| نام پدر: - | تاریخ تولد: 29/11/1356 |
| محل تولد: ایران - ایلام - آبدانان | تاریخ شهادت: 01/05/1390 |
| محل شهادت: تهران | طول مدت حیات: 34 سال |
| مزار شهید: گلزار شهدای روستای آبدانان | |
ایشان از همان اوایل کودکی در سخن گفتن و دیگر اعمال خود، نبوغ خود را به اطرافیان نشان داد. وی همچنین به واسطه ی اینکه جثه اش ظریف تر و کمی ریزتر از هم سن و سالانش بود همراه با متولدین 1357وارد دوره ابتدائی شد و همیشه با هوش و توانایی خود معلم و دانش آموزان را تحت تأثیر قرار می داد. ایشان کلاس سوم ابتدائی را طی تابستان گذراند و دیگر سالهای دوره ابتدائی شاگرد اول و نماینده کلاس بود.
در دوره راهنمایی با توجه به ظرفیت هوشی بسیار بالای داریوش، مقطع دوم را نیز در تابستان گذراند و با توجه به این سرعت بالا در کسب مدارج علمی توانست پیش از همکلاسی های خود دوره متوسطه را به پایان برساند و در تیرماه 1373 دیپلم خود را در رشته ریاضی دریافت نمود. داریوش رضایی نژاد چندین بار در مسابقات علمی استان ایلام مقام اول را کسب کرد.
وی همچنین در مهر ماه 1373در رشته مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه پذیرفته شد. ایشان با وجود پذیرش در بسیاری از رشته های مهندسی در دانشگاه های معتبر تهران، اصفهان، شیراز و... بنابر انتخاب خود وارد دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان شد.
داریوش رضایی نژاد با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی های تمامی نوابغ و مخترعان است در تحصیل و پذیرش و اجرای آکادمیک نیز بسیار منظم و کوشا بود. ایشان ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته خود، در زمینه استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری بسیار توانا بود. با داشتن چنین توانایی هایی، داریوش توانست در مدت هفت ترم و با رتبه اول و به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه، از دانشگاه خود فارغ التحصیل شود.
ایشان به محض فارغ التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد. در عرصه ای که فعالیت داشت توانایی فراوانی داشت و نبوغ و تلاش خود را در مسیر خدمت به وطن خویش قرارداد. در همان نخستین سال شروع به کار، در آزمون کارشناسی ارشد سال 1378 در رشته مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد شدند. ایشان در تیر ماه سال 1379 ازدواج نمود و صاحب یک فرزند دختر به اسم آرمیتا گردید که؛ قبل از 5 سالگی و در برابر دیدگانش شاهد پرپر شدن پدر عزیزش بود.
داریوش در طول خدمت پربار خود چندین مقاله در حوزه تخصصی خود نگاشت و بسیاری از طرح های تحقیقاتی را رهبری و اجرا نمود.
در پی همین فعالیت های علمی از دانشگاه های متعدد اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی از وی دعوت به عمل آمد. این دانشمند میهن پرست به رغم همه این فرصت ها به واسطه عشق به این آب و خاک و روحیات خاص خود که همیشه خود را نمونه یک ایرانی وطن پرست می دانست، به همه آنها نه گفت
. داریوش رضایی نژاد در چند سال اخیر ضمن تدریس و انجام فعالیتهای تحقیقاتی مسئول اجرای بسیاری از طرح های تحقیقاتی در دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی بودند.
ایشان با داشتن سن کم در مقام معاونت سازمان انرژی اتمی ایران به فعالیت پرداخت. تخصص اصلی وی بررسی سیستم انفجار در کلاهک های هسته ای بود. رضایی نژاد با قبولی در تمام مراحل آزمون دکترا سال 1390در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی پذیرفته شد، اما با تأسف بسیار فرصت به پایان رساندن این مقطع تحصیلی نشد و در تاریخ اول مرداد ماه 1390 توسط سرویس جاسوسی اسرائیل ((موساد)) که؛ نتوانستند این دانشمند هسته ای پر توان را تحمل کنند در مقابل درب منزلش در شرق تهران بر اثر اصابت گلوله در سن 34 سالگی به شهادت رسید و در گلزار شهدای شهرستان آبدانان به خاک سپرده شد.
ادامه مطلب
[ دوشنبه 18 خرداد 1394 ] [ 9:19 PM ] [ مهدی گلشنی ]
[ نظرات0 ]
[ دوشنبه 18 خرداد 1394 ] [ 9:18 PM ] [ مهدی گلشنی ]
[ نظرات0 ]
[ دوشنبه 18 خرداد 1394 ] [ 9:18 PM ] [ مهدی گلشنی ]
[ نظرات0 ]
[ دوشنبه 18 خرداد 1394 ] [ 9:16 PM ] [ مهدی گلشنی ]
نام پدر: -
تاریخ تولد: 03/06/1338
محل تولد: ایران - تهران - کن
تاریخ شهادت: 22/10/1388
محل شهادت: تهران _ قیطریه
طول مدت حیات: 50 سال
مزار شهید: امامزاده علی اکبر (ع) چیذر
استاد علی محمدی از سال 1374 در دانشکده فیزیک دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد و عضو هیئت علمی دانشگاه گردید. از جمله درس هایی که ایشان تدریس می کردند می توان به مکانیک کوانتومی و الکترومغناطیس، مکانیک آماری، ذرات بنیادی و نظریه میدان های کوانتومی اشاره کرد. علی محمدی یکی از برگزیدگان جشنواره بین المللی خوارزمی در سال 1386 بود و در پژوهش های بنیادی رتبه دوم را کسب کرد.
استاد 50 ساله فیزیک نوترونی و مؤلف بیش از هشتاد مقاله معتبر که خواری در چشم دشمنان انقلاب اسلامی و ایران بودند سرانجام پس از کسب افتخارات بسیار در جهاد علمی کشور ساعت 7:30 صبح 22 دی ماه سال 1388 درحالی که در حال خارج شدن از منزل خویش در قیطریه تهران بودند بر اثر انفجار موتورسیکلتی که نزدیک خانه شان پارک شده بود در دم به شهادت رسیدند. استاد عالی قدر، شهید راه انرژی هسته ای ایران در گلزار شهدای امامزاده علی اکبر (ع) چیذر به خاک سپرده شدند.
ادامه مطلب
نام پدر: رحيم
تاریخ تولد: 17/06/1358
محل تولد: ایران - همدان - همدان
تاریخ شهادت: 21/10/1390
محل شهادت: تهران
طول مدت حیات: 32 سال
مزار شهید: گلزار شهدای امامزاده علی اکبر (ع) چیذر
وارد دبیرستان که شد گفت می خواهم رشته ریاضی و فیزیک بخوانم. با اینکه کاملاً اهل درس خواندن نبود و فقط شب امتحان می نشست پای کتاب و دفترش، اما دانش آموز موفقی بود و توی درس ریاضی نبوغ داشت. سال آخر دبیرستان دو هفته مانده به کنکور، یادش افتاد که درس بخواند، نتایج کنکور که آمد رتبه اش پنج هزار شد، از این نتیجه راضی نبود. او عاشق دانشگاه صنعتی شریف بود. با همان رتبه هم می توانست در جایی دیگر قبول شود اما می گفت: فقط شریف!
سال بعد یعنی در سال 1377، وقت بیشتری می گذاشت و همان دانشگاه و رشته ای که می خواست قبول شد، مهندسی شیمی دانشگاه شریف. مصطفی سرگرم کلاس و درس بود. گاهی هم در دفتر بسیج تردد می کرد. قدری که گذشت مسئول معاونت فرهنگی بسیج دانشگاه شد.
روزی مصطفی زنگ زد خانه و گفت: «مامان، می خواهم برم با یکی از خانم های محجبه و خوب هم دانشکده ایم توی مسجد دانشگاه راجع به قضیه ازدواج صحبت کنم، اجازه هست؟» خندیدم و گفتم «مامان جان! برو ایشالا که هرچی صلاحته، همون بشه» و سال 1383 بود که با فاطمه خانم ازدواج کرد. عروس مهربان و باهوشی که بار زندگی پرمشغله مصطفی را صبورانه به دوش می کشید.
مصطفی تحصیلاتش را در مقطع دکتری در دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد، همان سال او 9 ماه منتظر گزینش سایت نطنز ماند و بالاخره به خاطر شایستگی و توانمندی هایش وارد مجموعه سایت نطنز شد. خیلی روی بحث انرژی هسته ای اصرار داشت و می گفت امروز جبهه ها اینجاست، اینجاست که ملت ما می تواند توی دنیا سربلند شود. نگران مصطفی بودم، او مدام در معرض تشعشعات رادیواکتیو بود. سر پرونده غنی سازی اورانیوم اولین خطری که او و دوستانش را تهدید می کرد، سرطان بود اما به هر شکلی بود به یاد سال های جنگ به خدا سپردمش. بیست فروردین ماه سال 1389 که آقای دکتر احمدی نژاد از حرم امام رضا (ع) خبر دست یابی ایران به فناوری هسته ای را به ملت دادند، زنگ زدیم به مصطفی و تبریک گفتیم. او یکی از سه نفر اصلی ای بود که در این قضیه نقش داشت. مصطفی معاون بازرگانی سایت نطنز بود. ایشان چندین مقاله ISI به زبان های انگلیسی و فارسی داشت. او در کارش بسیار محکم و استوار بود و هرجایی که مطمئن بود حق با اوست بی رودربایستی حرفش را می زد. خیلی جاها به او پیشنهاد کار دادند، کارهایی با درآمد بالا و رفاه بالاتر، اما همه عشق مصطفی خدمت به مردم بود. او همه چیز تمام بود، مهربان، شجاع، متوکل، مؤمن و متخصص. انگار خدا همه خصوصیات خوب را در وی جمع کرده بود.
بیست و یکم دی ماه سال 1390 و روز چهارشنبه بود. با اینکه شب قبل مصطفی را دیده بودم ولی نمی دانم چرا دلم برایش هوایی شده بود و دلتنگش بودم. با هم قرار گذاشتیم تا یکدیگر را ببینیم. دیداری که به روز قیامت موکول شد و مصطفی فرزند عزیز 32 ساله ام بر اثر انفجار بمب مغناطیسی در خودروی خود در میدان کتابی ابتدای خیابان گل نبی تهران، به دست عوامل استکبار به شهادت رسید و عطر شهادتش برای همیشه من، خانواده و رهروانش را مست خویش ساخت.
ما و پسرش در روزهای سخت دلتنگی در گلزار شهدای امامزاده علی اکبر (ع) چیذر به زیارتش می نشینیم.
ادامه مطلب
نام پدر: -
تاریخ تولد: 16/09/1345
محل تولد: ایران - زنجان - زنجان
تاریخ شهادت: 08/09/1389
محل شهادت: ميدان دانشگاه شهيد بهشتي _ ولنجک تهران
طول مدت حیات: 44 سال
مزار شهید: امامزاده صالح (ع) _ تهران
فعاليت‌هاي چشمگير اين چهره‌ي علمي کشور باعث شد تا کوردلان منافق حضور وي را تاب نياورند و در حرکتي ددمنشانه توسط افراد موتورسواري با چسباندن يک وسيله انفجاري به خودروي وي در ميدان دانشگاه شهيد بهشتي واقع در بلوار ارتش ولنجک تهران در تاريخ 8 آذر 1389 او را به شهادت برسانند.
مجيد شهرياري پس از سال‌ها تلاش در ارتقاء سطح علمي کشور سرانجام در حالي که 44 سال از عمر پربرکتش گذشته بود در امامزاده صالح تهران به خاک سپرده شد. از ايشان 2 فرزند به نام‌هاي محسن و زهرا به يادگار مانده است.
ادامه مطلب
درباره وبلاگ
آرشيو ماهانه
آرشيو موضوعي
آمار