حسين پاييزيان در دوم دي ماه سال 1336 در محله‌ي چهارمردان قم به دنيا آمد. حسين در اثر تربيت صحيح پدر و مادر، فردي مذهبي و متدين بود.
تحصيلات خود را تا سطح ديپلم ادامه داد و پس از آن به حرفه‌ي منبت‌کاري روي آورد.
پاييزيان در مبارزات مردمي بر عليه رژيم ستم‌شاهي شرکت مي‌کرد و در راهپيمايي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها حضوري فعال داشت. با شروع جنگ تحميلي به نيروي انتظامي پيوست و به شهر پاوه اعزام شد. در آنجا به دست منافقين مجروح شد و به دليل اصابت ترکش به ناحيه‌ي گردن قطع نخاع گرديد. او را پس از يک سال بستري در بيمارستان، به اصرار مادر به خانه آوردند. مادر و خواهر با علاقه و رضايت کامل از او پرستاري مي‌کردند و با وجود همه‌ي سختي‌ها در کنارش بودند. شمع وجود پاييزيان پس از 24 سال تحمل درد و رنج فراوان خاموش شد و در تاريخ 26/4/1382 در سن 46 سالگي در جوار رحمت لايزال الهي در بهشت رضوان آرام گرفت.
مزار پاکش در گلزار شهداي علي بن جعفر(ع) قرار دارد.

منبع:كتاب سبزقامتان   -  صفحه: 165