نامش «رحيم» بود و شهرتش تاران. سال 1336 در روستاي محسن‌آباد ديده به جهان گشود. روزها و ماه‌ها از پي هم گذشت تا او به خدمت نظام درآمد و از اولين روز ارديبهشت‌ماه 1358 تا آخرين هجمه‌هاي دشمن ( عمليات مرصاد ) و از نوار مرزي ترکيه تا دهانه‌ي خليج‌فارس. بين سال‌هاي 1358 و 1359 در عمليات پاکسازي و جنگ شهري مهاباد و مياندوآب و بين سال‌هاي 1359 و 1360 در يگان‌هاي رزمي، با عهده‌داري مسئوليت گروهان در شهرهاي دارخوين و سومار و به خصوص در عمليات آزادسازي سوسنگرد شرکت کرد.
با شنيدن خبر شهادت برادر بزرگش رحمان، در تاريخ 15/12/1359 در منطقه‌ي سرپل ذهاب و خبر شهادت پسر خواهرش در عمليات فتح‌المبين، تصميم گرفت در مقابل دشمن بعثي تا پاي جان بايستد. لذا در عمليات محرم، رمضان و بدر شرکت کرد و در سال 1364 به عنوان معاون گردان سرپل ذهاب به مجاهدت پرداخت و هرگاه از شهر خويش بازمي‌گشت نيز دست از فعاليت بر نمي‌داشت و در شوراي فرماندهي سپاه زنجان حضور فعال داشت.
در عمليات مرصاد حاضر شد. پس از پايان، جنگ 21 نشان عاشقي بر پيکرش نشسته بود؛ اين جراحت‌ها و عوارض شيميايي به علت حضور در عمليات خيبر ( منطقه‌ي جزيره‌ي مجنون ) فصل جديدي از مجاهدت را گشود. تاران بعد از مدت‌ها تحمل درد و رنج در تاريخ 1/4/1381 بر اثر جراحت فراوان شيميايي در سنّ 45 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1381/3/30