساس آرامش کرده گریه و زاری نمی‏نمایند.
پالوده ما برای معالجه اسهال مخصوصاً اسهال اطفال بسیار نافع است و ما هر دو دارای فسفر هستیم، و سلسله اعصاب را تقویت می‏کنیم. ما هر دو خواب‏آور خوبی هستیم. اگر شما مبتلا به بی‏خوابی هستید، قبل از خواب چند دانه سیب بخورید و با یک استکان آب سیب سر بکشید.
عصاره برگ ما ضد کرم است، و برای فرونشانده ورمهای گرم مفید است.
مربای گل قند ما جهت ضعف قلب و دماغ مؤثر است و برای این کار بهتر است آنرا با دو برابر وزنش گلقندگل سرخ مخلوط نمایید.
یکی از برادران ما که نوعی از آن زودرس بوده و با ما به بازار می‏آید، سیب ترش است، این سیب دارای اسید مالیک است و برای دفع غلبه‏ی صفرا و غلیان خون بسیار مفید است و برای معالجه وسواس سودایی، از سیب شیرین بهتر است. ولی برای مبتلایان به اسهال خونی خوب نیست و اعصاب را کمی ضعیف می‏نماید.
آب سیب ترش که آنرا بدون شیرینی به قوام آورند، جهت درمان امراض صفراوی و سنگ کیسه‏ی صفرا مفید است.
یکی از مشخصات خانوادگی ما این است که در تمام فصول سال، خدمتگزار شما هستیم، ما انواع زودرس بهاره - تابستانی - پاییزی و زمستانی داریم، و شما در هر فصل سال می‏توانید ما را در دکان میوه فروشی پیدا کنید و از طعم و بوی ما لذت ببرید و از منافع سرشار ما بهره‏مند شوید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من سورنجان است

دشمن سرسختی برای نقرس هستم.
بوییدن گل من بینی را باز می‏کند و سر درد را تخفیف می‏دهد.
اگر از درد رماتیسم رنج می‏برید، فورا به سراغ من بیاید...
در کتابهای داروسازی قدیم و سنتی ایران، به ما سورنجان لقب داده‏اند ما چند نوع پیاز از چند گیاه مختلف هستیم که مهمترین انواع ما که در ایران می‏روید گل حسرت و شنبلید است. به نوع فرنگی ما کلشیک می‏گویند که گویا در ایران نمی‏روید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من زرشک است

ریشه من داروی ضد تب است.
غم و غصه و بی‏اشتهایی را از بین می‏برم.
برای تقویت هاضمه از من استفاده کنید.
درمان تنگ نفس هستم و صفرا را می‏برم...
فارسی من زرشک است، به من زاج و زرتک هم گفته‏اند. من در دامنه کوه‏ها نزدیک به آب می‏رویم. نوعی از من که در خراسان و نزدیک شیروان می‏روید، بدون دانه است و به آن زرشک پلویی گویند. چون با آن زرشک پلو درست می‏کنند و این نوع زرشک در خارج از ایران دیده نشده است، در کتب گیاه‏شناسی قدیم مرا امبرباریس و برباریس خوانده‏اند. این یک لغت بربری است و نام لاتینی من هم بربریس است. میوه من دارای ترشی مخصوصی است شبیه آنچه در سیب ترش دیده می‏شود و بعلاوه دارای قند و چند ترشی دیگر است شبیه آنچه در سیب ترش دیده می‏شود و بعلاوه دارای قند و چند ترشی دیگر هستم. ریشه درخت من به علت داشتن ترکیبی بنام بری برین دارای اثر مسهلی بوده و ضد تب می‏باشد و برای ترک تریاک مفید است.
برگهای درخت من دارای مقدار زیادی ویتامین ث بوده و درمان رقیق شدن خون است. آب زرشک بسیار خنک است، صفرا بر و مسکن تنگی است و حرارت معده و جگر را فرو می‏نشاند و برای بازشدن جگر و درمان استسقا و سردی احشاء و معالجه اسهالی که از ضعف جگر و یا به سبب زیادی بلغم باشد، نافع است جهت تقویت هاضمه، با زعفران تجویز می‏شود. با آب افسنتین جهت معالجه بزرگی کبد و سختی ادرار توصیه شده است. از رنگ قرمز من در رنگرزی استفاده می‏شود. و چون آب مرا با آب سیب به مقدار مساوی مخلوط کرده و معادل نصف آب من آب لیمو اضافه کرده، و به آن مقدار شکر افزوده و به قوام آورند تا بسته شود. معجونی بدست می‏آید که پادزهر سموم، مخصوصاً ضد سم افعی است و تریاق کبیر را نیز به همین دستور درست می‏کردند و به آن مقداری مروارید محلول در آب ترش ترنج می‏افزودند.
این معجون علاوه بر خاصیت پادزهری که دارد، درمان تنگ نفس و غش بوده، غم و غصه و بی‏اشتهایی را از بین می‏برم. دانه‏های من به تنهایی یا مخلوط با ادویه مناسب جهت زخم معده و دل درد و اسهال تجویز شده است. مقدار خوراک آب من تا صد گرم و از دانه‏های من تا 45 گرم است.
برای معالجه کسانی که با تریاک مسموم شده‏اند، معمولاً از جوشانده ریشه درخت من استفاده می‏کنند و نیز برای ترک تریاک می‏توان از آن استفاده کرد. به خانم‏هایی که دوره‏ی یائسگی آنها نزدیک است و آنهایی که اختلالات رحمی دارند توصیه کنید که از خوردن من غفلت ننمایند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من ریواس است‏

اسم من ریواس است - اعراب مرا معرب کرده، ریباس و ریباج می‏گویند در فارسی به ساقه‏ی زیرزمینی من که عده‏ای به غلط آنرا ریشه می‏دانند، ریوند و اعراب به آن راوند گویند - زادگاه اولیه من ایران، چین و تبت است. در ایران در کوه‏های نیشابور - دره توچال - شهرستانک - حصار بند کرج - اطراف ارومیه - کوه‏های رزوند - کوه‏های اطراف اراک - قلعه رستم - اشتران کوه - گنجنامه کردستان - چکاب - تراران تفرش - کوه‏های اطراف تبریز مخصوصاً بین تبریز و خوی - کوه تخت بلقیس - دشت ارژن فارس - راجرد قم و بالاخره بلوچستان بطور خودرو به عمل می‏آیم - در حالیکه ایرانیان بهترین نوع طبی مرا ریوند چینی می‏دانند - هیئت تحریریه‏ی دائرة المعارف درولت فرانسه نوع ایرانی را مرغوبتر دانسته و آنرا سفید و سلطنتی می‏خوانند (درولت چاپ 1955 صفحه 1260) ساقه‏ی زیرزمینی من مدتها در زیر زمین باقی مانده و رشد می‏نمایند و همین که به آب می‏رسند، یک شاخه با برگ بیرون می‏دهند - برگ‏های نمونه طبی من بلندتر بوده، و شبیه دست می‏باشند و اردشیر را راوند دست از آن جهت گفته‏اند که دستهایی بلند داشت. طبیعت برگ‏های من سرد است و دارای ویتامین‏های آ و ب و به مقدار زیاد ویتامین ث است، و از خواص آن یکی آن است که لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین نموده و قند خون را کم می‏نماید. برگ من دارای چندین نوع ترشی است و چون آنرا با کمی قند بجوشانند، طعم مطبوعی پیدا کرده، و از سردی آن کاسته می‏شود و به همین جهت است که شربت من در بین ایرانیان دوستان فراوان دارد. من مسرت‏بخش - قابض - مقوی معده و روده‏ها هستم - پاک‏کننده جگر - اشتهاآور - برنده‏ی صفرا و مانع قی می‏باشم - برای تنگ نفس و بواسیر مفید می‏باشم - در امراض وبایی شکل و اسهال توصیه و تجویز شده‏ام - مداومت در خوردن من باعث پاکی خون می‏شود و دمل را درمان می‏نماید. عصاره‏ی من جهت تقویت نیروی باصره و از بین بردن لکه‏های سفید چشم تجویز شده است. ضماد من با آرد جو جهت باد سرخ - مورمور شدن بدن و آبله مفید است - شهوت را کم می‏کنم و مبتلایان به درد سینه و سرفه باید از خوردن من پرهیز نمایند - اعصاب را ضعیف می‏نمایم و زیاده روی در خوردن من سبب قولنج و سنگ کلیه و مثانه می‏شود. مقدار خوراک برگ خالص من صد گرم می‏باشد - قسمت‏های قرمز رنگ برگ من که شبیه کف دست و پای غاز می‏باشد، بادشکن، ملین و مسهل است و به علت داشتن اسید اگزالیک برای مبتلایان به درد کلیه و سنگ خوب نیست چون ساقه‏های من قند خون را کم می‏کنند و تولید ضعف می‏نمایند برای کسانی که عقرب آنها را زده باشد خطرناک می‏باشد چه قبل از گزیدن عقرب بخورند و چه بعد از آن!
ساقه‏های زیرزمینی نوع طبی من که به ریوند معروف است، مسهل قوی است و معده را ضد عفونی می‏کند و پادزهر سموم مخصوصاً سم عقرب است. این عمل آن درست معکوس عمل ساقه‏های من می‏باشد. در خوردن ریوند نباید زیاده‏روی کرد، زیرا در پاره‏ای از معده‏های ضعیف پس از عمل مسهلی ایجاد یبوست می‏نماید - آنهایی که مبتلا به یبوست مزمن هستند و آنهایی که غذا را ترشح می‏کنند، باید از آن پرهیز نمایند - این ریشه به صورت گرد کوبیده، در داروخانه‏ها تحت نام پودر ریوند در گذشته وجود داشت - این گرد، ادرار و عادت ماهانه خانمها را باز می‏کند. قوه‏ی جاذبه‏ی کبد را زیاد می‏کند و گرفتگی جگر و صفرا را باز می‏نماید و از گرفتگی طحال و امعاء جلوگیری می‏نماید. بادشکن بوده، درد کلیه و مثانه و رحم را تسکین می‏دهد. جهت خفقان، سردرد و معده و کبد و یرقان تجویز شده و درمان اسهال است و مخصوصاً برای اسهال خونی مفید است. تخامه و دل درد را از بین می‏برد. برای بواسیر و نواسیر مفید بوده، و تب ربع را معالجه می‏کند و چون گرد ریشه مرا با لعاب بهدانه ساییده و حب نمایند و زیر زبان نگاهداشته و آب آنرا فرو برند، برای سرفه کهنه و زیادی صفرا و درد شقیقه و سرگیجه و جنون نافع است. تنگ نفس و زخم‏های دهان را معالجه می‏کند. اگر آنرا با علیله و صبر زرد مخلوط کرده و حب درست کنند و بخورند دماغ را باز می‏کند و انواع سر درد را تسکین می‏دهد. سرگیجه و ترس را از بین می‏برد، وزوز کردن گوش و صدا کردن آنرا خاموش می‏کند - ریشه نوع طبی من با سکنجبین ادرار را زیاد می‏نماید و مخصوصاً به کسانی که ادرارشان بند آمده، و با داروهای دیگر باز نشده است هفت گرم ریشه مرا با ده گجرم تخم خربزه و ده گرم خارخاسک جوشانده بدهید و اثر آنرا ببیند. جوشانده‏ی من با پرسیاوشان جهت معالجه سیاتیک و ضعف و درد مفاصل مفید است. اگر تکه‏ای از ریشه مرا در دهن گذاشته و بمکید و آب آنرا فروبرید، جهت جلوگیری از خونریزی معده مفید است. اگر جوشانده‏ی آنرا در بینی بریزید نزله و زکام را برطرف می‏کند. ضماد آن با سرکه جهت کک و مک و جوشهای عصبی و از بین بردن آثار ضربه نافع است. ضماد آن با آرد جو و پنیرک و مازو جهت محکم کردن استخوان شکسته و درد دررفتگی سودمند می‏باشد. برای اطفال و اشخاص ضعیف البنیه زیان دارد. مقدار خوراک ریشه طبی من از پنج گرم تا هفت گرم است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من زردچوبه است

من عامل اصلی درمان کیسه صفرا و ناراحتی‏های کبدی هستم.
شفاف‏کننده چشم و ضد یرقانم.
معده را تقویت می‏کنم و گل من کک و مک چهره را پاک می‏کند...
اسم من زردچوبه است. به من عروق الصباغین - عروق الصفر - ریشه زعفران - زعفران هندی هم می‏گویند. زادگاه اولیه من هند است، ولی در چین و بعضی از کشورهای دیگر هم می‏رویم. در ایران کشت من تحت مطالعه است.
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، پس از کشف مواد رنگی مصنوعی عده‏ای سودجو علیه من قیام کردند و نه تنها تمام خواص مرا منکر شدند، بلکه ماده‏ی رنگ‏کننده مرا بیماری‏زا و خطرناک معرفی کردند، این تبلیغات سوء به سرعت در جهان انتشار یافت و کار بجایی رسید که عده‏یی خوردن مرا تحریم کردند، ولی چیزی نگذشت که دانشمندان علم شیمی و غذاشناسی به حمایت من برخاستند و به کمک علم، مواد عامله مرا پیدا کردند و ثابت نمودند که در من چندین اسانس و مواد سودمند جمع شده و آنچه را داروسازان و پزشکان قدیم ایران و هند در وصف من گفته‏اند، صحت دارد و در مقابل ثابت شد که تعداد زیادی از محصولات رنگین مصنوعی که معاندان در مقابل من علم کرده بودند مولد سرطان می‏باشد. من عامل درمان کیسه صفرا و ناراحتی‏های کبدی هستم. محرک دستگاه گوارش بوده غذا را رنگین و معطر می‏نمایم. مضمضه جوشانده من جهت درد دندان مفید است.
من مقوی معده و بادشکن می‏باشم. من دارای نشاسته - یک روغن فرار که خاصیت تشعشع دارد، مواد رزینی و یک ماده رنگی و چند ترکیب دیگر هستم. ادرار را زیاد می‏کنم و اشتهاآور هستم. علاوه بر رنگین کردن غذا در صنعت نیز برای رنگ کردن نخ و پشم به کار می‏روم. یک نوع من که در مالزی و هند و چین به عمل می‏آید، برای دفع کیسه صفرا و سنگ‏های صفراوی داروی ارزنده‏ای است. من شفاف‏کننده چشم و درمان استسقاء و یرقان می‏باشم. مضمضه کردن این محلول مسکن درد دندان و بازکننده‏ی پیله و ورم لثه می‏باشد. در هند بعد از حجامت بلافاصله کمی گرد کوبیده‏ی مرا روی محل حجامت می‏پاشند، تا زخم آن زودتر التیام پیدا کرده و چرک ننماید. مالیدن گل من کک و مک را بر طرف می‏کند. و لکه‏های پوستی را از بین می‏برد. زیاده‏روی در خوردن من برای قلب خوب نیست گر چه در ریشه من ترکیباتی شبیه جوهر سنبل‏الطیب وجود دارد، مقدار خوراک من تا ده گرم می‏باشد. حالا اجازه فرمایید عنان سخن را بدست برادرم مامیران بدهم و امیدوارم بتواند بیماران سرطانی و برص و غیره را راهنمایی نماید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من خرما است

من در هر مرحله، از شکوفه تا رسیدن، دارای خواص گوناگون هستم.
شکوفه‏ی من مقوی جسم و روح است.
گل من پس از شکفتن التهاب خون را تسکین می‏دهد
و خودم برای امراض عفونی مفید بوده، قوه بینایی، شنوایی، درد مفاصل و سیاتیک را درمان می‏نمایم.
در من هزاران خاصیت وجود دارد که یکی از آن‏ها، دشمنی و مبارزه با سرطان است!
اسم من خرما است. در فارسی به درخت من خرما بن و درخت خرما گویند و اعراب به خرما تمر و به درخت آن نخل گویند و این همان درختی است که حضرت عیسی در زیر سایه آن از مادر متولد شدند و خداوند به حضرت مریم امر فرمودند تا از میوه من بخورد - درخت من معمولاً در جایی میوه می‏دهد که سرش در آتش و پایش در آب باشد. چه آفتاب سوزان و آب فراوان برای من ضرورت دارد. در ایران در بم - بلوچستان - اهواز - آبادان - جهرم - قصرشیرین و خرمشهر به عمل می‏آیم. اقسام زیاد دارم که فرق آنها در کوچکی و بزرگی و شکل میوه است و بهترین محصول من مضافتی کرمان و بلوچستان است. درخت من نر و ماده دارد.
درخت نر میوه نمی‏دهد، فقط شکوفه می‏نماید و یکی از عجایب ایران یک درخت خرمای نر در بلوچستان می‏باشد که 45 متر قامت دارد. شکوفه درخت من معمولاً در محفظه‏ای است به شکل ماهی که سر و ته آن باریک و میان آن پهن و ضخیم است. به غلاف این محفظه در فارسی نارونه و در عربی کفری گویند و چون این غلاف بشکفد، در وسط آن ماده‏ای شبیه پشمک سفید رنگ ظاهر می‏شود که به آن اعراب طلع گویند و دارای دانه‏است کوچکتر از گندم که خرماکاران آنها را برداشته در وسط شکوفه‏ی ماده می‏گذارند تا میوه آن شیرین و شاداب شود، و در غیر این صورت، میوه آن نرک شده و قبل از رسیدن گندیده و از بین می‏رود. طبق مطالعات نویسنده‏ی زبان خوراکیها، با این میوه‏های سبز نرک می‏توان مربا و ترشی درست کرد. و از منافع آن بهره‏مند شد. میوه من از موقع شکوفه کردن تا رسیدن هفت مرحله دارد که هر یک دارای اسامی مختلف و گوناگون است و اکنون اجازه فرمائید که آنها یکی پس از دیگری خود را به شما معرفی نمایند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من چغندر است

من چغندر هستم. به من چگندر و چندرهم می‏گویند. اعراب مرا سلق صدا می‏کنند. در گذشته به پخته بیخ من لبلبو و اکنون لبو می‏گویند.
گیاه‏شناسان قدیم ایران بیخ مرا از دسته میوه‏ها و سبزیها جدا کرده و جزو هویجها شمرده‏اند ولی برگ من در دسته سبزیهاست. برگ من سحرگاه بی‏مزه و شامگاه شیرین است. زیرا در روز با کمک نور آفتاب، قند می‏سازم و شب بتدریج آنرا جهت ذخیره به بیخ خود که انبار من است می‏فرستم و به همین جهت است که اگر برگ مرا صبح بچینند و میل نمایند، جزء سبزیهای خنک بوده، و عصر خنکی کمتری دارم، و خیلی متأسفم که شما نمی‏توانید برگ و بیخ مرا خام خام میل نمایید والا می‏توانستم ادعا کنم که خداوند بعد از عسل، شفا را در من قرار داده است. بیخ من اگر خام خورده می‏شد، بدون شک شما می‏توانستید آنرا عسل گیاهی بدانید. من با این که خاصیت مسهلی ندارم معذلک پاک‏کننده شکم هستم. به هضم غذا کمک می‏کنم و التهاب معده را فرو می‏نشانم. مفیدترین و بهترین اعضای من، برگ من است و بعد ساقه‏های آن و سپس بیخ من که پخته آن لبو نام دارد.
قند من برای مبتلایان به مرض دیابت خوب نیست، ولی در عوض خداوند مصلح آن، یعنی دوای مرض قند را در ساقه و برگ من قرار داده است. مشروط بر این که صبح زود آنرا بچینید و در سایه حفظ نمایید.
برگهای کلفت من سنگین و دیر هضم است، ولی در اثر پختن سختی و نفخ آن از بین می‏رود، خنکی برگهای نازک من زیاد است، و قوت غذایی کمتری دارد، ولی در عوض دوای بسیار خوبی است. خوردن پخته من رعشه را معالجه می‏کند، مخصوصاً برگ سرخ رنگ آن اگر آنرا خام با سرکه و خردل بخورید، طحال را باز می‏کند و ورم آن را فرو می‏نشاند، جهت درد پشت و مثانه و امراض مقعد مفید است. آب برگ من با داروهای مسهل، به اخراج بلغم کمک می‏کند. جهت درد مفاصل و نقرس سودمند است. اگر بیخ مرا با عسل ممزوج کرده و در بینی بکشید فضولات را پاک می‏کند. خوردن آب برگ من جهت سردرد و دندان درد مفید است. کمپرس با آب برگ من قرمزی چشم را از بین می‏برد. مخصوصاً اگر با روغن بادام یا عسل مخلوط کرده باشید. شستشو با جوشانده برگ من، شوره و چربی سر را از بین میبرد. مخصوصاً اگر آن را گرم کنید و با پنبه یا باند روی پلک چشم کمپرس کنید. اگر چند قطره آب نیم گرم برگ مرا در گوش بچکاند، درد آن را ساکت می‏کند. مخصوصاً اگر با روغن بادام یا عسل مخلوط کرده باشید. شستشو با جوشانده برگ من، شوره و چربی سر را از بین می‏برد و شپش را نابود می‏کند. ضماد برگ من با بوره (اسید بوریک) جهت کک مک و طاسی به کار می‏رود، و همچنین برای ورم پشت پا و استسقاء و سایر اورام مفید است، تنقیه با آب نیم گرم من جهت ورم روده و گرفتگی آن نافع است. اگر دست و پای شما و کودکان شما در اثر سرمازدگی ترکی پیدا کرده است، نگران نباشید آن را مدتی در آب گرم من بگذارید برطرف خواهد شد. مالیدن برگ پخته من پس از سرد شدن، درمان سوختگی آتش و آب جوش است و آفتاب‏زدگی را معالجه می‏کند. ضماد برگ کوبیده من جهت تسکین درد و پاک کردن کک مک و معالجه طاسی و با عسل جهت دمل و جوشهای جلدی و با حنا جهت رویاندن مو و رشد آن و با روغن بادام جهت فروکش کردن اورام و خوردن آن با خردل مسکن شکم درد بوده، و بادشکن می‏باشد.
من به علت داشتن ارسنیک و گوهر شب چراغ و روبیدیم از بیماری جذام جلوگیری می‏کنم و به علت داشتن فسفر غذای مغز بوده، و نیروی حافظه را زیاد می‏کنم. اعصاب را محکم می‏نمایم و حرارت خون را می‏نشانم و استخوان‏بندی را تقویت می‏کنم. من برای درد کلیه مفید می‏باشم، من دارای مواد ازته، مواد قندی، املاح معدنی مثل کلسیم و آهن نیز می‏باشم و این خاصیت در برگ من زیادتر است. آب لبو برای بهبود التهاب مثانه، رفع یبوست و بیماریهای پوست مصرف می‏شود. بو داده پوست بیخ مرا می‏توان مانند قهوه دم کرده و نوشید. من دارای ویتامین آ به صورت جوهر زردک، و انواع ویتامین‏های ب و ث بوده اشتهاآور هستم، برگ قرمز من به علت داشتن ویتامین‏های زیاد و کمی آرسنیک و روبیدیم تا بخواهید مفید است.
حال که خواص لبو را دانستید و توجه فرمودید که بیخ من تمام مواد لازم را از نظر ویتامین و آنزیم جهت هضم و جذب قند دارد، بد نیست بدانید که قندی که با کمک داروهای شیمیایی از بیخ من گرفته می‏شود، فاقد این عوامل مفید بوده و برای اینکه در بدن شما سوخته و نیروی لازم را تحویل دهد، ناچار است که این عوامل را از غذاهای دیگر و ذخایر بدن گرفته، انسان را دچار کمبود آنها ساخته و موجب گرسنگی نامرئی گردد و سرانجام صدها مرض ایجاد نماید، قند سفید یک غذای محرک و بیماری‏زاست و در زندگی نیم مصنوعی شما از غذاهای کشنده محسوب می‏شود. مرگ تدریجی که از خوردن قند سفید به انسان دست می‏دهد، عامل بسیاری از ناخوشی‏ها و ناراحتی‏های جسمی و روحی است. دندان را خراب می‏کند خون را کثیف می‏نماید. کبد را که سکان کشتی بدن است خراب می‏نماید و سلسله اعصاب را ضعیف می‏سازد. به این جهت من به شما توصیه می‏کنم که برای شیرین کردن کام خود، حتی المقدور شیرینی‏های طبیعی مثل عسل، مویز، شیره خرما و از بیخ پخته من (لبو) استفاده نمایید و اگر خواستید قند سفید بخورید از قند نیشکر بهره‏مند شوید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من چای است

به من چا و چایی هم می‏گویند - من برگ درختچه‏ای هستم که انواع وحشی آن در چین و هندوستان می‏روید و قامت آنها معمولاً به ده متر می‏رسد ولی انواع بستانی و پرورش یافته من که برگها و جوانه‏های آنرا مرتبا می‏چینند از دو متر قد آن تجاوز نمی‏کند. قسمت مورد استفاده‏ی من برگهای من است که پس از بو دادن بصورت چای سبز و سیاه به فروش می‏رسد. در تاریخ کشف من افسانه‏های زیادی گفته‏اند. از جمله می‏گویند یکی از امپراتوران چین بر یکی از نزدیکان خود غضب کرد و دستور داد او را از شهر بیرون کنند آن شخص مدتی در کوه و بیابان و در جنگل‏ها و بیشه‏ها سرگردان بود و در نتیجه بسیار ضعیف و زرد چهره شده بود. روزی درختی دید. از غایت گرسنگی برگ آنرا غذای خود ساخت و در اندک مدتی علائم سخت در او ظاهر شد و رنگ رخساره او باز و زیبا گردید. مخفیانه به شهر آمد و برای یکی از نزدیکان امپراتور احوال خود را نقل کرد و آن شخص به عرض رسانید، امپراتور او را احضار کرد و از دیدن صورت زیبا شده‏ی او متعجب شد و پس از جویا شدن از علت آن، عده‏ای از پزشکان را مامور تحقیق در اطراف فواید آن گیاه نمود. حکیم میرزا قاضی در کتاب اختیارات خود پس از ذکر این افسانه می‏نویسد: چای گیاهی است خوشبو، با اندک تلخی. نوشیدن دمکرده‏ی آن حرارت باطن را تسکین می‏دهد و خون را صاف می‏کند. افسانه‏ی دیگری نیز در وصف من به این شرح گفته‏اند: روزی جمعی از اهالی ختا به شکار رفته بودند گوشت یکی از شکارهای خود را پخته و در ظرفی ریخته و روی آنرا با سرشاخه‏های بوته‏ی چای پوشاندند و دو مرتبه به دنبال شکار رفتید. پس از آنکه برای خوردن غذا جمع شدند، دیدند تمام گوشت‏ها له شده و چون این امر را نزد اطبا اظهار داشتند آنها پس از تحقیق و امتحان دانستند که برگهای شاخه‏ی گیاه من، در هضم غذا، و طعام و زود پختن گوشت و حبوبات اثر دارد.
باری زادگاه اولیه من چین و هندوستان است. و در ایران نیز به گیلان و مازندران و مخصوصاً لاهیجان کاشته شده و به چای داخلی معروف می‏باشد. بهترین زمین برای کشت من زمینی است که دارای سنگهای خروجی و آتشفشانی باشد تا محصول من مرغوب و مفید باشد. زیرا گیاه من احتیاج به فلز (فلوئور) دارد. چایکاری در چین معمولاً در شکاف دره‏های عمیق صورت می‏گیرد و فرآورده‏ی آن به علت خروجی بودن زمین دارای فلوئور زیادی است، و از طرف دیگر روستاییان چینی معتقدند که خاک مالک حقیقی همه‏ی موجودات است و روی این فلسفه به عنوان کرد کود مدفوع انسان را به کار می‏برند.
روی این اصل چای چینی سرشار از شبه فلز فلوئور بوده و چای داخلی از حیث داشتن این عنصر مفید فوق‏العاده فقیر است. فقط محصولات چند نقطه‏ی کوهستانی تا 3 میلی گرم درصد دارد. دومین دلیل زیادی فلوئور در چای چین استفاده از طغیان رودخانه‏ها است، زیرا در چین رودخانه‏هایی جاری است که از کوههای آتشفشانی سرچشمه گرفته و بستر آنها بالاتر از مزارع چای کاری است و هنگام طغیان سفیدرود در سطحی پایین‏تر کشت زارها جاری است به ندرت طغیان آن گل و لای به این مزارع می‏رساند.
در ژاپن مزارع چای در مجمع الجزایر آتشفشانی است و آب و زمین و هوا سرشار از شبه فلز فلوئور می‏باشد و از طرف دیگر ژاپنی‏ها مقداری از صید ماهی را به ساختن آرد ماهی اختصاص داده و آنرا به عنوان کود مصرف می‏کنند. استفاده از آرد ماهی که دارای مقدار زیادی فلوئور است کافی است که چای ژاپنی نسبت به این شبه فلز غنی بوده و فرآورده‏ی آن مرغوب شود.
برای اصلاح و مرغوب شدن چای داخلی بهترین وسیله از کودهای فلوئور دار مثل آرد ماهی است.
چای سبز از بو دادن برگهای تازه بدون دمبرگ به عمل می‏آید و چون برگهای چای مدتی مانده و تخمیر شوند، محصول آن‏ها چای سیاه می‏باشد. دمکرده‏ی پنج تا ده در هزار برگهای بو داده من محرک و مقوی معده بوده و ادرارآور است، ولی از نظر داشتن خواص مذکور کمتر استعمال می‏شود. بلکه معمولاً آنرا مانند یک نوشابه‏ی عادی و برای رفع خستگی می‏نوشند. من مقوی مغز - معده و باه می‏باشم و ادرار را زیاد می‏کنم، نشاطآور بوده تشنگی را تسکین می‏دهم - سر درد را آرام می‏کنم التهاب معده را فرو می‏نشانم، خون و رنگ رخسار را صاف می‏کنم و به جذب ادویه در اعماق یاخته‏های بدن کمک می‏کنم. بوی بد دهان را از بین می‏برم، مخصوصاً خشک من در از بین بردن بوی سیر و پیاز بی‏اثر نیست. جهت خفقان و امراض قلب مقدار کم من مفید است و از همه مهمتر به علت داشن شبه فلز فلوئور مینای دندان و استخوانها را تقویت کرده و از پوسیدگی دندانها جلوگیری می‏کنم، زیاده‏روی در خوردن من رنگ دندان را زرد می‏کند ولی دندانهای زرد دیرتر خراب شده و کرم خوردگی کمتر پیدا می‏نمایند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من توت فرنگی است

در من چند نوع فلز موجود است.
آنها که نوزاد پسر می‏خواهند، از وجود من استفاده کنند،
مقوی قلب بوده، التهاب صفرا را خاموش می‏کنم.
تصفیه‏کننده خونم.
یکی از دشمنان سرسخت تنگی نفس هستم و سرفه‏های خشک را درمان می‏کنم....
فارسی من چیالک است، به من چیلک و چلم هم می‏گویند. ترکی من چیکلک است و به همین نام در کتب داروسازی قدیم آمده‏ام، در تنکابن به من لیدانه و در گیلان جمیل گویند و با اینکه از قدیم در جنگل‏های مرطوب و معتدل ایران مخصوصاً قره داغ و حسن بگلو بطور خودرو به عمل آمده‏ام، معذلک عده‏ای مرا خارجی تصور کرده توت فرنگی لقب داده‏اند.
میوه من خوش طعم و لذیذ بوده و از قدیم مرا برادر بزرگ تمشک می‏دانستند، میوه‏ی من دارای چند نوع قند - مواد سفیده‏ای و کمی چربی است و فلزاتی مانند آهک - آهن - منیزی - ید - برم - فسفر و مقدار زیادی پتاسیم دارد که با چندین نوع ترشی گیاهی ترکیب شده و به صورت املاح قلیایی در آمده است، خوردن این میوه ترشی خون را از بین می‏برد و محیط بدن را قلیایی می‏کند و اگر خانمی چند ساعت قبل از آمیزش مقداری از میوه مرا بخورد ترشح دهانهای رحم او قلیایی شده، کروموزومهای (دخترزا) را از بین برده، و محیط رحم را برای پرورش پسر آماده می‏سازد و این روش در ایران زیاد تجربه شده و نتایج عالی داده است.
مالیدن میوه من به پوست بدن و گرفتن حمام توت فرنگی یکی از اسرار موفقیت بعضی از زیبارویان جهان است.
میوه من مقوی قلب بوده، التهاب صفرا را خاموش می‏کند و بهترین صفرابر می‏باشد. خون را تصفیه می‏کند مناسب مزاج‏های سوداوی است و جهت امراض جلدی از قبیل جرب توصیه شده است. تنگی نفس را برطرف می‏کند و سرفه‏ی خشک را درمان می‏نماید، و خارش و بواسیر را درمان می‏کند و خلاصه در همه احوال همتای تمشک بوده و شباهت زیادی به آن دارد. ساقه‏ی زیرزمینی من که عده‏ای به غلط آنرا ریشه تصور می‏کنند، استوانه‏ای شکل بوده و سطح خارجی آن تیره و مغز آن قرمز رنگ است و به همین جهت خوردن آن رنگ ادرار و مدفوع را قرمز می‏کند. جوشانده‏ی بیست در هزار این ساقه قابض - ضد اسهال و پیشاب‏آور است. املاح موجود در میوه‏های من خاصیت نرم کننده‏ی سینه و شکم را دارند و همراه با سلولزی که در آن است، حرکات دودی روده‏ها را زیاد کرده به هضم غذا کمک می‏کنند. بعضی از اشخاص نسبت به میوه‏ی من حساسیت دارند و پس از خوردن آن دچار کهیر می‏شوند. برای اطلاع این دسته بد نیست بدانیم این اشخاص نسبت به میکربها و عوامل خارجی میوه حساس بوده و اگر آنرا خوب بشویند به این عارضه مبتلا نخواهند شد. ساقه زیرزمینی من به علت داشتن آهن - آهک و اسید سالیسیلیک مسکن و تب بر بوده و برای مبتلایان به نقرس و امراض کبدی مفید است. سنگ کلیه و مثانه را از بین می‏برد و درمان خوبی برای رماتیسم است، و به علت داشتن منیزی ترمز سرطان بوده و به علت قلیایی کردن خون از پیشرفت این مرض جلوگیری می‏کند. قند میوه من از نوع قند توت بوده و برای مبتلایان به مرض قند مفید است. میوه من معالج خوبی برای مبتلایان به تصلب شرایین است و به علت داشتن ویتامین‏های متعدد، یکی از میوه‏های بسیار مفید شناخته شده است. برگ و ساقه زیرزمینی من خاصیت ضد عفونی‏کننده نیز دارند و فشار خون را پایین می‏آورند و اختلالات کلیه و مثانه را برطرف می‏کنند. از میوه تازه من و شربت و مربای من تا می‏توانید استفاده کنید و بقیه خواص مرا در تمشک مطالعه نمایید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من جو است

نام فارسی من جو و عربی من شعیر است. در گذشته که قیمت من از گندم ارزان‏تر بود، عده‏ای، گندم نمای جو فروش بودند ولی حالا قضیه معکوس شده و گندم را بطور تقلب با دانه‏های من مخلوط می‏کنند. خواص غذایی گندم بیشتر از من و خواص درمانی من بیشتر از گندم است. من برخلاف گندم، خون را ترش نمی‏کنم و سبوس من ماده ضد کلسیم ندارد. سبوس من از گندم بیشتر و سخت‏تر است و از این رو در تغذیه گندم بر من مزیت پیدا کرده است، معذلک بعضی از یبوست‏ها با خوردن من برطرف می‏شود، ولی نباید در خوردن من افراط کرد و بایستی سبوس‏های درشت آرد مرا گرفت و الا تولید اسهال می‏نمایم. من به علت داشتن انواع ویتامین‏های ب زیاد و همچنین اثر نیکویی که در پرورش میکربهای مولد ویتامین ب در معده و روده‏ها دارم، مفید بوده و از سفید شدن مو و بالا رفتن چربی خون جلوگیری می‏کنم. دانه‏های من دارای یک عامل زنده‏به نام مالتاز بوده، و با کمک آن می‏توانم نشاسته‏ی خود را تبدیل به قند جو نمایم. من دارای ده درصد مواد ازته - دو درصد چربی - 70 درصد مواد نشاسته‏ای و سلولز هستم و نیز دارای فسفر، کلسیم و آهن و ویتامین‏های ب می‏باشم. جوشانده دانه‏های من به علت داشتن مواد صمغی متورم گردیده سینه و امعاء را نرم می‏کند، مخصوصاً اگر در شیر جوشیده شده باشد.
جوشانده‏ی بیست در هزار من به علت داشتن مواد صمغی و نرم‏کننده از قدیم برای غرغره در امراض گلو توصیه شده است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من تره است

املاح معدنی، کلسیم و آهن به وفور در من موجود است.
رنگ چهره را باز می‏کنم.
فارسی من گندنا می‏باشد، ولی اکنون بیشتر به من تره و سبزی تره می‏گویند. اهالی گیلان مرا کوار می‏نامند.
یک نوع شیرین و مفید من در کردستان به عمل می‏آید که به زبان محلی کیلافه نام دارد. اقسام وحشی من باریک و تند بوده، و کوچوک نامیده می‏شود. و دو برادر دارم یکی به نام والک و دیگری به نام تره پیاز که به آن تره فرنگی هم می‏گویند. عربی من کراث و کراث‏البقل است. من از خانواده‏ی پیاز بوده و مانند آن سودمند می‏باشم، ولی بوی من از آن کمتر است، و کسی که مرا خرد کند مجبور به ریختن اشک نیست. ادرار را زیاد می‏کنم - خلطآور بوده و سینه را نرم می‏نمایم و برای از بین بردن ذرات و رسوبات زرد رنگ از ادرار مبتلایان به رماتیسم تجویز شده‏ام. جوشانده‏ی من برای باز شدن صدا و درمان زکام - سرفه - لارنژیت و برونشیت و بطور کلی در التهابات دستگاه تنفس و رمهای آن به کار می‏رود! اگر مرا له کنید و بر محل نیش زنبور و زنبور عسل بگذارید، درد آنرا تسکین می‏دهم - من سرشار از ویتامین ث و املاح معدنی، مثل کلسیم و آهن می‏باشم و مقدار این ویتامین و املاح در من خیلی بیشتر از مقدار آن‏ها در تره فرنگی است. به حد کافی منیزی هم دارم و به همین جهت از سرطان جلوگیری می‏کنم. مالیدن برگ من با سرکه به پیشانی و جلو سر، خون دماغ را بند می‏آورد. من برای بواسیر و بادهای غلیظ شکم مفید می‏باشم. اشتها را باز می‏کنم و غریزه جنسی را تحریک می‏نمایم و رنگ چهره را باز کرده و بر زیبایی و لطافت پوست می‏افزایم. ارامنه‏ی ایران به خوردن من علاقه‏ی زیاد دارند و زیبایی و خوش آب و رنگی بانوان را از آن می‏دانند.
خوردن خام من قصب الریه را پاک و کیسه صفرا را باز می‏کنم. به هضم غذا کمک می‏کنم. مقوی کمر، ملین طبع بوده و از قولنج جلوگیری می‏نمایم، برگ من پیشاب‏آور و قاعده‏آور است، خوردن برگ من بعد از طعام مانع ترش کردن آن است. شهوت را زیاد می‏کند. چنانچه برگ من به مقدار پانزده گرم خورده شود، خون بواسیر را بند می‏آورد. خوردن من با عسل جهت امراض سرد سینه و ورمهای ریه و باز شدن آنها مفید است. ریختن من در آش جو جهت درمان تنگ نفس توصیه شده است. ترشی تره باز کننده‏ی جگر و سپرز و معالج قولنج است - گرد خشک کرده‏ی من مسهل خون جمع شده در معده است. حمول برگ کوبیده من به تنهایی و یا با داروهای مناسب پاک‏کننده ترشح رحم و ضد عفونی کننده‏ی آن بوده و مانع از افتادن جنین است. چنانچه مرا با سرکه و نمک پخته و زنی که مبتلا به ورم رحم است در آب آن بنشیند درمان خواهد شد، و چون مرا دو بار بپزند و بفشارند و بعد شسته با غذا میل نمایند، لذیذتر شده و نفخ از بین می‏رود ولی از خواص من کاسته می‏گردد. خوردن من با عسل پادزهر سموم مخصوصاً مسمومیت غذایی است و برای معالجه امراض جلدی نافع است. ضماد برگ من با سماق جهت اگزما و با نمک جهت زخم‏های چرکی نافع است. من دارای نوع پنیسیلین بوده، و بیشتر خواص درمانی من نتیجه‏ی آن است، انواع من از پیاز دیر هضم‏تر و نفاختر است. زیاده‏روی در خوردن من باعث تاریکی چشم و فساد لثه و دیدن خوابهای آشفته است و چون شمشیر و کارد را با آب من آب دهند دیرتر کند خواهند شد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0