مستوره کریمی
نام پدر: - | تاریخ تولد: 01/01/1357 |
محل تولد: ایران - کردستان - مریوان | تاریخ شهادت: 19/12/1363 |
محل شهادت: مريوان | طول مدت حیات: 6 سال |
مزار شهید: گلزار شهداي شهرستان مريوان |
زندگینامه
در نخستین روز سال 1357 مستوره دیده به جهان گشود . هنوز یکسال بیشتر نداشت که نهضت اسلامی ایران به پیروزی دست یافت و خیلی زود جنگ تحمیلی آغاز شد .
شهر مریوان از موقعیت استراتژیک خاصی برخوردار بود ، آن جامحل اتصال دو منطقه کردنشین در ایران و عراق قلمداد می شد . خانواده کریمی همانند دهها خانواده دیگر مریوانی در شهرشان ماندند و از بوم و کیان خویش محافظت کردند .
شهناز خواهر بزرگ مستوره که از این وضعیت متاثر بود به مادرش گفت : اگر عراقیها بخواهند وارد مریوان شوند با اسلحه یا حتی چوب و سنگ با آنها مقابله می کنم . ما باید روحیه رزمندگان را تقویت کنیم تا فکر نکنند ، آنها تنها هستند . ما همیشه یار و یاورشان هستیم . ما با اطاعت از امام خمینی و حضور در نماز جمعه جماعت ، شرکت در راهپیمایی ها این را به اثبات می رسانیم .
مستوره 6 ساله دانش آموز سال اول دبستان بود . که در تاریخ 19/12/1363 دو راکت یکی در جلو و دیگری در پشت خانه ، تقریباً در فاصله 10 متری به زمین اصابت کرد . مستوره ، شهناز و برادرش پرویز به سمت زیرزمین دویدند تا پناه بگیرند . اما بر اثر اصابت ترکش به شدت مصدوم شدند و به شهادت رسیدند .
پیکر این سه شهید عزیز را در گلزار شهدای شهرستان مریوان به خاک سپردند . در آن روز فراموش نشدنی قریب به 350 نفر دیگر از اهالی مریوان به شهادت رسیدند .
شهر مریوان از موقعیت استراتژیک خاصی برخوردار بود ، آن جامحل اتصال دو منطقه کردنشین در ایران و عراق قلمداد می شد . خانواده کریمی همانند دهها خانواده دیگر مریوانی در شهرشان ماندند و از بوم و کیان خویش محافظت کردند .
شهناز خواهر بزرگ مستوره که از این وضعیت متاثر بود به مادرش گفت : اگر عراقیها بخواهند وارد مریوان شوند با اسلحه یا حتی چوب و سنگ با آنها مقابله می کنم . ما باید روحیه رزمندگان را تقویت کنیم تا فکر نکنند ، آنها تنها هستند . ما همیشه یار و یاورشان هستیم . ما با اطاعت از امام خمینی و حضور در نماز جمعه جماعت ، شرکت در راهپیمایی ها این را به اثبات می رسانیم .
مستوره 6 ساله دانش آموز سال اول دبستان بود . که در تاریخ 19/12/1363 دو راکت یکی در جلو و دیگری در پشت خانه ، تقریباً در فاصله 10 متری به زمین اصابت کرد . مستوره ، شهناز و برادرش پرویز به سمت زیرزمین دویدند تا پناه بگیرند . اما بر اثر اصابت ترکش به شدت مصدوم شدند و به شهادت رسیدند .
پیکر این سه شهید عزیز را در گلزار شهدای شهرستان مریوان به خاک سپردند . در آن روز فراموش نشدنی قریب به 350 نفر دیگر از اهالی مریوان به شهادت رسیدند .