مردم روستاي ليف شاگرد از توابع استان گيلان به شوق تولد فرزند کوچک و مهربان خانواده‌ي احسان‌بخش در يکي از روزهاي سال 1309 در کنار يکديگر جمع شدند. پدر او را در سنين خردسالي به مکتب فرستاد و او پس از آموزش قرآن و ادبيات نزد شيخ عزت الله طالقاني و پايان دوره‌ي دبستان در «تولم شهر» در سال 1322 وارد حوزه‌ي علميه‌ي رشت شد. آيت‌الله احسان بخش پس از طي دوره‌ي مقدمات و سطح در اين حوزه در زير نظر اساتيدي چون امام خميني (ره)، آيت‌الله بروجردي، آيت‌الله مرتضوي، آيت‌الله لنگرودي، دروس خارج و فقه را فرا گرفت.
وي در همين سال ها موفق به اخذ مدرک کارشناسي در رشته‌ي الهيات و حقوق قضايي گشت و با تأسيس چند مدرسه در رشت شاگردان زيادي را تعليم داد. وي بارها توسط ساواک دستگير و مورد بازجويي قرار گرفت و در سال 1343 به مدت سه سال ممنوع المنبر و ممنوع الخروج از کشور گرديد.
حجت‌الاسلام احسان‌بخش بدون هيچ ترسي در جلسات سخنراني خود به افشاگري مظالم رژيم پرداخت و مردم نيز پرشور و بي‌محابا در مجالس او شرکت نمودند. او پس از پيروزي انقلاب به نمايندگي از امام (ره) در سال 1358 کنترل سفارت‌خانه‌ها و کنسولگري‌هاي ايران در پاکستان، هند و بنگلادش را بر عهده گرفت و در سال 1359 به عنوان نماينده‌ي حضرت امام در گيلان و امام جمعه‌ي رشت منصوب شد. در تاريخ 26/1/1361 به هنگام اقامه‌ي نماز در مسجد کاسه فروشان رشت در محراب عبادت مورد سوء‌قصد قرار گرفت. بعد از حمله‌ي تروريستي منافقين حجت‌الاسلام احسان‌بخش با بيش از 70 % جانبازي از ناحيه‌ي قلب و کليه هفته‌اي سه مرتبه براي انجام عمل دياليز به بيمارستان مي‌رفت. اين جراحت و صبر زياد او لقب «شهيد زنده‌ي محراب» را براي او به ارمغان آورد و از آن پس مردم او را به اين نام مي‌شناختند.
عوارض قلبي ناشي از اين بيماري نيز باعث شد در سال 1371 عمل جراحي قلب باز داشته باشند اما از پاي ننشست و با حضور در نماز جمعه و نوشتن کتاب از اسلام و انقلاب حمايت کرد. با فرا رسيدن بيست و هشتمين روز از ارديبهشت ماه سال 1380 وي به علت تشديد عارضه‌ي کليوي به بيمارستان خاتم الانبياء(ص) منتقل گشت و سرانجام در روز دوشنبه چهاردهم خردادماه هم‌زمان با سالروز ارتحال مرادش امام عزيز (ره) در سن 71 سالگي به آسمان پر گشود. از آيت‌الله احسان‌بخش 60 جلد کتاب به يادگار ماند.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1383/3/13

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  شماره مجله: 3