آذرماه سال 1345 کودکي از تبار شيعيان زهراي اطهر (س) پا به عرصه‌ي هستي نهاد و در شهر تهران بزرگ شد. شور و شوق او براي آموختن باعث شد خانواده او را به مدرسه بفرستد.
شاهين در صحنه‌ي اجتماع، با امام (ره) و آرمان‌هاي اسلامي‌اش آشنا گرديد. وقتي رژيم بعث عراق به ايران اسلامي حمله کرد، شاهين 14 ساله بود. دلش پر مي‌کشيد براي جنگ و جبهه اما سنّ کم و نداشتن مهارت‌هاي رزمي باعث شد نتواند در آغازين روزهاي نبرد قدم به عرصه‌ي عشق و ايثار نهد. لذا ضمن تحصيل علم در دبيرستان هر از گاهي در مصاف با متجاوزين بعثي قرار گرفت.(br) سال 1367 در آزمون سراسري دانشگاه‌ها شرکت کرد اما با حمله‌ي ناجوان‌مردانه‌ي منافقين و کوردلان بعثي در مردادماه براي چندين مرتبه نداي رهبرش را لبيک گفت و راهي منطقه شد.(br) حافظ در جريان مبارزه، از ناحيه‌ي نخاع مجروح گرديد. او مدت‌ها در بستر بيماري بود اما سعي کرد با روحيه‌اي عالي تحصيلاتش در رشته‌ي حسابداري دانشکده‌ي مديريت دانشگاه تهران ادامه دهد؛ تا اين‌که عوارض ناشي از مجروحيت توان جسمي او را کاست و شاهين به ناچار براي درمان به لندن سفر کرد اما تقدير بر آن بود که نام شاهين حافظ در ميان پيروان ثارالله (ع) ثبت گردد.
حافظ در تاريخ 19/5/1375 در سنّ 30 سالگي قدم به عرش الهي نهاد و در ميان برگزيدگان امّت رسول اکرم (ص) جاي گرفت.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران