حاج حسين دخانچي در تاريخ 29/5/1344 در خانواده‌اي مذهبي در شهر قم چشم به جهان گشود. با وجود کمي سن که داشت، در تظاهرات و راهپيمايي‌ها و مبارزات زمان شاه شرکت کرده و به پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام (ره) مي‌پرداخت و در اين راه چندين نوبت هم دستگير شد. 
پس از پيروي انقلاب وارد بسيج و سپاه شد؛ پس از آن به جبهه رفت و چندين بار هم مجروح شد و ديگر موفق به ادامه‌ي تحصيل نشد. در نوزده سالگي در عمليات آبي – خاکي بدر در شرق دجله شرکت کرد و در تاريخ 24/12/1363 به درجه‌ي جانبازي از ناحيه‌ي نخاع نايل آمد. دردا که قطع نخاع از گردن او را سخت زمين‌گير کرده بود و او چه عاشقانه تحمل مي‌کرد. دوران اول مجروحيت را در آسايشگاه امام خميني تهران گذراند و در آن‌جا موفق به کسب ديپلم و در رشته‌ي مترجمي دانشگاه پذيرفته شد. ولي به دليل کثرت مشکلات از تحصيل باز ماند. پس از مدتي دچار بيماري سختي شد و تمام بدن او را عفونت فرا گرفت و مدت مديدي در خارج و داخل کشور تحت درمان بود. 
بيشتر اوقات خود را پس از درمان در خانه با مطالعه سپري مي‌کرد. او صداي پاي دشمن را در جبهه‌ي فرهنگي احساس مي‌کرد و با تمام سختي روي ويلچر مي‌نشست و به مدارس و مراکز ديگر مي‌رفت و خاطرات ايثار برادران ملکوتي‌اش را براي خاکيان به تصوير مي‌کشيد. سرانجام پس از هفده سال انتظار جان بي‌قرارش پايان يافت و بهشت را به او نماياندند! و پس از 22 روز بستري بودن در بيمارستان ساسان روز چهارشنبه 1/12/1380 با تحمل سختي‌هايي که براي او بسيار شيرين بود، در سنّ 36 سالگي به نداي حق پاسخ گفت. 

منبع:روزنامه كيهان